Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

17/2/2013


Νοιώσε τη σιωπή στην άκρη τών Φτερών
Νοιώσε το κέρας στη άκρη τής Αλήθειας
Νοιώσε το Ύστερο πριν το Πρότερο
Νοιώσε το Μέσα στο Πέρα τού ΕΝΟΣ


Αφέσου στον Ήχο
Αφέσου στην Σιγή
Αφέσου στην Λάμψη
Αφέσου στην Ενδότητα


Οι Ήχοι είναι πριν την Τελεία
Το Κράμα πριν το Ρευστό
Μετά τις Μέλισσες,
δεν έφυγε η Αλήθεια
Η Αλήθεια είχε φύγει πριν Έρθουν Εκείνες
Διά Αυτό αποφάσισαν να λιγοστέψουν
ινα Έλξουν τη Συναλήθεια πρώτες


Η Σοφία τους Είναι Κρυμμένη
Μην σκας τη θέρμη τής Καρδιάς
Οι Πεθαμένοι Πληθαίνουν
μόνο για τη Δόξα τών Ζωντανών


Με έχεις ακούσει να σε φωνάζω
και με άκουσες να ΔΙΑπερνώ τους Τοίχους
φωνάζοντας το Όνομά σου,
αν η δική μου φωνή Έφτασε
Δέησης Σιγή Ανάκραξε μαζί μας


Δέον Αλήθειας Εστί τό Φως
να εισέρχεται στής Ευλογίας το Μένος
αν αυτό δεν βγει από καρδιάς Στρώμα
Μη περιμένεις νέα γέννηση σε καμιά αυγή...


αναρωτιέσαι αν η φωνή της γραφίδος, δύναται να αγγίξει το ενδότερο είναι τους ;
αναρωτιέσαι αν αντίληψη ποιούν εν τω Ενοποιόν τούΉχου τού Θύλακος της Καρδιάς της 4ης, ινα Το Έλεος περιλούσει το λάδι της Καρδιάς τους ;
αναρωτιέσαι αν στη σιωπή της πλέξης γραφίδα ποιούν ;
Έχεις δίκιο στο διάβα της κάθε ιαχής, όμως θυμήσου στο στάχυ του ήλιου αυτοί δεν έμαθαν ποτέ να πλέκουν τη χαραμάδα του ήχου...
τα φτερά τους δεν τα σηκώνει τού αέρα το φώς,
τα φτερά τους δεν μεταθέτουν Όνειρα Μεγίστης,
Μην αναρωτιέσαι θυμήσου την λευκή γραμμή σε ποιανού χέρι καρδιάς αντίκρισες.



Μη γράψεις το όνομα μου, θα νομίζουν ότι μιλά ή Θεός ή άλλος 
δεν είμαι ο ένας ούτε Εκείνος
17/2/2013


Les traducteurs automatiques
ne traduisent pas le contenu de ce blog