Τά άνθη τού γιαλού...26-2-2013

Τό λάθος σου μιάς αυγής μή κρίνεις γιά δεδομένο,
πέτα ψηλά στίς άκρες χαραυγής νά δείς τί είναι ήδη γραμμένο,
νά λές δέν θέλω αλλά μπορώ, στά τρίσβαθα νά υπάρχω,
γιά νά άρχεις εσύ στόν κύκλο τού Υπερώου Θανάτου.

Τά λόγια μιάς στιγμής μή κάνεις ζωή σου,
τά δέ σημεία τών στιγμών πήρες γιά αναπνοή σου...
Δέν είσαι τό εύρος μιάς στιγμής παρά δικό της δεδομένο,
άλλης Υπέρτερης Αυγής, Κόσμων Αρμονικά Κτισμένων...

Όμως γιά αυτούς αλλά καί διά σέ,
είσαι τό Δυναμικό Τής Ζωής
καί σέ έχουν στής καρδιάς τους Τιμημένο.

Τίμα λοιπόν εσύ μέσα σε ό,τι δέν βλέπεις
τό Χάρο υπέρμετρα νά θωρεί τό νέο ριζικό σου.

Σέ αυτόν σύμμαχο νά βρείς τόν Νέο Εαυτό σου,
έργου τού χθεσινού θανάτου σου δέν ήτανε
τό σήμερα τού κάθε ριζικού σου ;

Άρα έχεις ένα νέο σύμμαχο,
στήν οριοθέτηση Εννοιών
τής κάθε Σύναρχης Ζωής σου,
σέ επίπεδα γνωστά σέ λημέρια Αγγέλλων
αλλά καί σέ ανθρώπων καραούλια,
όμως ... μή ρωτάς αυτούς πού μετρούν τό ριζικό τους,
σέ κομποσχοίνια αλατιού,
κανένα μπαξίσι λοιδωρήματος
στή χάρη τους δέν αρμόζει,
άν δέν ξεύρουν νά σέ πούν
τής Σφιγγός τά Συναξάρια.

Πάρε τά άνθη τού γιαλού τής ζωής σου Εντολοδόχους,
τότε θά βρείς τής ζωής τ' Αστέρι ώς τόν ΟΜόλογό σου.

26/2/2013