Ποίημα
τῆς Δωδεκάτης Ὥρας ἐν Δωδεκάτῃ Ἡμέρα
!
Στὴ
Διπλὴ Χαραμάδα μὲ Φῶς,
Οὐρανίων
Θόλων Οὐρανῶν Τὸ Φῶς,
Ἀνάμεικτη
Κραυγή,
Ἀνάδελφης
Φυλῆς,
Αὐτῆς
καθεαυτῆς
Ποῦ
τῆς λείπει μόνο Φῶς !
Ἀκόμα
καὶ νὰ ΄χε φῶς
Δὲν
ἦταν ἀπὸ Θεϊκὸ Φῶς,
Καὶ
διὰ τοῦτο δὲν ἐγένετο ποτέ της
Ἕνα
Ὑπερῶο Ἐνσαρκωμένο Φῶς !
Καὶ
Τώρα τί ζητᾶς,
Καὶ
τώρα τί θωρεῖς,
Θηρίου
ἐραστὴ συναδέλφων
Τόσων
δῆθεν ἐραστῶν φωτὸς ;
Στὸ
Ἕνα Τοῦ Θεϊκοῦ Λόγου θὰ σβήσεις
Ἀκόμα
καὶ ἂν νόμιζες ἐαυτόν σου ὡς φῶς !
Στῆς
μικρῆς χαραμάδας Τὸ Φῶς,
Ἀδρανής
τοῦ νὰ δεῖς εἰσέτι ἀρνεῖσαι
Ὡς
Ἀτέρμων Ἦχος Εὐλογιῶν,
Τὸ
δικό Του Μόνο Θεϊκό Τό Φῶς !
Même
si, ποὺ στὰ γαλλιστὶ ὅρια
Δὲν
Μᾶς πλέκεις κανένα ἀργαλειὸ
Ἀπὸ
Ὑπερώων Οὐρανίων Θεῶν,
Στῆς
Διπλῆς Ἐλπίδας ἀπὸ Φῶς...
Θωρεῖς
ἐαυτὸν ἐρωτῶν
Ἐρώτων
φῶς ἀλλὰ ἀρνεῖσαι,
Τοῦ
Ἔρρωτα Τὸ Θεϊκὸ Φῶς.
Βρὲ
χαμένε ἐραστὴ πεπτωκότων
Πληθώρας
νυκτῶν αὐταπάτης
Δοξαστικῆς
ἀνωτέρου σου ἐαυτοῦ,
Ὅσο
καὶ νὰ τοὺς ἀγκαλιάζετε
Ἀμνήμων
ἐσὺ λησμονηθέντες αὐτοί,
Κατώτεροι
καὶ ἀνώτεροι κυρίως
Συνάμα
ἕνας ἀχταρμὰς ἐστέ
Ἐν
τῷ συνόλῳ τεθνεῶτες ἔναντι
Κάθε
πτυχῆς τοῦ πεπρωμένου σας.
Στάσου
βρὲ μεθυσμένε ἐραστὴ
Δοξαστικῆς
δόξας ἀνύπαρκτης
Ἐν
τῇ γραφῇ τῆς Εἱμαρμένης σας
Οὔτε
σκόνη στὸν ἄνεμό της δὲν εἶστε...
Ἀκαμάτη
Μέθυσε μιᾶς δόξας
Δῆθεν
καὶ Μυσταγωγικῆς,
Στὸ
Λυχνάρι σας ὡς Λυσάρι Νομισθέντες
Ἐν
αὐτῷ ἱσταμένῳ τοῦ Κισμὲτ
Ἀκόμα
δὲν γράφει τὸ ὄνομά σας...
Λαδάκι
Τῆς Παναγιᾶς δὲν ἔχετε...
12
/7 /2013
“
Νομίζετε
ὅτι Ποίημα ἑνὸς φτωχοῦ
μὲ
τρύπια παπούτσια, τοῦτο ἐστί,
ὡς
τότε ποὺ τὸν Αἴσωπο Ἔσπρωξες καὶ σὺ
μὲ
τὰ χέρια πολλῶν στὸ Γκρεμό, Τῶν Δελφῶν
...”
“
Ποιὸς
Γκρεμὸς νὰ χωρέσει τὰ κρίματά σας ; “
“
Ἀριθμημένα
εἰσὶν στῆς Ἀγάπης οἱ Μίτοι
ποῦ
δὲν νοιώσατε σὲ κανένα Νεῦμα Ἀριάδνης.
”
“
Νομίζετε
ἑαυτοὺς Μύστες καὶ Μυσταγωγούς,
τρομάρα
στὰ μπατζάκια σας .”
“
Νομίζετε
ὅτι δὲν σᾶς ξεύρω ; “
“
Νομίζετε
ὅτι δὲν σᾶς ἔχω συναντήσει ποτὲς ;”
“
Τρέχω νὰ
μπαλώνω τὰ κρίματά σας...
Ἀγαπᾶς
Νεύματα Στολίδια Θλίψης...”
“
Ἀκόμα
θέλετε τὸ ὄνομά μου ; “
“Το
πρῶτο γράμμα δὲ σήμερα τοῦ ὀνόματός
μου
εἶναι
τὸ χθεσινὸ πρῶτο τῆς ἀμέσως προηγούμενης
δικῆς
σας γνωστῆς ἐνσάρκωσης πίσω στὸ χρόνο
σας,
ναὶ
τοῦ δικοῦ σας, τὸ δὲ προηγούμενο σᾶς
ὄνομα
τῆς
πρὶν τότε αὐτῆς τῆς ἐνσάρκωσης
μήπως
τὸ θυμάστε ; “
“
Διότι
ὑπῆρξε παλαιὰ καὶ δικό μου,
ἀπὸ
τότε ποὺ τὴν μάνα σᾶς ξεχάσατε...”
20/7/2013