Νότος....

“Ἐκεῖ στὸ Νότο,

ἐκεῖ ποὺ ἡ Ἀγάπη δὲν κάνει κρότο,

Δίδεται Ἡ Ἀτέρμων Γραφή.”

“ Ἐκεῖ στὸ Νότο, ἐκεῖ ποὺ μ' ἔνοιωσε

στοῦ στήθους μου τὸν τρόπο,

ἐκεῖ μου εἶπε τὴν πιὸ ΟΜορφη Γραφή,

ἐκεῖ στὸ Νόστο Τῆς Ἀγάπης καὶ τοῦ Τρόπου,

μοῦ εἶπε τὸ πιὸ Ὡραῖο τῆς Ἀγάπης μᾶς Φιλί.”

“ Ἐκεῖ στὸ Νότο, μ' Ἄκτιστο Τρόπο,

στοῦ Αἰγαία τά βράχια

Διῆλθα ἐκ Τοῦ Ἄκτιστου Νοῦ

Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος

μέσω τοῦ κάθε νοῦ του

καὶ καρδιᾶς του

διὰ Τῆς Ἄκτιστης Ὠδῆς.”

Νερὸ Τοῦ Διός.

23/1/2014

Οἱ Ἀκηδεῖς Της Ἀγάπης Τοῦ Θεοῦ, ὡς οἱ ἄπλυτοι ρασοφόροι σᾶς, στῶν κριμάτων τοὺς τὰ ρήματα συντεταγμένοι, ἃς μάθουν καὶ αὐτοὶ συντεταχθέντες πάραυτα μέ σᾶς, στοὺς αὐριανοὺς “Πνευματικοὺς Τεθνεῶτες “ ἐκ τοῦ κάθε Παρόντος σᾶς, ὑμεῖς, οἱ δῆθεν Ἱστάμενου Ἐλεύθερου Χθές σᾶς, τόσο πολὺ μόνο προσκολληθέντες στὴ παροῦσα στιγμή σᾶς, ἀγνοώντας ὅτι μόνο Οἱ Αἰώνιοι Ζωντανοὶ μοναδικὰ Ἀνασταίνουν Ζῶντες.

Ὑποκλίνομαι Στὸ Νερὸ Τοῦ Διός,

καὶ δὴ Αἰώνια σὲ ὅλους αὐτοὺς

ποῦ Τὴν Ἀγαπᾶνε Αἰώνια Ἕνα τους.

Ἔνθεν καὶ ἔνθεν Τῶν Ἐπέκεινα Ἀτραπῶν καὶ τοῦ ἐδῶ χρόνου, Οἱ Ἄκτιστοι Οὐρανοὶ Ἀγάλλονται εἰς Θέαση Ἐρρωτα Θεῶν τοιουτοτρόπως ΣΥΝιστάμενο Ἄκτιστου Πυρρός. Ναὶ φεῦ, Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος ΣΥΝΑληθές Ἐστὶ ὅτι ὁ “κανακάρης” ἀλέκτωρ υἱὸς τοῦ Ra ἔχασε καὶ τὴν Ὑπατία του...

Ναὶ ἐν τῷ Λυκαυγὲς μόνο

Οἱ Λύκοι Τοῦ Ἐρέβους

Διατάσσουν Τὶς Μοῖρες.

Καὶ Οἱ Λύκοι Τοῦ Ἐρέβους

Ἔχουν τὴ φωλιὰ τοὺς

Μόνο στὸ Νότο !

Ἐμεῖς Ὑπακοῦμε Τὴ Φωνὴ Τῆς Σιωπῆς Τοῦ Ἑνὸς Μεγάλου Πνεύματος ἀπὸ Μέσα τους. Μπορεῖ νὰ λέτε ἐσεῖς ὅτι ἄλλαξε “Ὁ Μανωλιός” καὶ ὅτι ὁ λύκος ὁ ἀπολωλός σας, ντύθηκε ἀρνὶ γιὰ νὰ ἱκανοποιεῖται ἡ αὐταπάτη τῆς Μεγαλομανίας σᾶς, ὅτι ἐστε μόνο ἐσεῖς οἱ “δῆθεν” σωστοὶ διὰ τὸν Θεό σᾶς, καὶ οἱ “δῆθεν” ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ σᾶς.

Ἐντούτοις οὐ δυνάμενοι ὑμεῖς ἰδεῖν ἐστέ ὅτι Οἱ Ἄκτιστοι Ὑπερῶοι Λύκοι Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος μόνο Τὴν Γούνα τοὺς φορᾶνε σὰν Χιτώνα τους !

Φανταστεῖτε λοιπὸν ἐσεῖς , ὅταν καὶ κάθε φορᾶ ποὺ εἶστε ἄσωτος καὶ σᾶς δανείσει ἔστω γιὰ 1 Χιλιοστὸ Δευτερόλεπτου τοῦ ἀνθρώπινου σᾶς χρόνου ΔΙΑμέσω Τῶν Χρόνων Τῆς Ὑπερώας Ὑψίστου Αἰωνιότητας ἐκ Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος Λύκος Του, Τὸ “Χιτώνα” τοῦ Τί Θεόσταλτη Εὐκαιρία θὰ ἦταν αὐτὴ γιὰ σᾶς... ἂν ὑμεῖς ἤσασταν στὸ κάθε δικό σᾶς παρελθὸν τοῦ κάθε μέλλοντός σᾶς, παρόντες ἅπαντες, σὲ ἕνα τόσο δὰ δευτερόλεπτο δικό σᾶς ΣΥΝτετριμενοι καὶ ΣΥΝαληθεις καὶ Ἀληθῶς Μετανοήσαντες Δηλεια δὲ Μετανοοῦντες ἐκ τῶν δικῶν σᾶς κριμάτων καὶ ἁμαρτιῶν.

Διὰ Αὐτῷ Τῷ ΛΟΓΩ 

καὶ ἐξ Αὐτῶν δὲ Τῶν Λόγων

τοὺς Ἔλεγαν Ὁ Sananda μὲ τὴν Qwan-Yin

σὲ ἐπίπεδο Ἀειν Ζὼφ Ἀούρ :

“Ὁ Ἔχων Δυὸ Χιτῶνες

προσδίδων Τὸν ἕνα

ΣΥΝΑνασταίνεται !”

http://www.youtube.com/watch?v=D7b7LP0XLW8

Μια στιγμή μια ζωή....Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ...

Παλλὰς Ἀθηνᾶ.