Ποίημα
Μνημοσύνης !
Ἀφέσου
στὸν Ἦχο Τοῦ Οὐρανοῦ.
Ἀφέσου
στὸ Φῶς ποῦ δὲν Καίει.
Δονήσου
στὸ Νερὸ τῆς Ἕλικος.
Τραγούδα
στὸ Χέρι τῆς Καρδιᾶς.
Ἀφέσου
στὸ Χορὸ Τῆς Βροχῆς.
Ἡ
Ἀνάσταση δὲν εἶναι ποτὲ ἀπὸ Ἔξω.
Ὀρθὴ
ἐπιλογὴ πράξης Ἀετοῦ νὰ ΔΙΑγράψει
κάθε τί ποῦ δὲν Ἵσταται, πάνω ἀπὸ
σκηνὴ Ἐλπίδος.
Μὴ
Ψάχνετε στὴν Ἀνατολὴ,
Ὅ,τι
στὴ Δύση δὲν Σβήνει !
Μὴ
Βασίζεστε στὸ Νότο,
Διότι
ἀπὸ ἐκεῖ νόμιζαν χθὲς νὰ Διέρχεται
Φῶς.
Στηριχτεῖτε
στὴν Αἰωνιότητα τοῦ Βορρᾶ,
ποῦ
θὰ σᾶς δείξει κάθε ἑπόμενη ΔΙΑδρομή
!
ΔΙΑΣταυρῶστε,
ΔΙΑδῶστε, ΔΙΑΣαφηνεῖστε !!!
Τὸ
Μέλλον ἔρχεται, ἀφοῦ πρῶτα παρέλθη
κάθε
τί στὸ Παρελθὸν καὶ Παρόν του.
Σὲ
κλειστὰ ἱμάτια τὸ Νερὸ δὲν Περνᾷ.
Σὲ
ἀνοιχτὰ ὄνειρα τὸ Χιόνι δὲν ΔΙΑπερνᾷ.
Σὲ
ἀνοιξιάτικα ἡλιοστάσια ὁ Ἥλιος σᾶς
σβήνει
κτὸς
ἄν, δὲν εἶναι τὸ Φῶς δικό του.
Ἅπλωσε
Ἀγάπη τὰ Φτερὰ τῆς Μνήμης
τῆς
Χιλιόχρονης Μυριάδων Αἰώνων !
Ἅπλωσε
Ἀγάπη τὰ Ἄνθη τῆς Λησμονιᾶς
τοῦ
τί δὲν εἶναι ὁ ἀπάνθρωπός σας
στὰ
δυό του πόδια ἄνθρωπος !
Αὐτὸς
τῆς ἀμφιβολίας καὶ τῆς ἀμφισβήτησης
!
Δίπλα
σου Ὅλη ἡ Ἱστορία τοῦ Ἔρρωτά Μας, στὸ
κάθε ἄγγιγμα ὁ Ἄσπρος Λαιμὸς στὴ
δίνει, τὴ προσέχει στὰ ὄνειρα μᾶς ὁ
Ἄνεμος ὁ Λευκὸς....
Νοιώθω
τὰ δάκρυά σου ποτάμια μέσα μου, τῆς
Εὐνομίας Τὸ Ἄρρωμα νὰ ποτίζουν στὰ
στήθη μου στὴ Χαρὰ Τῆς Θύμησης.
Εὐλογημένος
ἀπὸ Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα,
ὅποιος
θυμᾶται
Τῆς
Ἀπεραντοσύνης Τοῦ Τὴ Γαλήνη.
Προσευχήθηκα
στὸ Πνεῦμα Τὸ Ἕνα καὶ Μοναδικὸ νὰ
δίνουν τ' ἀηδόνια ποῦ ἀκοῦς κάθε πρωί,
δύναμη στὴ καρδιά σου νὰ συγχωρεῖ,
πρῶτα ὅλους αὐτοὺς ποῦ αἷμα στὰ
χέρια ἔχουν, γιὰ νὰ μὴν σὲ δῶ χωρὶς
κάτι ποῦ νὰ θυμᾶσαι, ἀπὸ θλίψη ὅταν
σὲ ξαναδῶ στὰ Ὄνειρα τῶν Θεῶν.
Δὲν
ἤμουν δυνατὴ σὰν τὴν Ἀγάπη σου, αὐτὴ
ποῦ σὲ ὅλους πίστευες ὅτι ὑπάρχει.
Ὄφειλα
πρώτη νὰ ἀποδείξω στὸ ΘΕΟ ὅτι σοῦ
μοιάζω καὶ ὅτι εἶμαι ἄξια Τῆς
Ἐμπιστοσύνης Τοῦ νὰ εἶμαι ὡς ἐσὺ.
Μὴ
σπαράζεις τὴ καρδιά σου. Οἱ ἄνθρωποι
ὡς εἶναι
θέλουν
πολλῶν Αἰώνων φεγγάρια δρόμους ἀκόμα.
Ὁ
Θεὸς Περιμένει...
Εἶναι
Ὁ Μόνος Ποῦ Δὲν Βιὰζεται.
Φρόντισε
τὰ μικρά μας ἀδέλφια,
εἶναι
πιὸ μπροστὰ ἀπὸ δαύτους.
Αὐτὰ
μόνο ξέρουν Τί σημαίνει Ἀγάπη.
Αὐτοὶ
ἀκόμα ἀγνοοῦν ὅλο το Εὖρος
τῆς
Ἑνότητος τῆς Ἐνπρόσωπης Ἀγάπης
καὶ
τὸ Πρόσωπο Τοῦ Θεϊκοῦ τους Ἔρρωτα ...
Ἄλλωστε,
βλέπεις ποιοὶ γύρω σου
ποτὲ
τοὺς δὲν τὸ ἔχουν Ἀγγίξει...
Νεκροὶ
ἀνάμεσά σε νεκροὺς τί μέλλον ἔχουν ;
Αὐτοὶ
ποῦ σκότωσαν
ὄχι
μόνο τ' ἀδέλφια Τοῦ Χριστοῦ
μὲ
ποιoὺς μαζὶ φτιάξαν τὰ καρφιὰ ;
Τὰ
Ὄνειρα Τοῦ Θεοῦ σταυρῶσαν
πρὶν
σταυρώσουν Τὸν Χριστὸ...
Ἀπὸ
ποῦ θὰ ἀντλήσουν τὸ κάθε τί ποῦ ποτέ
τους
σὲ
ἀργαλειὸ Θεϊκῶν Ὀνείρων Ἐλπίδα
Ἀνάστασης
δὲν
προσδωσαν ; Διότι ὁ θάνατος τῶν ὀνείρων
τους
Τὰ
Θεϊκὰ Ὄνειρα δὲν Τ' ἀγγίζει...
Γι'
αὐτὸ καὶ Ὁ Χριστὸς Ἀνεστήθη...
Νίκη
Τῆς Σαμοθράκης.
22/4/2012