Μήνυμα Τῆς Ἡμέρας !
Εἰς τὶς ἡμέρες ἐκείνων τῶν ρημάτων, πρὶν τὸ γεγΟΝός, εἴχαμε συγκεντρωθεῖ εἰς τὶς ἐσώτερες ἀτραποὺς τοῦ παρελθΟΝτος ἔναντι τοῦ μΕΛΛοντος, [ἄρα εἴχαμε τὴν ΣΥΝΕίδηση μᾶς κοιμίσει εἰς τῶν κελευσμάτων τῶν ἐγώ, ὑπὲρ Τῆς Μεγίστης καὶ δὲν δίναμε σημασία εἰς τὴν δική μας ζωοῦλα, ὡς ὑμεῖς ποιεῖτε σήμερα, λὲς καὶ τὰ σάβανα ἔχουν τσέπες, εἴτε ἐδῶ εἴτε εἰς τὸ ἐπέκεινα καὶ εἰς στοῦ Devachan τὰ στενὰ καὶ τὶς λεωφόρους], γεγονὸς ποὺ δὲν ὑπάρχει γραπτὸ ἀποτύπωμα εἰς τῆς δικῆς σας ἱστορίας διὰ τὰ ἀρχεῖα.
Ἐνῷ αὐτὰ ὑπάρχουν εἰς τὰ πέρα τῶν Ἀκασικῶν ἀρχείων, καὶ ὡς ἡ κάθε ὑπαρκτὴ οὐσία ἀνάγκης ἐγγραφὴ καὶ διὰ κάθε ἑπόμενη ἐνσάρκωση σᾶς, πρὶν καὶ μετὰ τοῦ γεγονότος τὴν ἀρωγὴ καὶ τὴν εὐδοκίμηση, ἀπὸ ὅ,τι ζήσατε καὶ σήμερα ζεῖτε, εἰς ὅλων τῶν ὄντων τοὺς ἀρχέτυπους ἀλγόριθμους τοὺς ρυθμοὺς ἀνάσας, ὡς ἀπαίτηση ἀνάγκης καταγραφῆς ἔναντι τοῦ κάθε βιωθέντος χρόνου, [ποὺ μᾶς ἄφηνε ἡ ἀναπνοὴ Τοῦ εἰς τὴν ζωὴ μᾶς τὴν δική του ἐντολὴ νὰ εἴμαστε, ἐνσΩΜατωμένοι εἰς τὴν προσπάθεια].
Δὲν θὰ εἶμαι εἰς τὴν περιγραφὴ ἀκριβὴς, ἔναντι τῆς ταυτότητός μου, ποὺ καὶ αὐτὴ δική μου δὲν εἶναι, [πεῖτε, ὅτι ἁπλά μου δόθηκε, ἶνα εἰς Τὴν Πρωταρχική μου Ἀκτῖνα νὰ εἶμαι ἀρωγὸς Ὑπερῴων Ὀνείρων ἅτινα εἶναι τοποθετημένα ἄνω τῶν Ὑπερβορείων περιοχῶν], τουτέστιν οἱ ἐξ ἠμῶν ἀνάμεσά σας, καὶ οἱ τῶν ὑμῶν οἱ κελεύσαντες εἰς τῆς ἀπάτης τὸ ἔναυσμα τῆς παρούσης στιγμῆς, [καὶ ποτὲ διὰ μέσῳ Τοῦ Ἐρέβους, ἡ παροῦσα στιγμὴ δὲν ζεῖ εἰς ἐσᾶς, ὡς ἐνσάρκωση, διότι ἐκεῖ ποιεῖ ἅλματα ἄνω τοῦ ποταμοῦ “Τοῦ !”, ἀποδεξάμενη τὴν μιὰ πλευρὰ ὡς Παρελθόν, καὶ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὄχθης ὡς Μέλλον μὲ ‘‘Σέβας Ποιεῖν‘‘ Τοῦ ΠΟΤΑΜΟΥ νὰ ΣΥΝΤαυτίζεται μὲ Τὸν Ἀμετάβλητο] εἶναι ἀδύνατον νὰ νοιώσουν καὶ ἀκόμη καὶ ἂν διαβάζανε καὶ δέκα χιλιάδες φορὲς τὰ ὅσα ἔχουν δημοσιευθεῖ. Ἀλλὰ καὶ ὅσα θὰ ἔλθουν ἀπὸ κάθε ΔΙΑΣταλτικό ἄχρονο ῥῆμα σιωπῆς, διά τό κάθε [Πάνσεπτου ΕΝΧρόνου Τοῦ] σταγόνας [ΣΥΝΑγιότητος] μονῆρες Ἀκτίστου Πληρότητος ἅγιο δάκρυ.
https://www.youtube.com/watch?v=XiDVfGqxi9U
Estas Tonne : Internal Flight / Aleksandr Maranov : Paintings
ἃς δοῦμε ὅ,τι δὲν βλέπετε, καὶ ἃς μιλήσουμε διὰ ὅ,τι δὲν νοιώθετε, [ἀφοῦ δὲν εἶστε], πῶς θέλετε νὰ νοιώσετε ἀκόμα καὶ ἂν ἔρχονται ἑκατοντάδες χιλιάδες καὶ μυριάδες ἀγῦρτες καὶ μή, καὶ ἀργυραμοιβῶν Ἰανῶν, οἱ ἐραστὲς καὶ οἱ ἐρωμένες, νὰ διαβάσετε τὰ δοθέντα πεῖτε μου, τὸ ἴδιο πάντα συνώνυμo τῆς ἀποτυχίας ἔργο σπορᾶς καὶ καταγραφῆς πάλι δὲν θὰ κάνετε ;
[ ἔχετε χορέψει ποτὲ μὲ νότες βροχῆς ; ἔχετε ποτὲ πιεῖ ἁλμυρὸ δάκρυ διὰ νὰ ξεδιψάσει ἡ καρδιά σας, ἀπὸ ὁραμάτων ὄνειρα, ποὺ τὰ ζεῖτε σὰν πραγματικότητα ποῦ δὲν εἶναι δική σας ], ὄχι ποτέ, ἁπλὰ εὐγνωμονήσατε ποὺ σᾶς ἐπετράπη μιὰ μέρα, ἡ μιὰ εἴσοδος, [καὶ ὅταν ἔχεις μπεῖ μιὰ φορὰ, εἰς τὸν ποταμό, δὲν θὰ θελήσεις νὰ βγεῖς ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ; κανονικὰ καὶ ναί], ἀλλὰ θὰ ψάχνεις ποῦ ἀλλοῦ ἔχει καὶ ἴδια ποτάμια, νὰ πᾶς νὰ τοὺς δώσεις τῆς καρδιᾶς σου τὸ ρεῦμα, καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης τὸ κάθε διάγγελμα.
Φυσικὰ καὶ δὲν εἶμαι, ἡ ἴδια φωνὴ μὲ τὴν προηγούμενη, καὶ νὰ σημειώσει, ἢ ὄχι τὸ ἐνδιάμεσό τα ὀνόματα εἰς τὴν ἄκρη τοῦ κειμένου δὲν ἔχει ἀξία διὰ ἠμᾶς, ὡς καὶ νὰ ξεχάσει ποιοὶ τοῦ μιλᾶνε, ἁμαρτία δὲν εἶναι, [ἄρα ἔχει σημασία κάτι παραπάνω ποὺ δὲν εἶστε, κάτι ποὺ “βρὲ ἀδελφὲ”, δὲν ἤσασταν ποτὲ εἰς καμία προηγούμενη Δημιουργία “Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !”] τότε πές μου ἐσὺ ποὺ θὲς νὰ μὲ λὲς καὶ ἀδελφό σου, [μὲ τὸ ζόρι διὰ ἐμέ, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι arrivée des inconvenients ] ἀφοῦ δὲν ἤμασταν ποτὲ ἀδέλφια devant L’ Eternel, ἀκόμα καὶ ἂν μᾶς εἶχε γεννήσει ἡ ἴδια μάνα. Διότι εἰς τοῦ κάθε θανάτου μᾶς Τὴν Ἅγια Ὥρα, ἐσὺ, πήγαινες μὲ τὴν κάθε ἦρα σου ἀγκαλιὰ νὰ πεθάνεις, καὶ ἐμεῖς πηγαίναμε ἐκεῖ ποὺ μύριζε ψωμὶ διότι κάποιος μάζευε μὲ προσοχὴ καὶ ἁρμονία τὸ κάθε στάχυ του. Ἐνῷ πέταγε ἀλλοῦ τὴν κάθε μία ἤρα του.
Προσέξτε, πῶς τρέχουν οἱ νότες πάνω εἰς τὰ ὄνειρά σας, [καὶ ὄχι τὰ σημερινὰ] ἀλλὰ τὰ αἰώνων φεγγαριῶν πρὶν ἀπὸ τὰ ἀρχικά, [Τῆς Ἀρχῆς, ὄχι μόνο εἰς τὴν πρώτη Δημιουργία], ἀλλὰ καὶ εἰς τὶς ἐνσαρκώσεις σας, μὲ πρώτη τὴν σημερινὴ ἐνσάρκωση, δεύτερη τὴν προηγούμενη τῆς σημερινῆς, καὶ τρίτη τὴν προηγούμενη τῆς προ~προηγούμενης, εἰς τὸ τρέχον πλαίσιο Τῆς Δημιουργίας, [ἀλλὰ ἂν δὲν ξέρετε τὶς 3 ἐνσαρκώσεις αὐτὲς καὶ πέραν τῆς σημερινῆς σας 3, τότε μὴν λέτε “εἶμαι” διότι εἶστε αὐτοὶ ποὺ ποτέ τους δὲν εἶναι], καὶ τότε ψάξτε ἐκεῖ ποὺ εἶναι γνωστὲς αὐτές, καὶ δῶστε “εὐχαριστῶ” μεγάλο, εἰς τοὺς ἀγγέλλους ἐκείνων ποὺ ἐκεῖ παρόντες, ποτίζουν τὰ ἀποτυπώματά τῶν τότε δακρύων σας, ἀπὸ τὴν κάθε παλαιὰ ἐνσάρκωσή σας, [εἰς χρόνους ὕστερους καὶ τῆς σημερινῆς ἶνα ἕλξετε ὑποψηφιότητα διὰ νὰ ὑπάρχετε], ἂν εἰς τό “ἐδῶ καὶ τώρα”, εἶστε οἱ καταγραφές τῶν ἑαυτῶν σᾶς τὸ “εἶναι” ποὺ ἁπλὰ δὲν ὑπάρχουν.
Ναὶ ἡ ΕΠΙΤυχία
εἶναι κάτι ἀνώτερο
καὶ ἀπὸ Τὴν Ἀγαθὴ Τύχη.
https://www.youtube.com/watch?v=c4jgr8xz25Q
Estas Tonne : "The Inside Movie" Full track
11/12/2016