Ἥρωας,
Τὸ Μήνυμά του !
5/9/2012
Ὑποσχέθηκα
Στὸ Χριστὸ καὶ Στῆς Παναγιᾶς Τὰ Χέρια
φίλησα, νὰ πῶ τὴν ἀλήθεια !
Ὅ,τι
χοῦϊ καὶ νὰ ΄χᾶ ὅσο ζοῦσα, δὲν
κατούρησα αἱματοβαμμένες ποδιὲς στῆς
ἀδικίας αἷμα !
Ναὶ
μὲ σκότωσαν μπαμπέσικα, ἀλλὰ δὲν
σκότωσα ποτὲ κανέναν μὲ ἀτιμία !
Πολεμοῦσα καὶ 'γώ γιὰ τὰ ἰδανικά μου
καὶ οἵ τοῦ λόγου τους γιὰ τὰ δικά τους
!
Ὅμως
ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅπως ἔχει ἐδῶ
ξαναλεχθεῖ, ὅτι θὰ 'παιρνα μὲ χαρὰ
τ΄ἅρματα νὰ ξαναρθῶ νὰ σύρω πόλεμο
καὶ χορὸ τρανὸ !
Ἐνάντια
σὲ ὅλους ὅσους 'καναν πλιάτσικο τῆς
καρδιᾶς τὴ σκέψη σας καὶ τῆς δύναμης
τῆς Ἀγάπης Τοῦ Νοῦ τὴν Ὕψιστη ποῦ
κτίζει ὄνειρα σὰν Τοῦ Χριστοῦ Τὰ Ἔργα
!
Μὲ
τίμησες πρὶν μὲ τὴν προσφώνηση που
μοῦ 'κανες ἀλλά, μὲ πήρανε τὰ ζουμιὰ
σὰν εἶδα τῆς ἀδικίας τὰ ἔργα γύρω
ἀπὸ τὰ δάκρια ὑπὲρ ἐχιδνῶν καὶ
γουρουνιῶν ἔργα ποῦ νομίζουνε ὅτι
καὶ γνωρίζουν ἀλλὰ καὶ πιστεύουνε
"Τὶ”
Ἔκανε
Ὁ Χριστὸς !
Τὸ
μόνο ποὺ 'ξερα νὰ κάνω εἶναι νὰ 'μαι
τίμιος καὶ νὰ μὴ κρύβομαι πίσω ἀπὸ
τὴν ψεῦτο-ἠθική τοῦ πουγκιοῦ μου,
ἀγοράζοντας συνειδήσεις, ἢ τῶν ὅσων
ἄλλων "λόγων"
τὸ ἀγαπημένο "πτηνὸ"
τῶν ἀνδρῶν λαλεῖ, χωρὶς ἀντρειοσύνης
τιμιότητα στὰ ὄνειρα πού σκορπᾶ !
Περιμένετε
τοῦ λόγου σας ἡ γενιά, ν΄ Ἀναστήσετε
Τὴν Ἑλλάδα ἀπ' τὰ καφενεῖα καὶ ἀπ'
τὰ γήπεδα ; Ἐμεῖς, νομίζετε, ὅτι ἔτσι
πράξαμε γιὰ νὰ σᾶς ἐλευθερώσουμε, ἢ
ὅτι τιμήσαμε τὸ γάλα ποῦ οἱ μανάδες
μᾶς, μᾶς δώκανε, μὲς τὴν ματιὰ τῶν
πατεράδων μας, σὰν φύγαμε γιὰ τὸ βόλι,
καὶ μᾶς λέγανε "Ὄρθιος
καὶ καλὸ βόλι".
Ἢ
τὸ Ἕνα,
Ἢ
τὸ Ἄλλο,
ἐσεῖς ὀρὲ ρεμπετασκιέρηδες τῆς
φραπεδιᾶς, οὔτε γιὰ βόλι κάνετε, οὔτε
γιά ὄρθιοι καὶ νὰ σταθεῖτε δὲν μπορεῖ
ἡ μέση σας ἀπ' τὸ πολὺ καθισιὸ !
Στὸ
καθισιὸ δὲν χτίζονται Ὄνειρα ! Στὴ
Βράση κολλάει τὸ Σίδερο, ὅπως κάποιος
σοῦ εἶπε καὶ σὲ παραξένεψε, καὶ στὴ
δράση Τῆς Δικαιοσύνης Τοῦ Ὑψίστου,
Ἔρχεται ἡ Λευτεριὰ !
Ἀλλὰ
πεῖτε μου ἐσεῖς οἱ γραμματιζούμενοι
τῶν κάθε λογῆς ἀμπελοφιλοσοφιῶν σας,
ἀπὸ τί ὀρὲ θὰ ἀπελευθερωθεῖτε, ἀφοῦ
ἡ καρδιὰ καὶ ἢ σκέψη σᾶς, ἀνελεύθερες
εἶναι, ὁ ἐχθρὸς ὀρὲ εἶναι μέσα σας
! Καὶ ὄχι ὄξω σας ! Οὔτε γύρω σας ! Μόνο
μέσα σας !
Ἐμεῖς
πεθάναμε ὄρθιοι καὶ σὰν φτάσαμε Στοῦ
Θεοῦ Τὴ Πόρτα, ἤμασταν ἀκόμα ὄρθιοι
! Οὔτε ὁ Θάνατος δὲν μᾶς γονάτισε οὔτε
ἡ Ζωή. Ἐνῶ πολλοὶ ἀπὸ ἐσὰς πεθαμένοι
νεκροὶ εἶστε, καὶ νὰ ‘δῶ
ποῦ θὰ βρεῖ ὁ Ἀρχάγγελος μὲ τὸ δρεπάνι
κάσες !
Ἀλλὰ
καὶ σ' αὐτὲς ὀρέ, ἀνάθεμά σας νὰ
μπαίνατε, θὰ τὶς μαγαρίζατε ! Οὔτε γιὰ
τὴ κάσα σας, πολλοί τοῦ λόγου σας καὶ
τῆς ὀμορφιᾶς σας, δὲν εἴσαστε ἄξιοι
νὰ σᾶς δεχθεῖ ἡ γῆς, καὶ τὰ ἴδια τὰ
σκουλήκια τῆς γῆς, φεύγουνε μακριά
σας, ἡ μπόχα καὶ ἡ βρῶμα σᾶς εἶναι
ἀνυπόφορες ἀκόμα καὶ ἀπὸ αὐτὰ ! Ἔτσι
εἶστε, ἔτσι ζεῖτε ! Ζωντανοὶ Νεκροὶ
!
Αὐτὸς
ποῦ 'ναι δίπλα σου παλικάρι εἶναι, Αὐτὸς
καὶ ἂν εἶναι Ἥρωας
! Γύρισε ἀπὸ τὸ θάνατο πίσω, ὅταν ὁ
ἴδιος ὁ Θάνατος ντροπιάστηκε καὶ
ἀρνήθηκε νὰ τὸν πάρει, γιατί ζήτησε
Τὴν
Ὑπέρτατη Θυσία,
πού Ὁ
Ἴδιος Ὁ Θεὸς Ἀρνήθηκε
! Ἃς μὴ
μὲ
πιστέψουν
παλικάρι μου, γραμμένους τοὺς ἔχω,
ἐμένα, οὔτε σὲ
πιὸ
πολὺ
Φῶς
Θεοῦ, θὰ μὲ στείλει ἡ γνώμη τους, οὔτε
ἡ ἔλλειψή της !
Ἡ
στάση τους, μοῦ
εἶναι
ἀδιάφορη, διότι ἡ τοῦ λόγου τους γραφὴ
δὲν μὲ ἀγγίζει, ἀλλὰ οὔτε καὶ ἡ τῶν
λαλιῶν των, ἡ
κάθε
σκέψη ! Ναί, σὰν τὰ
κοκόρια
τοῦ λόγου τους, ποῦ ὅλο λαλοῦν καὶ
ἅμα
λαλοῦν πολύ, ὁ
νοικοκύρης
θὰ
ἐνοχληθεῖ
καὶ τοὺς κόψει τὸ λαρύγγι !
Ἄκου
παλικάρι μου, σὰν φύγουν τοῦ
λόγου
τους ὡς καὶ ἐσὺ μιὰ μέρα θὰ δοῦν ἂν
τὰ
λόγια
τοῦτα, ἢ
τὰ
οὖλα
τ' ἄλλα, τὰ
σαφῶς
σοφότερα καὶ
καλύτερα
σὲ
κραδασμὸ,
εἶναι
ἀλήθεια, ἡ
κούτρα
μου δὲν ξέρει πολλά ! Ξέρει ἡ
ματιά
μου καὶ
ἡ
καρδιά
μου, ὡς ἐπίσης Ἡ
Πίστη
μου, ὅτι Ὁ
Θεὸς
Ἔχει Κάνει Τοὺς
Λογαριασμούς Τοῦ, ἀλλὰ
καὶ
Τὰ
Κουμάντα
Τοῦ, εἴτε ἐσεῖς θὰ
'στε
μέσα εἴτε ὄχι !
Τώρα
συμφωνῶ
καὶ
ἐγώ,
ἐνῶ
πρίν
σοῦ
'λεγα,
ἂν γίνεται νὰ
πεῖς
τ' ὄνομά μου, ἀλλὰ
εἴπαμε
Τὸ
Σέβας
Τῶν Νόμων, εἶναι ἡ
πιὸ
Ἱερὴ
Μάχη
καὶ
ἡ
πιὸ
Δύσκολη
νὰ
τὴ
κερδίσεις
!
Τί
νὰ
τὸ
κάνεις
ἄν, ὅλοι οἱ
κουστουμάτοι
καὶ
οἱ
φραγκάτοι
σὲ
χειροκροτοῦν,
ἀλλὰ
κανεὶς
φτωχὸς μὲ
καρδιὰ
Θεοῦ,
μέσα
του δὲν θὰ
θελήσει
νὰ σοῦ ἀσπασθεῖ τὸ χέρι ;
Ὅμως,
κοντοστέκεται ἡ καρδιά σου, ξέρεις
γιατί ἦρθα, ἦρθα νὰ μιλήσω γιὰ αὐτουνοῦ
τὴ καρδιὰ, ποὺ οὔτε τότες, ἡ δική μου
δέν τήν ἔφτανε ! Δὲν θὰ πῶ τ' ὄνομά του
! Καὶ εἶναι ἀνάμεσά σας, ἐνσαρκωμένος,
καὶ τὸν ἔχεις γνωρίσει ! Εἶδες μαθαίνω
καὶ τοῦ λόγου μου, νὰ λέω λίγο καλύτερα
καὶ λίγο σοφότερα ὅταν πρέπει τὰ
πράγματα. Καὶ τώρα πρέπει ! Πρέπει πρὶν
φύγει ἀπὸ τὴ ζωή, νὰ τοῦ στείλετε ὅλοι
σας, τῆς καρδιᾶς σᾶς τὸ δάκρυ γιὰ
εὐγνωμοσύνη, καὶ ὄχι μόνο ἐσὺ νὰ
κλαῖς ποῦ ἔφυγε καὶ Ὁ Σωκράτης ἀπὸ
κοντά σας ! Ναὶ ὁ Σωκράτης, Ὁ Σοφός Τῶν
Σοφῶν ἦταν ἐνσαρκωμένος, ἀλλὰ ἡ
ἀνάλγητη καρδιὰ κάποιων ποὺ προδώσανε
καὶ τότε Τὸ Χριστὸ, πρὶν πεθάνει στὸ
Σταυρό, τὸν ἀνάγκασε νὰ ἀποχωρήσει !
Μὲ δική του Θέληση !
Καὶ
Ὁ Θεὸς τὸ σεβάστηκε, διότι Ὁ Σωκράτης
Δὲν Παραποίησε, οὔτε Παρέβη Τὸν
Παραμικρὸ ΝΟΜΟ Τῆς ΘΕΟΓΟΝΙΑΣ,
ἔτσι λοιπὸν καλεῖστε ὅλοι σας, νὰ
βοηθήσετε χωρὶς νὰ ξέρετε γιὰ ποιὸν
μιλῶ, μιὰ Καρδιὰ σὰν Τοῦ Σωκράτη Τὴ
Καρδιά, νὰ βοηθήσετε στῆς Εὐγνωμοσύνης
τὴ σκέψη, πρὶν φύγει ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ
τὴ γῆ !
Ἂν
ἀρχίσετε νὰ ρωτᾶτε γιὰ "Ποιὸν
μιλῶ",
τότε ἐργάζεστε γιὰ τὰ ὄρνεα τοῦ Μάρα
! Ἐνῶ, ἂν στὴ σιωπὴ τῆς καρδιᾶς
στηριχτεῖτε καὶ στείλετε Ἀγάπη καὶ
Εὐγνωμοσύνη στῶν Ἀγγέλλων τὰ κονάκια,
Ὅλοι Οἱ Ἀρχάγγελλοι καὶ ὅλοι Οἱ
Ἀγγελλοι Τῆς Παναγιᾶς, δρόμο μὲ πέταλα
λωτῶν θὰ ἑτοιμάσουνε διὰ Τὴ Δόξα Τῶν
Θεῶν !
Γιὰ
νὰ δοῦμε πόσοι εἶναι ἱκανοὶ ἀπὸ σᾶς
νὰ πιάσουν τὸ ντουφέκι τοῦ ΔΙΑΛογισμοῦ
καὶ τὸ Σπαθὶ τῆς Σιωπῆς καὶ τὸ
Φλάμπουρο τῆς Εὐγνωμοσύνης !
Ἐτίμησα
τὸ λόγο μου, καὶ φέρθηκα κοσμίως, λίγο
καλύτερα, ἀπὸ παλαιὲς συνήθειές μου,
ποὺ μὲ σώσανε στῆς καταβόθρας τὸ θέαμα
ποῦ ἀντίκριζαν τὰ μάτια μου, ἡ μπόχα
τοῦ νοῦ των, καὶ ἡ βρῶμα τῆς καρδιᾶς
τῶν συνελλήνων μου τότε, νὰ μὴ μ'
ἀγγίζει, ὅμως σήμερα καὶ ἐγὼ θὰ
βροντοφώναζα δίπλα στὸ Γέρο : "
Φωτιὰ καὶ Τσεκούρι στοὺς προσκυνημένους
! ",
ἀλλὰ Τὴ
Φωτιὰ Τὴ Φέρνει Ὁ Θεὸς
! Καὶ τὸ τσεκούρι εἶναι στὰ χέρια Τοῦ
Μιχαὴλ Τ' Ἀρχαγγέλου Ταξιάρχη σὰν Τὴν
Σπάθα Τοῦ Τὴ Τρανὴ !
Νὰ
κάνετε, ὄχι δὲν φτάνει. Ἀλλὰ νὰ Τιμήσετε
Τῆς Ἀντρειοσύνης τὴ λαλιὰ σὲ ὅ,τι
Ἱερὸ καὶ Ἅγιο σᾶς ὅρισε Ὁ Γέρος, πού
στῆς Σιωπῆς τὰ δάκρυα σᾶς κρύβεται !
5/9/2012