"Δεν έγινα τής καρδιάς σου τό περιστέρι
ήμουν δικός της καημός,
θά γίνω η οδός για ένα αστέρι,
θά γίνω φώς...."
"Στής καρδιάς σου πέταξα τ' Αστέρι
στό Θεών της Τό Φώς,
πού έδινες σε μέ στό δικό σου χέρι,
σά μικρός θεός.... "
"Ήρθαν τής καρδιάς μου τά ζουμπούλια,
δεν είχα νερό νά τά ποτίσω,
μέ τραγούδια στή γη μου σα καημός,
έζησα μακριά τής αγκαλιάς σου Το Φως."
"Σάν έφυγα απ' τή γή γιά τ' άλλα μέρη,
πού ζούνε Άγγελοι και Θεοί,
είδα στή γή ένα αστέρι νά κλαίει ξανά..."
"Μέ αναζητούσε ως καημό, σε όνειρα Ελπίδας,
στό νού του μέ αγάπη μέ έφερνε νά ζώ,
μέ τάϊζε στή χούφτα του ροδόνερο Αθανάτων,
καί άς είχα γίνει καπνός...."
"Έτσι πέρασα σέ ονείρων μέρη,
σέ άλλων Κόσμων Αγκαλιές...
χάρη στή δική του Αγάπη,
θά γίνω πολλών στά όνειρα τους Φώς."
Είσαι
τής Εκτίμησης η Μνήμη
σέ
ματιάς σιγή,
Είσαι
στής Ζωής τό Αστέρι,
πού
γνέφει σέ Ηρώων Φώς
!
Δέν
ήμουν αρκετός γιά νά σέ νοιώσω,
σέ
Αύγης τό φώς,
μήπως
σού χρωστώ,
γιά
νά σού δώσω τό ηρώων
μέσα
σου τό Φώς;
"Ο
Θεός Φροντίζει γλαροπούλια,
νά
σού μιλούν σέ πέταγμα
τά
ολάνθιστα τους στολίδια,
δέν
θά πετώ μακριά,
θά
είμαι πρόθυμη παιδιών μοναδικών
νά
γίνω τό αστέρι στά όνειρα τους Τό Ευανθές
Φώς..."
Η
Τιμή τότες, θα'ναι δική μου,
ξανά
να απλώσω τα δάκρυά μου,
στο
δικό σου Φώς.
"Δεν
είμαι Αχάριστη σάν Αγάπη,
σέ
Δακρύων τέτοιο Φώς !
Όμως,
Η Παναγιά Τά Έχει
στής
ποδιάς Της Τόν Ροδανθό ! "
4/3/2013