Ποιητική Αδεία...

Ποιητική Αδεία...

ή το θράσος του αγράμματου.

Μη κλαίτε, το δάκρυ από το χέρι της καρδιάς

Χέρι Τού Θεού δεν είναι ;

Ο Θεός Έχει, ακόμα και όταν εμείς

δεν έχουμε παρα το μέτρο τής καρδιάς.

Ναι, το πέρασα, αλλά μη σκάς,

αν πέρασαν άλλοι το Δράμα τους,

λιγότερο για ο,τι πέρασα εγώ για αυτούς,

Ο Θεός δεν κάνει τα κουμάντα Του ;

Αυτός Είναι ο τρόπος Του.

Αισχύλος.

Και αν στο μέτρημα του πήχη

σου λείπει δράμι από το σκόντο,

στην ώρα της ζύγισης,

εκεί να σε δω τι κάνεις ...

Θα ψάχνεις και δεν θα έχεις

θα ζητάς και δεν θα σου βρίσκεται

θα μιλάς και δεν θα σε ακούνε,

θα αναρωτιέσαι

αλλά δεν θα νoιώθεις.

Αυτό είναι η μόνη φτώχεια

που κανείς πλούσιος

γεννημένος φτωχός δεν έχει,

διότι Τα Πλούτη Του Ο Θεός

τα Έχει Kρύψει στη καρδιά

μόνο του φτωχού Του...

Οι Καρδιές 
των Φτωχών

είναι η Tράπεζα

η Αστείρευτη 
Του Υψίστου.

Σοφοκλής.

Αναρωτιέσαι λυγάς,

σε ανέμου άρρωμα ζεις.

Λυγαριά Θύελλας δεν σε αγγίζει.

Θα λυγίσουν, καταγής

των φασκέλων τα κρίματα,

που στο Θεό δώσανε...

Μη γελάτε αν η σύνταξη

σάς φαίνεται μη ακαδημαϊκή,

διότι, η Τάξη στο Σύν Τού Θεού

δεν είναι το μόνο Πλήν σας.

Σας Έχει Ράψει ένα κοστουμάκι

στα μέτρα του καθενός το τελάρο,

που όσα σάβανα και να του φορμάρετε

τα σκουλήκια 
δεν κάνουν λάθος δρόμο.

Ευριπίδης