Εἰσαγωγὴ
σὲ
Χωροχρόνο Ὁλότητος !
Ἐρώτηση
:
δὲν εἴμαστε ἐμεῖς Πατέρα Ἐσὺ μόνο
Εἶσαι.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ :
Στῆς καρδιᾶς τὰ ἀπόκρημνα βράχια
στεκόσαστε νὰ ἀντικρύσετε τὴν
Ἀπεραντοσύνη Μοῦ ; Ἢ τὴν Οὐσία Μοῦ ;
Ὅλοι ζητᾶτε ἀλλὰ δὲν δίνετε στὸν Ἕνα
Ὅ,τι Ἐκεῖνος σᾶς Προσφέρει, δηλαδὴ
τὴν Ἀπεραντοσύνη Τοῦ ! Τοιουτοτρόπως
μὴ δυνάμενοι τὴν δική σας πεπερασμένη
ἀπεραντοσύνη νὰ Μοῦ προσφέρετε, γιατί
πάντα καὶ συνέχεια ζητᾶτε ; Ναὶ ὅλο
ζητᾶτε ἀλλὰ δὲν δίνετε, ἀπαιτεῖτε
ἀλλὰ δὲν νοιώθετε, βλέπεις σιωπᾶς,
συνήθως ρωτᾶς καὶ Ἀπαντῶ στὴ σιωπὴ
πρίν σοῦ Μιλήσω, ἢ ἀπαντιέται ἡ ἐρώτησή
σου, πρὶν δοθεῖ ἡ φόρμα τῆς ἐρώτησης
καὶ τὸ περιεχόμενό της καὶ σὲ ξαφνιάζει
αὐτό... Ὅσο καὶ ἂν σὲ συνθλίβει ἐσωτερικὰ
ἡ ΔΙΑπίστωση,
ἔξω ἀπὸ τὸ χρόνο, ὅτι ἀκόμα καὶ ἂν
πᾶς νὰ Μέ ἀκούσεις νὰ προλάβεις νὰ
γράψεις ὅ,τι Εἶπα δὲν εἶναι τὸ ἴδιο
Γιατί ;
Γιατί
ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ Αἰώνιος.
Ὅμως τώρα,
βλέπεις ὅτι οἱ ἐρωτήσεις ἔρχονται
ἀλλὰ καὶ οἱ ἀπαντήσεις ἀπὸ Μένα μέσῳ
καὶ ἄλλης ὁδοῦ ; Καὶ αὐτό σε ξαφνίασε
καὶ ἀναζητοῦσες μὲ τὸ δίκιο σου κάποιο
στήριγμα...
Εἶδες
ὅτι
ὁ κάθε ἕνας λήπτης Μηνυμάτων δὲν εἶναι
ὑποχρεωτικὰ καὶ ὁ παραλήπτης. Οὔτε
ὁ Κάθε Παραλήπτης ὑποχρεωτικὰ καὶ ὁ
Λήπτης. Γιατί αὐτὸ συμβαίνει ; Διότι
στὸν κάθε παρονομαστῆ τους, δὲν ἔχουν
ποτὲ τοποθετήσει τὸ ἐλάχιστο τῆς
μὴ-μνήμης ἡ ὁποία ἔχει ἄμεση σχέση,
μὲ ὅλες τὶς ἰδιότητες τῆς Μνημοσύνης
καὶ τῆς Λησμοσύνης τοῦ Ἀριθμητή.
Εἶναι ἡ
μὴ-μνήμη ὅ,τι ἡ μαγιὰ στὸ ψωμί. Ναὶ
ὑπάρχει καὶ ἡ μὴ-λησμοσύνη, αὐτὴ
εἶναι τὸ ἁλάτι. Τὸ ψωμὶ ὅμως γιὰ νὰ
γίνει νόστιμο θέλει Ἀλεύρι καὶ Νερό.
Ἀλεύρι
εἶναι ὁ Ἄνδρας καὶ κάθε Ἀρσενικὴ
Ἀρετή. Νερὸ εἶναι ἡ Γυναίκα κάθε Θηλυκὴ
Ἀρετή. Τὸ λάδι τώρα. Ναὶ αὐτὸ εἶναι
τὸ πιὸ σημαντικὸ ! Εἶναι
Ὁ
Ἔρρωτας
Τῶν Θέων
δηλαδὴ ἡ Ἀμβροσία καὶ τὸ Νέκταρ ! Ἡ
Θεία Εὐχαριστία !
Ἄντε τώρα
βρὲς ἐσὺ ὅσους Δασκάλους ἔψαχναν
Ἐμένα χωρὶς Ἔρωτα. Εἰδικὰ Μετὰ Τὸν
Κρίσνα,
Μετὰ
Τὸν Ἰησοῦ,
Μετὰ Τὸν
Βούδα,
Μετὰ Τὸν
Ἑρμῆ τὸν Τρισμέγιστο,
Μετὰ Τὸν
Ἀπολλώνιο τὸν Τυανέα
καὶ Μετὰ Τόν
RAM.
Πού ὅλοι τους σὰν Ἕνα ὕμνησαν Τὸν
Ἐρρώτα Τῶν ΘΕΩΝ
! Δὲν ζοῦσαν στὴν ἀποχὴ ἀπὸ αὐτὸν
! Τὸ ἀντίθετο μάλιστα ὅσους ἀπὸ τοὺς
"ἄλλους"
ποὺ νόμισαν ὅτι μόνο τὴ Θέωση καὶ τὴν
Ἀπομόνωση Νά τίς Ἀπαίτησα ὡς Προϋπόθεση
γιὰ Νὰ τοὺς Φανερωθῶ καὶ σὰν Φῶς,
καὶ ΠΟΙΟ
ἀπὸ ὅλα Τά "Φῶτα"
Τοῦ
ΜΕΓΑΛΟΥ Πνεύματος
εἶδαν ; Πήγανε ψηλὰ ὁρισμένοι, ἀκόμα
καὶ μέσα ἀπὸ τὸ μοναχισμὸ ; Ναί, ἀλλὰ
ἐσεῖς δὲν ξέρετε αὐτοὶ ὅλοι τους,
ποῦ ἤσαν πρίν. Ἐγὼ ὅμως Ξέρω τὰ
μονοπάτια τους. Ἄρα καλὰ ἔκαναν καὶ
τίμησαν ἀκόμα καὶ τὰ ράσα τους, γιὰ
νὰ θυμοῦνται μιὰ ἄλλη γραμμὴ καὶ
πορεία ποὺ σαφῶς καὶ εἶχαν πρὶν πᾶνε
ἐκεῖ, Ἐννοῶ
σὲ ἄλλη ἐνσάρκωση τοὺς παλαιοτέρα.
Ὁ Πατέρας
Ὅλων.
29/4/2012
Ἐρώτηση
:
γιατί νὰ ἔχω πρόβλημα μὲ τὸ προσδιορισμὸ
τοῦ χρόνου ; σὲ σχέση μὲ τὴν ἐνσάρκωση
αὐτὴ ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
:
Σωστὴ ἐρώτηση ἂν καὶ καταλαβαίνεις
ὅτι θὰ μᾶς ὁδηγήσει ἡ ἀπάντησή της,
σὲ ἄλλους μαιάνδρους σκέψεων. Στὴν
ἐρώτηση αὐτή, στὸ προσδιορισμὸ τοῦ
χρόνου, τί σὲ ἀπασχολεῖ περισσότερο
;
Ἡ
ἀπόκλιση, ἢ ἡ ἐναλλαγὴ ;
Ναὶ
τὰ δυὸ, ποτέ δὲν εἶναι ἴδια, στὴν
ἐναλλαγὴ, ὀφείλετε νὰ εἶστε ἀπαθεῖς,
ἴνα ἀνταπεξέλθετε στὴ πολικότητα τῶν
δυνάμεών του, καὶ ποῦ αὐτὸ συμβαίνει
;
Δυὸ
φορὲς τὴν ἡμέρα σὲ ἕνα 24ωρο.
Σὲ
κάθε ἐναλλαγὴ ὑπὲρ τοῦ ἄνω ὑμῶν
οὐρανοῦ :
Ἡμέρα
- Νύχτα.
Ξεκινᾶ
ἡ μέρα μὲ Νύχτα,
καὶ
ἔρχεται μέρα.
Ξανὰ
ἔρχεται νύχτα καὶ τελειώνει ἡ μέρα μὲ
αὐτή, γιατί νὰ εἶναι ἔτσι τὸ 24ωρο σᾶς
καὶ ἡ δομή του νὰ μὴν ἀρχίζει μὲ τὴν
ἀνατολὴ τὸ πρωὶ καὶ νὰ τελειώνει μὲ
μιὰ δύση νύχτας πρὶν τὴν ἀνατολὴ ;;;
Διότι,
πάντα Προσπαθῶ μέσα ἀπὸ ἁπλὰ σύμβολα
ποὺ καὶ στό DNA σας ἁπλὰ αὐτὰ ἐνυπάρχουν,
γιὰ νὰ καταλάβετε Τὴν Αἰώνια Ἀρχή
Μοῦ : Ὅτι Ὅσο Καὶ ἂν Τὸ Θεϊκὸ Φῶς
Ὑπαρκτὸ Εἰη, καὶ Εἶναι, ἀλλὰ μόνο
ΔΙΑ
καὶ ΕΝΤΟΣ
Τοῦ Ἐρέβους Μεταδίδεται καὶ Δημιουργεῖ
!
Ἄρα
τὸ ΕΝΑ
εἶναι τὸ
Σταθερό,
καὶ τὸ Ἄλλο
εἶναι τὸ Μεταβλητὸ,
ὡς καὶ τὰ δυὸ ΕΝΑ
στὴ Φύση Μοῦ.
Καὶ
ποῦ εἶναι αἰώνια Μεταβλητό τό Ἕνα καὶ
σταθερὰ Ἀμετάβλητο αἰώνια τό Ἄλλο ;
Ἄρα
ἡ Θηλυκὴ πλευρὰ, εἶναι ἡ Ἀκινησία
καὶ ἡ Ἀρσενικὴ ἐκφράζει τὴν Κίνηση
!
Ἄρα
ἡ Ἐναλλαγὴ
τί ἀφορᾷ ;
Τὴν
Ἱκανότητα Πόλωσης.
Καὶ
ἡ Ἀπόκλιση μὲ τὴν Ἀπόσταση ἀπὸ τὴν
Αἰωνιότητα, ποῦ δὲν ἔχει Ἀπόκλιση
[οὔτε
ἀπὸ τὸ Παρελθὸν, οὔτε ἀπὸ τὸ Παρὸν,
οὔτε ἀπὸ τὸ Μέλλον]
τί ρόλο παίζει σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ
γνωστὸ Πρόβλημα τῶν Πεπτωκότων στὶς
Κεντρικές των Μητρικές Μνῆμες ;
Διότι
Οἱ
ΘΕΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
εἶναι
αὐθύπαρκτοι,
ὄχι
ὅμως ψευδαίσθηση.
Ψευδαίσθηση
εἶναι ἡ στάση ζωῆς ποὺ ὁ Μάρα σᾶς
πρόσδωσε προσκολληθεῖς ἐν ὑμᾶς καὶ
εἰς ὑμᾶς... αὐτὸ ναὶ ! Καταρρίπτοντας
τὴν ψευδαίσθηση, δὲν ἔχεις τὸν χρόνο
ἀνάμεσά σε ὄντα καὶ σὲ ἀνθρώπους,
ἀλλὰ, ὡς εἶσαι ἐσὺ καὶ τὰ συναισθήματά
σου ἕνα μὲ τὰ δικά τους.
Ὅ,τι
νοιώθεις ὅ,τι θὰ τοὺς βρεῖ, μέσα ἀπὸ
Μένα καὶ ἀργὰ ἢ γρήγορα μπροστά τους,
διότι ἔτσι νοιώθεις, ἄσχετα τί βλέπεις
ἢ ὄχι, καὶ τί ἀκοῦς,
[Τὴν ΦΥΣΗ δηλαδή τῶν Δυνητικῶν
Δυνατοτήτων Μοῦ],
οἱ Ὁποῖες Σὰν ΕΝΑ
μὲ ΕΜΕΝΑ
εἶναι
πιὸ γρήγορες ἀπὸ Τὸ ΦΩΣ τὸ φυσικὸ,
καὶ Εἶναι
ΣΥΝταυτισμένες
μὲ Τὸ
Ἔρεβος
καὶ Τὸ
Θεϊκό Μοῦ Φῶς,
καὶ ἔτσι μόνο τότε ἀγγίζεις τὸ Σύμπαν
τῶν Κόσμων Ὅλων τῶν Δημιουργιῶν Τοῦ
Θεοῦ, μέσα ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐφαρμοσμένη
Ἐνσαρκωμένη Σκέψη μιᾶς ἁπλῆς ἐνσάρκωσης
ἀλλὰ
μέσῳ τῆς
Λησμοσύνης καὶ κυρίως τῆς Μνημοσύνης
,τότε ναί, ἔχεις Πρόσβαση σὲ ἔργα τοῦ
Νοῦ, μὲ ἐργαλεῖο τὴν κάθε Νόηση καὶ
τὸ κάθε Συναίσθημα κάθε ἑνὸς, ἐκ τῆς
κάθε Διφυοῦς Πολικότητας τοῦ κάθε
Πόλου, δηλαδὴ τῆς κάθε Καρδιᾶς καὶ
τῆς κάθε Νόησης, ἀπὸ τὶς 12 ποῦ ἔχετε,
ἁπλὸ δὲν εἶναι ;
Τὸ
ξέρω, Ὅτι σᾶς φαίνεται Βουνὸ ΤΟ
ΟΛΟΝ
αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ διὰ την καρδιά
ὁρισμένων, ἀκόμα καὶ τὰ Ἰμαλάϊα μιὰ
μικρὴ Πεδιάδα Εἶναι ἕνα μακρό λιβάδι
Μοῦ !
Ἄρα,
ὈΝομάζεις
αὐτὰ ὡς :
"Εἰσαγωγὴ
σὲ
χωροχρόνο Ὁλότητος",
ἄλλοι
τὰ ΔΙΑΒάζουν,
ἀλλὰ
λίγοι μόνο τά νοιώθουν
καὶ
ἐλάχιστα λίγοι ἄνθρωποι
τὰ
ζοῦν αὐτά,
ὅμως
νὰ ξέρετε πόσα ἑκατομμύρια καὶ
δισεκατομμύρια ὄντα δίπλα σας τὰ ζοῦν
αὐτά, καὶ ἐσεῖς τὸ ἀγνοεῖτε αὐτὸ ;
Αὐτὴ
ἄλλωστε εἶναι ἡ πρώτη ΔΙΑπιστωση,
σὲ κάθε παραμονή σας καὶ σὲ κάθε
ἐπίσκεψη σᾶς, εἰς Τοὺς Κάτω Κοσμους
Μοῦ, ὅπου ἐκεῖ Ὁ Ἅδης σᾶς Ὁρίζει
Τὴν Ἐκ Θεοῦ
καὶ
Τὴν
Ἐν Θεῷ
δική Μοῦ Πραγματικότητα ἀλλὰ ἀπὸ Τὴν
Δική Μοῦ Πλευρὰ
:
Τοῦ
Μεγάλου ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Τό
Μεγάλο
Πνεῦμα.
30/4/2012
Ἐρώτηση
:
ἄρα ἡ φύση τοῦ περιορισμοῦ, ὡς αὐταπάτη
ποὺ ἔνοιωσα πρίν, γιατί νὰ μὴν τὴν
νοιώθουν ἄλλοι...;;;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
:
Διότι δὲν ἔχουν Λησμοσύνη τοῦ Τί Ὁ
ΘΕΟΣ
δὲν εἶναι καὶ πλήρη ἀπουσία τῆς Μνήμης
τοῦ "Τί"
καὶ "Ποιὸς"
καὶ "Ἴνα
Τί"
ΕΙΜΑΙ.
Ὄχι, σαφῶς καὶ δὲν εἶναι αὐτὸς ὁρισμὸς
Δασκάλου, ἄλλωστε δὲν εἶσαι καὶ δὲν
ἤσουν ποτέ, ἁπλὰ ὁδοσημαίνεις
ἀτραποὺς
αὐτῶν ποὺ μετὰ θὰ Διασχίσουν τὸ
Μονοπάτι τους. Σχέση ὑπέρμετρα στενὴ
ναὶ, εἶχες καὶ ἔχεις μαζί τους. Ἄλλο
τὸ ἕνα καὶ ἄλλο τὸ ἄλλο.
Πήξαμε
ἀπὸ Δασκάλους πάνω στὴ γῆ, Τοῦ
Ὑπέρμετρου Ἐγώ τους, ποὺ δυὸ ἐνσαρκώσεών
τους τά μύρια τόσα ἄχυρα δὲν μποροῦν
νὰ ξεχωρίσουν !!! Βλέπουν ἕως και Flamme
Jumelle των, τῆς [πρώην]
Πρωταρχικῆς των Ἀκτῖνος,
καὶ δὲν θυμοῦνται τὸ παραμικρὸ ἀπὸ
αὐτὴν ! Ὢ πόσο καί πῶς πολύ πολλοί
ἐναγκαλιστῆκαν σφιχτὰ μὲ τὴν κάθε
Λησμοσύνη τοῦ Μάρα. Ἂν θέλουν, μποροῦν
καὶ νὰ τοῦ ζητήσουν διαζύγιο, ἢ μιὰ
προσωρινὴ συμβίωση σὲ διάσταση...
Μὲ
ΕΜΕΝΑ ὅμως Συμφυεῖς
ἀκόμα
δὲν εἶναι
ὄχι ὅλοι τους,
ἀλλὰ
ὅλοι ὅσοι ἐνσαρκωμένοι
Διδάσκουν
ἐκεῖ σήμερα
!
Διότι
ὅσοι ὑπάρχουν
Σώφρονες
ἐξ αὐτῶν
ἀπεσταλμένοι
Μοῦ,
ἐκεῖ
εἶναι στὴν Ἀφάνεια
καὶ
στὴ Σιωπή.
Σαφῶς
καὶ δὲν ἐμφανίζονται
ἀκόμα
Οἵ Δικοί Μοῦ,
ἀλλὰ
οἱ τοῦ Μάρα,
καὶ
παρὰ μὸνο Εἶναι
στὴν
Ἀφάνεια Οἵ
Δικοί Μοῦ.
Αὐτὴ
Ἄλλωστε εἶναι
ἡ
Ἐσωτερική Μοῦ ἘΝτολὴ
ἜΝΑντι
αὐτῶν
καί
στοὺς ΔΙΑΛογισμούς
τῶν.
Τό Μεγάλο
Πνεῦμα.
1/5/2012
Les traducteurs automatiques
ne traduisent pas le contenu de ce blog