PRIERE
AU GRAND ESPRIT
Ἐπιμύθιο.
Τὸ
Χαμόγελο
στὴν
Ἀρχὴ
Τῆς
Ράμπας.
19/4/2015
Ἂν
ὅ,τι Ἔνοιωσε ἕνας διαβάζοντας αὐτὸξανὰ
Ἐστὶ
οὐχὶ
Ἀλήθεια
Ἀλλὰ
ΣΥΝΑλήθεια,
τότε
ἔναντι Μηδενικῆς Συνοχῆς τί κάνουμε
;
Ἀπάντηση
: Φτιάξτε
τὸν καφὲ σᾶς
πρῶτα, δὲν θὰ σᾶς
ἀπαντήσουμε σὲ εὖρος
ὡς ἡ φύση
ἡ ἀμνημονοῦσα
δοκεῖ, ἀλλὰ θὰ
συζητήσουμε
ἀφήνοντας τὴν Εἱμαρμένη στὴν Ἄκρη
καὶ θὰ
προσπαθήσουμε
νὰ δοῦμε
ἐκ Τοῦ Πεπρωμένου
Τὴ Θέα.
Ἐκεῖ δὲν
εἶναι εὔκολη ἀφήγηση, διότι ἂν πεῖς
τὶς ἀλήθειες μὲ τὸ
ὄνομά τους,
τότε δρᾷ τὸ
ἐγώ.
Ναὶ
ἀλλὰ
στὸ
“Πεπρωμένο
Δὲν
Ὑπάρχει «ἐγώ»”.
Καὶ
αὐτὴ
ἡ
Ἔννοια
διδάχθηκε μόνο ἀπὸ Δυὸ
Ὄντα σὲ
Ἰδίου Μήκους
κύματος Ἐντός των Παρουσία ἰδίας Ψυχῆς,
ἄρα εἴχατε μιὰ Ψυχὴ
μὲ
ἕνα Πνεῦμα
σὲ δυὸ
φυσικὰ
σώματα
ΣΥΝΤαυτόγχρονα
Χρονικά
καὶ
τὸ
Ἐδίδαξαν
ἐν Δυνάμει ΣΥΝΑρχῆς
στὰ ἀπὸλυτα
ἴδια μόνο ἄτομα, ἀλλὰ
ὄχι στὸν
ἴδιο Χωροχρονικό Χρόνο, ἀλλὰ Ταυτόσημα
Χρονοχωρικά στό Χρόνο καί παράλληλα.
Καταλάβατε ;
Ὑπέροχα,
ἄρα ἡ Σημερινὴ
καὶ
Προηγουμένη
τῆς Παρούσας λήψη, μέ τήν Ἐπόμενη της
καί σὲ γλῶσσα
ποὺ μιλᾶνε
ἐκεῖ ποὺ
ἔζησε ὁ
πρῶτος
πεπτωκῶς στὸν 20ο αἰῶνα καὶ
ἀπέθανε,
χωρὶς νὰ πληρώσει
κανένα Ἰῶτα ἀπὸ τὸ
Κάρμα τοῦ
ἔναντι
«Κάρματος
Δεσμοῦ»,
διατί εἶναι ὑποχρέωση “Φυγῆς”
ἀπὸ κάθε
προσπάθεια ἀνόρθωσης ἄλλων ; Σαφὲς
“ΝΑΙ”...
καὶ πιὸ
ξεκάθαρο
δὲν γίνεται.
Ἡ
Δεύτερη
ἐρώτηση σᾶς εἶναι δύστοκη στὴν ἀπάντηση
ὄχι διὰ ἡμᾶς
καὶ ὑμᾶς.
Ἀλλὰ διὰ
αὐτοὺς ποὺ
νομίζουν,
καὶ ποὺ
τὰ
λάθη τὰ
Αἰώνια
ποιοῦν, ἀπὸ ἐνσάρκωση
σὲ ἐνσάρκωση,
ἀλλὰ εἴδατε
αὐτὸ ἔχει
ἤδη δημοσιευθεῖ, ἄσχετα ἂν δὲν τὸ
διαβάζει
κανεὶς ἀκόμα.
ΣΥΝΥπάρχει
ὅμως,
ἄρα
ΣΥΝΕπίκληση
Τοῦ
Χρόνου
ποιὸς
μπορεῖ νὰ
κάνει
;
Ἡ
ἀπάντηση
σᾶς εἶναι σωστὴ, ἀλλὰ
ὄχι “τέλεια”
διὰ αὐτὸ
δὲν τὴν
γράφουμε, διότι κάτι ποὺ
εἶναι σωστὸ
στὸ
500μχ, δὲν
εἶναι σωστὸ στὸ
3500πχ,
ὑποχρεωτικὰ καὶ
οὔτε σωστὸ
καὶ
στὸ
2050 μχ ! Ἄρα
γιατί νὰ εἶναι
καὶ σήμερα
; Κρατῆστε τὴν ἀπάντηση ποὺ
στὴν
παρένθεση γράψατε, καὶ
νὰ
τὴν δώσετε,
ἢ νὰ
μὴν τὴ
δώσετε,
σημασία Ἀξίας δὲν Ἐσχει, ὅταν δὲν
ἔχει γίνει συνείδηση ἡ
ΟΝτότητας
Τῆς Πίστης στὸν Συνδυνάμενο Χρόνο, ὡς
Πόνημα βαθμίδας Πεπρωμένου, ἀνὰ
Τροχὸ
Ἐπαναγεννήσεων
Συστοιχίας Συμπάντων, τότε, ὁ
καθεὶς θὰ
λέει ὅ,τι
τοῦ ἔχει
καπνίσει καὶ ἀνάλογα
μὲ ὅ,τι
ὁ δίαυλος
τῶν ἐγὼ τοῦ
μέσα του ὡς
ᾆσμα εἰκάζει, μὴ συνάδων
αὐτὸς μὲ κανένα
Πεπρωμένου του, Ὡς Λειτούργημα ἐν τῇ
Θέᾳ Τῆς Εἱμαρμένης. Μὰ
ὅλοι λένε
τὸ ἴδιο
τραγοῦδι ἀπὸ κάθε
πεντάγραμμα αὐταπάτης. Γιατί ; Διότι
ἔχουν τὸ ἴδιο
Μουσικὸ Κλειδί.
Μὲ
ὅποιο
Δάσκαλο καὶ νὰ
καθίσανε
τὶς ἴδιες αὐταπάτες ἔμαθαν ..... ἄρα
καταλαβαίνετε τὴ βαρύτητα
τῶν λόγων Τοῦ
Σωκράτη
(*1),
ὅτι ἂν ἤθελε ἕναν μαθητὴ
νὰ
εἶχε ποτὲ
ξανά, θὰ
διάλεγε καὶ
θὰ
προτιμοῦσε
Τὸν
Κρισναμούρτι,
καὶ ἃς
καταλάβει ὁ καθεὶς
ποιὸν καὶ γιατί
ποτὲ του
δὲν θέλει
νὰ ἔχει
σὰν μαθητῆ Ὁ
Σωκράτης.
Τώρα
τὸ «γιατί»
τὸ Ἔχει
Ἐξηγήσει Ὁ Lao
Tse στίς
14/12/2014 τό Μήνυμα, ποὺ μιλᾷ
γιὰ
«Τὶς
Ἑταιρεῖες Δολοφονιῶν»
πιὸ ἀναλυτικὰ
ἀπὸ
ὅσα ὁ
Ὑπερείδης
σᾶς εἶπε. Συγγνώμη σᾶς ἔβαλα δύσκολα
διότι ψάχνετε νὰ δεῖτε
πὼς συνδέονται τὰ
σημερινὰ
ληφθέντα
μὲ τὰ
ὅσα ἐκεῖ
σας λέει Ὁ
Lao Tse.
19/4/2015
Ὑστερόγραφο
:
Εἴδατε
συνυπάρχει φύση καὶ
φύση
στῶν Ἀγγέλλων τὰ
Τραγούδια
ἀκόμα καὶ
ὅταν
ἀκοῦτε κάτι ποὺ
δὲν
λάμπει ὑπέρμετρα, διὰ
νὰ
ἀκουστεῖ
ἡ
δική
«Τοῦ»
Προσπάθεια Λεύκανσης πάντα σὲ
ἐποχὴ
Λυκαυγοῦς,
αὐτὸ εἶναι
μιὰ
Μεγαλειώδης
εὐκαιρία, διατί νὰ
τὴν
χάνετε ὅταν προσκολλᾶσθε στὸ
Εὖρος
Τῶν Ἐγώ σας !
Δὲν
θὰ σᾶς
ὁδηγήσουν σὲ
καμιὰ
Ἀνάσταση
Ἐκθέτῃ
Ποιησάμενη
νὰ δεχτεῖτε,
ἀκόμα καὶ
ἀπὸ
αὐτοὺς
ποὺ ἔχουν
πολλὲς ὡς χιτῶνες νὰ
σᾶς
δώσουν ἐσεῖς δὲν μπορεῖτε πιὰ
νὰ
πάρετε
ὅσο καὶ νὰ
ζητάγατε.
Γιατί ;
Διότι
Ἡ
Κρίση
Ἔχει Τελειώσει
αὐτό,
σᾶς τὸ λένε
τὰ Μηνύματα
ἀπὸ
τὴ
Πρώτη Μέρα.
Ἄρα
κάθε Χρόνου Μηδενικῆς ΣΥΝοχης τὸ
ΕΥρος
εἶναι Ἄπειρα μεγάλο καὶ
ἀπεριόριστα
μικρὸ
ΣΥΝΤαυτόχρονα
ἶνα ἀγγίξει σφαῖρες Αἰωνιότητας, ναὶ
ἐννοοῦμε
πολλὰ καὶ
δὲν
λέμε κανένα ὄνομα εἴτε αὐτὸ
ποὺ
νομίζετε,
ἢ ἄλλα,
ἂν καὶ ὅταν
ὁ καθεὶς
εἶναι ἐνσαρκωμένος.
Μᾶς
βλέπετε νὰ
μιλᾶμε
μὲ χαρὰ
καὶ
νὰ
ἐξηγοῦμε
μόνο διὰ
τοὺς
Ἀπενσαρκωμένους καὶ
δὴ
ὡς
σᾶς Εἴπαμε διὰ
Τὸν
Προμηθέα, τὰ
νοιώσατε
καὶ ἐσεῖς
ὡς Παρουσίας Ἔργα στοῦ
Πανδαμάτωρα
χρόνου Τὶς Ἄχρονες Ἐνχρόνως Δοθεῖσες
Εὐκαιρίες.
Καταλαβαίνετε
τώρα,
«Τὸ
Ἔργο
Τῶν Μετασχηματιστῶν Τῶν Πεδίων»
Καλύτερα.
Μᾶς
ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.