25/10/17

Περὶ Θανάτου

ΕΥΔαιμονίας Ὁ Λόγος,

καὶ ἡ εὐδεμονία τοῦ Θανάτου

δίδεται ταύτη ὡς ἀρωγὴ

καὶ εὐδοκίμηση Κρίσεως,

εἰς μία μόνο περίπτωση :

Ὅταν, δὲν ἔχετε ἀκόμα πεθάνει,

καὶ ἐκεῖ εἶστε ζῶντες.

25/10/17

9/10/17

« Se Rendre Compte,

dans Les Temps à Lui Seul,

vers les temps incarnés,

avec les contre vagues,

cela montre que aucun

des contre vents,

ne marche avec vous ,

mais non plus aucun vent,

il est avec vous aussi. »

Ἠράκλειτος.

9/10/17

https://www.youtube.com/watch?v=ftdVJ2hLlv4

Narciso Yepes - Romance from 'Jeux Interdits' (1952)

En grec .. s il vous plait...Τὸ ΕΝΑυσμα τοῦ μηνύματος μᾶς εἴδατε ὅτι ἀφίχθη εἰς τὴν γαλλική, [καὶ σᾶς ἔχουμε πεῖ διὰ τὴν σημΑΞΙΑ ὁρισμένων ἐκ τῆς κάθε χώρας], ἀλλὰ δὲν σᾶς ἔχουμε ἐξηγήσει τοὺς λόγους ποὺ σὲ κάθε χώρα [ὄχι μόνο σχεδόν], θὰ δράσει Ὁ Δάσκαλος Τῆς Καταστροφῆς εἰς τρόπο ἀνάλογο, ἀναφορικὸ καὶ ἀντίστοιχό Των Ἀναγκῶν Τῆς Εἱμαρμένης στὸ ἀσυνείδητo τῆς γῆς [ὡς ὑποσυνείδητο ὅριο Κάθαρσής της ἀπὸ ὅλα τα ἀπόβλητα μὲ τὰ ὁποῖα ἐκείνη φορτώθηκε], ἔναντι Τοῦ ΠεπρΩΜένου... ΔΙΑφορετικά, ποῖος ὁ λόγος τῆς ὕπαρξής της ;

ὍΜως ἡ ΣΥΝΥπαρξη τῆς, εἰς τὸ ρητό « Τὰ Πάντα Ῥεῖ », ποτὲ δὲν γίνεται ἄνευ τῆς θέλησης τῆς [ὅταν αὐτὴ ὑποκλίνεται στὸ κάθε συνειδητὸ Ὄνειρο τῆς Ἐπῴασης Τοῦ κάθε ΠεπρΩΜένου] διὰ τὸν κάθε ἀνὰ στιγμὴ ἐκεῖ ἐνσαρκωμένο ἔναντι (καὶ τοῦ κάθε δικοῦ του πεπρωμένου) ἐκ Τῆς κάθε Δυνητικῆς Δυναμικῆς καὶ Δυνατοτήτων .. καὶ εἴδατε ; Αὐτόματά σας δίδει τὸ σύστημα σᾶς κάτι περὶ ἑνὸς μόνο φιλοσόφου τόσο σπουδαίου ὅσο Ὁ Ἠράκλειτος.

Ποιὸς ἤξερε ἐκ τῶν μεταγενεστέρων καὶ ἐκ Τοῦ Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ ὁρισμένων καὶ ἐκ τῶν πρὸ Τοῦ Ἰησοῦ, ποιὸς ἦταν Ὁ Ἠράκλειτος ; Στὴν Εὐρώπη ὡς ἤπειρο « Ἀπολύτως Κανείς ». [Ἀλλοῦ ναί !, ἀλλὰ Μόνο καὶ] Ἀπόλυτα διὰ ὅσους εἶχαν ἤδη, πρὸ τῆς γέννησης τοὺς ὄχι σήμερα, ἀλλὰ ἀπὸ 3 Δημιουργίες πίσω μία συμμετοχή, καὶ ὄχι μόνο μία παρουσία εἰς ἔργα μιᾶς Πρωταρχικῆς Ἀκτῖνος.

Ἃς δοῦμε σήμερα, τὰ δεδομένα αὐτὰ ποὺ σᾶς δοθῆκαν εἰς τὴν συνέχεια ἄφιξης [δοθὲντος τῇ 10ῃ 10ου 2017] ἑνὸς ὁράματος ὀνείρου καὶ ἐφιάλτη [ΣΥΝΑμα...].

12:02

9/10/17

1/8/2012

Α τμῆμα.

Ἀπάντηση : Ρώτησε Μὲ ...

Ἐρώτηση : Πὼς θὰ Σὲ νοιώσουν οἱ καρδιὲς τους

Κύριε ποὺ Σὲ ἀρνιοῦνται...;

Ἀπάντηση : Πῶς νοιώθει ὁ καπετάνιος ἀπὸ βαρκούλα, ἢ τάνκερ δεξαμενόπλοιο, ὅτι ἀρχίζει ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους ; Ὅταν χάνει τὴν ἰσορροπίαν του.

Μόλις χάσουν τὴν ἰσορροπία τους τότε θὰ νοιώσουν ὅτι Ὑπάρχω πάντα ἄσχετα ἂν μέχρι αὔριο δὲν θὰ Μὲ νοιώθουν βυθισμένοι στῶν ἐγὼ τῶν τὶς ἀνάγκες καὶ ὄχι στὴν αἰτίαν τῆς δυστυχίας τους λόγῳ τῆς ταύτισής τους μέ τό κάθε Ἀνώτερο καί τό κάθε Κατώτερο Ἐγώ τους...

Πὲς τὴν ἐρώτησιν... καὶ μὴ βάλεις “κόμμα” στὴν παραπάνω φράση τῆς πρότασης, Εἶναι Ἑνιαία καὶ ὁ καθεὶς ἀνάλογα πῶς εἶναι στὸ “ Ἐτάχθη ” Τοῦ Ῥήματος, Τοῦ Θεϊκοῦ του Κλάσματος, τὰ ἐνδότερα ἀνάλογα τῶν ἀναλογούντων του, πάντα καί πάντοτε μόνο ληφθήσεται.

Ὡραία δὲς αὐτὸ ποὺ ρωτᾶς ... γιατί δὲν ἔχεις βρεῖ κάτι, ἐνῶ τὸ ἀκοῦς καὶ τὸ ξέρεις συνυπαρκτὸ ; Διότι, τὰ ἐπίπεδα εἶναι πέραν τῆς Μνήμης.

Ἡ Μνήμη εἶναι Πεπερασμένη σὲ κάθε εὖρος Δημιουργίας, πάντα στὸ μέγιστο ! Καὶ στὸ ἐλάχιστο σὲ εὖρος Ἐνσάρκωσης !

Διὰ Νὰ Ἔχεις ὅμως Πρόσβαση σὲ Μνημοσύνη καὶ σὲ Λησμοσύνη, ἔχεις ἀνάγκη τὸ “Ἀντίθετο” ἔναντι ἐσοῦ, (ὄχι μόνο καὶ) ὡς Ἀκτὶς αὐτό, καὶ ἐσὺ ὡς τμῆμα Πρωταρχικῆς Ἀκτῖνος, {Τῆς ὉMόκεντρης Τριάκτινου Ἀκτῖνος ἐν συμπεριφορᾷ ὉΜότροχου Ἔννοιας} μὲ Τὴν Ἀντίθετον Ἀκτῖνα πάντα ἐκ τῆς Πρώτης ἐκ Τῶν Τριῶν Ὁμοτρόχων ἘΝνοιῶν !

Δὲς τὸ κβαντικά, ὡς ἐκείνη τὴν ἡμέραν ποὺ σὲ κλάσματα χιλιοστῶν δευτερόλεπτου ἀνακάλυψε, τὶς ἐξ ὑμῶν Τὴν Φύσιν Τῆς Ἔννοιας “Ἀντίθετος Πρωταρχικὴ Ἀκτίς” ὡς Θέση Τῆς, ἄρα Ἡ ἜΝνοια Ἔχει Θέση Χωρική, ἐν Συνολότητι Συμπάντων Κόσμων Μοῦ πάντα σέ κάθε Ἐπίπεδο Δημιουργίας, καὶ ὄχι μόνο σέ ἔννοια οὐσίας ! Κανεὶς δὲν εἶναι ἀντίθετος κανενός... σὲ ἡμετέρων Ἔργων Ἑνοτήτων. Εἰδικὰ δέ, ἂν Ὁμιλοῦμε διὰ Πνευματικὲς Ἀκτῖνες, Ἤντινες Ποτέ σας Δὲν Τίς Ἔχετε Ὅλοι, ἀλλά καί ἐσεῖς ποὺ Ἔχετε Πρωταρχικὴ Ἀκτῖνα, οἱ δέ μὴ Ἔχοντες καὶ οἱ μὴ ΔΙΑθέτοντες Πρωταρχικὴ Ἀκτῖνα, καί σὲ αὐτὴν Τὴν Δημιουργίαν, εἶστε [καὶ εἶναι] ὅλοι οἱ Κρύοι Ἄλλων Δημιουργιῶν, οἵτινες γενόσημοι δὲ, αὐτοὶ καὶ ἐγένοντο τῶν μεθ' ὑμῶν ὑφισταμένων ἐνσαρκωθέντων, τούς γνωστοὺς εἰς ὑμᾶς ὡς «Οἱ Χλιαροί». Ἄναψε Τὸ Κερί σου.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσα Ἔσωσε Ἡ Εὐρυδίκη μὲ μιὰ κίνηση ; Καὶ πόσα ἔχασε καί Ὁ Ὀρφέας, σὲ κάθε ἐνσάρκωσή του ; Ἀλλὰ καὶ τότε, πρὶν αὐτὸς πεθάνει ὡς Ὀρφέας, πέθαναν καὶ κάποιοι “ἄλλοι” ποὺ προσπαθοῦσαν ἀφενὸς τόσο νὰ τὸν προστατέψουν, ἀπὸ ἀδυναμία σὲ αὐτόν, μέσῳ τῆς οἰκογενειακῆς Ἀγάπης...

[Τώρα ξέρετε λίγοι ὅτι Ἐλεύθερη Εἶναι Ἡ Εὐρυδίκη ἀπὸ Πᾶν Ὅ,τι Κινδύνευε νὰ πάθει λόγῳ τοῦ Ὀρφέα... ὡς ὁ κάθε ἕνας στρώνει ἔτσι θὰ ξυπνήσει. 17/2/2014 ]

Ἐρώτηση : Στὸ εἶναι τὸ αὐριανό τους πῶς θὰ φύγει ἡ ἀπαίτηση ἐγγραφῆς, ἀπὸ τὸ ἐγκρεγκορ τῆς γῆς...;

Ἀπάντηση : Τὰ ἐπίπεδα του, εἶναι 7 εἰδῶν, καὶ δομημένα ὑπάρχουν 3 ἀπὸ τὰ 7. Ἄρα καταλαβαίνετε γιατί ἡ νέα 3η θὰ συνεχιστεῖ ... γιὰ νὰ ἀποκτήσει ὅ,τι τῆς ἀφαιρέσανε, ἄρα ὅταν Οἱ Ἀρχαῖοι Τῶν Ἀρχαίων, κλείσανε τὶς πύλες [τὶς τελευταῖες], γνωρίζοντας ὅτι μιὰ μέρα μετὰ ἀπὸ αὐτοὺς ὁ πρῶτος πεπτωκώς Τῆς Πρώτης Δημιουργίας, [ Ὄχι Ὁ Ἀδάμ, οὔτε ὁ Δευκαλίων. Αὐτοὶ ἦσαν προγενέστεροι καὶ τοῦ πρώτου πεπτωκότος καὶ τῆς σημερινῆς Δημιουργίας ! ] καὶ θὰ ἐνσαρκωνότανε στὸν Πλανήτη, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ θὰ ἔφτανε, (*1) Προσδώσανε Τοῦ Πλανήτη, ἀπὸ Εὐγνωμοσύνη, διὰ Τὴν Θεϊκὴν Ζωὴν ποὺ Ἐπάνω του ὉΜοιραζόντουσαν, κάθε Μιᾶς ΣΥΝΙστώσας Δυναμικῆς Δυναμικότητας Ὑπερώας Ἐλπίδας Ζωῆς στὸ Κέντρο Τῆς Καρδιᾶς αὐτῆς Τῆς Γῆς [Ὡς ὈΝτότης πρῶτα], δηλαδὴ στῆς Γαίας τά κατάστιχα. Ἀκριβῶς ! Τὰ “Σὰ ἐκ Τῶν Σῶν” αὐτῆς Προσέδωσαν, διότι Οἱ Πύλες “αὐτές”, εἶχαν ἕνα ΣΥΝειδητό ἰδίωμα .. ἦταν τῆς προσφορᾶς, ναὶ τῆς ἀδιάλειπτου ὡς αὐτὴ σᾶς Ἔχει Λεχθεῖ στὸ Μέλλον τῆς Λήψης καί τοῦ Μηνύματος ἐν Τῇ Λέξει Τοῦ : Ἀεδνωροῦσα ! .

Ἄρα, ἀφοῦ Ἔδωσαν Ἐν καί Ἐκ Τῷ Κέντρῳ Αὐτοῦ, τοῦ πλανήτη, Τὸν Ἐαυτόν Τους, ποὺ θρέμμα Τῆς Γαΐας Ἦταν, αὐτοί, Ἐσφράγισαν Τὴν Τελευταία Πύλη Τῶν ΕΛΛ μὲ Τὴν Ἴδιαν τοὺς Τὴν Ζωήν, σὲ Μιὰ Ὑπερώα Καταγραφή, τὴν ὁποίαν ἤξευραν ὅτι κανεὶς Πεπτωκώς ποτέ του, καὶ κανεὶς οὔτε καὶ ὡς Ἄσωτος, ἀλλὰ οὔτε καὶ ὡς Ἐξοστρακισθεῖς ὡς ἐπίσης κανείς καὶ ὡς προερχόμενος (χωρίς ΟΜ και σάν τόν πρῶτο πεπτωκότα μετά) ἐκ τῶν Ρυπαρῶν Γεννῶν, ποὺ ἦρθαν μὲ τὶς δεινὲς σαῦρες καὶ τοὺς δεινόσαυρους, ποτὲ τοῦ δὲν εἶχε. Καὶ, καταλαβαίνετε διατὶ τόσα, οἱ τῶν Ρυπαρῶν Γενῶν ὁμόσημοι καὶ ταυτόσημοι, ὡς καὶ οἱ τῶν Ἐξοστρακισθέντων προσπάθησαν καὶ προσπαθοῦν, ἀλλὰ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΡΙΟ Μοῦ, δὲν τὸ ΔΙΑπερνᾶ κανεὶς ...

Ἂν, δὲν ἔχει ΔΙΑτηρήσει Ἔννοιες Ῥημάτων Μοῦ Ἔναντι Τῆς Εἱμαρμένης Ἐν Τῇ Λευκῇ Σελίδι Τοῦ ΠεπρΩΜένου Τοῦ διὰ Τὴν Δόξαν Τοῦ Κισμέτ.

Ἀλλοιῶς, ἂν εἶχε ΔΙΑτηρήσει Τήν Μνήμην, στὴν Μνημοσύνην Τῆς Κεντρικῆς του Μνήμης, τότε δὲν θὰ εἶχε πέσει, διότι ὡς Ἀρξάμενος τῆς Πτώσης, Ὁριοθέτησε τὴν Ἀτραπὸν της αὐτῆς, ὡς οἰκεία του, καὶ ὡς πίπτοντας Ἀπεσχίσθη ἐξ αὐτοῦ καὶ αὐτὴ ... στὴν Πρώτην Δημιουργίαν.

Ἄρα Ἀναλύοντας τὰ ἐδῶ καὶ ἀλλοῦ στὰ δικά σας 16 blog κυρίως στὰ ἑλληνικὰ, πλὴν ἑνὸς ἐξ αὐτῶν, τὰ ὑπὸ Μιᾶς Ὑπερώας Συνείδησης Λεχθέντα, πάσα Ἔννοια Διαχωρισμοῦ ποὺ σᾶς διδάσκουν καί οἱ Δάσκαλοί σας, καί οἱ Ἱερεῖς σας, καί οἱ Φιλόσοφοί σας, ἀλλὰ καὶ τὰ κάθε γένους καὶ φύσης ἐνδιάμεσα σας, ἀναφέρουν, εἶναι ἀνύπαρκτη πλὴν αὐτῆς.

Ὅμως αὐτὴ Ὑφίσταται σὲ δυὸ Ἐπίπεδα, ὡς σᾶς τὰ λέμε ἐν Τῇ Κβαντικῇ Φύσει Τῆς Φυσικῆς Τῶν Συμπάντων Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, Τοῦ Ἐν Ὑψίστῳ Ἑνὸς, ἐκ Τῆς Μιᾶς ΣΥΝολότητας Κόσμου ἐκ Τῶν Κόσμων Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος, ποῦ διὰ ὑμᾶς αὐτό ἐστί ὡς Ῥῆμα Τῆς Ἔννοιας Τῆς Ἀκτίστου Δικαιοσύνης Τοῦ, ἔναντι “Τοῦ Μεσωδιαστήματος Τοῦ” καὶ ἔναντι “Τοῦ Μεσοδιαστήματός Τοῦ ” ! "Ποῦ" ;

ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΣΤΟΙΧΙΑ Συμπάντων, τὰ μὲν πρῶτα Εἶναι ΔΙΑχωριστικά, τὰ δέ δεύτερα Εἶναι Διαχωριστικά. Νὰ ἡ φύση τοῦ δικοῦ σας ἀγαπημένου "διαχωρισμοῦ" σας, ἀλλὰ αὐτὸς λαμβάνει χώρα, ὑπὸ Τῆς Φύσης Τοῦ Μανδύα, ἂν ἔχετε αὐτόν, καὶ μετὰ τὴν κάθε κρίσιν σας, ἐνώπιον Τῶν 24 ΣΦΡΑΓΙΖΕΤΑΙ, ὁπότε ἐκεῖ, ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ στάχυ ὉΜότυπα ὉΜόρυθμα, ὉΜόσημα,ὉΜόηχα καὶ ὉΜώνυμα ΔΙΑΧωρούνται, Ὡς ΔΙΑΧωρισθέντα ταῦτα, ἄρα ἐν τῇ ἐνσαρκώσει ὑμῶν, πεῖτε ἐσεῖς ποιὸς λέτε νὰ εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνσάρκωσης τοῦ κάθε ἑνὸς ἀπὸ ἐσὰς ; Τὴν Ὁδὸν τῆς Ἑνότητος “Ἀποκτεῖναι”. Καὶ πρόσεξε τὸ ρῆμα ἔχει “διπλῆ” (κὰτ΄ ἐλάχιστον) Ἔννοια... [γράψε τὴν μιὰ ἐκ τῆς Μεγίστης Ἔννοια : “Ἀπό∀Τεῖναι” = αὐτὸ διαβάζεται μόνο ὡς «Ἀπὸ Κάθε “Τ” εἶναι» ].

Ἀκριβῶς

Τῆς Μεσαίας Ὁδοῦ

ὁ προμαχῶν.

Εἶδατε τὶς συνδέσεις...;

Διὰ Αὐτῷ Τῷ Λόγῳ Ἔλεγε Ὁ Ἰησοῦς :

« Ἂν Δὲν Πεθάνετε,

Δὲν Ζεῖτε ».

Καὶ γιατί Ὄχι, τὸ ἀπὸ σᾶς τόσο ἀγαπητό : “Ἂν δὲν πεθάνετε δὲν θὰ ζήσετε'' ; Ποιὰ ἡ διαφορὰ, στὴ ΔΙΑφορά τῆς Φορᾶς καί Ἐδῶ ; Τεράστια ! Ξεπερνᾶ τὸ Σύμπαν σας, ποὺ τοῦ Χαρτογραφεῖτε τὰ ὅρια, τὴν Δείχνω στὸ ἘΝ~Διά~μεσό Μοῦ, καὶ ἔχει μείνει ὡς στήλη “Ἀφωνίας” ἐσωτερικά... ἁπλὰ μιὰ κουβέντα μόνο θά ποῦμε, γιὰ νὰ μὴν σᾶς πολλαπλασιάζονται, παρὰ μόνο οἱ σωστὲς σπορὲς ἐκ τῶν ἀποριῶν σας : Κανείς Υἱὸς Θεοῦ ποτὲ δὲν θὰ πήγαινε ἐνάντια Στὸ Θέλημα Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος ὁρίζοντας χρόνο Μέλλοντος σὲ Τεθνεῶτες καὶ ἐλαχίστους ἡμιθανεῖς.

Διότι

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ὁρίζεται

Μόνο Ἐκ

Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος

κανεὶς ἄλλος

δὲν ἔχει Πρόσβαση στὸ Μέλλον

ἂν δὲν εἶναι ὉΜόσημος

ὉΜότροπος

καὶ ὉΜόρυθμος Αὐτοῦ.

Ναὶ “σπορές”, ὄχι ἐν δυνάμει δηλαδὴ θεωρητικὲς, ἀλλὰ Ἐφάμιλλες μὲ ὅλα Τά Σύμπαντα Ὅλων Τῶν Συστοιχιῶν Συμπάντων Τοῦ Κόσμου σας, ἄρα εἶδε κάποιος, αὐτὸ πού ποτὲ του δὲν εἶδε ὁ Ra στὸ σχέδιο πού ἔκανε ; Διότι, ἡ δομή του, ἡ ἀντίστοιχη τοῦ Ra, ὡς ἡ ἀντίστοιχα δοθεῖσα στὸ ὑπὸ αὐτοῦσδοθὲν σχέδιο αὐτὴ ἤδη εἶναι ἡ μόνη ἀποῦσα ἀπὸ τὴν κάθε δΟΜὴν Τῶν Σχεδίων Μοῦ, καὶ προσδιορίζεται γιὰ τὸν Ra, ἀφενὸς σὲ πρόβλημα Μνημοσύνης, στὴν Κάθε Φύσιν Τῆς Μὴ Παρουσίας Τῆς Μνημοσύνης του, τόσο τοῦ ἰδίου, ἀλλὰ ἀφετέρου καὶ στὴ Λησμοσύνη Τῆς κάθε Μνημοσύνης Τῆς Κάθε Ὑπερβόρειας Φυσικῆς Μοῦ καὶ στὴν Κεντρικήν Του Μνήμην, ὡς τὴν μόνην τόσο ἀποῦσαν ὡς παρουσίαν καί σέ πολλούς, ...ἄρα, συνταυτίστε τοὺς κραδασμοὺς τῶν δοθέντων λόγων Τοῦ Ἀριστοτέλους στὸ ἐνδιάμεσό μας, [ἂν καί μόνο ἂν, δύναστε Ὑμνεῖν τὸν ἴδιον Ὕμνο τῆς καρδιᾶς, μὲ ἐκεῖνον, τόσο τοῦ Ἀριστοτέλη ὅσο καὶ τοῦ ἐνδιαμέσου], διότι κανεὶς δὲν δίνει ἕνα Μήνυμα ἄνω τῶν Ὑπερβορείων, ἂν δὲν ΣΥΝΑθλεῖται ἡ καρδιά του μὲ τὴν καρδιὰν τοῦ ἘνΔΙΑμέσου ἐν Ὑπηρεσία, καὶ θὰ καταλάβετε "Τί" καὶ "Γιατί" οὔτε ὁ Ra ποτὲ τοῦ δὲν ἔμαθε.... δηλαδὴ δὲν γνώρισε, σὲ καμίαν τοῦ ἐνσάρκωση στὸν πλανήτη σας, διότι ἐδῶ τό “μαθαίνω” = εἶναι ἴσον μὲ τὸ “γνωρίζω”, αὐτὰ ὅμως δὲν εἶναι ποτὲ σὲ καμιᾶς Δημιουργίας ΕΥρος προϋπόθεση τοῦ "ΕΝθυμοῦμαι", τὸ ὁποῖο ὙπερΔήλειο εἴη, ὡς τὸ "ἘΝτὸς Θυμᾶμαι" Λόγῳ τοῦ "ἘΝ" μπροστὰ ἀπὸ τὸ "θυμοῦμαι" δὲν σημένει αὐτὸ καὶ κάτι “τί” ἄλλο ;

Ναί, φυσικὰ, καὶ ναὶ, καὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸ προϋποθέτει ὡς κάτι ἐκ Τοῦ ΛΟΓΟΥ στό νὰ ὑφίσταται σὲ αὐτὸ τὸ κάθε "Ἐντός", ὡς ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς Μνημοσύνης... “Τί” ; Σὰν Παρουσία ἢ σὰν Ἀπουσία ; Ἢ σὰν Παρουσία Ἀπουσίας ; Καταλαβαίνετε "τί" Λέω ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ ἀναφέρετε, αὐτὸ ποῦ θὰ γράψετε, στὴν παρένθεσιν πρὶν τὴν 5η (….).

Α' Τμῆμα : πρὶν τὴν ΣΥΝάρχουσα Τῆς Ἑορτῆς ΣΥΝΑρχή.