Έχει τρόπους στής αγάπης η γιατρειά
μέσα από κάθε της παρηγοριά,
όταν ψελλίζουμε Στό Θεό
"γιατί" ακόμα καί σαν μικρό παιδί...
Πέρα από τής κάθε μας θερμής αγκαλιάς
πού ανήμποροι στό Δέος Της
αφουγκραζόμαστε Μιάς Υπερώας Αυγής
μέσα από τα έγκατα Τής Χρυσο-Φ-ώρου Γής.
Είναι οι λέξεις σάν απαύγασμα τού χθες
πού στά μαλλιά τους κορασίδες νέες γριές
πλέκανε σέ κάθε Άνοιξης Αυγής...
Ινα στά σπλάχνα τους νοιώσουνε
περιχαρείς τήν ορμή τών αντρών τους
σάν Ήρωες Προδρόμων Θεών,
αφού οι τότε γυναίκες,
γεννούσαν Μόνο Ήρωες.
Σήμερα αυτές, οι τόσο γριές σας νέες,
χρείαν έχουν Βιάγκρα ίνα τών ανδρών τους
ανυψωθεί τό δέος παλιννόστησης έναντι αυτών,
αφού τόσο μπαγιατέψανε και δαύτες
στο λόγο τους και στη ευμορφία τους...
Σήμερα, τραγούδια δεν φτιάχνουμε
κανένας μας ποιητής με δαύτες,
αφού οι μούσες δεν έρχονται
να μάς δώσουν το βλέμμα τους το μαγικό...
χωρίς μάσκαρες και στασίδια ψεύδους,
ούτε ποτέ πιά στην θερμή τους χθόνια αγκαλιά,
Ανασταίνονται Γίγαντες Τής Υπερώας Γης...
Γέμισε ο ντουνιάς σας από χαζές
αμέτρητα βαμμένες στό Εύρος
τών τόσων μή ιερών εγώ τους,
τού κάθε μίσους για κάθε άνδρα μισακές ,
μνησίκακες υποχθόνιες νέες γενιές ρυπαρών,
εικοσάρες τριαντάρες με καρδιά γραίας,
βδελυγμάτων κόσμων άλλων Εποχών.
Έτσι, οι δικοί Μας Ήρωες παίρνουν δρόμο
αφήνουν τα βουνά, και τα λαγκάδια τους
τού κάθε Ατέρμονα Ήχου Μιερής Ανατολής,
γυρνάνε από κάθε φουσκοθαλασσιάς τα μέρη,
στο Φώς του, Τού Πατρός, Τού Αιωνίου Αποσπερίτη,
εκεί Μόνο, πού δεν είναι τών έργων σας η δράση
και τής κάθε σας Μηυτικής Αυταπάτης.
Ούτε στού Μύτικα τά Στενά,
ούτε στού Ελικώνα τίς Σπηλιές,
ούτε στού Πάρνωνα τίς Ρεματιές.
Φύγαμε για άλλης γής άλλα μέρη,
αυτά που στα όνειρά μας ανταμώνουμε
τούς Ήρωες τού Άδη Κραταιούς,
συντρόφους σε Πόλεμων Χρόνων Ιερούς,
αλλά, προσέξτε μας, δεν είμαστε απόντες,
΄Ημεθα Υπερώοι και Άπαντες Παρόντες !
Ο Έκτορας με τόν Αχιλλέα και τόν Αίαντα
στη πρώτη Τού Πυρρός Κορυφογραμμή !
Οι δικές μας Μούσες,
Οι δικές μας Εστιάδες,
Είναι Νέες Κορασίδες Αιώνων Ιερές Λόγιες
Πανίερες στή Θέρμη τών Μαστών των
στήν Κάθε Τους Υπερώα Αγκαλιά,
όχι σαν τίς δικές σας τίς μυξοπαρθένες.
Πού ποτέ μας, εμείς τουλάχιστον δεν
τίς είδαμε γιά καλύτερες από τις δικές μας.
Λέτε τα μάτια μας, να μην ξεύρανε πόσα
ντεσιμπέλ ΑΟΥΡμονίας φέγγει η λαλιά τους ;
Η νομίζετε ότι εμείς συνευρεθήκαμε ποτές,
με τις δήθεν δικές σας υποχθόνιες έργων,
επειδή αλλάξατε κάθε γραφής στασίδι,
και στρογγυλοκαθήσατε και πάνω του
διαλαλώντας τοίς πάσι : "έτσι θέλει Ο Θεός".
Τρομάρα σας, καλόγραιοι τής συμφοράς.
Πάρτε τα έργα τού κάθε πρωταίου σας,
ήχου σκυλοπνίχτη σας αγκαλιά,
και μάθετε τούτο ως Αλήθεια Τού Ενός
Υψίστου Υπέρτατου Όλων Τών Θεών,
ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ σε κανένα Σύμπαν Θεών
αυτός ο δύσΜΟΙΡΟΣ Πρώτος Πεπτωκώς σας (*)
ακόμα ΔΕΝ ΑΝΕΣΤΗΘΗ.....
Ηρώων Υπερώο Φώς !
Υπερώα ΑΣΒΕΣΤΟ !
21/4/2013
*
ποτέ "αυτός" δεν ήταν Ο Αδάμ...