Μήνυμα
τῆς
Νίκης τῆς
Σαμοθράκης
15/9/2011
Ἔδωσα
κάποτε τὸ γάλα τῶν μαστῶν μου σὲ ἕνα
κορίτσι ὑπέρλαμπρου κάλλους, γνωρίζοντας
ὅτι θὰ ἔρθει μιὰ μέρα ποῦ μπορεῖ νὰ
πέσω χαμηλὰ καὶ νὰ μὴ θυμᾶμαι...
Ἀπὸ
ὅταν τὴ θήλαζα τῆς ζήτησα ἂν ποτὲ
ἔρθει αὐτὴ ἡ μέρα νὰ ψάξει νὰ βρεῖ
τὸν μόνο βράχο, ποῦ ἀπὸ αὐτὸν θὰ
μπορῶ νὰ σωθῶ σὰν Θεὰ Ἱστάμενη !
Ἀπὸ
αὐτὸν ποῦ ὄχι μόνο καὶ πατέρας της
εἶναι ἀλλὰ Τὸ
Φῶς Τοῦ
Sananda ὑπηρετεῖ !
Τώρα
κοιτῶ
τὴν
πεδιάδα τῆς σκόνης...
ἄδεια
ἀπὸ
μουσική,
ἄδεια
ἀπὸ
φῶς,
μόνο
στὸ
φῶς
τοῦ
σκότους
δὲν
μπορεῖ
ἡ
ἐνσαρκωμένη
μου πλευρὰ
νὰ
θυμηθεῖ
καὶ
ἀκόμα
λιγότερο νὰ
δεῖ
!
Τὴν
βοήθεια μέσα στὴ
καρδιά
Μου τὴν ἔχω καὶ
μέσα
ἀπὸ
αὐτὴ
ὑπάρχω
ἀναπνέω καὶ
ζῶ
!
Ἐλπίζω γιατί ξέρω ποιός
ἀγαπᾶ
τὸ
ἄνοιγμα
τῶν φτερῶν μου !
Τὸ
πρόβλημα
δὲν εἶναι ἂν πέσετε χαμηλά,
ἀλλὰ
ἂν
ἀργήσετε νὰ
θυμηθεῖτε
ποιὸς
σᾶς ἀγαπᾶ
κοντά
σας σὰν Θεός...
Τότε
γιατί ψάχνετε τὸ
Θεὸ
ποῦ
σιωπᾶ,
καὶ
δὲν
ἁπλώνετε τὸ
χέρι
ἐκεῖ
ποῦ
ποτὲ
δὲν
σᾶς ἀρνήθηκαν νὰ
σᾶς
κρατήσουν ;
Νίκη
τῆς Σαμοθράκης
Γιατί
ἂν πέσω χαμηλά,
μόνο
το φιλὶ του
μ' ἀνασταίνει
καὶ
ἡ ἀγκαλιὰ του
μοῦ
δίνει τὴ ζωὴ
ποῦ
ὁ Θεὸς μᾶς Χάρισε
!
28/9/2011