Στῆς
σύμπλευσης τῶν ἔργων στὰ στενά...
24/9/2013
Στὶς
θύμησες ἄλλων ἐποχῶν,
σὲ
ἀνθρώπων
ἔργα καὶ κραυγῶν,
παρακαλῶ
σε, μὴ
δεῖς
ἐμένα,
Εἶμαι
τὸ τίποτα
σ 'ἀπείρου τὴ σιγή,
σ'
αὐτῶν τὰ δολιανὰ
τὰ
ἔργα.
Ἄσε
τὸ ρόδι
νὰ τρέχει
μές τό Νοῦ,
σὲ
κάθε
αὐγῆς προσήκουσας Εὐχῶν,
στοῦ
Ἑνός
Τά Μόνα Ἔργα.
Ψάχνω
στὶς λέξεις ποῦ
προσέδιδαν
τὸ πρωΐ
τὰ
γαλαζοπράσινα
φτερὰ τοῦ
Ὀνείρου,
οἱ
δικοί
Του Χρυσαετοί, στὸ
νὰ
βρῶ
ἐσένα....
Μὰ
δὲν
μὲ ἀφήκανε
Τ΄Ἀγγέλλων Ἔργα,
μ'
ἀπηγόρεψαν νὰ πάρω
πένα καὶ γραφή.
Μοῦ
εἶπαν
"ὄχι, καὶ πᾶμε
στὴ σιωπή",
ἔδωσα
βάρος στὴν ὑποταγὴ
στ'
Ἀγγέλλων Ἔργα.
Τώρα
στὸ πέρασμα
τῆς ὥρας ἡ στροφή,
νοιώθω
ἀνήμπορος νὰ βγάλω
μιὰ κραυγὴ
στοῦ
Θεοῦ
Τὰ
Οὐράνια
Μόνα Ἔργα....
Ἀλλὰ
ἐνδυνάμενος
νὰ δῶ
ὄχι
γιὰ τὸ
ναί,
ἔκανα
ὅ,τι μοῦ ζήτησαν
σὲ σιωπή,
Τὰ
Ἀγγέλλων
Θεοῦ Τὰ
Μόνα
Του Ἔργα !
Παρ'
ὅλα αὐτά, τοὺς εἶδα στὴν ἄκρη τοῦ
ματιοῦ,
ὁλόλαμπρους
περιχαρεῖς νὰ
ἵπτανται
παντοῦ,
μὲ
ἕνα
ἴδιο στὴ ζώνη
τῶν φτερῶν τους,
Χρυσογάλανου
Χρώματος Κέντημα
Τῆς
Παναγιᾶς Ἡ Γραφή,
νὰ
γράφει
τὸ ὄνομά
σου ...
Αὐτὸ
ποῦ
ἡ
καρδιά
μου ἔχει καὶ σιωπᾶ
σὲ
ὅσες
Συνεκδόσεις Του δὲ
λυγίζω
στὸν
ἦχο τῆς καρδιᾶς νὰ
γνέφει
ἀέρα,
ποῦ
Διὰ
Τὴ
Δόξα
Τοῦ Ἑνὸς
ἐμποτίσαμε
στ΄ Ἅγιο Νερὸ καὶ
Χῶμα.
Καὶ
νὰ
ποῦ
τὰ
δάκρυα
ἐκφράστηκαν,
ντράπηκα
στὸ εὖρος
Τοῦ Νοῦ,
μὲ
βρίσκω
τόσο λίγο καὶ
ὁλότητος
μικρὸ
ἀνεπαρκῆ
γιὰ
Ἄχρονο
Δὸν Κιχώτη,
στὸ
νὰ
διασχίσω
τὸ καθένα
σου βουνὸ
θαρσέως
μὲ ἕνα
δάκρυ στὸ χέρι...
24/9/2013