{πήρα
τὰ δάκρυα τὰ ἔκανα κομποσχοίνι, ἔδεσα
σὲ αὐτὰ Ὄνειρα ποὺ ὑπῆρχαν πρὶν
γίνει ἡ Πρώτη Δημιουργία στὴν ἄκρη,
καὶ ἀπὸ αὐτά, σᾶς ἔφερα τὴν ζωὴ ὡς
αὐτὴ τὴν γνωρίσατε Ζωὴ Φωτιᾶς στὴ
Γῆ, πῆρα τὸ ρίσκο στὴν τρέχουσα
δημιουργία, ὄχι γιατί δὲν μποροῦσε Ὁ
Θεὸς χωρὶς ἐσάς, σεῖς δὲν μπορεῖτε
χωρὶς Ἐκείνου Τὸ Χέρι στῆς ζωῆς σᾶς
τὴ στροῦγκα νὰ διαβεῖτε ἀπὸ τὸ ἕνα
πεζοδρόμιο στενοῦ δρόμου σὲ ἄλλο}
{ναὶ
ἔγραψα μουσική,
τὸ εἴδατε
καὶ ἔγραψα
μουσικὴ διὰ
ἕναν Κόσμο ποῦ
θὰ μποροῦσε
μὲν ἀλλὰ
δὲν θέλει δέ,
τότες σᾶς ρωτῶ
αὐτὸς
ὁ Κόσμος ποῦ
δὲν θέλει ἐνῷ
μπορεῖ πῶς
θὰ τὸν
ὀνομάζατε στοῦ
Πενταγράμμου τὶς
νότες ; Ὑπέροχα
βάλτε αὐτὸ
σὰν ἐπικεφαλίδα
καὶ μὴ
στεναχωριέστε οἱ
ἀχώνευτοι ἔχουν
τὸ δικό τους
χωνευτῆρι, καὶ
οἱ ἀκοίμητοι
δὲν κοιμοῦνται
ἐνῷ
οἱ κοιμισμένοι
δὲν θὰ
ξαναξυπνήσουν, Ὁ
Θεὸς Δὲν
Παίζει ζάρια, σᾶς
Ἔδωσε τὶς
Ζαριὲς ποὺ
τὶς κάνατε ζωή
σας, ἀλλὰ
μάγκες τὴν πατήσατε
διότι κράτησε διὰ
Τὸν Ἑαυτό
Τοῦ, γιὰ
πάρτη Τοῦ, ποὺ
λέμε, «τὰ
ζάρια»}
5 Μαΐου 2015