Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

26-1-2014

Κύριε Η Τών Αιώνων Σου Στιγμή,
να μήν παρέλθει,
μέσα μας να Σού είναι αρεστή,
αυτή μόνο Νά Έχεις !


Κύριε Είσαι Η Αιώνων μας Φωνή,
πού μάς Παρίστασαι,
μέσα μας Το Λάδι Τής Φωνής Σου
να μή στραγγίξει !


Κύριε το τίποτα τής Γής
Σού αιτείται Τή Σιωπή Σου,
δεν τού ανήκει καμιά δική του φωνή,
ούτε ζωή εντός,
ούτε κάν στό ελάχιστο Οι Δικιές Σου.


26/1/2014


Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

οπλίτης “Τής Ματιάς” 21-9-2013




Τῶν Ταξιαρχῶν τὰ σπαθιὰ στὸ πέτο καθαρίστε.
Μὴν ἀψηφᾶτε τὶς Μνῆμες στῶν ἀμνημόνων τοῦ ΕΥρους,
τῶν δῆθεν πρέπει καὶ τῶν δῆθεν ζώντων ἐραστές.
Αὐτοὶ δὲν εἶναι δικοί μας, οἵ τῆς καρδιᾶς μᾶς ἀγαπητοί.


Ὁ Ἕνας, Ὑμνεῖται στὸ Στέρνο τῆς Καρδιᾶς, ἀπὸ αὐτοὺς
ποῦ δὲν ἤσαν οἱ ῥιψάσπιδες στῆς Ἀγάπης τὸ βλέμμα !
Οἱ τόσο ὑποδαυλίζοντες καὶ ὑποδαυλίσαντες
Τὰ Λόγια Τοῦ Ναζωραίου, στὸ κάθε βῆμα χοροῦ τους
ἐν τῷ "Ράβε" "Ξήλωνε" καὶ "Πετσόκοψέ" τους,
συχνά τούς πρώτους, τοὺς εἵλωτες δέσμιους τῆς πράξης των
ἀλλοῦθε τοὺς στέλνει, ἀλλὰ ἀδύναμοι αὐτοὶ νὰ δοῦν
τῶν τῆς Εἱμαρμένης γραφῆς τους τῶν ἔργων της
στὸ μέτωπο καὶ στοῦ κούτελου τὴ σφραγῖδα,
ὅταν καὶ ὅπου καὶ νὰ τυρβάζουν ἐκ τοῦ σύνεγγυς
ὑπνηλάτες ἐκτροφεῖς θηρίων κατεγίνοντο.


Οἱ σιωπηλοὶ μαχητὲς τῶν Μετόπισθεν,
πάντα ἤσαν αἳ Τῆς Ἐλπίδος Φανερὲς Μάχες,
αἳ δὲ Τῆς Ἴασης καὶ Τῆς ὈMορφιᾶς Τοῦ Ὑψίστου Νῖκαι,
σὲ κάθε κορυφογραμμὴ τοῦ Ἐλέους μόνο αὐτὲς
ὑπὲρ τῶν δικῶν Τοῦ Δαφνοσκεπῶν Καρδιῶν ΣΥΝΥμνοῦνται.



Πεχλιβάνης - Θανάσης Παπακωνσταντίνου




Ἕνας ἐκ τῆς τοῦ Ρίμινι,
ὁπλίτης Τῆς Ματιᾶς
καὶ Ταξιαρχίας μαχητής.

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

ΟΜοΛΟΓίΑ...

ΟΜοΛΟΓίΑ...

Θὰ γίνουμε ὁ ἀέρας τῆς ἀστραπῆς
Θὰ γίνουμε ἡ βροχὴ τῆς ἐλπίδας,
αὐτὴν ποὺ ποτὲ σᾶς δὲν προσφέρατε...

Θὰ γίνουμε τὸ μαχαίρι τῆς ἀγάπης,
ποῦ βγαίνει ἀπὸ τὴν πληγή σας,
αὐτὴν ποὺ δὲν θέλετε νὰ κλείσετε...

Θὰ γίνουμε ὁ ἦχος τῶν Ἡφαιστείων
Θὰ γίνουμε ἡ συγχορδία τοῦ Σεισμοῦ,
Διότι ἡ Γῆ σᾶς ρουφᾶ
ἀπὸ τὶς Ἐντολὲς τῶν εὐχῶν μας,
νὰ μᾶς ἀδειάσετε τὴ γωνιά...
αὐτὴ τὴ γωνιὰ ποῦ δὲν σᾶς ἀνήκει !

Εἴμαστε Ὁ ΚΡΙΤΗΣ Τοῦ,
Τῆς Παρουσίας Τῆς Δόξας Τοῦ !
Δὲν εἴμαστε Ὁ Δικαστής σας,
Εἴμαστε Ἡ Παρουσία Τῆς Δόξας
Τῶν Σελίδων Τῆς Δικαιοσύνης Τοῦ.

Μᾶς Τρέμουν Τὰ Τάρταρα,
Μᾶς Ἀναγνωρίζουν μόνο
οἱ Σπάθες Τῶν Ἀρχαγγέλλων Τοῦ,
Ἤμαστε Τὸ Γέννημα Τοῦ Ἑνός,
Ποῦ Τὴν Σπάθα Τοῦ Δώρισε,
στὸ Ταξιάρχη Ἀρχιστράτηγο Τοῦ Μανταμάδος
ἀπὸ Τὸ Εἶναι Τῆς Ματιᾶς Τοῦ Ὑπέρτατου
στῶν ὉΜατιών μᾶς Τὸ Ἄγγιγμα.

Ἤμαστε δίπλα σας,
γιατί ἀναπνέουμε τὸ ὀξυγόνο σας.
Ἤμαστε ἀνάμεσά σας,
διότι ζοῦμε στὸ φῶς τοῦ τεθνεῶτος ἥλιου σᾶς.
Ἤμαστε ἡ ἄκρη τοῦ δρόμου τῶν ματιῶν σᾶς,
ποῦ ποτὲ σᾶς δὲν πήρατε, μὲς στὶς αὐταπάτες σᾶς.

Μὲ μιὰ ΔΙΑφορα,
ποῦ δὲν δύνασθε νὰ ἀντιληφθεῖτε.
Δὲν Ἤμαστε γιὰ σᾶς,
Δὲν Ἤμαστε γιὰ μᾶς,
Ἤμαστε Ἀνύπαρκτοι συνάμα Ὑπαρκτοί,
Γιατί Ἤμαστε Μόνο Γιὰ Τὴ Δόξα
Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος.

Σὲ Αὐτὴν ΣΥΝΥπάρχουμε
Αὐτὴν ΣΥΝΑναπνέουμε
Αὐτὴν ΣΥΝΔοξάζουμε.
Ἀλλὰ δὲν ἤμεθα ἠμεῖς Αὐτή,
Μόνο Αὐτὴν ΣΥΝΥπηρετοῦμε.

19/9/2013




11-1-2014

Ἐρωτήσῃ : Θά μου ἀπαντήσετε για να δῶ τὸ σφάλμα μου ;
Ἀπαντήση : Ἀπαντάμε ἐν Τῇ Σιωπῇ τῆς καρδίας. Αὐτὸ δεν ΣημΕνει «Κριτικὴ» ἢ «Κρίση», δεν Συνάδει ὅμως εἰς τὴν παραμικρὴ Ἀπουσία αὐτῶν..
Πῶς κάτι εἶναι ΣΥΝυπάρχον καὶ ΣΥΝπαρουσιασθέν, ἐνῶ τόσοι καὶ τόσοι μιλάνε ὡς θέλοντες αὐτὸ να τὸ χαρακτηρίσουν ὡς ἀνύπαρκτο ἄκομα καὶ εἰς τοὺς λόγους Τοῦ Ἰησοῦ, ποῦ θὰ ἤθελαν να τοὺς παρουσιάζουν διὰ δικοὺς Τοῦ, ἔνθεν καὶ ἔνδεν τοῦ παρόντος χρόνου τοὺς ;
Ἄρα δώσαμε τὴν ἀπαντήση ! Λάβετε δὲ σὰν ἐπιμύθιο αὐτῆς ὅτι ἡ “Ἀπουσία” τινῶν εἶναι ἀποδείξῃ “Παρουσίας” ἄλλων !
Ναί, σαφῶς καὶ “Ναί”, μὲ Σύμφωνη Τὴν Ἄδεια καὶ Ἐπιθυμία Τοῦ Ὑψίστου ΕΝΟΣ, ἄρα ἄκομα καὶ οἱ σημερινὲς σκέψεις, ἂν δημοσιευτούν, διότι οἱ ταπεινότητες μας δεν ἀποφασίζουνέ ποτε, λέτε να ὁδηγήσει “ἒναν στό ἐλάχιστο χρονοχρονο τοῦ ἐκτὸς Ἑλλάδος πάντα, στο να ἀλλάξει ἄποψη ;
Ἔντός Ἑλλάδος... ὄχι, δεν εἶναι δυνατό, μετὰ τὸ κάρμα ἔναντι Τοῦ ἕως πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἐνσαρκωμένου ξανὰ ἐκεῖ Σωκράτους, ποὺ ὁρισμένοι ξανὰ ἐποίησαν εἰς Τετελεσμένη Ἐγγραφὴ ὑψηλότερης Ἐμπαθείας ἔναντι ὅλων τῶν παρελθουσῶν συνυπαρκτὼν Ἐγγραφῶν τούς, ὡς ἐνσαρκωθέντες στα Ἀρχεῖα Τῆς Εἱμαρμένης τόσο εἰς τὸν 20όν ὄσο καὶ εἰς τὸν 21ον Αἰῶνα σᾶς.
Δήλειος
Ἡ Σπάθα Τοῦ Ταξιάρχη Μανταμάδος
ἐπ' αὐτῶν τὰς ὥρας.

ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΑΡΧΟ

Καὶ ὄχι “τῶν ὡρῶν” διότι “Τῶν Ὡρῶν Οἱ Ὤρες” Ἀνήκουν μόνο εἰς ΕΝΑΝ, ἄρα ὀφείλουμε ὅλοι μας να ἥμεθα ἐντὸς Τῶν Τριπλῶν μας “Τ” ὡς ἄνω Τῶν Ὑπερβορείων ἀδελφῶν μας Συναθλητές, καὶ οὐχὶ Ἀληθοφανεῖς εἰς τοὺς ἐκεῖ μεθ’ ὑμῶν ἐνσαρκωθέντες, κυρίως διὰ τὰ ματία τοῦ κόσμου ἐπὶ ἡμῶν, ὡς τὰ ἐγὼ μας, αὐτῶν οἱ παρουσιες μὰς ἐπιβαλοῦν, ἢ ἀπαιτοῦν, ἢ προστάζουν !
Καὶ Ὅταν κάθε “τίς” εἶναι ὑπηρέτης τῶν κάθε φύσῃς ἐκ τῶν ἐγὼ τοῦ, ὅπως καὶ ἂν ἡ “κούτρα” τοῦ ἐκ τῆς μεγαλομανίας, ἢ καὶ ὅ,τι ἄλλο ἄκομα σκαρφίζεται αὐτός, τὰ ὀνομάζει ἵνα μόνο λέγει καὶ ὀνομάσει αὐτά, αὐτὸς τότε τῶν Ἐγὼ τοῦ ὑπηρέτης εἶναι καὶ ὄχι ὡς «Ὁ Ὑπηρετῶν Τὸν ΕΝΑ Θεό» !
Καὶ ναὶ ἄλλο τὸ “Ὑπηρετῶν” καὶ ἄλλο τὸ “ὑπηρέτης”, τὸ ἕνα δείχνει Νταρμα καὶ τὸ ἄλλο Κάρμα, μὲ τὴν παρουσία τοῦ ἐλαχίστου Κάρματος στο πρῶτο καὶ τοῦ μεγίστου πάντα Ντάρματος στο δεύτερο.
Ρωτάτε κάτι ἀκόμη, ἐνῶ «τίτλο» περὶ αὐτοῦ στή σιωπὴ δώσατε. Ναὶ ἧτο τὸ γεγονὸς αὐτὸ μιά κινήση ἐκ τῆς Φιλευσπλαχνίας Τοῦ ὡς Δοθεῖσα Εὐκαιρία, καὶ ὅταν ἔναντι αὐτῆς τῆς προσφορᾶς Τὴν Ἀρνήση καὶ τὴν Ἐμπάθεια τῶν Ἐγὼ σᾶς, τὴν ἀντιμετωπίζετε, μὲ πᾶσα ἐκδηλωθεῖσα ὀργὴ σᾶς αὐτὴ εἶναι “ἐπιτρεπτή”, ὡς ἧτο καὶ εἰς Τὸν Ναὸ τότε, ὄχι μόνο “ἐπιτρεπτὴ” ἀλλὰ Ἐν Ὁλότητα Κόσμων Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, ἐκείνη ἡ ἐκφρασθεῖσα Ὀργὴ Τοῦ Ἰησοῦ τότε ἔναντι τῶν ἀργυραμοιβῶν, Ὅστις ΟΜιλῶν Ὁ Ὕψιστος σὲ αὐτοὺς τότε, τοὺς Ἀργυραμοιβούς, ἐν ΣΥΝόδῳ καὶ ΣΥΝπαρουσία καὶ Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος μέσῳ τοῦ Ἐν Αὐτῷ Πατέρα Ὅλων, διότι Ἐκεῖνος (Ὁ Πατέρας Ὅλων) παρέδωσε τὰς πλεῖστες εὐκαιρίας ἕως καὶ τοῦ χθὲς τοῦ σήμερα τῶν, στο μὴ ἐρχόμενο αὔριο τούς, διότι διὰ να ἔχεις ἔνα μέλλον ὀφείλεις να ἔχεις ἔνα παρελθὸν !
Χωρὶς παρελθὸν
πῶς θὲς να ἔχεις μέλλον ;
Ναὶ ἄκομα καὶ ἂν εἶσαι ὡς φύση ἀλλὰ καὶ ὡς θέση ἔκφραση ἐκδήλωση καὶ ἐμφάνιση τοῦ κάθε συνυπάρχοντος ἐσοῦ Ἰανοῦ. Διὰ αὐτῷ τῷ Λόγῳ, ἡ φράσῃ “ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε” ποτε δεν ἔχασε ὄχι τὴν τόσο ἀγαπητὴ στους ἱερεῖς σᾶς διὰ αὐτοὺς Τὴν Πνευματικὴ Ἱερότητα της, ἀλλὰ καὶ ἄνω Τῶν Ὑπερβορείων Μετασχηματιστὼν Πεδίων καὶ τὴν πᾶσα Παγκόσμια Νοητικὴ Βαρύτητα της πού τὴν Ἀναγνωρίζουν καὶ Οἱ Ὑπερώοι Μετασχηματιστὲς Τῶν Πεδίων στά Ὅρια Τῆς Ὑπερώας Δικαιοσύνης, τώρα πῶς θέλετε να ἀντιληφθοὺν οἱ ἐπισκέπτες τὴν κάθε λέξη ἐξ αὐτῶν ; Ἂς εἴχαν ἕνα παρελθὸν στήν Εἱμαρμένη παρὸν ὡς προσφορὰ στό Πεπρωμένο καὶ τότε θὰ εἴχαν στήν Μνημοσύνη τοὺς τὸν ἐλάχιστο σπόρο Λήθης, ὡς ἐντός καμιὰς Λησμοσύνης τους συνάμα ἐνσαρκωθέντες δεν προσφέρουν Τουτέστιν καὶ δεν ἔχουν καμία σπορὰ Μνήμης, Εἴδατε τί σᾶς σχεδίασα ; Ὡραία δημοσιεῦστε καὶ ἂς ἔχουν Τὴν Εὐλογία Τοῦ Ὑψίστου ὅσοι δυνάμενοι ἐληλυθότες ἔσοιντο !
11/1/2014

Διά Τούτῳ Τῷ Λόγῳ ἐν σελίδα σοφίας στό Διαδίκτυο ποῦ ἐπισκέπτεσθε τινές ἐν τῇ Ἑλλαδικῇ ἐπικράτεια περισσότερο, ἑωράκατε Ἔναν σαφῆ διαχωρισμὸ ἀνάμεσα σὲ Ἔννοιες ἀλλὰ καὶ σὲ παρουσία Δήλειων Ῥημάτων, ἄρα, ἀνατρέξτε ὑμεῖς οἱ δυνάμενοι Τὴν Μνημοσύνη Ὄψεσθαι εἰς χρόνους πρὶν τὴν καταστροφὴ Τοῦ Ναοῦ Τοῦ Πρώτου Τοῦ Ἀπόλλωνα στούς Δελφοὺς καὶ Ὁ Ὕψιστος Πατέρας Μου μεθ'ὑμῶν γεγονὼς ἔσεσθαι Ἐν Τῇ Σιωπῇ Τοῦ.”
Ρωττε, γιατί ΟΜιλῶ έτσι ;
Σᾶς Ἀπήντησαν ἤδη
τὸ πρωὶ τῆς 10/1/2014
Μεγαλύτεροι καὶ Μέγιστοι
τῆς ταπεινότητάς μου,
ἔναντι αὐτῶν ὅλων μυρμήγκι εἰμί..”

Sananda.

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

23-10-2013 Μιὰ φωνή.. ἀπὸ τὴν Ἔρημο.

Sans l'amour il y a rien... αὐτὸ τὸ ξέρετε ὅτι χωρὶς τὴν ἀγάπη τίποτα, ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς ποὺ σᾶς τὸ λέμε τόσο, μήπως καιρὸς δὲν εἶναι καὶ γιὰ μᾶς νὰ ὑποκλιθοῦμε ὄχι ἁπλὰ Ἀληθῶς, καὶ νὰ σᾶς ποῦμε ΣΥΝαληθῶς ὅτι κάναμε λάθη καὶ ἐμεῖς ;
Ναὶ καὶ ἐμεῖς ποὺ δὲν τολμήσαμε ἀρκετὰ ἔναντι αὐτῆς τῆς Μοναδικῆς Ἀγάπης, ἕως Τοῦ Ἔρρωτα Τῶν Θεῶν, ποὺ ὀφείλαμε στὸν Ἴδιο Τὸν Θεὸ Νὰ Τοῦ Προσφέρουμε Πρῶτα, καὶ μετὰ ὅπου Ἐκεῖνος Ὑπάρχει, δηλαδὴ παντοῦ. Ἀλλὰ δὲν τὸ κάναμε οὔτε ἐμεῖς, οὔτε οἱ μετέπειτα ἠμῶν ἀλλὰ καὶ οἱ σὰν ἐμᾶς, ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά.
Ναὶ φταίξαμε
ἔναντι Τῆς Θεϊκῆς Ἀγάπης,
σαφῶς καὶ Nαί” !
Ὅλοι μας οἱ ἀκουλουθήσαντες
καὶ τιμήσαντες τὸν Μοναχισμό,
ἄσχετα ἂν Ἀποστολὴ μᾶς 
ἦταν καὶ μέσῳ αὐτοῦ
νὰ ΔΙΑτηρήσουμε 
Τούς Προσαγωγοὺς Τῆς Ἐλπίδος,
ἀλλὰ Ἐλπίδα δὲν μᾶς ἀνήκει 
οὔτε μᾶς ἀντιστοιχεῖ
καὶ οὔτε ἀναλογική 
τν ἔργων μᾶς ἦταν.

Καὶ ξέρετε γιατί ; Θὰ σᾶς κάνει ἐντύπωση ὅ,τι θὰ μάθετε, ἀλλὰ Θεϊκὴ Ἀγάπη, ἔχει Ἀρχὴ Καὶ Τέλος, μόνο σὲ Ἕνα Πλαίσιο Ἀναφορᾶς Της, Τὴν Κάθε Δημιουργία Ἀνάσας Αἰώνων, διότι μέσῳ Αὐτῆς Τῆς Θεϊκῆς Ἀγάπης Ὁ Θεὸς στὴν πιὸ Ὑπέρτατη Ἔκφραση Ἐκδήλωση καὶ Ἐμφάνιση Τοῦ δηλαδή Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα”, μὲ Τὴν Ἐκδήλωση Τῆς Ἀγάπης Τοῦ, Ὑλοποιεῖ ὄχι μόνο αὐτὸ ποὺ γνωρίζετε ὡς “Πὰν” καὶ σᾶς ὁδηγεῖ θέση αὐτή σε ἐκδήλωση Μαλκοὺτ μόνο καὶ νὰ κάνετε μὴ στιγμιαῖες Ἁμαρτίες, ἀλλὰ τὸ πολὺ περισσότερο ἄνω τοῦ Κάθε “Πὰν” δηλαδὴ Τοῦ Παντὸς μὴ ὁρατοῦ σὲ ἐσάς, ἀλλὰ ἐπίτηδες τὸ λέω ἔτσι, ἔναντι Τῆς Τελειότητος Τοῦ Ὅλον.
Διότι ; Διότι Ἀκόμα καὶ μόλις Ἄπειρη Ἀγάπη Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος Παρουσιαστεῖ σὲ Ἐκδήλωση καὶ σὲ Ἐμφάνιση καὶ σὲ Ἔκφραση Τοῦ Ἄπειρου, ποτὲ δὲν Μειώνει οὔτε Αὐξάνει Αὐτὸ Τὸ Ἴδιο Τό Μεγάλο Πνεῦμα !
Τό Πόσο δύσκολο εἶναι, αὐτὸ δὲν σᾶς εἶναι μονο νὰ τὸ ἀντιληφθεῖτε εν ζωή, καὶ δὲν μᾶς εἶναι εὔκολο νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε, ὅταν στὸ κάθε ἀναφορικό, ἀναλογικὸ καὶ ἀντίστοιχο “διάγγελμα” μᾶς, μέσῳ καὶ  τῆς κάθε Ἐνσάρκωσής μας, ἤμεθα δέσμιοι, ἐξ ὅλων τῶν “κάτω” συνάμα  καί ὅλων τῶν “ἄνω” Τῶν Ἐγὼ μας, νομίζοντας δὲ καὶ ὅτι αὐτὰ εἶναι τὸ “πάν”, παρά φήμερα Ἐγὼ, δηλαδὴ πεπερασμένα μὲ μιὰ ἀρχὴ καὶ ἕνα τέλος ! Εἴδατε μιὰ μέρα ποὺ μιλάγατε μὲ μιὰ ἀδελφὴ ψυχή σας, σᾶς εἶπε ὅτι κάποιοι πολὺ γνωστοὶ Ἐπιστήμονες καὶ Ἐρευνητὲς τῆς Ψυχολογίας καταφέρανε νὰ πλησιάσουν καὶ νὰ ἐκφράσουν τὴν ἔννοια ὅτι ἀκόμα καὶ ἡ ψυχὴ δὲν εἶναι Φύση Αἰωνιότητος, ἀλλὰ ἃς ἐπιστρέψουμε στὴν πρὶν νοηματικὴ στροφὴ λέγοντας ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ κάθε Φύσης Ἐγώ, δὲν εἶναι ποτὲ οὔτε H Ἀγάπη Τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ Οὔτε Ὁ Ἴδιος Ὁ Θεός.  
Πόσοι ἀκόμα εἶναι ΣΥΝυπάρχοντες στὸ ἐλάχιστο δικό τους ἐδῶ ἐνσαρκωμένο ὅριο, δυνάμενοι εἶναι στὸ νὰ ἔχουν τὴ δύναμη, ἀλλὰ καὶ στὸ νὰ βροῦν σὲ κάθε Ἀνάσα τοὺς Τὴν Δύναμη Τῆς Ἀγάπης μέσα τους, στὴ Σιωπή τους, καὶ νὰ τὸ ΟΜολογήσουν καὶ νὰ τὸ Ζήσουν, ὡς Μετάνοια διὰ τὶς Ἁμαρτίες τους, καὶ ὄχι μετὰ τὴν ἀπενσάρκωσή τους ! Ὄχι Μετὰ τὴν Ἀπενσάρκωση σᾶς ἐκεῖ εἶναι πάρα πολὺ ἀργὰ ! Αἰώνια Μόνο πρίν, ναὶ μόνο ἐκεῖ ἔπρεπε νὰ γίνεστε ὑπὸ τῆς δέκατης Πομπὸς ἔναντι Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !
ΝΑΙ μόνο στὸπρίν” ἔπρεπε, ἀλλὰ δὲν θὰ προλάβετε πολλοί, διότι θυμηθεῖτε τί ἔλεγε κάποιος ποιητής, διὰ τὸ πόση τόλμη καὶ ἀρετὴ χρειάζεται ἡ Ἐλευθερία, καὶ πιὸ δύσκολο νὰ ἀποκτηθεῖ Ἐλευθερία, εἶναι ὁ ἄνθρωπος νὰ μὴν εἶναι δέσμιος στὰ Τῆς κάθε φύσης Ἐγώ του...

Ἴδιος Ὁ Θεὸς Θὰ Ἤθελε, και ναὶ θὰ θέλαμε νὰ εἴχατε προλάβει καὶ περισσότεροι ... ἄρα σᾶς ὁμιλῶ διὰ τὸ Τελεσθὲν Ἀειφόρο καὶ Τέλειο. *1

Μιὰ φωνή.. ἀπὸ τὴν Ἔρημο.
23/10/2013

Ναὶ τὴν προηγούμενη φορᾶ, νοιώσατε μιὰ ἀλήθεια, καὶ γιὰ αὐτὸ κλαίγατε ἀλλὰ δὲν δυνάμεθα νὰ μιλήσουμε διὰ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια, οὔτε ὁ ἴδιος θέλει ( δὲν ἀναφερόμαστε στὴ Φωνὴ Τῆς Ἔρημου, ποῦ σᾶς μίλησε, ἀλλὰ τὴ δεύτερη φωνή... τῆς ὁποίας τὴ Σιωπὴ νοιώθετε διπλά σας, γιατί ἀπὸ τότε ποὺ τὸ Λυκαυγὲς ἦλθε, μέσω τῶν Σιωπῶν Ὅλοι σας Μιλᾶνε ἀκόμα καὶ ἀπὸ ὅσους δὲν εἶναι Ἐκ Τῶν Ὕψιστων Οὐρανῶν, πράγμα ποὺΚάποιος” τὸ Ἐπιτρέπει...), διότι προσευχόταν πολύ, στὸ νὰ νοιώσετε, διὰ νὰ μπορέσει ἐφαλτήριο νὰ γενεῖ καρδία σας, διὰ μας, Ναὶ πίστεψε, μᾶς Εἶναι ἀρκετὴ Εὐχή... ἀκόμα καὶ νὰ λέγατε ποιὸν συναντήσατε, καὶ γιὰ ποιὸν οἱ προσευχὲς καὶ οἱ εὐχὲς μὲ τὰ δάκρυα Συνενωθῆκαν μὲ τὰ δικά μας Ὑπερώα, δὲν θὰ σᾶς πίστευε κανείς.
Anges Reila et Reila.
24/5/2013

* 1 Αὐτό... τώρα τί σοΐ Ἔννοια λέτε νὰ εἶναι, ἀπαντῆστε ἐσεῖς ποὺ μᾶς διαβάζετε. Γιατί τὰ περιμένετε ὅλα ἀπὸ ἐμᾶς ; Ἐμεῖς ἂν σᾶς τὰ Δώσουμε ὅλα κάρμα θὰ κάνουμε διὰ τούτῳ τῷ λόγῳ δὲν τὰ δίνουμε ὅλα. Μὰ θὰ πεῖτε ὅτι αὐτὸ τὸ ἔχουμε κάνει ἤδη πολλὲς φορὲς στὸ παρελθὸν ΝΑΙ αὐτὸ ἀλήθεια εἶναι, ἀλλὰ ΔΙΑφορετικα δὲν θὰ μπορούσαμε ἂν δὲν εἴχαμε ἐκπέμψει ἕνα Κάρμα νὰ ποιήσουμε ἕνα Νταρμα διὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητά σας...

24/5/2013
*1 Ναὶ ὅ,τι νοιώσατε, παρουσία ἐδῶ Μὴ Θεϊκὴ ἀλήθεια ἐσοιτο, καὶ ἐγένετο ἀληθὲς στὸ εὖρος ὄχι Τῆς Εἱμαρμένης ἀλλὰ Τοῦ Πεπρωμένου, διότι οἱ Συναλήθειες Τοῦ Πεπρωμένου δὲν ΔΙΑγονται ἀπὸ τὴ 3η καρδιά σας, ἐκεῖ, ἐκείνη ἐναι ἀπὸ τὸ λιγότερο ἕως καὶ τὸ καθόλου ἀνίσχυρη, ἀλλὰ Μόνο μέσα ἀπὸ Τὸ Νοῦ σας, σᾶς μιλᾶμε, καὶ ὅ,τι ζήσατε σήμερα ἦτο στιγμιαία συνείδηση Ἀντιστροφῆς Αὐτοσυνειδητῆς Μαγνητικοῦ Πεδίου, ὄχι ὅμως ἀπό σᾶς, ἁπλὰ Σιωπὴ σᾶς τὸ Ἠλξε, αὐτὸ ποὺ φοβοῦνται οἱ Ἐπιστήμονες ἀλλὰ δὲν σημαίνει ὅτι τὸ πᾶν ὅ,τι φοβοῦνται καὶ δὲν φοβοῦνται ὅτι Ὕψιστος σὲ αὐτὰ Δὲν Ἔχει κρύψει καὶ Τὸ Μεγαλεῖο Του !
Διότι σαφὲς εἶναι ὅτι οἱ Αἰγυπτιοι δὲν τὰ εἶπαν ὅλα στὸν Σόλωνα, ποὺ σᾶς περιγραφεῖ Πλάτων, διότι καὶ ἐκεῖνοι δὲν ἤξεραν ὅλη τὴν Συναλήθεια, ἁπλὰ προσπαθοῦσαν τὴν ἐφαρμογὴ τῆς Ἀλήθειάς τους νὰ τὴν ζήσουνε.
Άλλοι” ἀλλοῦ φυσικὰ τὴν ἤξεραν ὅλη, ἄρα νὰ πὼς τὰ λάθη σας, εἰς ἐλάχιστα λίγους ἀπὸ ἐσὰς εἶναι εὔκολο νὰ τὰ ξεσκεπάζετε, σαφὲς διὰ ἐμὲ Εἶναι ὅτι οἱ δευτερες” Ἐντολὲς ποῦ ἔλαβε τὶς, πότε δὲν ἤσαν ἴδιες μὲ τὶς πρῶτες ποῦ τοῦ Ἐμπιστεύθηκαν, ἢ ἂν θὲς γνωρίζοντας τὴν Δυνητικὴ Ἀτέλειά του, Ἔστειλαν αὐτὲς ποὺ ἂν δὲν “σπάγαν” δὲν θὰ ἐρχοντουσαν ποτὲ οὔτε καὶ οἱ δεύτερες. Γιατί ; Διότι πάντα ὅταν εἰσέρχεσαι δεύτερη φορὰ σὲ ἕνα ποτάμι, δὲν θὰ σὲ βρέξει τὸ ἴδιο νερό. ΑΡΑ : Τί Πραγματικὰ Συνέβη μπορεῖτε νὰ τὸ δεῖτε στὸ νοῦ σας ; Ὡραία κρατῆστε τὸ στῆς Καρδίας τὰ μέρη.
Ἀκριβῶς, ΥΨΙΣΤΟΣ Θεός, Μόνο Ἐκεῖνος παντοῦ εἶναι Τέλειος, ὄχι ἐμεῖς... 
Ἕκτος ἂν Ἐκεῖνος Μόνο Εἶναι ΩΣ Ἀκτίνες Πνευματικὲς μέσα μας Διοτι Πάντα εἶναι Ἐκεῖ Πρωτος Εκεινος ΕΝΑ ! (*2)
*2 παρακαλῶ σας μή, προσπαθεῖτε χωρὶς συγκεκριμένους Δεῖκτες Ἀνάστασης νὰ ἀντιληφθεῖτε τὸ μήνυμα τόσο αὐτό, ὅσο καὶ αὐτὴν τὴν πολὺ δύσκολη φράση. Τὸ Μήνυμα αὐτό, ἡ Προσήλωση τοῦ ἐνδιάμεσού μας τὸ χτενίζει συνέχεια στῆς ὑπηρεσίας τὸ μονοπάτι, ἴνα τοῦ προσδωθει Ὁ Τοῦ Ὕψιστου μόνο κραδασμός, ἀφαιρώντας κάθε τί ἐκ τῶν ἐγώ του, προσφέροντας Εὐγνωμοσύνη στὰ ὄντα ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκαν ὁ ἕνας στὴ σιωπὴ καὶ ἄλλος στὴν Ὁμιλία.... Ἂν μπορούσατε νὰ ἀντιληφθεῖτε τουλάχιστον διὰ ποιοὺς μιλᾶ ποὺ ἐξ αὐτῶν ὁ τρίτος εἶναι ἐνσαρκωμένος καὶ εὐθύνεται διὰ τὸν θάνατο κάποτε καὶ τῶν δυὸ παραπάνω ὄντων ποὺ σᾶς μίλησαν, ἀλλὰ ἕνας πῆρε τὸ κάρμα τοῦ ἑνὸς διότι Ἔχεις Μόνο αὐτὸ τὸ δικαίωμα ἔναντι ἀδελφοῦ σου, μόνο καὶ μόνο (*3) ὅταν δὲν προέρχεσαι καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν Κόσμο τῶν Συμπάντων ἄρα ἡ φράση “ὅρια τῶν κόσμων” ποὺ εἴχατε λάβει σὲ συνομιλία καὶ σὲ μήνυμα εἶναι ὁλοσωστή ! Το δύσκολο γιὰ σᾶς εἶναι νὰ χειριστεῖτε τὰ ἐδῶ κρυμμένα νοήματα μὲ ΔΙΑκριση. Σᾶς ἀνοίγονται περισσότεροι Οὐρανοὶ Κατανόησης ὅταν διαβάσετε μερικὲς φορὲς τὰ παραπάνω. Τουτέστιν Οἱ Οὐρανοὶ ποῦ δεν ἀνοίγονται ἀπὸ κανέναν ποὺ σᾶς παρουσιάζεται καὶ σᾶς μιλᾶ ἀκόμα καὶ ὡς Ἀρχάγγελλος Μιχαήλ, καὶ καλὰ νὰ ἦταν ὡς Ἀρχάγγελλος καὶ Ἀγγελλος Μιχαήλ, τότε θὰ ἔπρεπε μόνο νὰ κλαῖτε, ἀλλὰ δὲν εἶναι πάντα, ὅμως αὐτὸ καὶ Σοφία Τοῦ Ὕψιστου Το Ἐπιτρέπει, Διότι Ὁ Ὕψιστος εἶναι Ἀνεπηρέαστος ἀπὸ καθε τί δικό σας καλὸ καὶ κακό. Ἡ Τελειότης τοῦ Πάντα Εἶναι Ἄνω της Ὁποιαδήποτε δυνατῆς δική σας Ἀνυψώσης. Εἶναι Ὁ Μόνος ΤΕΛΕΙΟΣ.
Ἀρχάγγελλος Ταξιάρχης Μιχαὴλ Μανταμάδος.

*3 ἐδῶ Σας Λέγω ὅτι σὲ Κάθε Κόσμο Του, τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, Εἶναι ἡ Μονὴ Περίπτωση, ποῦ δύναται τὶς ἐνσαρκωθεῖς νὰ πληρώσει Κάρμα Ἄλλου, ὅταν ὁ ἄλλος “τίς” δὲν εἶναι Συμβιώσας ἐντός Τοῦ Ἴδιου Κόσμου ΣΥΝολότητος Συμπάντων ἔναντι Τοῦ Ἑνὸς Μεγάλου Πνεύματος Συμφυτικὰ Συντηχικὰ Συναρμονιστικά Συμβιώσας.

Ἡ Πηγὴ Τῶν Πηγῶν !

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

12-1-2014 Μήνυμα !

Μήνυμα !

Στό ἑπόμενο πέρασμα τοῦ θανάτου σας,
νὰ εὔχεστε νὰ ὑπάρχει
ἕνας μόνο ἄνθρωπος στὴ γῆ,
ποῦ μὲ εὐγνωμοσύνη νὰ σᾶς ἀνάβει
ἕνα κεράκι γιὰ τὰ δάκρυά του
ποῦ θὰ ρίχνει γιὰ ἐσὰς ...”

Διότι ὅταν δὲν ὑπάρχει ἕνας
ὅταν πεθάνετε παρὼν ἐδῶ
γιὰ σᾶς στὴ θλίψη του...”

Τότε δὲν θὰ ὑπάρχει
σὲ καμιᾶς Θέσης Καρδιᾶς Θεῶν,
οὔτε ἕνα Σιωπηλὸ Δάκρυ,
νὰ εἶναι ἐκεῖ μπροστά,
στὸ Μεγάλο Πνεῦμα
ὡς Πληρότητος Σιωπὴ στὴ Χαρά Του,
νὰ σᾶς τιμήσει..”

12/1/2014


17/1/2014 Ἑνία !


"Τῆς Σιωπῆς Τὰ Ρήματα
Σήμαντρων Ἤχων Τὰ Ἐπιρρήματα,
Ἐπιμήθεια Ἄκτιστα Σκιρτήματα Ἐρέβους
Τρόπων καὶ Χρωμάτων !”

Ἔννοιες Ὑπερῶες Λόγων !
Οἱ Ὑπερβόρειοι
Ὑποκλίνονται Τῷ Ὑψίστῳ Ἕνα !”
Ὑμνοῦν, Συνυμνοῦν, Προσκυνοῦν
Τὸ Ἄκτιστο Θέλημα Τοῦ !”

Ὁ μὴ ὑπάρχων, ὁ μὴ λαλήσας,
ὁ μὴ συνυπήρξας
καὶ οὐδέποτε συνυπαρκτός,
τὸν ἑαυτό του θὰ ἀντικρίσει,
στὴν ὄψη του ποῦ
τὰ πέπλα τοῦ κρύβουν !”

τὸν ἑαυτὸ του προσχωρήσας
στὸν Πρῶτο Πεπτωκότα
τῆς Πρώτης Δημιουργίας,
θὰ ἀντικρίσει τὴν ἀπόστασή του
ἀπὸ Τὸ Δημιουργό του ! “

Ἑνία !

17/1/2014



17/1/2014

auteur inconnu

Pas un mot un mot de trop

Un mot de trop, parfois c'est bien
parfois c'est beau
parfois ca ne sert à rien

Un mot de trop peut rendre heureux
ou faire ruisseler des sanglots
alors on est malheureux

un mot de trop parfois ca fait plaisir
tel un cadeau qu'on se plait à offrir

Un mot de trop peut briser une amitié
la langue telle une faux
coupe un lien sans pitie

Un mot de trop nuit à celui qui le dit
ou meme le rattrappe au galop
et il devient un roseau qui se plie

Un mot de trop sait détruire toute une vie
en une seconde il met à zéro
et il ne sombre plus dans l'oubli

Ne disons jamais un mot de trop
ne parlons pas sans réflechir
car par un seul mot de trop
notre ciel peut s'assombrir


Auteur inconnu.