Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Η Θάλασσά Μας ! Notre Thalassa !


Ἡ Θάλασσα Μᾶς !


χετε Κριθεῖ,
μὴ περιμένετε μιὰ ἐξωτερικὴ Κρίση
μιὰ ἐξωτερικὴ Ἀνάσταση αὐτῶν
ποῦ ποτὲ σᾶς δὲν προσπαθήσατε,
τὸ Χάραγμα Τοῦ Δρόμου
διὰ τὴν Ἀτραπὸ ποῦ ποτὲ σᾶς δὲν πήρατε
μέσα ἀπὸ κανένα Μονοπάτι σας....


Τ Μονοπάτια εἶναι οἱ Ξεροπόταμοι,
εἶχαν κάποτε Νερό,
καὶ μόνο ἂν βρέξει κατεβάζουν λίγο ἢ πολύ,
ἀνάλογα μὲ τὴν ἔνταση ἑνὸς φαινομένου
μὴ συνδεδεμένο ἄμεσα μὲ αὐτούς,
ἀλλὰ κυλᾷ τὸ Νερὸ μέσα τους Μόνο παροδικά,
λίγο μετὰ τὴν ἔναρξη τῆς βροχῆς καὶ λίγο
μέχρι νὰ περάσει τὸ τέλος τῆς βροχόπτωσης,
διότι δὲν εἶναι συνδεδεμένοι μὲ καμιὰ Πηγὴ
Τρέχουσα καὶ Ἀναβλύζουσα Δικοῦ Μᾶς Ὕδατος !


Ο Δρόμοι εἶναι τὰ Ρυάκια,
προέρχονται ἀπὸ μικρὲς Δικές Μᾶς Πηγὲς
ἀλλὰ ὅλοι τους εἶναι οἱ Καταλύτες
ποῦ σᾶς ὁδηγοῦν σὲ Ποταμοὺς !
Ἀτραπὸς Εἶναι Ὁ Κάθε Δικός Μᾶς Ποταμός,
ποῦ σᾶς Ὁδηγεῖ
στὴ Θάλασσα Τῶν Ὠκεανῶν Τῶν Καρδιῶν Μᾶς....


Πολλοὶ ἀνάμεσά σας
θέλησαν νὰ γίνουν
πηγὲς ἐφήμερες ἢ μόνιμες,
ἀλλὰ χάσανε τὴν θάλασσα τῆς καρδιᾶς τους,
χάσανε κάθε σύνδεση μὲ τὸν Ὠκεανὸ
γιὰ τὴν προσήλωσή τους
σὲ κάθε αὐταπάτη Πηγῆς
ποῦ νόμιζαν ὅτι πάντα θὰ ἔχει νερό...


Τ Νερὸ Τῶν Ὠκεανῶν Εἶναι Αἰώνιο,
διότι Μόνο οἱ Ὠκεανοὶ
σᾶς φέρνουν σὲ ἐπαφὴ ἐντός τους
μὲ τὴν Αἰωνιότητα Μᾶς
σὰν καταγραφὴ στὶς Μνῆμες σας !


Εἰδικὰ ὅσοι φοβᾶστε νὰ μάθετε μπάνιο
νὰ ἀνοιχτεῖτε κολυμπώντας στὰ ἀνοιχτά,
μὴ περιμένετε νὰ μάθετε
καὶ νὰ περπατᾶτε πάνω στὴ θάλασσά μας...


Διότι στὴ Θάλασσα Μᾶς
περπατᾶνε πάνω της μόνο ὅσοι
Τὴν ἔχουνε στὴ καρδιὰ τοὺς ΕΝΑ μὲ Ἐμᾶς !



19/9/2012