Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Ποίημα τής 5-10-2012


Οι Ηφαιστείων Κόρες !

Δώσε λίγη μέντα στή καρδιά της
ανηφόρα έχει μπροστά....
βάψανε ξανθιά τά όνειρα τους
καί τά κάναν χαϊμαλιά...

Όμως τά γαϊδούρια Τής Αιγίνης
Έχουνε Τ' Άγιο Τό Φως,
Όσο σάν γάϊδαρος να' ναι εκείνη
μή περιμένεις από τά έργα της φως...
Ευλογία Τού Νεκτάριου πήρε εκείνη
κι όχι τών γαϊδάρων τό Φώς...
Δες πίσω εις τόν Χρόνο
έστεκε όρθια στόν Ναό,
Όφειλε μέ τόν σμπάρο τής Καρδιάς της
να αγναντεύει αιώνια τ' Άγιο Φώς...
Όμως και αυτό τ' Ευλογημένο
τό πετάξανε καταγής
καί μετά τό μαγαρίσανε
λές και τούς φταίγανε
σ' όλα μόνο Ο Θεός...

Ο Θεός δέν πήρε Ρέστα
απ' τής Αγάπης Των Τό ΦΩΣ
Είχε επενδύσει Τή Ματιά Του
Καθαρή Γιομάτη τ' Άσβεστου Φωτός
στά Ιερά Αυτιά τών Γαϊδάρων
πού ακούγανε τής καρδιάς Του
τούς Ήχους ακατάπαυστα μέ Φώς !

Ακριβώς Φώς και Ήχος
by gaidaron eyes Τής Αιγίνης !
Αμάν γκαρίζουν τα γαϊδουράκια
πού ευλογούσε Ο Νεκτάριος
είναι αλλεργικά στά greeklish !

Συγχωρήστε με Τρεισευλογημένα
απ' τ' Άγια Του Χέρια όταν Τόν δείτε,
σιμά ξανά κοντά σας πείτε του,
τή συγχώρεση τής αγάπης του
αιτούμαι κι' ότι αιώνια τόν αγαπώ.

Είμαι πιο χειρότερο γαϊδούρι από εσάς
χωρίς περγαμηνή γνησιότητος
μόνο ηλιθιότητος χαϊμαλιά ως άλλων
πού νομίζουν εαυτούς των ανώτερους.

Γιόρταζαν χθές οι άνθρωποι τής γής
τή μέρα της μόνης ονομαστικής εορτής των,
είχανε λέει ημέρα ζώων και τα απανταχού
Θεϊκά Αληθινά Ζώα, είχαν οργανώσει
ημερίδα ενίσχυσης τής Αφύπνισης τους
για νά αντέχουν τούς καψερούς ανθρώπους...

Από τό απόβραδο μιάς ιστορίας
και μιάς δήθεν τους αναλαμπής,
ζούνε σήμερα σκουπίδια Ιστορίας,
ασάλευτοι ζωής μέ κάθε τους τροφή !

Τρώνε σφάλματα πολλών τών άλλων,
πίνουνε τό μέλλον τους σέ Χαπάκια Ανατολής,
όμως δεν ξέρουνε πού ο τριγυρνά ο Χάρος
και ούτε πώς είναι οι Τροχοί Τής Νέας Γής !

Δέν ξέρουν μπάνιο μά ούτε κατευόδιο
βρωμά η απλυσιά αέναού τους χρόνου ,
στήν απουσία κάθε αγάπης Τρέλλα
η μοναδική τους λείπει αρωγή !

Κι ή δόλια τούτη, η τών φιλιών αγάπη
έμεινε πίσω Χιλιόχρονη Αγωγός.
Νά περιμένει Τόν Χρόνο ν' αρχινίσει
αντί νά δεί Τόν Χάρο στά κάθε της στερνά.
Από ό,τι θά 'θελε αλλά ποτέ δεν είχε
από ό,τι νόμιζε δέν είχε πιά γευτεί !
Μιξοπαρθένες τών κερατάδων στόχος
νά μη γνωρίσετε τόν άνδρα σας ποτέ !

Αν χαμηλά αγάπη δέν δείξετε μέ αγάπη
χωρίς αγάπης τά μόρτικα φιλιά,
μή περιμένετε αστεράκια σε ανώϊ
σέ κανένα ουρανό σας δεν ανεβαίνουν πιά !

Αχ αναγούλα μού 'δώσαν τα φιλιά σας.
Κι οι πεθαμένες σας οι δήθεν αγκαλιές,
όλων τών πρέπει στα ψεύτικα φιλιά σας
και όλων στών κάθε άλλων σας τα μυστικά !

Οι Ανοργασμοί σας τής τρύπιας δεκάρας,
κανένα όνειρο δεν πάνε στα ψηλά !
Οι Χαρταετοί Μου Πετάγανε πάντα
από σάς, Αιώνια όλο και πιό ψηλά !

Γι' αυτό λέγανε σέ Παρθενώνων Χρόνους
εκείνοι οι Ελευσίνιοι πού ψάξανε πολλά,
τά ωραία τά φιλιά στού Πειραιά τίς κόρες !
Και αγκαλιές οι ζεστές κοντά στά Φιλιατρά !

Οι Αθηναίοι Μακρά τούς έκτισαν Τείχη
Πειραιώτικα φιλιά σώσανε νά δείς
από τών πειρατών τό κάθε μαγαρίσι.
Ό,τι οι Μακεδόνες τό ξέρανε και αυτοί δίς,
τό γκρόσο κόλπο τού μυστικού τους,
μιάς και οι δικές τους κόρες
ήσαν οι μόνες αληθινές ξανθιές !

Όμως μιά ξεύρω γιά γυναικών αλήθεια
στήν αγάπη Ενός Ερέβους Δρόμο
σά πάρεις από τών Μαστών τό Δρόμο,
έχουν μόνο όσες φέρουν στά μαλλιά
τό βαρδάρη τους πολύ και χαμηλά !

Τής δόλιας σας τών άλλων κορασίδων
η τόσο ψόφια σας αγάπη, και η τόσο δήθεν,
πού ούτε για μουσκέτο δεν μάς ανάβει πιά,
και μή τήν δεις ούτε για τίποτις δέν κάνει,
και ούτε γιά σπαρματσέτο δέν θα τή θές μετά,
εδώ φυλάξου ντουζίνα θά θές μετά
τά βάλιουμ και όλες τές ασπιρίνες !

Ανάψανε τά ζάρια τής ώρας,
και τής ιστορικής τής κατηφόρας !
Έπιασε σ' αδόξου τόπο χρόνο
αιώνια βάρκα τής κάθε προσμονής !

Αν θές η αγάπη σου να μή σβήνει
Φιλιατρών 9 μη πάς στή Σαντορίνη !
Εκεί πού είναι τ' αιώνιο Τό Μνημείο,
μουσικάντιδων νέων ξανθών,
πεθαμένων στού γκρεμού τό κρύο !

Καί αν ρωτήσεις, μουγκοί είναι οι ντόπιοι
ανήξερους κάνουν στούς διαβάτες οι πόρτες.
Το μυστικό καλά τό έχουν κλειδωμένο
παντού στής Κάτω Θηρασιάς τές πόρτες !
Αλλά δεν τό λένε πια ούτε σέ μόρτες
πρέπει να ψάξεις σ' ηφαιστείων βαθιά
στής Πανωραίας Τήν Αιώνια Τήν Γή Τές Πόρτες !

Τότε θα δεις, τότε ίσως θα νοιώσεις,
ποιών γυναικών τό άρρωμα είναι Τό Χρυσό
καί αν ρωτήσεις Τόν Πανδαμάτορα Χρόνο
θά σού πεί Έκθαμβος καί αυτός,
γιατί δεν τίς αγγίζει ούτε και Η Αφεντιά του !

Γριές νιές και κορασίδες βορρά νότου,
καί σε καθε ύστερης Ανατολής σε χωροχρόνων Δύσης,
Τών Ηφαιστείων οι Μονάκριβες Κόρες,
γιατί είναι Αιωνίως Απείρως
Υπέρ Μέτρων Θεών και Ανθρώπων,
οι μόνες Μοναδικές Καλύτερες !

5/10/2012