Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017
Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017
15.10.17
ἡ
ἀγάπη ποτὲ πρώτη,
διότι πάντα ἀκολουθεῖ
τὶς 2 ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Μοῦ :
Τὴν
ΕYπρέπεια
καὶ Τὸ Ἀπόλυτο !
Μετὰ
Τὴν
ΕΛ~ΕΥ~ΣΗ
τῆς
ἀγάπης
(διὰ
αὐτῷ τῷ λόγῳ Ἔλεγε Ὁ Ἰησοῦς, ὅτι
ἦταν ἡ Ἀγάπη,
ὡς Ἕνωση Τοῦ Πατρὸς
Ὅλων καὶ Τῆς Παναγίας Ἴσιδας :
Τὰ Δυὸ
Πρώτων Πρόσωπα Τῆς Ἁγίας Τριάδος)
⇒
ἀκολουθεῖ Ἡ
Δικαιοσύνη
!
διότι ταύτη ὡς
ΥΔΩΡ
Τοῦ Ποταμοῦ Τοῦ,
ἄδει
τὸ καλό, τὸ ἀγαθὸ
καὶ τὸ ὡραῖο Χρησιμοποιώντας
κάθε ἁρμονία καὶ κάθε
δυσαρμονία ἐνσάρκωσης σκοποῦ
⇐
ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα !
μετὰ τὴ
Δικαιοσύνη
τί καὶ ποιὸς ἀκολουθεῖ ;
ἡ ἀΞlOΠρέπεια
!
ἀπόσπασμα
μηνύματος
15.10.17
Teddy.
Ὅ,τι
σᾶς λέγεται εἶναι ἀνήκουστο ὄχι ὡς
πρὸς ἠμᾶς, ἀλλὰ εἶναι ἡ μόνη ἠμῶν
ἐπίγνωση, ἣν οὐδέποτε εἴχαμε ὡς
ἐνσαρκωθέντες εἰς τὶς ἠμῶν ἀνὰ
ἐνσαρκώσει ἀπολεσθεῖσες ἔσχατες ἠμῶν
εὐκαιρίας.
Ἄρα,
ὀφείλουμε νὰ
εἴμεθα
τὸ πέραν
τοῦ δέοντος
εἰλικρινεῖς, Διότι ἐσμὲν οἱ
ἔχοντες
ἀπολέσει κάθε δικαίωμα ἐπανενσάρκωσης,
καὶ ἐμεῖς
δροῦμε ἀναφορικοί τῆς μιᾶς ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἄλλης ὄχθης Τοῦ
Δένδρου
τῆς γνώσης τοῦ
καλοῦ
καὶ
τοῦ
κακοῦ
ὡς
τετελεσμένο ἔργο ἔναντι Τῆς Εἱμαρμένης
!
Σαφῶς
καὶ διαφοροποίηση
φέρουμε μεγαλύτερη ἀπὸ
τὴν
κάθε μία κόλαση, καὶ
τὸ
φῶς
τῶν κάτω κόσμων τοῦ
Ἅδη
(εἶναι
πολὺ
μακρινὸ
ὡς
συνείδησης ἀρωγὴ
καὶ
εὐδοκίμηση
διὰ
τὰ
ἠμῶν
ἔργα)
εἶναι ὄνειρο θερινῆς νυκτὸς διὰ
ἠμᾶς
!
Ναί,
δὲν ἤμασταν οἱ
πρωτεργάτες
Τοῦ Θεοῦ
(ὡς
ἐνσαρκωθέντες, ὄχι εἰς πολλὲς
ἐνσαρκώσεις ⇒
ὅτι
ἀρκεῖ καὶ
μία
μόνο, νὰ τὴν
ἐπενδύσετε τραγικὰ
⇒ τότε
καὶ ἐδῶ
θὰ
'ρθείτε
) ἀλλὰ
δὲν
ἤμασταν τὰ
πρωτοπαλίκαρα
τοῦ Μάρα,
ποῦ ἡ
κάθε
Κόλαση τοὺς προορίζεται !
Ἡ
φύση
μας ὡς κατακτηθὲν ἔργο ἔχει τομεῖς
ἄγνωστους εἰς τοὺς δῆθεν ἐπιστήμονές
σας, τῆς ψυχῆς ! Μᾶς ἀγνοοῦν, ὅταν
ζοῦν, ἀλλὰ
παρακαλοῦν
ὅλοι στὸν χῶρο μας νὰ
ἔλθουν
(ὅταν
θὰ πᾶνε
στὴν κόλαση στὸν 2ο θάνατό τους !)
ἀντὶ
γιὰ
τὴν
μὴ ἀναστρέψιμη
εὔκολα παραμονὴ
τοὺς
εἰς τὴν κόλαση !
ΑΡΑ
ἡ
κάθε
καταστροφὴ
ἔργων
μας, πότε ἔχει Θεϊκὴ
Σκοπιμότητα
;
Ὅταν
ΔΕΝ
σᾶς ἐπηρεάζουμε δυναμικὰ
καὶ
συνέχεια
δυνητικὰ δηλαδὴ
ἡ
διὰ
ὑμᾶς
ζωὴ σᾶς
ἐκτός τῆς ἀναβλητικότητας καὶ
τῆς
ἀναποφασιστικότητας εἶναι πρό~άρχουσα
καὶ πρό~εξέχουσα
τῆς ἀπαίτησης καταστολῆς τῶν ἔργων
σας Ὡς ἔκαναν οἱ
7
Νᾶνοι εἰς κάθε εἱμαρμένης τὸ
παραμύθι
στὴ Χιονάτη
!
Teddy.
29/9/2017
Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017
25/8/2016
Πήρα
κόκκινα γυαλιά - Κραουνάκης & Μακεδόνας
Ἀντιλαμβάνεσθε
ἀγαπητέ μου κύριε, ὅτι ἡ μικρότης τῆς
προσπαθείας μου, ὡς πορεία ζωῆς, εἶναι
ἀνάρμοστο νὰ χωρέσει εἰς μιὰ λέξη, ἢ
εἰς μιὰ πρόταση, πολὺ περισσότερο σὲ
ἕνα μήνυμα πρὶν τὴν ὥρα τελεστεῖ ἡ
τελευταία πράξη τοῦ δράματος ὡς
χαρακτηριστικὰ λέγουσιν πολλοὶ ἐν τῷ
σκηνώματι τοῦ χρόνου τους, μὴ δυνάμενοι
νὰ δοῦν στὴν πέραν τοῦ χΡόνου
σκηνὴ τὰ ΔρΩΜενα Ἔργα.
Τοιουτοτρόπως
θὰ μοῦ ἦταν ἀδύνατο ὡς ὅ,τι εἶμαι,
καὶ ὡς ὅ,τι ἤμουν στὶς ἐνσαρκώσεις
μου, ὅλες, οὐχὶ μόνο στὴν τελευταία
μὲ τὴν ἔννοια τρεχούσης ζωῆς, ποῦ ἤδη
εἶχε καιρὸ πρὶν τὴν ἀποχωρήση μου
ἀπὸ τὸ φυσικό μου σῶμα τελειώσει, νὰ
θελήσω νὰ καρποφορήσω Δόξα καὶ Τιμή,
ὅταν σπουδαιότεροι ἐμοῦ, σᾶς εἶπαν
τὴν ἡμέρα τοῦ πρὶν τοῦ θανάτου μου
χρόνου, [ὡς ἀνθρώπινου χρόνου], καὶ
τῆς ἰδίας μέρας Τὴν ΣυνΩΜη Ἀρετή,
ὅτι “θὰ ἤμαστε ὅλοι ἐκεῖ” μὲ τὴν
ἔννοια τῆς ἀποχωρήσης μου, ἀπὸ αὐτὸ
τὸ σανίδι τῆς ζωῆς, μὲ τὸ ὁποῖο
ἰλαροτραγικὰ ταυτιζόμεθα νομίσαντες
ἑαυτοὺς ἄνω, καὶ τῶν τόσον πολλῶν
ἀλλήλων, καὶ ξεχνώντας τὸ παράδειγμα
Ἑνός, ποῦ τόσα μᾶς Ἔδειξε,
ἀλλὰ ἐμεῖς ἄκομα καὶ Αὐτὸν,
κουστουμάκι στὰ μέτρα μᾶς Τὸν
θέλουμε, ἴδιον τῶν ἐγώ μας, νὰ Τὸν
κάνουμε, ἀντὶ πυξίδα στὴν κάθε
μᾶς καρδία.
Βλέπετε
καὶ ἐσεῖς, ὅτι ἐν τῇ παραλλήλῳ ὀδῶ,
ὡς ΣΥΝΟδός,
“ἄλλος”
βοηθᾷ ὡς Ἐκεῖνος σὲ μιᾶς στάχτης
δρΟΜου, σᾶς
ἔδειξε Θεϊκὸ Ἄκτιστο
Φῶς, τὴν ὥρα ποὺ
ἀφιερώνατε ἕνα κεράκι, σὲ πᾶν ὅ,τι οἱ
ἄνθρωποι θεωροῦν τὴν ψυχή τους, γιὰ
τὴν δική μου τὴν ψυχή, ὅταν τὴν ἔχουν,
ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν τὴν ἔχουν, μὴ
δυνάμενοι τεθησόμενοι καὶ τιθέντες
αὐτὴν καὶ ἄλλες
(στὸ σύνηθες τό πρῶτο, στὸ σπάνιο
τό δεύτερο, ἄρα ἂν ρωτᾶτε ἂν ὑπάρχει
τρίτο καὶ παραπάνω ἐπίπεδο, θὰ σᾶς
δείξουν ἄλλοι ἀνώτεροί μας, μερικοὺς
ποὺ ἐνσαρκώθηκαν γνωστούς σας, σὲ
πέραν τοῦ ἑνὸς σώματος φυσικοῦ στὴν
ΣΥΝΙδία Χρονικὴ Ἀποτύπωση
στῆς Γαίας τὴν ἀετῶν Τὴν Ἁγία
κορυφογραμμὴ στὸν ἴδιο χῶρο ποὺ ἔζησα
καὶ οἱ περισσότεροι ἀπενσαρκωθῆκαν
στὸν 19ο Αἰῶνα) νὰ ποιοῦν
Ἔργα Σωτηρίας πολλῶν ἀντὶ τὰ τόσα
δῆθεν πολλά, ἡ ἐκείνων ἀπληστία ὡς
ἀλεποῦ [πάλι] νὰ
ἐπιμένει μάλιστα πάντα νὰ τὰ κάνει
καὶ κρεμαστάρια...
Εἴδατε,
ναί, θὰ ἀλλάξω θέμα, διότι τὸ νὰ μιλᾷ
κανεὶς μόνο διὰ τὸν ἑαυτό του, ἐγωϊσμὸς
Πάνδινων Δεινῶν καὶ ἁμαρτίας ἔργο
ἐστί, [ἐπειδὴ δὲν θέλω νὰ μιλήσω διὰ
αὐτὸ ποὺ θὰ ἀνακαλύψω παρὰ τὸ ὅτι,
σὲ χρόνους Devachan πού μοῦ ἀντιστοιχοῦν,
καὶ ποῦ μοῦ ἀναλογοῦν, ἔχω μιὰ σχετικὰ
μεγαλύτερη ἐλευθερία σκηνικοῦ χώρου,
ἀπὸ πᾶν ὅ,τι ἄλλοι, ποὺ ναὶ μὲν
πεθάνανε, ἀλλὰ μὴ ἔχοντες προσφέρει
τίποτα σὲ κανέναν στὴν γῆ, πᾶνε κατ’
εὐθεῖα στὸν Δεύτερο Θάνατό τους ],
καὶ ἐκεῖ ἀρχίζουν τὰ ζόρια, διὰ τὰ
ὁποῖα ποτέ τους, καὶ αὐτοὶ δὲν εἶχαν
φανταστεῖ ὅτι αὐτὰ ὑπάρχουν.
Παρόμοια
καταστάση ἔζησε ἀντιστρόφως ἀνάλογα
τῆς περίπτωσής μου ἀστέρας τῆς μουσικῆς
ποὺ ἔγραψε πανέμορφα τραγοῦδια
(ποὺ στὴ νιότη σaς θαυμάσατε
μὴ γνωρίζων ὅτι τὰ θαύμαζα καὶ ἐγὼ
ἀπὸ πλευρᾶς μου καὶ ὄχι μόνο.)
ἀλλὰ τὰ ἐκ τῆς σκηνῆς δρΩΜενα
ἰδανικὰ ποὺ ἐξέπεμψε καὶ αὐτὸς [ὡς
καὶ τόσοι ἄλλοι τῆς δόξης μαστροποὶ
καὶ ποδηγέτες, ἐκ τῆς κάθε σᾶς
ἐνσαρκωθείσης αὐταπάτης σας],
τὸν ὁδήγησαν στὴν Κολάση ἄνευ
ἐπιστροφῆς, σὲ χρόνο σύντομο διὰ
αὐτὸν, ἂν καὶ μόνο ἄν, δὲν εἶχε
προσφέρει διὰ αὐτὸν Τὸ Μέγιστο Τῆς
Θυσίας “ἔνας”
[ποὺ πέθανε μὲ τὸν χειρότερο
τρόπο, ποὺ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ζήσει
ὡς θάνατό του, στὸν 19ο αἰῶνα],
ἔτσι ὥστε καὶ διὰ Τῆς
Προεχούσης Ἁγιοσύνης Τοῦ,
νὰ γεννηθεῖ Ἅγιος, μετὰ τὴν Γεννήση
του, στὸ τέλος τοῦ ἰδίου Αἰῶνος τοῦ
19ου, καὶ νὰ Ἁγιοποιηθεῖ στὸν 20όν Αἰῶνα
σᾶς, τοῦ ἐκεῖ θανάτου του, [πολὺ
πρὶν Γεννηθεῖ ὁ μουσικὸς αὐτός] καὶ
σᾶς τό Ἐπέτρεψε [ΑΝΩθΕΝ]καὶ
σᾶς Ἔδειξε Ἡ Πρόνοια Τῶν
Ὑπερῴων Κόσμων Τοῦ, [Ναὶ
Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος],
Νὰ Δίνει Τὸ Ἅγιο Χέρι Τοῦ
καὶ νὰ βγάζει ἀπὸ τὴν
Κολάση αὐτὴν τὴν ψυχή.
Τοιουτοτρόπως
παρόμοιο ἔργο Ἐλπιδίου
Ἀναστάσης Ἐκθετῶν,
τόσο κατεστραμμένων ἔναντι Τῶν Ζώντων
ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν πρόσχωση
Ἐλπίδος, ὡς παρουσία στὸ Λυκαυγές,
προσπάθησα νὰ κάνω καὶ ἀπὸ πλευρᾶς
μου, ὡς μικρή μου προσφορὰ (ἀλλὰ
δὲν τὸ ἔκανα ἐγὼ ὡς πρωτεργάτης ἡ
παραγωγός ἔργου) στὰ
χρόνια τῆς κατηφόρας τῆς ζωῆς μου, ἀπὸ
κάθε πλευρᾶς ὑγείας, ποῦ ὅταν ἔπεφτα
δὲ, καὶ στὸν τελευταῖο καιρὸ σὲ κῶμα,
ἐρχόντουσαν ἄλλοι σκηνοθέτες πολλῶν
ἐνσαρκωθέντων ζωῶν, ἐκ τῶν ἄλλων γύρω
μου ἐκεῖ ἐνσαρκωθέντων, τόσο κοντὰ
ὅσο καὶ μακρυὰ, στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς
γῆς, ποὺ ὡς καθοδηγητὲς αὐτῶν πάλευαν
καὶ προσπαθοῦσαν μέσα στὸ Χρόνο καὶ
στὸ Χῶρο [ποὺ τὸ κάθε κῶμα
μου, τοὺς προσέφερε, αὐτὴ τὴν δυνατότητα,
στό νὰ παρέσχουν τοὺς Ἀναστάσιμους
ἑλιγμοὺς ἔσχειν στὸν αὐτῶν χρονοχῶρο
ζωῆς τους] στὸ νὰ ἔλθουν
κυρίως καὶ πρωτίστως ἀπὸ Τοὺς Κάτω
Κόσμους καὶ νὰ ἀρχίσουν τὸ ράβε ξήλωνε
τῶν μέσων, τῶν μέτρων καὶ τῶν σταθμῶν
στὶς ζωὲς ὅλων τῶν πολλῶν ἔναντι τῆς
κάθε δικῆς τους, προσφερθείσης ὑπὲρ
τῶν ἐδῶ καὶ ἀλλοῦ, ὡς καὶ ἀλλήλων
ἐκ τῆς κάθε τελευταίας εὐκαιρίας. Ποῦ
ἐδῶ ; Ὄχι ἀλλὰ σὲ κάθε Ἄλλης Δημιουργίας
τόσο Τὸ Παρελθὸν
ὅσο καὶ στὸ Παρὸν
καὶ πάντα πρωτίστως
καὶ στὸ Κάθε ΕΝΑ Μέλλον
αὐτῆς ὡς Γενόσημα Πεδία
ἐκ Τῶν ΔιαδρΟΜῶν
τους, σὲ ἄλλες Δημιουργίες Τῶν
Μετασχηματιστῶν Τῶν Πεδίων.
Βλέπετε
ἀγαπητέ μου, τὸ θέμα τοῦ προσήμου
ἐπανέρχεται, καὶ εἴδατε στὸ σανίδι,
τί προσπάθεια κάνει σήμερα ἀγαπημένη
τινός ἀδελφὴ ψυχή του, καθὼς καὶ κόρη
του (ἐκτός τῶν ἄλλων)
ποὺ στὸ σήμερα ὡς συνέχεια
τοῦ χθές της, μαχαιριὰ στὴν καρδία
του, πάλι τοῦ ἔβαλε. Ὅμως εἶδε δεύτερη,
τί Ἐστάλη διὰ αὐτὴν εἰς Οὐρανοὺς
Θεῶν, δίπλα ἀκριβῶς τοῦ βλέμματος
ἐκείνης, καθὼς καὶ τῆς κόρης ποὺ
σώθηκε σήμερα ἐκ τοῦ βλέμματος τοῦ
τὴν Νύσσαν τόσο τοῦ προδώσαντος καὶ
πάντα τοῦ ἀλλοιώσαντος, καθὼς καὶ σὲ
πόσες ΣΥΝΑρμονικές
ΕΥκαιρίες τοῦ
ἀπωλέσαντος...
The
Station (O Stathmos) - Politiki Kouzina music
25/8/2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)