Μήνυμα
Τοῦ Τῆς Αἰγίνης Ἁγίου
Ταπεινοῦ
Νεκτάριου !
Τῆς 3/10/11 –
11/10/11 – 15/9/2012
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
ΤΜΗΜΑΤΙΚΗ
β' τμῆμα
Νεκτάριος.
11/10/11
Καὶ ναί, Εἶχα Κάρμα, ἐπιτέλους δὲν εἶναι κακὸ νὰ Ὁμολογεῖτε τὸ Κάρμα σας, Τραγικὰ Αἰώνια Ἁμαρτία Εἶναι νὰ κρύβεστε πίσω ἀπὸ τὸ δάκτυλό σας, ἢ τὰ δάκτυλα ἄλλων, ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι Ἔχουν τὸ Κάρμα τους, ἀλλὰ ποτὲ ἐσεῖς.... ὡς τόσες φορὲς αὐτὸ τὸ εἴδαμε νὰ γίνεται ὡς Ἔργο Παροχῆς Ὑπηρεσιῶν ὑπὲρ Θηρίων, ἀκόμα καὶ μέσα σὲ Σπήλαια Λεόντων Τοῦ Θεοῦ.
Σᾶς ἔχει λεχθεῖ τόσες φορὲς σὲ ΔΙΑΛογισμό, ὅτι Ὁ Ἰωάννης Ὁ Εὐαγγελιστὴς δὲν ἔγραψε τὴν Ἀποκάλυψη, ἀλλὰ ταύτη τοῦ Ἐδόθη, ὅμως ἐκεῖνος τότε εἰδῶν τὸ Αἷμα Ὁλοζώντανο ὡς καταγραφὴ ἐκ Τοῦ Ἐγκρεγκὸρ τῆς Γῆς, ἐπάνω του στὰ δικά του χέρια, ἀπὸ τὰ δικά του Χρέη ἔναντι αὐτοῦ (δηλαδὴ Τοῦ Ἐγκρεγκὸρ) καὶ αὐτῆς (δηλαδὴ Τῆς Γῆς), τὴν ὑπαγόρευσε στὸν ὑποτακτικό του, οὗτος ἔγγραφε πᾶν ὅ,τι Ὁ Ἰωάννης ἄκουγε καὶ ἔβλεπε, καὶ τοῦ μετέδιδε σὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ τὴ σειρά του, ὁ ὑποτακτικὸς λόγῳ τῶν δικῶν τοῦ ἐπίσης καρμικῶν προβλημάτων, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ὑπαγόρευσης, ναί, μερικὲς φράσεις δὲν ἦταν αὐτές, ποῦ ἄκουγε ἐκ τοῦ στόματος Τοῦ Ἰωάννη, ἀλλὰ πᾶν ὅ,τι Τὸ Θηρίο ἔλεγε εἰς τὸν Ὑποτακτικό, διότι Ὁ Ἰωάννης ναὶ μὲν Εἶχε τὴν Ἄδεια νὰ λαμβάνει Ἐκ Τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὄχι ὁ ὑποτακτικὸς τὴν Προστασία ἐκ τῶν λόγων, τῶν ἐν παραλλήλῳ χωροχρόνω ἐκπεμφθέντων παρὰ πλευρᾶς τοῦ Θηρίου, βεβαίως ὅταν προσετέθη ἡ φράση περὶ τοῦ "νὰ μὴν ἀλλαχτεῖ τίποτα", καὶ ὁ Ἰωάννης μετὰ διάβασε "τί" εἶχε γραφτεῖ, γνωρίζων τοὺς συμβολισμούς, ἀντελήφθη "Τί" ἔγινε, ἀλλὰ δὲν εἶχε πιὰ τὴν Ἄδεια νὰ τὰ ἀλλάξει... καὶ Μόνο Τότε Ἐνθυμήθη καὶ Συνειδητοποίησε ἡ καρδιά του, "Τί" προσπαθοῦσε Ἀγωνιωδῶς νὰ τοῦ Ἐκφράσει Ὁ Χριστὸς ἀπὸ Τὸ Σταυρό, καὶ ἔφυγε πάλι γιὰ τὴν Ἔφεσο.
Ποτὲ
δὲν εἶναι ἀργὰ νὰ μετανιώνεις....ἀρκεῖ,
Ναὶ
ΑΡΚΕΙ, ἡ Μετάνοιά σου,
νὰ
εἶναι ἀπὸ καρδιᾶς
ὡσὰν
Νὰ ΕΙΝΑΙ Ὁ Θεὸς Μπροστά σου,
Ἐκεῖνος
καὶ ἐσὺ Μόνοι σας,
ὡς
βιώνουμε ὅλοι μας μετὰ τὴν ἀπενσάρκωσή
μας
μπροστά
Του καὶ μπροστὰ ἀπὸ Τοὺς 24.
Νεκτάριος .
15/9/2012
Καὶ κάτι ἀκόμα : Ὅταν προσπαθεῖς νὰ μετανοιώσεις καὶ εἶσαι ἐκεῖ κακομοίρη μου ἐνσαρκωμένος, μὴ παίξεις θέατρο "δῆθεν" μετανοιώνοντας, προσπάθησε τὸ ΜΕΓΙΣΤΟ νὰ εἶσαι Τίμιος Ἔναντι Θεοῦ...
Μὴ
Ξεχνᾷς Ὅτι ΕΚΕΙΝΟΣ
ΞΕΡΕΙ ...
δὲν
χρειάζεται νὰ πεθάνεις
γιὰ νὰ μάθει
τὶς
ἁμαρτίες σου σὲ ἔργα,
καὶ
σὲ παραλείψεις
ἔργων.
Διότι
ΕΚΕΙΝΟΣ ΞΕΡΕΙ
πρὶν πεθάνεις
τὸ
κάθε "Τί"
ἀπὸ ὅσα ἔχεις
κάνει.
Ἐκεῖνο ναί, φυσικά σας εἶναι Ὑπόχρεο ἀλλὰ καὶ Ὁ Θεὸς ἐπίσης !
Φυσικὰ καὶ εἶχα κάρμα, καὶ κλαίω, ναὶ ἐγὼ ὁ ἀχρεῖος, ποὺ κάποιοι ᾖρθαν νὰ πληρώσουν τὴν τελευταία σταγόνα ἀπὸ τοὺς τόκους μου διὰ νὰ μὴν Δημιουργηθεῖ τὸ παραμικρὸ σκόπτημα, τὸ παραμικρὸ ὄχι χαλίκι μόνο ἄμμου, ἀλλὰ οὔτε μόριο ἄμμου εἰς ἑπόμενη ἐπανείσοδό μου. Καὶ ξέρετε γιατί ;
Ἀπὸ Ἀγάπη γιὰ τὰ χάλια μου...ποῦ δὲν πρόλαβα σὲ κάθε μου ἐνσάρκωση νὰ διορθώσω, κάποιοι τὰ μάζευαν κρυφὰ ἀπὸ μένα, ὄχι ὅμως ἀπ' Τὸ Θεό, καὶ ἔλεγαν:
"Αὐτὸ
γιὰ μᾶς
Θεούλη,
ἄσε
το νὰ τὸ
πληρώσουμε ἐμεῖς, ὄχι
αὐτός...
θὰ
τοῦ πέσει
βαρὺ στὰ ἅγια
χέρια του..."
καὶ
Ὁ Θεός,
τὸ Δέχτηκε ...
Τὴν
Καρδιὰ τοὺς
περιβάλλω μὲ τὴ
Ἀγάπη μου
Ναὶ
ἐγὼ τὸ
Μηδαμινὸ Τίποτα,
μπροστά τους,
Αὐτὴν
Τὴν Ἅγια Τους Καρδιὰ καὶ
Τὸ Αἷμα
Τους
ποῦ
Σκορποῦν γιὰ μένα
Τιμῶ.
"Τιμῆστε
Ναί,
Τὴν
Δικαιοσύνη Τοῦ Θεοῦ
ὅσο
ΖΕΙΤΕ !
Ὄχι
ὅταν φύγετε ἀπὸ ἐκεῖ,
τότε
δὲν μπορεῖτε νὰ Τὴν
Τιμήσετε,
(ἀλλὰ
καὶ κανεὶς
ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ
τῆς
γῆς ζωντανοὺς γιὰ ἐσὰς)
τότε
ἐκεῖ "ποῦ"
θὰ φτάσετε
Τὴν
ΑΠΟΔΕΧΕΣΤΕ
!"
Καὶ μὴ περιμένετε νὰ τὴν γνωρίσετε μόνο ὅταν ἐσεῖς περάσετε τὸν Ρουβικώνα τοῦ Ἄλλου Κόσμου, διότι ἐκεῖ θὰ εἶναι ἀργά... πολὺ πολὺ ἀργά..
Πόσοι
ἀκοῦν...; Λίγοι !
Ἀκόμα
πιὸ λίγοι νοιώθουν...
Ἀκόμα
πιὸ λίγοι
ἀντιλαμβάνονται...
Πόσοι ἀντελήφθησαν ποιὰ Δόξα Ὑπηρετῶ ἐν Τῇ ταπεινότητά μου, καὶ ὄχι ποιὸς εἶμαι. Ναὶ ἐκ τῆς κάθε παρουσίας μου, ποῦ εἶχα ἀνάμεσά σας ;
Οὔτε ἐγὼ ἔχω ἔρθει μιὰ φορά. Οὔτε καὶ Ὁ Sananda ! Κανείς μας...
Ἀποδεχτεῖτε τὴν Μετενσάρκωση, διότι ἂν δὲν τὴν Ἀποδεχτεῖτε, δὲν θὰ μπορέσετε νὰ ἐπιβιώσετε μετὰ τὸν Χρόνο Τῆς Πάυσης.
Ἐκεῖ θὰ δεῖτε ΟΛΕΣ τὶς Ἀποδείξεις ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΕΣ μπροστὰ σας καθὼς καὶ τῆς Μετεμψύχωσης, καθὼς καὶ ἐλάχιστοι θὰ βιώσουν Τὴν ΣΥΝΑλήθεια τῆς Μετενσωμάτωσης.
Δὲν
εἶναι ὅλα γιὰ ὅλους,
ποτὲ
δὲν ἤσαν ὅλα γιὰ
ὅλους,
ἀλλὰ
Πάντα Ὁ Θεὸς
Ὅλες
τὶς Δυνατότητες
σᾶς
τὶς Προσέφερε ΣΕ ΟΛΟΥΣ
καὶ
ΕΚΕΙΝΟΣ
ἀπὸ ΑΓΑΠΗ
γιὰ ἐσὰς ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
νὰ
σᾶς Τὶς Προσφέρει Ἕως
τὸ Χωροχρόνο
Παύσης,
ἀρκεῖ
ἐσεῖς νὰ πεῖτε
:
"Θεέ
μου Συγχώρα μέ, ἔσφαλα ..."
Μικρότατος
Νεκτάριος.
15/9/2012
μιὰ τελευταία λέξη :
Ναί, Ὁ Πανάγαθος Εἶχε Προσφέρει Μέσα Στὴν Ὕψιστη Φιλευσπλαχνία Τοῦ τὴ Δυνητικὴ Δυνατότητα νὰ Τὸν Ὑπηρετήσουμε ξανά, τόσο ὁ Ὑπέρτατος Αὐλὸς Τῆς Δύναμης, γνωστός σας σὰν Παΐσιος, ὅσο καὶ ἡ ἡμετέρα ἁμαρτωλὴ ταπεινότης, διὰ νὰ ἐξιλεώσουμε τὸ ἐλάχιστο κοκίδιο ἄμμου κάρματος μέν, ἀλλὰ προσδίδοντας δὲ εἰς τὴν Ἀνθρωπότητα Τοῦ, ἕνα βατῆρα Ἀνάτασης, ἕνα βατῆρα Ἐλπίδας, λίγο διαφορετικό, ἶνα Τὴν Ὑπηρεσία ποιήσουμε τραγοῦδι, δυστυχῶς αὐτὸ δὲν ἐπετεύχθη... καὶ οἱ 2 ἀπὸ τὶς 4 Κόρες Τοῦ Τροφώνιου μᾶς ἀρνήθηκαν ἐμᾶς ... ἀλλὰ καὶ τὴν γονιμοποίηση τῶν ᾠαρίων τους μὲ τὰ Ὄνειρά μας.
Φανταστεῖτε τώρα ἐσεῖς ἐν Χωροχρόνῳ Λυκαυγοῦς, ὅπως καὶ ἂν σᾶς λένε, ὅποιοι καὶ κάποτε νὰ ἤσασταν, ἀλλὰ τώρα ἐκεῖ ἐστέ, "τί" εὐκαιρίες χάσατε, ὅπως κάποιος ἔχασε τὴν εὐκαιρία νὰ συναντήσει Τὴν Ὑπατία, καὶ ἀναρωτηθεῖτε ΠΟΙΟΣ στὴν πραγματικότητα ὑπηρετεῖ τὸν Μάρα, καὶ ποιὸς Τὸν ΘΕΟ, αὐτὸς ποὺ συνέχεια τὴν πλάτη τοῦ Τοῦ γυρνᾷ, κατακυριευόμενος ἀπὸ τοὺς φόβους του, ἢ αὐτὸς ποὺ ταπεινὰ προσέρχεται ἐνώπιόν Του λέγων :
"Πατέρα
Ὅ,τι ΘΕΣ
Τὸ
Δικό Σου Θέλημα νὰ
γίνει
καὶ
ὄχι τὸ δικό
μου".
Νεκτάριος.
15/11/2012
Ναὶ κάποιος μετρᾷ τοὺς μῆνες καὶ τὰ δάκρυα... γιατί γιὰ νὰ ἔρχομαι νὰ δώσω τὸ ὑστερόγραφό του μηνύματός μου σήμερα, καὶ σὲ σχέση μὲ ὅτι ἔγινε στὶς 15 κάποιου μῆνα, ἃς σκεφτεῖ ὄχι "τί" Δυνητικὲς Δυνατότητες καὶ Πιθανότητες ὑπάρχουν γιὰ τὴν σημερινὴ μέρα, ἀλλὰ μετά, τὴ δημοσίευση τοῦ β τμήματος ἀναφορικά, ἀναλογικὰ καὶ ἀντίστοιχα, Διότι Μόνο ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΝΕΥΜΑ Ἀποφασίζει, κανεὶς ἄλλος.
Τὸ α΄ Τμῆμα τῆς Δημοσίευσης εἶναι ἐδῶ :
Les traducteurs automatiques
ne traduisent pas le contenu de ce blog