Τό
Αστέρι ...
Eleni Tsaligopoulou - Xilies Siwpes
Τό
Αστέρι τής καρδιάς νοιώσε μέσα σου,
τό
Αστέρι τής Αγάπης νοιώσε,
στής
Σιωπής τό Εύρος,
αν
η Αγάπη δέν Έντυνε τούς Κόσμους
δέν
θά υπήρχαν...
Αν
η Αγάπη σου,
δέν
μού είχε δώσει τήν πλήρη εμπιστοσύνη
περισσότερο
στά λάθη μου,
πώς
θά μπορούσα νά δώσω
ότι
η καρδιά μας θέλει Στόν Ύψιστο ;
Αν
η αγάπη σου,
ήταν
προσκολλημένη στά εγώ τών άλλων
τότε
δέν θά υπήρχα τόσο μέσα σου,
καί
ούτε εσύ ένα με μένα,
είδες
η κόρη μας αμέσως μόλις
τής
μετέφερες τά λόγια μου,
έφυγε
από τό σώμα της
καί
πέταγε στό χώρο...
Αυτή
είναι Η Αγάπη Μας
πού
Λύνει Τά Δεσμά Τής Λήθης...
Τά
Παιδιά μας φρόντισε Αγάπη μου,
τά
Παιδιά πού Ο Θεός μάς Εμπιστεύτηκε,
θά
είμαι δίπλα σου, στά χέρια σου, στά λόγια
σου,
στό
βλέμμα σου σέ κάθε είδους χάδι σου...
Μή
στεναχωριέσαι,
διά
όσους δεν νοιώθουν πιά...
Ο
Θεός Νοιώθει διά αυτούς,
ακόμα
και αν αυτοί
δέν
νοιώθουν τίποτα διά κανέναν....
Πέτρες
έχει, τό αίμα τής καρδιάς τους,
δέν
ρέει, δέν κυλά κανένα Όνειρο,
από
κανένα σφυγμό τής καρδιάς τους.
Άκου
τό τραγούδι "Το
Όνειρο Ζεί στή Σιωπή"
είδες
τί λέει : "Χίλιες
Σιωπές",
μιλά
γιά Τή Σιωπή Τής Ζωής
καί
Τά Όνειρα Μας πού ζούν στή Σιωπή...
Να
μ' αγαπάς – Τρίφωνο
2/3/2013
Θὰ
ράψω τὶς τσέπες τῆς εἱμαρμένης ξανά,
ἔχω
τὸ βελόνι τῆς καὶ τὴ κλωστή σοῦ τὴν
χρυσὴ !
Νὰ
μὴν ἀνησυχεῖς ἐσύ, μὴ θλίβεσαι,
ποτέ
σοῦ νὰ μὴν "μᾶς" ἀνησυχεῖς πιά,
ὅ,τι
καὶ νὰ μὴν προλάβεις,
τὸ
προπληρώνω στὰ δάκρυα μοῦ,
καὶ
ὅ,τι καὶ νὰ μείνει ἀπλήρωτο,
ἤδη
Μυστικὰ Στὸ Θεὸ τὸ ζήτησα,
μετὰ
ἀπὸ τὸ τελευταῖο "Σ'
ἀγαπῶ"
σοῦ
ποῦ
μοῦ ψιθύρισες, γιὰ νὰ μπεῖ
τὸ
ὅλον Τοῦ Χρέους Μᾶς Κεφάλαιο
μόνο
σὲ δικό μοῦ λογαριασμό,
γι'
αὐτὸ ἐσύ, προχώρα γρήγορα
νὰ
δώσεις στοῦ Ἀχέροντα τὸ Ρύζι,
ποῦ
σοῦ δίνω στὸ ὕψος τῆς καρδιᾶς.
Ψίτ,
στάσου μὴ ξεχνᾶς,
σοῦ
ἔβαλα στὸ δισάκι σου μυστικὰ
καὶ
κρυφὰ ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλλους σοῦ,
εἰδικὰ
μπισκότα τῆς ἀγάπης μοῦ
γιὰ
Τὸν
Κέρβερο... φρόντισέ τον,
χάϊδεψέ
τον "πολὺ"
στοργικά,
καὶ
ξύσε τοῦ τὴν κάθε τοῦ μύτη...
Εἶναι
ὁ πιὸ γλυκὸς φύλακας,
Πιστὸς
Στὴν Ὑπηρεσία !
Δῶσε
σὲ ἐκεῖνον τὸ φιλί,
ποῦ
δὲν ξέχασες, ἀλλὰ τόσο ἤθελες.
Μὴ
κλαῖς, θὰ δίνω συνέχεια
τὰ
φιλιά σοῦ στὰ παιδιά μᾶς...
θὰ
τοὺς μιλῶ γιὰ τὰ μάτια σοῦ,
θὰ
τοὺς μιλῶ γιὰ τὰ χέρια σοῦ,
στὴ
σιωπὴ τῶν δακρύων μοῦ..
Ἀπόμερα
καὶ μυστικὰ ἀπὸ ὅλους,
ὅταν
θὰ κλείνουν τὰ μάτια τοὺς τὸ βράδυ
Ἐκτὸς
ἀπὸ Τὸ Θεὸ καὶ ἀπὸ σένα,
θὰ
τοὺς τὰ λέω ὅλα μὲ τραγούδια,
γιὰ
τὴν μάνα τούς καὶ τὰ μάτια τῆς
στὸ
προσκεφάλι τοὺς σιμὰ
στῶν
ἀργαλειῶν τῶν ὀνείρων τοὺς τὴ πλέξη,
παρέα
μὲ τοὺς Ἀγγέλλους Μᾶς..
Εἶμαι
ἐδῶ, τὰ χέρια τῶν χεριῶν σοῦ
τὰ
μάτια τῶν ὀφθαλμῶν σοῦ,
θὰ
"μᾶς" τὰ πληρώσω ὅλα ἐγώ...
Βλέπεις
δὲν κλαίω πιά...
δὲν
ἔμαθα ἄλλο λιγότερο
ἀπὸ
τὰ μάτια σου νὰ τ' ἀγαπῶ...
Χθές,
χορέψαμε τὸ πιὸ ὄμορφο βάλς μᾶς...
ἦρθες
ξαφνικά, καὶ ἤσουν ὅλο "φωτιά"...
Μοῦ
ψιθύρισες "νὰ
χορέψουμε ξανά"...
Μοῦ
ἔμαθες καὶ καινούργια φιγούρα...
στοῦ
χοροῦ μᾶς τὴ στροφή,
συγχώρα
μέ, ἐκεῖ λύγισα στὸ καημό μοῦ
καὶ
μοῦ κόπηκαν πάλι τὰ γόνατα,
τὰ
δάκρυά μοῦ δὲν στὰ σταμάτησα...
Μέχρι
καὶ οἱ Χρυσαγγέλλοι δίπλα
κρατάγανε
τὴν ἀνάσα τους...
Θεοῦ
Ἄνεμος ἦρθες
καὶ
Ἀγάπης Δόξα Θεοῦ ἔφυγες.
9/6/2013