Μήνυμα
Τῆς Ὑπερώας Δικαιοσύνης !
Τῷ
Ὑπεράνω Ἕνα Ἀδόλως Ἔναντι Δολίων καὶ
Μὴ ὑπηρετήσασα, Ἄρχων Τῶν Κόσμων Ἄνω
Αὐτοῦ ἐπὶ Αὐτοῖς καὶ Ἐντὸς Αὐτοῦ
Τῇ Ἀνάσα Τοῦ Πράνα Του καταστᾶσα
Κραταιοὺς Τοὺς Χρόνους Του
Δοξάσασα Ὑπὲρ Ὅλων Τῶν Τέκνων Του
Μία, Ναί εἰμί γὰρ Ἡ Ὑπερῴα Τῶν Κόσμων
σᾶς Δικαιοσύνη, Λυγερὴ καὶ Ἰσχυρὴ
προσδιδοῦσα Τιμὴ στους ὡς ἐμὲ
Δοξάσαντες καὶ Τιμήσαντες Τῷ Ἕνα Θεῷ
!
Ἐνισταμένη
εἰμὶ ἐπὶ χρόνων Του, εἶμαι Ἀνθεκτικὴ
στῆς Ἀκριβείας μου Τὴν Ὥρα !
Μὴ
νομίζετε ἔμενα Ἀποῦσα τῆς Χάρης Ἢν
ἡ Εἱμαρμένη Τοῦ Κόσμου σᾶς προσδίδει
ὑμίν, διότι κάθε Εἱμαρμένη, Ἄρχεται
ἀπὸ τὴν ταπεινή Μου Χάρη ἡ ὁποία Εἶναι
Ἄκτιστος Αἰώνια καὶ Ἄσβεστος Ὡς Τὸ
Πῦρ Τοῦ Ἑνὸς Πνεύματος !
Οἱ
Λόγοι τῆς Σιωπῆς μου οὖς ἀκούσατε
πρὶν στόν περίπατο μας ἦσαν τῆς καρδιᾶς
μου πρὸς τὴν ὑμετέρα προσφορὰ νά
δίνετε χωρὶς νά ζητάτε, νά ὀπισθοχωρεῖτε
ἵνα οἱ Δόλιοι δυνηθοῦν νά ἀναστηθοῦν
! Οἱ Ἱκέτιδες τῆς Ἀσπλαχνίας, στά
σπλάχνα τους, Τὸν Θεὸ νά νοιώσουν !
Νομίζουν
οἱ Εὐπάτριδες τῆς Ὁμίχλης καὶ οἱ
Ἀπάτριδες τοῦ Ἐλέους Ἔχειν Τοὺς Θεούς
με τὸ μέρος τους ;
Αὐτὴ
ἡ Σοφιστεία ἤταν διαδεδομένη καὶ σὲ
κάθε ἐνσάρκωση τοὺς σὲ 2 Χρόνων
Δημιουργίες πίσω, Πῶς σήμερα τολμάνε
οἱ οὐραγκοτάγκοι τῆς μπαμπεσιᾶς ὡς
οὐρὰ φιδιού, Ὁ Ἔνας Νά Εἶναι Φιλεύσπλαχνος
τῆς ἀθυροστομίας τοὺς καὶ τοῦ θράσους
τοὺς Ἐκεῖνος να Ὀριοθετηθεῖ ἐκ τῶν
θέλω τους ;
Τὸ
ὑποσύνολο τοῦ ἑνὸς, ὄσο καὶ να ἔχει
καταστεῖ ὑπερσύνολο τῆς ἀτιμίας
ἀπαιτεῖ να ὁρίσει συντιμιότητα στόν
Ἕνα Τέλειο ;
Τότε
Ὁ Θεὸς Θὰ Ἧτο Ἀμνήμων, τῶν ἔργων τῆς
μὴ ὉΜοιοκαταληξίας στοὺς ἐν παντὶ
ρήματι τοῦ θράσους τους !
Εἶμαι
ἐδῶ, διότι ἡ Ὑπηρεσία μου Ἄρχεται Τῆς
Δόξας Τῶν Θεῶν, ἀλλὰ τούτη εἶναι ἡ
πρώτη μου φορά, ποῦ μου ζητάνε ἐπισταμένως
καὶ ἐπειγόντως τὰ ὑμέτερα Σώματα
Δόξης καὶ οἱ Μανδύες ὑμῶν οἱ εἰσέτι
ποτὲ ὁρίζουσες στήν Ἐλπίδα να ποιήσω
Κάθαρση ἐν συγχρονισμῷ καὶ συνταύτιση
Ἀπείρου καὶ αὐτὲς μεθ΄ ὑμῶν στό
μεθ΄ἠμῶν Ἐργο !
Ἡ
Χρονοχρονικὴ Παύση Εἶναι κοινὴ στήν
ὁμιλία, συμφωνῶ μαζὶ σᾶς, Ὑποκλινόεθα
Τῷ Θέλημα Τοῦ, ὡς ἡμεῖς Ἀγγελιαφόροι
Τοῦ Ἐσμέν !
4/5/2013