Μήνυμα τῆς 13ης.
Δὲν Ζήτησα νὰ καταλαβαίνετε μὲ Τὸ Μυαλό, ἀλλὰ μὲ Τὴν Καρδιὰ Τοῦ Νοῦ, διότι Εἶναι ἡ 3η Καρδιά σας... ἡ μόνη ποῦ σᾶς ἀνοίγει τὰ πέρατα Τῶν Ὁριζόντων Μοῦ, Οἱ Ὁρίζοντές Μοῦ, εἶναι τῆς Ποίησης Μοῦ καὶ τῆς ΟMορφιάς Μοῦ , ἀλλὰ δὲν εἶναι γιὰ ἕναν ποὺ παλεύει Τὴν Θέωση τὴν δική του, ἢ τὴν "δόλια" Ἀνύψωσή του, ποῦ πολλοὶ τὴν κάνατε “Θεό” σας...
Διότι τότε αὐτὸς θὰ σκέφτεται “δολίως”, δηλαδὴ μὲ σκοπὸ περίεργο, μὴ τίμιο καὶ μὲ πρίσμα Ἐγωϊστικό.. γιὰ πάρτη τοῦ δηλαδή, ναὶ ἀλλὰ εἰς τὸ "Πάρτι" αὐτὸ Δὲν Μὲ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣΕΙ διότι ἂν δὲν ἔχει Συνείδηση Ὁλότητας, τότε ἄλλον ὑπηρετεῖ, ποὺ καὶ αὐτὸς παλεύει Ἐμὲ νὰ δεῖ...
Οἱ Ὁρίζοντες Μοῦ, Εἶναι γιὰ Μιὰ Πληρότητα "Πού" σᾶς ξεπερνᾶ, καὶ Ἄρχεται Ὅταν Ὑμεῖς Ἄρχεσθαι Ὑπηρετεῖν, ἀπὸ τὸ πρῶτο της σκαλοπάτι Συνειδητότητάς σας εἰς Μιὰ Ἑνότητα, καὶ αὐτὸ τὸ σκαλοπάτι ὅσο καὶ ἡ συνειδητότητα, εἶναι οἱ 7 flammes jumelles Τῆς Πρωταρχικῆς σας Ἀκτῖνος, ἄν, Ναί, AN τὶς Ἔχετε ΔΙΑθέσιμες Ἐν Ἐνότητι “Ὑπηρεσίας” ἔναντι «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», καὶ Ἐν Ὁλότητι “Ἀγάπης” Τῆς Θεϊκῆς, ἄρα ἔχετε ἕνα “ποιός” καὶ σᾶς χρειάζεται ἕνα “ποῦ” ὅπου ἀφενὸς ἡ Ὑπηρεσία καὶ ἡ Ἀγάπη θὰ ΣΥΝΑθληθοῦν εἰς τὴν Ἀρένα Τῶν Ὀνείρων, χωρὶς ποτὲ σᾶς νὰ ξεχνᾶτε, ὅτι αὐτὸς ὁ “ποιός” καὶ ὡς Τμῆμα καὶ ὡς Ὁλότητα, θὰ δράσει ὑπὲρ Δόξης Τῆς Μεγίστης, ποῦ εἶναι ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !» , ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ναὶ ἀλλὰ “Ποῦ” ; Ἐντός τῆς τρεχούσης δημιουργίας, ναὶ Αὐτῆς τῆς Παρούσας Δημιουργίας, τότε, ναὶ ΜΟΝΟ τότε εἶστε ἕτοιμοι γιὰ τὸ Ταξίδι τῆς Ἀπελευθέρωσης ἀπὸ τὶς μυριόστομες λερναῖες αὐταπάτες σᾶς...
https://www.youtube.com/watch?v=i2672CnoVBM
Mahamrtyunjaya Mantra
Ἂν τὸ Πρῶτο Σκαλοπάτι Τῆς Ἔννοιας Ἑνότης δὲν σᾶς τὸ δίδαξε κανεὶς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τότε δὲν πήγατε ποτὲ νὰ κτυπήσετε τὴν πόρτα κανενὸς, ἀπὸ Τὶς Ὑπερβόρειες καὶ “ἄνω” αὐτῶν περιοχές. Ναὶ ὑπάρχουν καὶ οἱ “ὑπὸ” αὐτῶν περιοχές, ἀλλὰ ἃς τὸ ἀφήσουμε διὰ ἄλλη ὥρα, ἐκεῖ ἡ Συνειδητότης σᾶς, πρέπει νὰ εἶναι Ἐνσυνειδήτως Ἀσυνείδητα Συνειδητή. Ἄρα αὐτὸ εἶναι λόγῳ ΜεσοΔΙΑΣτήματος καὶ ἀλλάζει εἰς τὸ ΜεσωΔΙΑΣτημα.
Ἂν οἱ Δάσκαλοί σας, οἱ Ἱερεῖς σας, οἱ Σοφοί σας δὲν σᾶς Διδάσκουν Αὐτὴν Τὴν Ἐμαυτὴ Ἑνότητα Δοξης «Τοῦ Πέμψαντος !» [«Τοῦ Πέμψαντος !» = «Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα !» ] καὶ Τὸν Sananda καὶ ὡς Ἰησοῦ Χριστὸν ("Ποῦ" εἰς κάθε Ἀκτίνα Θεϊκοῦ Φωτὸς μέσα Ὑπάρχει, καὶ μπορεῖτε νὰ τὴ βρεῖτε, ἂν περάσετε ἀκτίνα τοῦ Ἡλίου μέσα ἀπὸ ἕνα πρίσμα σας.... ἀρκεῖ νὰ μὴν Θεοποιήσετε καὶ Αὐτόν, ὡς τόσοι ἔκαναν Κάρμα ὡς μὴ Ἐνθυμούμενοι, Τὶς δικές τους Πρωταρχικὲς Ἀκτίνες μὲ ὅλα Τα Ἐν Αὐτοῖς Μυστικά «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !»...) δὲν ἐφελκύεται καμία Ἐκθετικὴ Ἀνασταση Δεικτῶν σᾶς...
« Ναί, Ἡ Πρωταρχικὴ Ἀκτίς, εἶναι Ἡ Ἀρχὴ Τῆς Ἐπιστροφῆς. Ἡ "ἄγκυρά" σας εἰς Τὸ Λιμάνι «Μοῦ !» !».
«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΝΕΥΜΑ !»
Καράβια ποῦ ἀρμενίζετε χωρὶς πανιὰ εἴσαστε πολλοί...
Καράβια χωρὶς τιμόνι ἄλλοι...
Καράβια χωρὶς καπετάνιο ἀλλά, οὔτε καὶ μηχανικό...
Καράβια χωρὶς μηχανή, μὲς στὴ Σκουριὰ καὶ τὴν Ἀκηδία...
Σαπιοκάραβα τὰ περισσότερα,
ποῦ οὔτε γιὰ τὰ σίδερα δὲν Μοῦ εἶστε χρήσιμοι....
Καράβια ἐν Ἀχρηστία,
τόσα ἀραδιασμένα μέσα στὸ πέλαγο τῆς ἀσχήμιας...
Ἔτσι, Περιορίζομαι σὲ κάτι "λιμενεργάτες" μὲ καθάριο βλέμμα, ποῦ φροντίζουν μὲ περισσὴ ἀγάπη τὴ βαρκούλα τους στὸ λιμάνι Μου...
Εἶμαι ἡ Ἄγκυρά τους, αὐτῶν τὰ χέρια Εἶναι δικά Μου,καὶ τὰ κουπιὰ τοὺς Εἶμαι Ἐγὼ ἀκόμα καὶ ὅταν χαϊδεύουν τὸ ξύλο τῆς βάρκας τους μὲ Ἀγάπη, αὐτῶν τὸ τσαγανὸ ἂν καὶ τοῦ "λιμανιοῦ" Εἶναι προτιμότερο ἀπὸ ἄλλων τῶν “λογίων” ἀλλὰ τοῦ "σαλονιοῦ", μὲ πέτρες στὴ καρδιὰ τὴ 1η καὶ τὴ 2η, ποῦ στὶς καρδιές τους δὲν Χωρῶ καὶ δὲν Εἰσέρχομαι ἀπὸ τὴ δυσωδία τῶν τόσων Ἐγώ τους, ἀπὸ τὴ κάθε Φύση τους, καὶ τῆς κάθε μορφῆς καὶ εὔρους Ζήλειάς τους !
Ναί, συχνὰ πΆΩ γιὰ Νὰ Φροντίσω μέσῳ καὶ αὐτῶν ὀλίγων "ἄλλων", ἀλλὰ δὲν Εἶμαι ποτὲ Ὁ μόνιμος οὔτε κάτοικος τῆς καρδιᾶς των, “Ἀλλὰ Καὶ” οὔτε κὰν συγκάτοικος αὐτῶν καὶ ποτὲ ἔνοικος....ἀλλά, Παιδιά Μου εἶναι καὶ τὰ νοιάζομαι ἕως τὸ "ἕνα" ὅριό τους.
Μέσα εἰς αὐτὲς τὶς βαρκοῦλες ποῦ σᾶς μίλαγα πρίν, ἀρμενίζω Τὰ Πέλαγα Τῶν Ὠκεανῶν «Τοῦ !»... εἰς τὰ χέρια τῶν ναυτικῶν τους καὶ τοῦ καραβοκύρη τους κρύβομαι. Στὴ δὲ καρδιά τους ξαποσταίνω ἀπὸ τὴν “ἀγωνία” μου καὶ τὴν “ἔννοιά” μου νὰ μπορέσω νὰ δείξω ποιὸς εἶμαι καὶ εἰς ἄλλους.. Ναί, "ἀγωνία", γιατί σᾶς Νοιάζομαι σὰν Πατέρας σᾶς καὶ Μάνα σᾶς, ποῦ Πονῶ Πρῶτος καὶ Ὀργίζομαι γιὰ τὸν Δρόμο σας, ποῦ δὲν γίνεται Δρόμος μου. Ὅσες ταμπέλες καὶ λιβανιστήρια νὰ μοῦ ἀνάψετε...
Διότι Ὁ ΔρΟΜος «Τοῦ !» Δὲν Εἶναι Οὔτε Δικός μου, κα' γῶ μυρμήγκι βαδίζω ἐπάνω Εἰς Τὴν Ἁγιότητος Δόξα «Αὐτοῦ !». «Ο ΔΡΟΜΟΣ !» «Ἀνήκει !» καὶ «Εἶναι !» Μόνο «Ο ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ !» ὁ τόσες φορὲς δοθεῖς ὡς Μεσαῖος Δρόμος, καὶ ἂν σᾶς λέγεται ὡς Δρόμος Τοῦ Sananda καὶ Τῆς Qwan Yin, εἶναι διὰ νὰ Νοιώσετε ὅτι καὶ ἐκεῖνοι ΣΥΝ~Ὑπηρετοῦν «Τὸν Πέμψαντα !» αὐτοῖς : «Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα !».
ΟΜως Δὲν εἶναι οὔτε Ἐκεῖνοι “Ὁ Δρόμος”... ἀλλὰ σᾶς λείπει ἡ διάκριση Τῆς Εὐθυτενοῦς Ταπεινότητας. Σᾶς λείπει ἡ Εἰλικρίνεια τῆς Ἀμερόληπτου Μεταμέλειας. Ἔναντι Τῆς Μιᾶς Δόξας «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», ποῦ ὅλοι μας Ὑπηρετοῦμε, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη διαφορά μας μὲ τὸ κάθε Θηρίο σας, μέ σας καὶ μὲ ἀρκετοὺς ἀπὸ πολλοὺς ἀπὸ σᾶς δηλαδή...
Τὸ Θηρίο δὲν “βλέπει”, ἀλλὰ προσπαθεῖ μέσῳ ἰδίων ὡς αὐτὸ : Ἐσεῖς δηλαδὴ ! Τὸ Θηρίο γνωρίζει καὶ σέβεται τὰ ὅρια του, ἐσεῖς ὄχι.. ὅμως ἐσεῖς δύνασθε νὰ ποιεῖτε ἀρωγὴ Ἔλευσης Ἐλπίδος, ἐκεῖνο δὲν μπορεῖ μὴ ἔχοντας τὴ δυνατότητα Γεύσης εἰς τὴν Μνημοσύνη τοῦ, ἀφοῦ δὲν ἔχει Λησμοσύνη εἰς τὸ νὰ ξεχνᾶ τί «Ὁ ΘΕΟΣ !» «Δὲν Εἶναι !». Ἐκεῖνο πρῶτο προσκολλᾶται ἐπὶ ὑμῶν, παρὰ ὑμῶν καὶ ἐντὸς ὑμῶν ἐπιθυμώντας «Τὸν Θεὸ !» νὰ ΔΕΙ καὶ νὰ «Τὸν !» ΝΟΙΩΣΕΙ μέσῳ τῆς δικῆς σας Τύφλας.
