Μήνυμα Ἡμέρας
Ὅταν αὐτῆς ἡ κεφαλή,
μία καρδιὰ αὐτῶν φύγει,
σταυλίζοντας κενὸ στὰ δάκρυα,
Ὁ Οὐρανὸς Τὰ Θέλω Τοῦ,
ἀπὸ ὅλους σᾶς Τὰ Ζητά.
Ἀλλὰ ἀκόμα ἀνάμεσά σας,
εἶναι ἕως νὰ φύγει ὁ δρόμος της,
μέσα στῆς καρδιᾶς τῶν Δέος,
Ἀτραπὸς Μόνος, Αἰώνιος Σπορεύς,
Ἀνάσταση ζωῆς δὲν εἶναι μία,
Ζωὴ Ἀνάστασης Φερῶν Εἶναι,
Τὸ Ὅλον Τοῦ Δέους εἶμαι,
ὅπου Ἀδελφῆς, ὡς τέκνο καρδιῶν,
Τῆς Μητρὸς Ἕνα, Εὐγνωμοσύνης,
Ἀνάμεσα στὸ Χθὲς τῶν Αὔριο,
δὲν ὑπάρχει μεθαύριο ὑπαρκτὸ
ἰλαρότερο Τέρας Τῶν Ἐγώ σας,
Ἄνω τῶν καρδιῶν σᾶς Ἵστασθε Ἔναντι,
Ἐνιστάμενοι Θηρίων παρατρεχάμενοι,
ἀναπτερῶσθε τὰς ἑαυτῶν πορείας.
Ἂν τὰ ἐγὼ σᾶς ὑπῆρχαν,
παρὰ ἐκτὸς συνυπάρχοντα,
τότε δὲν ἔχετε αὔριο ἐνίοτε,
στὴ πτωμάτων τρῦπα συνοδεύεστε,
Μὴ μὲ διαβάζετε, ὅταν δὲν δύνασθε,
στὸ μάτι τοῦ πέρα γυαλοῦ ὅριο.
Μὴ μὲ ἐξηγεῖτε, ὅταν δὲν μὲ βλέπετε,
Διότι ὁ λόγος στίχων ἦτο μόνο δυνητικὸς,
οὐχὶ πραγματικὸς δυνάμενος,
παρὰ Ἄπληστος Προσοχῆς σας.
Ἐν τῇ Ἀπουσίᾳ Εὐχῆς σας,
μὴ Συνυπάρχουσας Αἰωνιότητος.
Κύριος Νόστους
Δεμόνων ὑπηρέτης !
ΝοsτRΑδαμΩΣ !
1/8/2013