Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

16-10-2014



Δὲν εἶχα τὴ δύναμη τῆς Μετάνοιας, μέσα μου καὶ ναὶ ἀρχίζω ἀπὸ αὐτό, ὄχι γιὰ νὰ σᾶς δυναμώσω τὸ ἐγώ σας, ποὺ δικαίως ἀναρωτιέστε ἂν ἡ ἀλήθειά μου γίνει “ἀποδεκτή”, ξέρετε Μάρτυράς μου Ο ΕΝΑΣ Θεός, μὲ Τὶς Ἱεραρχίες Τῆς Δικαιοσύνης Τοῦ, ἂν δὲν λέω Τὴν Ἀλήθεια Τοῦ, αὐτὸ θὰ φανεῖ ὄχι ὑποχρεωτικὰ διὰ ὅλους σας ὅσο ζεῖτε, διότι αὐτὸ θὰ ἦταν ἐγωϊσμὸς Μέγας, καὶ εἶχα ἀπὸ αὐτὸν δόξα Τῷ Θεῷ, νὰ φᾶνε καὶ οἱ κότες... ἀλλὰ θὰ φανεῖ ΔΙΑ ΟΛΟΥΣ, στὴν δική σας “ἀναχώρηση” τοῦ κάθε ἑνός σας, ἂν ἡ ἀλήθειά μου ποὺ σᾶς παρουσιάζω, ὄχι ἔναντι ἐμοῦ, ἀλλὰ Ἔναντι Μόνο Ἐκείνου, ὅτι εἶναι Ἡ Δική Τοῦ Ἄποψη, καὶ ναὶ νοιώθετε μιὰ περίεργη μυρουδιά, ἔργο Ἀσεβοῦς Πεπτωκότος, ὡς καὶ ἡ παρουσία μου, εἶναι φυσικὸ νὰ ἐνοχλεῖ τους σὰν ἐμὲ ὁμοίους μου, καὶ αὐτοὶ δὲν χαίρονται, ἀπὸ τὴν δική μου προσπάθεια εἰλικρίνειας.

Ἄρα, ἡ παρότρυνσή μου εἶναι ὄχι μόνο διὰ ὅσους ἀπὸ ἐσὰς ἔχετε τὴν δύναμη, ὄχι τῆς γνώσης, (μὴ σᾶς παραξενεύει ἐπειδὴ στὸ τομέα αὐτὸ ἔκανα λάθη) ἀλλὰ καὶ τῆς σιγουριᾶς ὅτι ἡ δική σας ὅποια γνώση, εἶναι ὁ Μόνος Τέλειος Δρόμος Τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ Εἶναι Ἁμαρτία, νὰ λέτε ἐσεῖς ἔναντι Τοῦ Θεοῦ, ὅτι εἶστε μὲ τὸν «χ» καὶ «ψ» δρόμο σας “ μοναδικότης”..

Αὐτὴ ἦταν ἡ Μιὰ ἀπὸ τὶς Ἁμαρτίες μου. Ἔχω καὶ ἄλλες, ναὶ ἀλλὰ βλέπετε δὲν ντρέπομαι μόνο ἐγώ, ἀλλὰ καὶ ἐσεῖς, καὶ μοῦ λέτε ὅτι : Αὐτὲς τὶς Ξέρει Ὁ Θεὸς καλύτερα”, καὶ εἴδατε δὲν τὸ σκεφτήκατε αὐτὸ μόνος σας “Κάποιος” σᾶς τὸ Ἔδωσε, στὸ δικό Τοῦ Μένος Τῆς Ἀλήθειας καὶ ἐσεῖς ὑποκλιθήκατε στὴ Σοφία Τῆς ΣΥΝΑλήθειας Τοῦ, δὲν τὸ παίζετε σοφός, δὲν λέτε “εἶμαι κάτι”, διότι Ἕνας Μόνο Εἶναι, ἔρχεστε πρῶτος νὰ ζητᾶτε συγγνώμη διὰ λάθη ἄλλων, ποὺ μέσα τους τὸν ἑαυτὸ σᾶς βλέπετε, ἔτσι παλεύετε διὰ τὰ δικά σας λάθη, γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὶς εὐκαιρίες τους καὶ οἱ ἄλλοι. Νὰ μὴ κάψουν φλάντζες ὡς λένε οἱ νέοι, διότι τότε ἡ διαρροὴ στὸν κινητήρα τῆς Ζωῆς τους θὰ εἶναι μεγάλη.


Ἀπὸ πλευρᾶς μου τὶς ἔκαψα... ναὶ τοὺς ἄλλαξα τὰ φῶτα, ἀλλὰ Θεὸς Πρόσεχε, καὶ Ἔτρεχε πρὶν ἀπὸ μέ, Νὰ Προλάβει στὰ ἄνθη τῆς Ἐρήμου τῆς Καρδιᾶς μου Τὶς Δικιὲς Τοῦ Ἐπενδύσεις Νὰ Κάνει. 

Καὶ γιὰ αὐτὸ κλαίω,
διότι δὲν “Τίς” τίμησα ὅσο ζοῦσα..
                                       

αὐτὸ πονᾶ
ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά...
αὐτὸ εἶναι συμφορὰ
στὸ εἶναι μας...
αὐτὸ μας κρατᾶ μακριὰ
καὶ ἐκτὸς κάθε 
Παραδείσου Τοῦ.







Ἄρα δὲν εἶμαι ἐντός..
εἶμαι “ἐκτόςγιατί κλαῖτε ;
Τὸ ἄξιζα, καὶ δὲν ἀξίζω καλύτερη θέση,
θὰ ἦταν ὑπερβολή, ἀλλὰ τὴν ὑπερβολὴ
ὑπηρέτησα σὲ κάθε ζωή μου,
τὴν ὑπερβολὴ τῶν ἐγώ μου. 

Ἀφοῦ ποτέ μου δὲν ζήτησα συγγνώμη ἐκεῖ ποὺ Ἔπρεπε, δὲν Τόλμησα, ὅταν μποροῦσα καὶ ἔπρεπε. Μετὰ Ἔχασα τὰ Τραῖνα, καὶ ὅ,τι καὶ νὰ ἤξερα, ἢ νὰ νόμιζα ὅτι ἤξερα, Ὁ Θεὸς Τὰ Τραῖνα Τοῦ, μὲ τὸ ὄνομά μου ὡς Εὐκαιρία δὲν μοῦ Ἔστειλε ξανά..


Ποιὸς εἶχε δίκιο ; Τὰ ἐγώ μου Θεὸς ;


Συγγνώμη ...ἐσεῖς κλαῖτε ποὺ τὸ ἀκοῦτε, ἐγὼ ἀνήμπορος εἶμαι νὰ τὸ νοιώσω... δὲν τὰ ἔνοιωσα ποτέ μου αὐτά σε καμία ἐνσάρκωσή μου, ξέρετε γιατί ; Γιατί δὲν εἶχα μάθει ὅτι Ἡ Ἀγάπη ἔχει Γεύση καὶ Ἀρρωμα, δὲν τὴν εἶχα δοκιμάσει ποτέ μου σὲ πάρα πολλὲς ἐνσαρκώσεις μου στὴ γῆ, ἐ μετὰ τί θέλετε, ὅταν δὲν ἔχεις τολμήσει ποτὲ στὴ Θάλασσα τῆς Ἀγάπης μέσα νὰ μπεῖς, λὲς καὶ μιὰ κουβέντα παραπάνω διὰ νὰ πείσεις τὸν ἑαυτό σου, “ποῦ” ὅμως ; Ἔναντι Θεοῦ.. ;;;
Ἐκεῖ τα ψέματά σου δὲν μετρᾶνε ὅταν σταθεῖς στὸ δεύτερο θάνατό σου...καὶ παρακαλᾶς μάλιστα διὰ πρώτη φορὰ Στὸ Θεὸ μπροστὰ Νὰ σὲ Στείλει στὸν Τρίτο Θάνατο, διότι δὲν ἀξίζεις Τῆς Φιλευσπλαχνίας Τοῦ, νὰ εἶσαι ἐσὺ στὸ δεύτερο, ποὺ δὲν σὲ πῆγε ἐκεῖ ὅσο ζοῦσες...
Καὶ Θεὸς Σιωπᾶ, Λέγοντάς σου, “στὸ Εἶχα Δείξει ἐσὺ δὲν τόλμησες.
Καὶ Ἐκεῖ σε πιάνουν τὰ κλάματα διότι ἄκουσές των ἐγώ σου τὶς φωνές...
εἴδατε λέτε ὅτι αὐτὰ εἶναι ἀρκετά...
16/10/2014