Σάββατο 12 Απριλίου 2014

ΣυνΟΜιλία.... 31-12-2012

Τό Στοίχημα...


Sometimes When it Rains



ΣυνΟΜιλία....
Ξαφνιάζονται, ἀλλὰ δὲν κάνουν προσπάθεια νὰ ἐκπέμψουν κάτι διαφορετικό, μὲ ἄλλη "φορᾶ", ὅλα ναὶ τὰ περιμένουν ἀπὸ ἔξω ἀπὸ τοὺς "ἄλλους" στοὺς ὁποίους ἡ καρδιὰ τοὺς πρόσβαση τόσο τοὺς παρέχει. Ἄρα νὰ πῶς, ἀντὶ νὰ ἕλκεις Tὴ Θεϊκὴ Ζωή, ἕλκεις Τὸ Θάνατο, καὶ ὄχι τὸν Παροδικὸ καὶ Μεταβλητό, ἀλλὰ Τὸν Πνευματικὸ καὶ Τὸν Αἰώνιο...
Αὐτὸ γίνεται σὲ ἐπίπεδα πέραν Τοῦ Ἑνός, ἂν περάσεις τὸ 6 ἐπίπεδο μὴ "ζωντανός", τότε «Φεύγουν» καὶ ἄλλοι πέραν τοῦ δικοῦ σοῦ ἀντίστοιχου δῆθεν "ἀνώτερου ἐγώ" σοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ δῆθεν "κατώτερου ἐγώ" σοῦ, ὡς μιὰ "μὴ Κοινὴ ΣΥΝ-φύση" μαζί σοῦ, ἀντέχεις τέτοια Εὐθύνη Ἔναντί Τοῦ Ἑνὸς ; Ἰδοὺ τὸ ρητὸ ποῦ εἴδατε ἀγαπᾶ Ὁ Αἴσωπος, "ἰδοὺ ἡ Ρόδος, ἰδοὺ καὶ τὸ πήδημα" !

Θυμήσου ὅ,τι εἶναι κάτω εἶναι καὶ πάνω...
Ὅ,τι εἶναι Ἐπάνω εἶναι καὶ Κάτω !

Ἀκριβῶς διὰ Τὴ Δόξα Ἑνός, ναὶ ἀλλὰ Τὸ ΕΝΑ ἔχει Πὰν ὅ,τι μέσα Tοῦ Ὑπάρχει, ποῦ, Ἂν [δὲν] Τὸ εἶχε δὲν θὰ ἦτο Ἕνα, ἀλλὰ Δύο. Καὶ [πότε] Τὸ Δύο δὲν εἶναι Δύο σὲ ΕΝΑ ἀλλὰ Μόνο Πάντα ΕΝΑ ; Προσέξτε τὴ διπλὴ γραφή, Εἶναι "ΣΥΝΛειτουργός", ἂν δὲν μάθετε νὰ "ΔΙΑΒάζετε" τὶς Ἔννοιες τὶς ΣημειοΛΟΓΙΚΕΣ τὶς ΔΙΑΝυσματικές τῆς 5ης, ποὺ σᾶς Δίνουμε ὄντας βαθειὰ "γευσιγνῶστες" Τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας, θὰ σᾶς εἶναι ἀδύνατον νὰ ξεκλειδώσετε, τά ὅσα θέλουμε νὰ σᾶς δώσουμε, ἀλλὰ μὴ ἔχοντας ἀπολήξεις στὴν κάθε σᾶς καρδιά σας καὶ στὸν κάθε νοῦ "τῆς" ΔΙΑθέσιμες ναὶ πρῶτα διὰ τὴν κάθε καρδιὰ ἀλλοιῶς ὁ Νοῦς δὲν δρᾶ, προσέξτε τὸ αὐτὸ [ναὶ ἀλλὰ "ποιὸς" πρῶτος ἀπὸ τοὺς 12 καὶ μὲ ποιὰ καρδιὰ ; ] τότε Ἐμεῖς Δὲν Δίνουμε, ἀπολύτως Τίποτα !

Διότι, Ὁ Ὕψιστος ΕΝΑΣ “gaspillage” Τῶν ἐνεργειῶν Του Δὲν Χαρίζει οὔτε ποτὲ Προσφέρει, σὲ κανέναν καὶ ἃς χτυπιέται αὐτὸς σὰν χταπόδι καὶ κλόουν μπροστὰ σᾶς ὅτι εἶναι καὶ "ἀβατάρ", ἢ τὸ προσφιλές τοῦ ἐγὼ τῶν συγκεκριμένων τόσων ἐκ τῶν πολλῶν σας ποὺ λένε καὶ ὅτι εἶναι Ἱερεῖς κατὰ τάξη Τοῦ Μελχιτσεδέκ, τότε, δηλαδὴ ἂν Τὸ Ἔκανε αὐτό, ὡς ὁρισμένοι καὶ Ἱερεῖς σᾶς σᾶς λένε ἢ καὶ ἄλλοι "τινές", ΔΙΟΤΙ τότε δὲν θὰ ἦτο Ἄρτιος ἀλλὰ Περιττὸς ὡς Ἀτελής.

Ὅμως Ὁ Ὕψιστος Ὑπερῶος Ὅλων
Δὲν Εἶναι Ἀτελὴς Δὲν Διαιρεῖται !
Εἶναι Ὁ Μόνος Τέλειος !

Νὰ γιατί Οἱ 10 Ἀπόστολοι ἐκτός τοῦ Ἰούδα, τοῦ Θωμᾶ καὶ τοῦ Παύλου εἶχαν τόσο περισσότερο Κάρμα ...
ΝΑ γιατί ἡ Περσεφόνη συνέχεια ἀνεβαίνει καὶ κατεβαίνει...
Νὰ γιατί ἡ Ἀρσιφόνη ἡ μισὴ δὲν θυμᾶται...
Καὶ καμιὰ ἀπὸ τὶς δυό, δυστυχῶς Μετάνοια δὲν Ἔδειξε ποτὲ τῆς γιὰ τοὺς Φόνους τῆς, ἔναντι ὄχι μόνο τῶν ὅσων σκότωσαν, ὄχι, ἀλλὰ ΚΥΡΙΩΣ ἔναντί Τοῦ ΕΝΟΣ.
Νὰ γιατί ἡ Εὐρυδίκη Σώθηκε, καὶ ἀπὸ "Τί" σώθηκε ; Ἀπὸ αὐτὸ τὸ κάτι ποὺ "ἄλλος" κινδύνεψε νὰ πάθει καὶ εἰς βάρος καὶ τόσων ἄλλων (ὅπως καὶ κινδύνεψαν νὰ πάθουν καὶ σήμερα τόσο ἡ Περσεφόνη ἀλλὰ καὶ ἡ Ἀρσιφόνη καὶ πάλι ἀλλὰ μιὰ ἀδελφή τους σήμερα μόνο σώθηκε) ... καὶ Ἐκείνη τότε κρύφτηκε ἐκεῖ, "Ποῦ" Μόνο εἶναι Ἡ Λύση ὄχι μόνο Τοῦ κάθε ἁπλοῦ Θανάτου, ἀλλὰ Ἡ Αἰώνια Ἀσφάλεια διὰ νὰ μὴν τὴν Εὕρει ποτὲ ὁ Πνευματικός της Θάνατος, στὴν ὁποία δὲ "Λύση" (ἐδῶ τὴν ἔννοια τῆς "κατάληξης" δῶστε τὴν στὴν λέξη "Λύση") οἱ ἐπιλογὲς κάποιου ἀγαπημένου της καὶ πάλι θὰ τὴν ἔσπρωχναν, ἄρα ... Φυσικὰ καὶ ἤξερε κάτι, πολὺ περισσότερο, ναὶ σίγουρα ἤξερε, καὶ ἀπὸ ποιὸν ; "Ποιὸς" ἢ "Ποιοὶ" ὡς ἐνσαρκωθέντες τῆς τὰ Ἔμαθαν ;
Ναὶ ἀλλά, ἀπὸ ὅλα τά ἀδέλφια τῆς Εὐρυδίκης (ἐκτός τῆς ἰδίας ...) ἕνα μόνο ἤξερε ! Γιατί ; Ἄρα γιὰ νὰ ὑπάρχει ἕνα μόνο ἀπὸ τὰ ἀδέλφια τῆς Εὐρυδίκης ποῦ νὰ ξέρει Τὸ κάθε «Εὖρος Τῆς Δίκης», δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχει αὐτό, ὡς ἐνσαρκωθὲν παιδί κάποια παραπάνω χαρακτηριστικὰ ἀπὸ τὰ ἄλλα ἀδέλφια ; Ποῦ σήμερα εἴδατε ἀκόμα ὅτι τὰ ἔχει ! Καὶ ποὺ τὰ βρῆκε, τότε, ἢ γιατί μόνο αὐτὸ νὰ τὰ ἔχει καὶ ὄχι τὰ ὑπόλοιπα ἀδέλφια ; Ἀδικία δὲν φαίνεται αὐτό, νὰ ἔχει τόσα καλά το ἕνα μόνο παιδὶ ἀπὸ τὰ ἀδέλφια καὶ ὄχι τὰ ἄλλα ;;;
Νὰ λοιπόν, "Τὸ γιατί" (ἀπὸ μιὰ ἄλλη ὀπτικὴ γωνία), ποῦ Ἔτρεξαν Ὁ Ἑρμῆς καὶ Ὁ Ἀπόλλων Νὰ Σώσουν Τὴν Εὐρυδίκη ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Ὀρφέα. Καὶ γιατί καὶ Ὁ Ἅδης, ναί, γιατί αὐτὸς Τόσο πολὺ ΝΒοηθήσει... καὶ Νὰ Συμφωνήσει μὲ ὅ,τι Ὁ Ἑρμῆς Πρότεινε ;
Ὡραία ... ἂν ὅμως Ὁ Ἑρμῆς τώρα στὴν ἀνάλυσή μας, τὰ Ἔκανε "πλακάκια" ὡς λέτε στὴ γλώσσα σας μὲ Τὸν Ἅδη, Γιατί Νὰ τὸ Κάνει αὐτὸ ; Μήπως Ὑπῆρχε κάποιος Ἐνυπάρχων κάπου Ἰδιαίτερος Λόγος ;
Καὶ ποῦ εὑρίσκεται αὐτὸς σπουδαῖος ΛΟΓΟΣ ;
Ἄρα κάπου Βασίστηκε, καὶ Πάτησε ἐπάνω Ὁ Ἑρμῆς, καὶ ἐπάνω σε αὐτὸ τὸ "Τί" εἰδικὰ τόσο καὶ "Συνεργάστηκε" καὶ Ὁ Ἅδης μὲ ὅλη του τὴν Ψυχή, ποῦ λέτε ἐσεῖς γιὰ Νὰ Σώσουν Τὴν Εὐρυδίκη καὶ Νὰ Παγιδέψουν τὸν Ὀρφέα... ἄρα κάτι ἤξεραν ὅλοι αὐτοὶ Οἱ Θεοί, ἁπλὸ Δὲν Εἶναι ;
Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, Ὁ "ἄλλος" τώρα, δηλαδὴ Ὁ Ἀπόλλων, αὐτὸς Ναί, γιατί Πῆγε καὶ Ἐκεῖνος Ἐκεῖ ; Τί δουλειὰ Εἶχε ἐκεῖ Ὁ Μουσηγέτης Ὁ Ἀπόλλων ; Μόνοι τους δὲν μποροῦσαν Ὁ Ἑρμῆς μὲ Τὸν Ἅδη ; Διότι διὰ Νὰ Πάει, καὶ Ὁ Ἀπόλλων ἐκεῖ καὶ νὰ "συμπαρίσταται", μήπως κάποιος "λόγος" ἰδιαίτερος θὰ ὑπῆρχε... ναὶ ἀλλὰ δὲν τὸν φαντάζεστε κανείς σας...
Ναί, γιατί νὰ τρέξει τόσο γρήγορα, παρέα καὶ μὲ Τὸν Ἑρμῆ, δὲν θὰ πρέπει κάτι σημαντικὸ διὰ αὐτοὺς νὰ ὑπάρχει, διότι ὡς καπνὸς δὲν βγαίνει χωρὶς φωτιά, ἄρα ποιὸς Λόγος Ὑπάρχει Ὁ Τόσο Ἰσχυρός, ὡς Τὸ Θεϊκὸ Φῶς, στὰ δικά τους Ἐπίπεδα Τοῦ Ὀλύμπου, ποῦ νὰ τοὺς "ἀνάγκασε" τόσο πολὺ Δύο Θεοὺς στὸ Νὰ Ἑνώσουν Τὶς Δυνάμεις Των μὲ Τὸν Ἅδη ; Καὶ Ὑπὲρ "Ποίου" ἢ "Ποίων" ;
Ἀφενός, ἢ ἂν θέλετε, νὰ σᾶς τὸ ἀναλύσουμε σὲ ἄλλο τώρα ἐπίπεδο, ἂν δὲν ὑπάρχει μόνο το "Ὑπὲρ Ποίου" (ποὺ ΣΥΝυπάρχει Ταυτόχρονα καὶ Πάντα καὶ αὐτό), μήπως πῆγαν νὰ προστατέψουν ἀπὸ κάποιον καὶ ἀπὸ κάποιους κάτι, ἢ κάποιους καὶ κάποιον ...
Ναὶ κανεὶς δὲν θυμᾶται, ὄχι ὅτι ἡ Εὐρυδίκη πέθανε ἀπὸ δάγκωμα φιδιοῦ, ἀλλὰ ὅτι, στὴ πιὸ δύσκολη στιγμή, Ἐκείνη Ὄφειλε Νὰ Ζητήσει βοήθεια ἀπὸ ἕνα συγκεκριμένο φίδι. Διαφορετικὰ δὲν θὰ γινόταν τίποτα, καὶ τὸ Μοιραῖο θὰ ἐρχόταν ... Ἄρα αὐτὸ τὸ φίδι "ΠΟΙΟΝ" Ὑπηρέτησε ἐκείνη τὴ στιγμή, δαγκώνοντας Τὴν Εὐρυδίκη, μπορεῖ κάποιος νὰ μᾶς πεῖ ; Καὶ ΓΙΑΤΙ ; Διότι, τὸ φίδι ἐμφανίστηκε ἀμέσως μόλις ἡ Εὐρυδίκη αὐτὸ τὸ "ἕνα κάτι τὶς" τὸ ζήτησε ἀπὸ Τὸ Δία....
Περιέργως πῶς, τώρα αὐτὸ φιδάκι ἐδῶ, δὲν σᾶς μοιάζει ἴδιο μὲ κάποια φιδάκια ποῦ ὁ λαὸς σᾶς ἀγαπᾶ καὶ τιμᾶ.
Ἀλήθεια σὲ ποιὰ Εἰκόνα σᾶς Φίδια πᾶνε συχνὰ καὶ ποῦ ;
Ναὶ ἀλλὰ Καὶ Γιατί ;
Ἒμ αὐτὸ τὸ εὐλογημένο τὸ "Γιατί" ἂν μπορούσατε νὰ νοιώσετε...

31/12/2012