Τὸ
Καλούπι !
19/9/2012
Ὑπάρχουν
ἄνθρωποι ποῦ ξέρουν μόνο νὰ μισοῦν
καὶ
ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ
ποῦ
μόνο
ἀγαποῦν,
κάλεσα
τὸν Χάρο σὲ
τηλεδιάσκεψη
νὰ
τὸν
ρωτήσω νὰ
μοῦ
πεῖ,
ἀλλὰ
σιώπησε
ἀπὸ
τιμιότητα,
γιὰ
τὸ
ποῦ
πᾶνε
τὰ
δάκρυα
τῶν ἐντίμων τῆς γῆς !
Γύρισα
στῆς γῆς τὰ
σκαλοπάτια
καὶ
τοὺς
μέτρησα,
πανάθεμα
μὲ
ὅλο
λιγοστεύουν,
ἢ
ξέχασα
σωστὰ
νὰ
μετρῶ
;
Τί
νὰ
πῶ
;
Σάμπως καὶ
ξεύρω...
Πῆγα
στὴ
Στρούγκα
τῶν Ἀγγέλλων
χτύπησα
τὸ
σήμαντρο
τῆς Ἀγάπης,
καὶ
τοὺς
ρώτησα,
ποῦ
πᾶνε
τὰ
δάκρυα
τῶν Τίμιων ψυχῶν !
Τοὺς
εἶδα νὰ
σωπαίνουν
στὰ
φωτεινά
τους χαμόγελα καὶ
εἶπα,
"λὲς
νὰ΄μαὶ
σὲ
λάθος
πόρτα ;".
Τράβηξα
γιὰ
Tοῦ
Παραδείσου
τὰ
μέρη
ἀλλὰ
ὁ
Ἅγιος
Πέτρος ἔχει διπλοκλειδώσει
τὰ
πορτόφυλλα,
καὶ
γράφει
"Προσεχῶς
Ἀνακαίνιση"
!
Πῆρα
δρόμο στράτες τοῦ
Νοτιὰ
πιὸ
πάνω
καὶ
ἀπ'
τοῦ
Βοριὰ
τὸ
Φῶς
καὶ
τὴ
λαμπρὴ
ματιὰ
κάθε
Ἀποσπερίτη,
ἀλλὰ
λέω
ποῦ
νὰ
ρωτήσω
ποιὸς νὰ
ξέρει
...
Σκέφτηκα
ὅτι μόνο ἕνας ξέρει...
Τράβηξα
στοῦ
Σούνιου
τὰ
μέρη
!
Νὰ
βρῶ
τὸ
μέρος
τὸ
Μυστικὸ
γιὰ
τὸ
ὁποῖο
ὁ
Αἰγέας
μοῦ
μίλησε
θαρρῶ
!
Ψάχνοντας
στὰ
βράχια
τὰ
σκληρὰ
γεμάτα
θύμισες λαβωμένων ζωντανῶν
ξεπρόβαλε
ἕνα Ὃν Θαλασσινὸ
!
Μὲ
τράβηξε
στὰ
βάθη
Θαλασσῶν Ἐκεῖ
ποῦ
ἡ
γῆς
μᾶς ἐσωτερικὰ
συνδέεται
μὲ
τὴν
Ἐσώτερα Γῆ
μας
!
Ἦρθε
ἕνας Θαλασσινὸς Ἄγγελλος
μὲ
φύκια
στὰ
Φτερὰ
τοῦ
Χρυσὰ
καὶ
μοῦ
'πὲ
"Δές
!"
:
"Ἐδῶ
Εἶναι
ἡ
Πηγὴ
Τ΄
Ἀθάνατου Νεροῦ
Τὸ
Φῶς
!"
"Ἐδῶ
μᾶς
στέλνουν Τῆς Παναγιᾶς οἱ
Ἀγγέλλοι
τὰ
δάκρυα
Τῶν Ζωντανῶν !"
Μὲ
πρόσταξε
" Μὴ
Πιείς
!
"
Ἀπόρρησα,
καὶ
γέλασε
!
"Ἰχὼρ
τῶν Δακρύων σου θὰ
πιείς
!"
Γύρισα
πίσω, στῆς κάμαράς μου τὴν Ἅγια Σκόνη
!
Τουλάχιστον
Θεούλη Μου,
ξέρω
ὅτι ὅσο ἄχρηστος ὡς μάλαξ ἢ
βλὰξ
νὰ
΄μαὶ
γιὰ
πολλούς,
τὰ
δάκρυά
μου
Σοῦ
'ναι
χρήσιμα πᾶνε σὲ
παιδιὰ
δικά
Σοῦ
!
Σὲ
παρακαλῶ
Κὰνε
τὰ
ν'
ἀγαποῦν
περισσότερο
ἀπὸ
μένα
!
Κάνε
τα νὰ
'ναι
πιὸ
τίμια
ἀπὸ
μένα
τὸ
δικό
μου καλούπι εἶναι λίγο στραβό,
Ὅποτε
Θὲς Ρίξτο
στὴν
ὑψικάμινό Σου !