Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Πρωϊνὸς Ὀνειροκρίτης ! 21-2-2013



Πρωϊνὸς Ὀνειροκρίτης !



Δὲν εἶναι τὰ σύνορα ποῦ χτύπησαν οἱ λέξεις,
τῆς ἀπονιᾶς τὰ σήμαντρα δὲν βρίσκουν
στὴ καρδιά σου τὶς πλέξεις...

Καὶ ἀφοῦ δὲν τηρᾷς Τοῦ Αὔριού σου
Ἀειθαλῆ Τὸν Πανδαμάτορα Μοιρσήφωνα Μῦθο
ἶνα τί γροικᾶς Τῆς Λησμονιᾶς τὸν κάθε σου τὸ ζῦθο ;

Δὲν ὁρίζονται σύνορα,
προσκρουόμενα εἰς τῶν ἑαυτῶν σου τὶς λέξεις,
ἀλλὰ οἱ αὐταπάτες σου καθορίζουσες συζεύξεις.
Νὰ σοὺ θυμίσω τοῦ Προκρούστη τὶς λέξεις
ὅταν ἀψηφᾷς Τῆς Δικαιοσύνης τὶς Μεθέξεις !

Τὰ ἀναλώσιμα τῶν κόσμων Δύσης
ἶνα τί Ἀνατέλλεις στὴ καρδιᾶς σου τὶς προσμίξεις ;
Ἀρνεῖσαι περιχαρὴς πρεσβεύων θυρεοὺς
σκονισμένης πλάνης Αἰώνων,
κάθε Χαρᾶς Θεοῦ,
ποῦ σο χτύπησε τὴ πόρτα,
μάθε στῆς πλάνης σου τὸ περίλαμπρό το ὕφος,
ἔκλεισαν οἱ Μοῖρες τὶς πόρτες ἀκόμα
καὶ στὸ δικό σου τῆς Εἱμαρμένης τὸ πλῆθος.

Εἶναι εἰς τὰ θέλγητρα ὑποχθόνιων Κόσμων
σύσσωμος ποῦ ἔδωσες συντροφὴ Ὀνείρων,
ἔναντι Τῶν Ἀνθῶν Τῶν Ὑπερῴων...
ὅταν Αὐτῶν Στῆς Πασχαλιᾶς δὲν δρόσισες τὰ μέρη,
μὴν ἄνω θρήσκεις διὰ νέες ψευδεπίγραφες
κάθε εἴδους χαϊμαλιῶν Χαμαιλεόντων
εἰς Παλαιοντολογικὲς γραφὲς τὶς ἀπολήξεις
ἀλλὰ καὶ οὐρανίων θαμπῶν τόξων τὶς ἀποχρώσεις...

Κακόμοιρή μου, τοῦ κάθε ριζικοῦ σου
χαμένε εἰς τὰς ἐξισώσεις τοῦ κάθε μυαλοῦ σου,
δὲν ὑπερίπταται μηδενὶ πλέον Ἵσταται
πλοηγὸς τῆς καρδιᾶς σου κανένας,
ὅταν Τῷ Χθονίῳ Βασιλεῖ Τοῦ ΕΝΟΣ
δὲν ὑπηρετεῖς εἰς τὸ Εὖρος μηδίζων κάθε Ἤθους,
ἀναρωτιέσαι ἡ ἄψινθος χαμαὶ εἰσέτι
προσήκουσα ἶνα τί πλέον μετατραπεῖ
εἰς ψάθινο χλωρόσταυλο τῶν ἑαυτῶν σου τὸ πλῆθος ;

Μετὰ μὴν ἀπορεῖς ἀπαρνησάμενος καὶ ἐσὺ
μετὰ τῶν ἀλλοφύλων τό πλῆθος,
τὶς λέξεις τῶν συνορμῶν σου τὸ ἦθος
πῶς φέρνουν "ἄλλους" εἰς Τοὺς Θεούς,
καὶ σένα φερέφωνο Ταρτάρων
εἰς ἑαυτῶν σου τῶν κόσμων σου,
ἀνάρκουδα Κέρβερων τοὺς τοκογλύφους...

Ὡς καὶ ὑμεῖς μετὰ τοῦ ἐαυτοῦ σου
ἔστρωσες παρὰ Τοῦ Ἑνὸς θὰ λάβεις.

21/2/2013


Les traducteurs automatiques
ne traduisent pas le contenu de ce blog





Μέγας Ἀλέξανδρος καὶ Διογένης εἶχαν μιὰ μακρὰ συζήτηση μὲ μεγάλη σημασία ποὺ σώθηκε ἀπὸ τὸν Δίονα τὸν Πλουσαραῖο. Σὲ αὐτή, Διογένης ἐξηγεῖ στὸν Ἀλέξανδρο πότε ἕνας Βασιλέας εἶναι ὠφέλιμος. Διογένης ἀποδίδει τὴν ὠφελιμότητα ἑνὸς βασιλέα στὸἘὰν εἶναι ὠφέλιμος στὸ λαό. Γιὰ νὰ δώσει ἔνταση σὲ αὐτὸν τὸν ἰσχυρισμὸ τοῦ λέει. Εάν κατακτήσεις ὅλη τὴν Εὐρώπη καὶ δὲν ὠφελέσεις τὸν λαό, τότε δὲν εἶσαι ὠφέλιμος. Ἐὰν κατακτήσεις ὅλη τὴν Ἀφρικὴ καὶ τὴν Ἀσία καὶ δὲν ὠφελέσεις τὸ λαό, πάλιν δὲν εἶσαι ὠφέλιμος. Ἀκόμα καὶ ἐὰν περάσεις τὶς στῆλες τοῦ Ἠρακλέους καὶ διανύσεις ὅλο τὸν ὠκεανὸ καὶ κατακτήσεις αὐτὴ τὴν ἤπειρο ποὺ εἶναι μεγαλυτέρα τῆς Ἀσίας καὶ δὲν ὠφελέσεις τὸν λαό, πάλι δὲν εἶσαι ὠφέλιμος γιατί δὲν ὠφελεῖς τὸ σύνολο.