Μήνυμα Ἡμέρας
Εὐκαιρίες Προσφέρω,
ἀλλὰ Ὁ Προσφέρων Ἔχει Καταστεῖ
στὶς καρδιὲς τοῦ κάθε ἑνός σας πολὺ “εὐκαιριακός”
ἀδυσώπητα Ἀπῶν κάθε “ΕΥ-καιροῦ” ποῦ Θὰ Ἤθελε
Νὰ σᾶς Προσφέρει. Ἀπαντᾶ ὁ λογισμὸς αὐτός σε πολλοὺς ;
Πόσοι δύνανται νὰ δοῦν πίσω καὶ ἀνάμεσα ἀπὸ τὶς γραμμὲς ;
Εὐλογημένοι νὰ εἶναι !
Οἱ ἄλλοι ποὺ δὲν δύνανται
εἰς τὴν μὲν Παύση θὰ νοιώσουν τὴν Ἀπουσία Μου, ἐντός των.
Καὶ οἱ ὑπόλοιποι θὰ ζήσουν τὴν Ἔλλειψή Μου στὸ Εἶναι Μου, μέσα τους.
Εις τὴν δέ Σχάση τώρα, ἐκεῖ τα πράγματα εἶναι ἄλλης “φορᾶς”.
Ἀναστάσιμης διὰ τὰ παιδιά Μοῦ, ΔΙΑχωρισμοῦ διὰ τῶν ἄλλων,
καὶ Λύσης “διαχωρισμοῦ” διὰ τῶν ποτὲ ΣΥΝυπαρκτῶν,
παρὰ (καὶ διὰ ἕως καὶ ἐπὶ) τῶν ὅσων
δανεικῶν χρόνων ζήσαντες ὑπῆρξαν
ἕως καὶ ὑπαρκτοί.
Ναὶ, σᾶς λείπει κάτι, τὸ νοιώθετε,
Εἶναι “Αὐτὸ” ποὺ ἀρνοῦνται
οἱ πάσης φύσης ὑποχθόνιοι
καὶ οἱ πάσης ἔκφρασης ρυπαροί.
Αὐτὸ τὸ “Τὶ” πού Μόνο Οἱ Χθόνιοι Τιμοῦν
καὶ ἀδυσώπητα ἀναζητοῦν οἱ ἐξοστρακισθέντες.
Δώσατε γή καί ὕδωρ εἰς αυτοὺς,
καιρός «Μοῦ !» Νὰ σᾶς Ζητήσει
«Ἡ Ὑπερώα Δικαιοσύνη !» τὰ ρέστα Της.
30/10/2013