Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Μήνυμα Δρομέως Μνήμης τής Νίκης 14-8-2012


Μήνυμα Δρομέως Μνήμης τής Νίκης
14/8/2012


Όταν ετοιμαζεσαι να τρεξεις μια αποσταση που θα δωσει εις τους ως εσενα αδελφούς σου το αγγελμα της Νικης και της Ελευθερίας των παιδιων σου, και του μελλοντος τους, δεν σε απασχολει να κανεις οικονομια δυνάμεων ...
Ετρεξα λοιπόν χωρις οικονομια δυνάμεων και η καρδιά μου δεν αντεξε...
Ομως η καρδιά μου ειχε γεμίσει απο τη χαρά της Νικης, απο τη χαρα της Αισιοδοξίας που ειχα δει στα ματια των συμπολεμιστών μου, που ειχαν καταφέρει αυτο που τοτε η καθε λογική ανδρος θεωρούσε ακατόρθωτο...
Θα πειτε ότι ο Μιλτιάδης ήτο σοφος και ότι ηξερε να ζυγίσει τα στοιχεία που θα μας εδιναν την Ελπίδα της νίκης πριν καν αυτή φθασει στα χερια μας μαχομενοι κατα των εχθρων μας.
Θα σας πώ Οχι...
Θα μου πείτε ότι η Νικη ηρθε από τη πλευρά μας όταν οι Ηρωες Εχετλαίοι ήρθαν και πολεμησαν αναμεσα μας, πιο γρήγοροι από τον άνεμο και πιο αποτελεσματικοί απο τον κεραυνο...
Θα σας πω ότι λενε εκεινοι : "Όχι, υμεις τη καρδια των νικητών μονο εμψυχωσαμε !"
Τοτε θα μεινετε πολλοι απορημενοι και σιγουρα θα σκεφτεστε ό,τι θελετε δια την ταπεινοτητα μου και σας παρακαλώ μην κρινετε ούτε αυτόν που με λαμβανει, κρινετε εμενα ως ανεπαρκή να μεταδωσω σωστα, ριξτε το ανάθεμα της ελλειψης της Πιστης σας σε μενα, που δεν καταφερνω να τρεξω σε καθε ενος τη καρδιά σας και να σας δειξω πού Ο Διας εχει κρυψει την Ελπιδα...
Αν ειχατε Πιστη θα ήταν αλλοιώς...
Ουτε εγω είχα οτι θα προλαβαινα, να φθάσω γρήγορα και προσπαθησα να ξεπερασω την αμφιβολία που η ελλειψη της πιστης μου με γεμιζε, και να ξερετε ότι η ελλειψη της Πιστης κτυπα σε μια περιοχή που αρκει να σας τα κάνει ως λετε στην αργκώ σας "σμπαράλια" σε κλασματα δευτερολεπτου, διότι δρα στο παρασυμπαθητικό σας συστημα, που δεν μπορείτε να το ελεγξετε ενσαρκωμενοι αφού τα κλειδια της Υποφυσης δεν τα εχει ούτε ο Νους σας, ούτε η Καρδια σας, ούτε η Ρωμη σας η σωματική, ουτε η Δυναμη των Χεριων σας στα όπλα ή στην πενα για όσους ειναι αναμεσα σας ποιητες, αλλά μονο σε μια "ιδιοτητα" ειναι τα κλειδια της: λεγεται Μνήμη.
Αν θελετε να κουρδισετε τα οργανα μιας ορχηστρας και αν δεν θυμασθε πως ειναι το σολ, όσα σολ και να σας παιζουν όλα τα όργανα της ορχήστρας σας μαζί ή και ξεχωριστά, εσεις δεν θα καταλαβαινετε τιποτα αφού η Αρχέγονη Μνημη μεσα σας της αντιστοιχησης του ηχου σολ θα σάς ειναι εντελως απούσα.
Ο Μιλτιάδης τοτε, στο Μαραθώνα, οδήγησε την Νικη να έρθει προς την πλευρά μας, επειδή εφήρμοσε αυτό που θυμότανε απο ενα όνειρο της Μνήμης του, το οποιο αν και δεν καταλαβαινε δεν μπορεσε να βρεί πουθενα ενα σχεδιο του τοσο ξεκαθαρο.
Ειχε δεί μια Μητρική Μνήμη ! Για την ακριβεια καποιος του την Ειχε Δειξει, παρά, ναι, (εδω θα σας ξαφνιάσω), παρά πού ενας απο τις Ammes Soeurs του πολεμουσε (αυτού τού "καποιου") απο τη πλευρα των Περσων !
Αυτο το Σχεδιο εφήρμοσε και χαρη σε αυτη την υπαρκτη τελειότητα ήλξαμε την Νικη και την παρουσια των Εχετλαιων που μας βοηθησαν αλλα δεν θα ερχοντουσαν αν δεν εβλεπαν κατι δικο τους σε εμας να ΟΜοιρασθούν μαζί μας...
Θα κλεισω με κατι που μου ειναι "λιγο", απεναντι σε όσα η καρδιά μου θα ήθελε να πει και να σας δειξει, αλλα οφειλω και εγω να σιωπώ εναντι της Σιωπης της Υπέρτατης, να ξερετε ότι ποτε οι Εκαλχαίοι δεν πηγαινουν κοντα σε καποιον, αν δεν μπορούν να συντηχούν τις Σιωπες τους στην καθε Σιωπης λαλιά απο τις καρδιές του.. και κυριως στις στολες τους να λαμπουν σαν ΟυRAνια διαδηματα Της Χαρης Της Παναγιας μερικά απο τα Ευλογημενα απο τα Χερια Της δάκρυα του...
Πιστεψτε με Οι Εχετλαιοι που τοτε βοηθησαν εμας, αυτοί ειναι μυρμηγκια μπροστα στους Εκαλχαίους...

Ευγνωμονω τους δυναμενους την ελπίδα
να προσδωσουν εκει πού εδαφος γονιμο
σε καμια πονεμενη καρδια δεν υπαρχει...
Ευλογω περισσοτερο και προσευχομαι
δια αυτους που ακομα και αν βρουν
ενα χαλικάκι σε καρδια πονεμενου αδελφού τους,
λεωφορο του φτιαχνουνε της ευγνωμοσυνης
πριν το βγαλουνε απο μεσα...
Προσδωκω τα μεγιστα λαθη μου
Εναντι Του Θεού
που εκανα κοντα σας
και εναντι Ολων των Flammes Jumelles μου
αλλά και έναντι ανθρωπων Αειφόρως να μη κανω ξανά.

Δρομευς Φειδιππίδης ...
14/8/2012


Αγγελματος ελπιδος κομιστης ήθελα να καταστω στη καρδια σας,
παρακαλω μη δωσετε το ονομα μου, αυτο με το οποίο σας αντικρυσα
εκει που ως η Τριαινα Του Ποσειδωνα θα κτυπησει....