(ἀπόσπασμα
συνομιλίας)
Ἐρώτηση
:
Γιατί Κλαίς...; Νὰ ΄ξερες πόσο χρήσιμα
Μοῦ Εἶναι αὐτὰ τὰ δάκρυα. Νὰ ΄ξερες,
εὐτυχῶς ποῦ δὲν ξέρεις, γιατί τὰ
αὐθόρμητα δάκρυα Ἀγαπῶ, καὶ ὄχι τὰ
Δῆθεν καὶ τὰ μὲ σκοποὺς τοῦ συμφέροντος
βγαλμένα. Κάνατε τὸ συμφέρον τῆς καρδιᾶς
σᾶς τῆς Δεύτερης καὶ τῆς Πρώτης
βασιλιά, καὶ χάσατε ὅλες τὶς ἄλλες
10, σὰ τὶς στάμνες τὶς σπασμένες ποῦ
ἐρχόντουσαν μέχρι πρότινος γιὰ νὰ τὶς
γεμίσω Ὕδωρ μου.. στὴ Πηγή Μοῦ. Γράφε,
σοῦ Λέω «δημοσίευσε»
καὶ μοῦ λὲς «ὄχι».
Σοὺ λένε καὶ «ἄλλοι», «δημοσίευσε»
καὶ λὲς τὶς περισσότερες φορὲς «ὄχι»,
ἀκόμα καὶ ἂν δημοσιεύσεις ἐνῷ δὲν
πρέπει, ἔρχεσαι καὶ λὲς «Θεέ Μου συγχώρα
μὲ εἶμαι τόσο ἀφελὴς ...». Καὶ ὅταν
διαβάζουν αὐτοὶ ποὺ ξέρεις ὅτι καὶ
γιὰ αὐτοὺς Μιλῶ, κλαίς, γιατί νιώθεις
πρὶν δημοσιεύσεις ὅτι δὲν θὰ τοὺς
ἀγγίξουν Τὰ Λόγια Μοῦ. Δὲν Εἶμαι μέσα
τους, καὶ Κλαίω καὶ Ἐγὼ μαζί σου...(*1)
Μοῦ ἔκλεισαν τὶς πόρτες, Μοῦ κλείσατε
τὶς πόρτες, ὅλοι ἐσεῖς ποὺ νομίζετε
ὅτι τὰ λόγια τοῦ Νοῦ του, ἢ τῆς
Φαντασίας του, γράφει τὸ ἐνδιάμεσο,
διότι δὲν ..(ἄσε
δὲν θὰ μιλήσω περισσότερο θὰ τὸ κάψεις
– ἕτοιμος εἶσαι).
Ναὶ σωστὴ σκέψη, εἶπα «θὰ τὸ κάψεις»,
ἐνῷ γράφεις ἠλεκτρονικά, ἄρα αὐτὸ
καὶ μόνο εἶναι μιὰ ἔνδειξη γιὰ σένα
ὅτι δὲν μιλῶ Ἐγώ, ὅμως «Μιλῶ» γιατί
Ἡ Πίστη Θέλω νὰ ξέρετε δὲν ζητᾷ
Ἀποδείξεις, Ὁ
Θεός ΞΕΡΕΙ πρὶν
Ἐνσαρκωθεῖτε ἂν τὴν Ἔχετε, ἐσεῖς
δὲν τὸ ξέρετε.
Αὐτὸς
ποῦ σᾶς ζητᾷ ἀποδείξεις
Δὲν
Εἶμαι ΕΓΩ !
Ἂν
Ζήταγα Ἀποδείξεις τῆς Πίστης σας, Θὰ
Ἤμουν Ἀτελής,
Θὰ
ἦταν ἀπόδειξη ὅτι δὲν Γνωρίζω Τὰ
Παιδιά Μοῦ, καὶ ναὶ βλέπεις αὐτὸ
συνάδει μὲ ὅσα σὲ ἄλλη γραφὴ λέγαμε
καὶ ἤσουν ἕτοιμος νὰ τὰ καταστρέψεις,
ἄρα κατάλαβε ΜΕ
ὅταν μιλῶ γιὰ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ
πόσο βαθειὰ τὴν Ἐννοῶ... (*2) ΕΠΕΙΔΗ
δὲν εἶστε ὅλοι Παιδιά Μου, {ὅσο
καὶ ἂν σᾶς Προσέφερα}
εἰδικὰ σὲ ὅλους ἐσὰς Τούς Παλαιά
αλλα και τους σημερινούς Πνευματικά
Πεθαμένους εως και Τὴν Ἀγάπη Τῶν
Παιδιῶν Μου, ὡς τμῆμα τῆς Τελευταίας
σας Εὐκαιρίας δια όσους δύνασθε (*3)
μήπως καὶ μὲ τὴν ποτέ έως χθες ἀνεπτυγμένη
εὐγνωμοσύνη
σᾶς, μεταμορφωθεῖτε καὶ μετασχηματισθεῖτε
έστω στὴν τελευταία σας ἐνσαρκωθεῖσα
στιγμή διά τής μετάνοιας. Μὲ
ρωτᾷς γιατί καὶ πῶς δὲν ξέρετε ἂν
ἔχετε «Πίστη»
; Καὶ σὲ ποιὸ Εὖρος Ἔννοιας ; Σὲ αὐτὴν
τὴν Ἔννοια πού σᾶς τροφοδοτεῖ ἀπὸ
τὸ Μεσοδιάστημα ποῦ προσπαθεῖ νὰ
ὁρίσει τὴν δική της Ἐξιλέωση, Τὴ Δική
Της Ταυτότητα στὶς Κεντρικές της
Μητρικὲς Μνῆμες, ἔναντι ἄλλων χρόνων
ἄλλων ἐποχῶν καὶ ἄλλων Ἀνασῶν
Δημιουργίας Μου, ἄρα ἡ Πρωταρχικὴ
Ἔννοια κάθε Μωρῆς Παρθένας Εἶναι Πρῶτα
Ἐκεῖ, βέβαια, καὶ μετὰ ἐκεῖ καὶ σὲ
ἐσάς, ὑπὸ αὐτὴν μόνο τὴν Ἔννοια
Ὑφίσταται ἕνα δῆθεν Ἀνώτερο Ἐγώ, ὡς
Ὁ Μανδύας σας ἢ Τὸ Σῶμα τῆς Δόξης σας,
καὶ Ἔχω πολλὰ Σώματα Δόξης μερικῶν
ἀπὸ ἐσάς, στὴ Γκαρνταρόμπα σας, τὰ
ὅποια χρείαν ἔχουν ξεσκαρταρίσματος,
Ἄρα Καταλαβαίνεις τὸ Πλαίσιο Τῆς
Εἱμαρμένης τί βάθος Ἔχει ; Ἀλλὰ καὶ
τὸ Βάθος τῆς Κάθε Αὐταπάτης σας ;
Καὶ
Ἐγὼ Θὰ Ἤθελα νὰ ἦταν συνάδοντα τὰ
ληφθέντα Μηνύματα, μὲ τὸν κάθε Ἕνα καὶ
νὰ τὰ Ἔδινες ὅλα, ὅσα στὴν Ἄκρη Ἔχεις,
ἀλλὰ τότε, δὲν θὰ Σεβόμουν πρῶτος τὴν
προσπάθειά τους, τώρα εἶδες ἀλλαγὴ
κραδασμοῦ μιλᾶμε Δύο
σὲ ΕΝΑ,
ἀλλὰ τὸ «γιατί»
δὲν Εἶναι Ἀντίληψη Τρίτης Διάστασης
Παρούσας Προϋπάρχουσας ἐν τῇ ὑμετέρᾳ
Αὐταπάτη. (*4) Ἄρα Σέβομαι Πρῶτος
τούς Πνευματικὰ Πεθαμένους, διότι καὶ
διὰ αὐτοὺς Ἐργάζομαι. Ἀλλὰ αὐτὸ
εἶναι μιὰ πολὺ δύσκολη Ἔννοια γιὰ νὰ
τὴν ἀποδώσουμε μέσα ἀπὸ τὴν Ἔννοια
τῆς Ἀναδόμησης Κόσμων. Ναὶ στὴ Δείχνω,
ἀλλὰ εἶναι πιὸ μεγάλη, ἀπὸ αὐτὴ ποῦ
στὴ σιωπὴ νοιώθεις. Ρωτᾷς γιατί τὰ
δίνω τώρα, Ἔχε Ἐμπιστοσύνη, ὁ Ἐνυπάρχων
Λόγος Δημοσίευσης ἂν Ὑφίσταται, καὶ
λέω «ἂν»
διότι ἀκόμα καὶ ἂν μίλαγε ”ἀνεπιθύμητος”,
κάτω τῆς Δεκάτης Ἔχει δικαίωμα νὰ
ἐκφραστεῖ καὶ αὐτός, ἄνω τῆς Δεκάτης
πιὰ ΔΕΝ
Ἔχει. Δύσκολη Ἔννοια αὐτὴ ἀλλὰ εἶναι
συμπύκνωση ΟΜοιομορφίας
Συμπάντων Κόσμου ἐκ τῶν Παραπλεύρως
Παραλλήλων σας, καὶ ναὶ αὐτὸ τὸ θέμα
χρειάζεται μιὰ πιὸ ἐνδελεχῆ ἀνάλυση
νὰ κάνουμε στοὺς Περιπάτους μας. Εἶδες
τὴ Παγίδα ; Ναὶ ὅταν βλέπεις τὶς
Παγίδες, “αὐτόματα”
Ἀναιροῦνται, πῶς τὸ λέγαμε αὐτὸ ; Μὰ
δὲν τὸ Ἔχουμε Πεῖ. Σωστὰ ἃς τὸ Ποῦμε,
εἶναι τὸ ἄλλο ἄκρο τοῦ «Παρενθετικοῦ
Χρόνου».
Τί ὄνομα λὲς νὰ ἔχει... ; Εἶναι Δίκαιο
καὶ Τίμιο νὰ λέμε ὅτι τὸ σκέφτηκες
τὴν στιγμὴ ποῦ στὸ Ἔλεγα : «ΣΥΝΥφιστάμενος»
ἄρα σᾶς λείπει ἕνας τῶν 3 πρώτων, ἐκ
τῶν Ὁλογενῶς ἀναλογούντων στὶς 6
Πρῶτες Συστοιχίες Συμπάντων Τᾶ Κόσμου
σᾶς ! Διά ὑμᾶς αὐτὸς εἶναι ἀκόμη ὁ
πιὸ δύσκολος, διότι εἶναι αὐτὸς ποῦ
ὁρίζει χαρακτῆρα Αἰωνιότητας στὶς
Συστοιχίες Συμπάντων Τοῦ Κόσμου σας...
καὶ εἴδατε δὲν τολμᾶτε νὰ τὸν γράψετε,
τίμιο αὐτό, διότι ἂν τὸν γράφατε σὲ
Χρονοχῶρο Τρίτης, ποῦ ὁ Χωροχρόνος
τῆς Σβήνει, θὰ ποιούσατε ἐσεῖς κάρμα
στὸ Ἐγκρεγκορ τῆς Γαίας. Ὅμως κάτι
ἄλλο σᾶς Ἀποδεικνύω ἔτσι δὲν εἶναι
; Τὴν Τιμιότητα καὶ Τὴ ΣΥΝΑλήθεια
σὲ ἕνα ἄλλο προσωπικὸ Μήνυμα ποὺ
πήρατε καὶ σᾶς ἔβαλε ἀπορίες. Γιατί
σᾶς τὰ δίνω. Σᾶς τὰ Ὀφείλω σὲ ὅλους.
Καλὴ συνέχεια.
(*1) «Δὲν
Εἶμαι»,
ἀλλὰ Παραμένω στὸ ἔλασσον ποσοστό,
ποῦ Παραμένω μέσα τους ἂν αὐτοὶ εἶναι
ἡμιθανεῖς μόνο, καὶ – Ἐπιμένω νὰ
Παραμένω καὶ στοὺς Πεθαμένους, διὰ
ὄφελος ἄλλων καὶ αὐτῶν- ἀλλὰ «Εἶμαι»
στοὺς Ἡμιθανεῖς, «Προσφέρων»
Τὸν Ἑαυτό Μοῦ ὡς Ἐλπίδας παρανάλωμα
Ἕτοιμος Νὰ Καταστῶ, ΑΝ τὴν τελευταία
στιγμὴ πρὶν φύγουν ἀπὸ τὴ Ζωὴ ὡς
ἐνσάρκωση, πιστέψουν, τότε ἔχουν
δικαίωμα παραπάνω ἔναντι Της Συγχώρεσης
διότι θὰ ἔχουν Μετανοήσει... εἶναι ἡ
περίπτωση Τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, ποῦ
Εἶναι Ἅγιος, διότι Ξεπέρασε Ἐαυτὸν
πρὶν παραδώσει Τὸ Πνεῦμα, πρᾶγμα ποῦ
εἶδες στὰ μάτια τοῦ ὅταν τὸν συνάντησες,
καὶ εἶδες ποῦ μέσα ἀπὸ αὐτὸν Ἐκφράστηκα
διότι ἡ καρδιά του δὲν Ἔμεινε στάσιμη
...προχώρησε. Καὶ Προσχώρησε σὲ Ἀτραπὸ
Ἀγάπης, νὰ ἡ σημασία του νὰ μὴ κρίνετε,
διότι δὲν ξέρετε ποτὲ ποιός, ποῦ, τί
καὶ πῶς, ἦταν ὁ ἄλλος δίπλα σας ἀδελφός
σας.
(*2) καὶ
μὲ ρωτᾷς ξαναδιαβάζοντας «Ὁ
Ἰησοῦς ρώταγε Πιστεύεις ; »,
Ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἔνοιωθε τὴν παρουσία
Πίστης ἢ ὄχι ! Οἱ ἄλλοι δὲν τὴν γνώριζαν
μέσα τους ποῦ ὑπάρχει...ναὶ ἀλλὰ
Συνδέων τὴν Πίστη μὲ τὴν Ἀγάπη, Ἤθελε
νὰ τοὺς Δείξει πόσο Δὲν Μὲ Ἀγαποῦσαν,
διότι τὴν Πίστη (τὴν κάθε εἴδους Πίστη)
Μπορεῖς νὰ τὴν «κοροϊδεύσεις»
στὸ ἐλάχιστό του 0,1 ποῦ δίνει ἀποτέλεσμα
περιττοῦ ἀριθμοῦ ἂν διαιρεθεῖ, Τὴν
Ἀγάπη ΔΕΝ
Μπορεῖς.
Ἡ
ΑΓΑΠΗ ὡς καὶ Ο ΘΕΟΣ
δὲν
Διαιροῦνται. ΕΙΝΑΙ.
Τί σᾶς
Ἀπέδειξα ; Τὸ «Πῶς»
Ὅρισε
Ὁ Ἀπ'όλλων
τὴν Ὑποδιαστολὴ στοὺς Δελφοὺς !
(*3)
Βλέπε τὰ Μήνυματα τῆς «Τελευταίας
Εὐκαιρίας»
ἀφενὸς, μὲ τοὺς ἀντίστοιχους τούς
τίτλους καὶ κάθε Μήνυμα
ὁμιλοῦν περὶ Ὁρίων.
(*4) Σᾶς
προβληματίζει ἡ παρουσία τῆς Λέξης
«Προϋπάρχουσας»
νὰ σᾶς βοηθήσω λίγο, διότι ἂν δὲν τὸ
πῶ, ἱκανό σας ἔχω, νὰ τὸ κάψετε ! Τὸ
εἴδατε στὸ κενό Τοῦ Λόγου Μοῦ μέσα
σας, ἄρα αὐτὸ εἶναι ἡ Ὕψιστη Ἀπόδειξη
Τῆς Τελειότητας, ὄχι τῶν Σχεδίων Μοῦ,
διότι ἀκόμα καὶ ἂν Εἶχα τόσο ἀνάγκη
Νὰ Κάνω Σχέδια ὡς οἱ Μύστες σᾶς λένε,
Ἀτελὴς Θὰ Ἤμουν, Νὰ Σχεδιάζω κάτι
πρὶν τὸ Κάνω, Σχεδιάζει μόνο ὁ Μὴ Ἔχων
Σιγουριὰ Τῆς Τελειότητάς Τοῦ, ὅμως,
ΝΑΙ Ὑφίστανται καὶ Τὰ Σχέδια, ἀλλὰ
εἶναι μετὰ τῆς Ἀνάσας Μοῦ τῆς Πρώτης
πραχθέντα ἔργα, ἀντιλαμβάνεστε ;
Ἀκριβῶς,
«Προϋπάρχει»
Ὁ ΤΕΛΕΙΟΣ
!
Τό
Μεγάλο Πνεῦμα !
3/3/2013