Μήνυμα του Ιούδα ληφθέν από την Isabelle την 5/4/2009
Ο Ιησούς δεν ήταν για μένα παρά ένας απλός δάσκαλος και εγώ ο μαθητής του, ήμασταν αδέλφια και αγαπιόμασταν.
Σε αυτή την παραμονή της Μεγάλης Εβδομάδος, όπως εσείς την αποκαλείτε, οφείλω να αποκαταστήσω μιά αλήθεια, την Ιστορική Αλήθεια.
Εκείνη το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, μετά την άφιξη μας στην Ιερουσαλήμ υπό τις επευφημίες ενός πλήθους που παραληρούσε και το οποίο ζητωκραύγαζε τον αδελφό μου ως βασιλιά του Ισραήλ, στην θέση του Ηρώδη, του βασιλοκτόνου, ο Ιησούς κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι το Εβραϊκό Πάσχα που θα γιορτάζαμε στην ιερή πόλη θα αμαυρωνόταν από αίμα, καθώς και ο ξάδερφος του είχε συλληφθεί και εκτελεστεί για τις ιδέες του, ούτε οι σανχεντρίν, ούτε ο κατακτητής Ρωμαίος δεν θα αφήναν να περάσει μια τέτοια προσβολή και μια τέτοια ευκαιρία κατά τη διάρκεια αυτής της ιερής γιορτής.
Εκείνο το βράδυ, μαζευτήκαμε οι μαθητές για να φάμε το βραδινό γεύμα. Ήμασταν περισσότεροι από 12, όπως η παράδοση το λέει, και άλλοι μαθητές και φίλοι που κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ, επίσης η Μαρία από τα Μάγδαλα και η μητέρα μας βρισκόντουσαν σε αυτό το γεύμα. Η Σαλώμη δεν ήταν παρούσα, αναγκάστηκε να μείνει μακριά. Συζητήσαμε το ενδεχόμενο μιας σύλληψης. Ήμασταν σίγουροι ότι αυτό θα γινόταν, και ότι εμείς, οι μαθητές του, θα συλλαμβανόμασταν και εμείς. Ο Ιησούς αποφάσισε να στείλει την Μαρία τη Μαγδαληνή και τα παιδιά της, στη Βηθανία κοντά στον αδερφό της, αλλά προαισθανόμενη το κακό, μόλις έφτασε και ήταν ασφαλή τα παιδιά επέστρεψε πίσω.
Στο χρόνο πού μεσολάβησε, ο Σωτήρας Μας, βγήκε από το δωμάτιο όπου ευρισκόμασταν συγκεντρωμένοι οι πιο πολλοί από τους μαθητές του, δεν κράτησε μαζί του παρά μόνο τους πιο πιστούς, αυτούς στους οποίους είχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Φοβόταν ότι σε περίπτωση σύλληψης από τους Ρωμαίους, το πλήθος θα εναντιωνόταν και ότι όλα θα τέλειωναν σε ένα λουτρό αίματος.
Προέβλεπε δύο πιθανότητες:
-Ή θα έφευγε σαν ένας δειλός κατά τη διάρκεια της νύχτας και η διδασκαλία του θα χανόταν οριστικά, και εκείνος θα ήταν περίγελος όλων.
-Είτε θα αντιμετώπιζε τους δικαστές του, στη καλύτερη των περιπτώσεων, με μια απελευθέρωση μετά το Πάσχα, όπως και να είχε, εκείνος δεν είχε αίμα στα χέρια του, αυτό που μπορούσαν να του προσάψουν ήταν ότι δεν ακολουθούσε τον εβραϊκό νόμο έτσι όπως είχε γραφτεί και δεν σεβόταν τις εντολές του δόγματος που έλεγε ότι ήταν το μόνο προερχόμενο από τον Θεό, από τον οποίο είχε αντιληφθεί ότι προερχόταν και ο ίδιος. Σαφώς είχε στο μυαλό του την τραγική κατάληξη του ξαδέρφου του Ιωάννη, και παρότι αυτό τον φόβιζε, αρνήθηκε να βάλει στη ζυγαριά τη ζωή μιας πληθώρας ανθρώπων οι οποίοι τον εμπιστεύονταν, απέναντι στην ίδια του τη ζωή.
Έτσι, αφού μοίρασε το ψωμί και το κρασί κατά τη διάρκεια αυτού του γεύματος το οποίο παρέμεινε τόσο διάσημο για εσάς, μας ζήτησε να τον παραδώσουμε στις ρωμαϊκές αρχές έτσι ώστε η σύλληψη του να γίνει τη νύχτα σε ένα έρημο μέρος. Ζήτησε από τον Πέτρο να κάνει αυτή τη θυσία, κάτι το οποίο αυτός αρνήθηκε. Ούτε αυτός, ούτε κανένας άλλος δεν μπορούσε να θεωρήσει να κάνει κάτι τέτοιο παρόμοιο. Έτσι, αποτάνθηκε σε μένα, και μου λέει :
- " Εσύ αδερφέ μου αγαπημένε, κάνε το για την Αγάπη που μου έχεις και την αγάπη για αυτούς που μας επευφημούν"
-"Μα Κύριε, αυτοί κοντεύουν να σε θανατώσουν !"
-"Το σκέφτηκα, έχω γιούς, θα τους προστατέψετε, αυτοί θα είναι οι απόγονοι μου, και αν οι απόγονοι μου χαθούν, εσείς είστε τα αδέρφια μου, και έχετε επίσης απογόνους, όπως το ίδιο και τα ξαδέλφια μου, έτσι οι απόγονοι του Δαυίδ δεν πρόκειται να χαθούν."
-"Μα Κύριε, γνωρίζοντας την αγάπη πού έχω για σένα, θα αμφιβάλλουν για κάτι τέτοιο !"
Εκεί, κέρδισα σε ένα σημείο. Αλλά απαντά και μου λέει:
-"Ζήτησε τους χρήματα ως πληρωμή της προδοσίας σου, μετά θα τα δώσεις στους φτωχούς"
Κατέρρευσα κλαίγοντας, γνώριζα ότι αυτό ήταν για το καλό όλων. Μού είπε τα λόγια και το σημείο που θα έπρεπε να οδηγήσω τους στρατιώτες και ζήτησε να πάμε να φέρουμε την αγαπημένη του και να την προειδοποιήσουμε για την σύλληψη του μόλις αυτό θα πραγματοποιούνταν. Έλεγε ότι να έχουμε εμπιστοσύνη διότι ο Πιλάτος ήταν φίλος του, και ήταν σίγουρος ότι καμιά τραγική κατάληξη δεν θα συνέβαινε εξ'αιτίας αυτού. Πόσο λάθος έκανε !
Υπάκουσα τον αδερφό μου και τον παρέδωσα στους Ρωμαίους. Δάκρυα μου έρχονται και μόνο πού το σκέφτομαι. Πως μπόρεσα να δεχτώ κάτι τέτοιο, να προδώσω τον ίδιο μου τον αδελφό, ακόμη κατόπιν αιτήματος του.
Έγινε όπως επιθυμούσε. Ο Πιλάτος ειδοποιήθηκε και επέτρεψε στη Μαρία τη Μαγδαληνή να τον επισκεφτεί μέσα στην φυλακή του και ήταν η τελευταία φορά που είδε την γυναίκα του.
Κατά τη διάρκεια της δίκης η οποία έγινε σε ώρα πολύ πρωινή, κατ' απαίτηση των ιερέων, έτσι ώστε οι πολυάριθμοι μαθητές να ειδοποιηθούν πολύ αργά για να υπερασπιστούν την θέση του, καταδικάστηκε σε σταύρωση. Και εγώ ο ίδιος με καταδίκασα επίσης σε θάνατο την ίδια στιγμή όπου αυτό έγινε.
Τον συνόδευσα, κρυμμένος, σκεπασμένος κάτω από μιά κάπα και μέσα από τα δάκρυα μου, καθ' όλη τη διαδρομή του Γολγοθά του. Από μακριά τον έβλεπα να είναι στον σταυρό, κάτω από το βλέμμα της μητέρας μας, και της εγκύου γυναίκας του. Όλη την ώρα της αγωνίας του, αρνήθηκα να φάω και να πιώ. Πως θα μπορούσα εγώ να σιτιστώ ενώ ήμουν η αιτία των μαρτυρίων του ! Έζησα με τέτοιο τρόπο την αγωνία του και το θάνατο του αδερφού μου του τόσο αγαπημένου.
Αλλά εκεί που πίστευα ότι ο εφιάλτης είχε τελειώσει, βλέπω την Σαλώμη να τρέχει ουρλιάζοντας βλέποντας τον αγαπημένο της επάνω σε εκείνον τον σταυρό. Πέρασε, παρά τη θέληση των φρουρών και ρίχτηκε στα πόδια του Κυρίου, τα καρφωμένα από ένα πελώριο καρφί, και όλο κλαίγοντας, προσπάθησε μάταια με γυμνά χέρια να το τραβήξει!
Όταν απομακρύνθηκε από τους φρουρούς και συνειδητοποίησε ότι ο άνδρας που τόσο αγαπούσε είχε σταματήσει να ζει, πήρε το σπαθί από τον ένα από τους φρουρούς και αποπειράθηκε να το βυθίσει στη κοιλιά της, αλλά δεν κατάφερε παρά να τραυματισθεί. Μεταφέρθηκε από τους υπόλοιπους μαθητές και γυναίκες, οι οποίοι ευρισκόντουσαν εκεί κοντά. Περί αυτού τα ευαγγέλια σας δεν λένε ούτε λέξη.
Για εμένα, αυτό ήταν το περισσότερο πού μπορούσα να αντέξω. Πέταξα τα χρήματα της πληρωμής και κρεμάστηκα ! Με περίμενε από την άλλη πλευρά και μου ζήτησε συγνώμη. Ήμουν εγώ αυτός που τον οδήγησα στον θάνατο και μου ζήτησε συγγνώμη !
Ποτέ πια δεν θέλησα να ενσαρκωθώ επάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Ο κύκλος της ενσάρκωσης μου δεν έχει τελειώσει αλλά όσο αυτός ο πλανήτης δεν θα έχει ολοκληρώσει την ανάληψη του και όσο οι άνθρωποι θα είναι υποχρεωμένοι να ζουν τέτοιες ενοχές σκεφτόμενοι ότι βοηθάνε τον πλησίον τους, ποτέ δεν θα ξαναενσαρκωθώ ανάμεσα σας.
Λοιπόν φίλοι αφυπνισμένοι της Γαίας, όταν σας ζητάνε να κάνετε κάτι, όταν μια εντολή σας έχει δοθεί, ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΑΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ! Και σε αυτή τη παραμονή του Πάσχα, προσευχηθείτε και ας έχετε έλεος για τον δύστυχο Ιούδα για τον οποίο του έχετε δώσει το συνώνυμο του προδότη, κάτι που δεν ήταν.
Πορευθείτε εν ειρήνη, φίλοι και μην ξεχνάτε αυτή τη συμβουλή.
http://ange.de.compassion.over-blog.com/article-29920576.html
Μήνυμα του Ιούδα της 30/3/2010
Σε ευχαριστώ που με τιμάς με τη σκέψη να μεταφράσεις το μήνυμα πού έδωσα στην Isabelle πριν από καιρό.
Κάθε φορά που γιορτάζετε το Πάσχα όπως εσείς το έχετε καθιερώσει, με λυπεί ιδιαίτερα το σύνολο των σκέψεων και όσων στέλνετε απέναντι σε μένα.
Νομίζετε ότι δεν σας νοιώθω, να με κατηγορείτε, μη γνωρίζοντας ούτε ποιός ήμουν, ούτε ποιανού εντολή υπάκουσα !
Σας εύχομαι όταν περάσετε στην άλλη πλευρά να μην μετανιώσετε πολύ βλέποντας αλλά και ζώντας το φιλμ της ζωής σας.
Μέσα μου είμαι περήφανος που υπηρέτησα τον αδελφό μου, διότι ο Sananda για μένα, αλλά Ιησούς για εσάς, ήταν αδελφός μου. Δεν γνωρίζετε ότι ο Ιωσήφ με την Μαρία είχαν 9 παιδιά, ο μεγαλύτερος όλων ήταν ο Ιησούς.
Σας το είπε ο ίδιος, σας το επιβεβαίωσε ο Γαβριήλ, και ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, η Μαρία στο έχει πει η μητέρα του Ιησού, και σου έχει δώσει ένα πανέμορφο μήνυμα !
Περιμένω με χαρά να υπηρετήσω σε ό,τι ο Πατέρας Όλων μου ζητήσει ξανά στη γη σας, όταν θα έχει εδραιωθεί η 5η διάσταση, και θα είναι χαρά μου τότε να έρθω να υπηρετήσω τη διδασκαλία του Sananda.
Διότι τότε όλοι θα ξέρετε την αλήθεια και θα έχετε αποκαταστήσει αυτήν στην καρδιά σας, ως και επίσης τη διδασκαλία την Ιερή των Μυσταγωγικών Αριθμών που ο Sananda σου δίνει και είδες τι συμβολίζει σε μεγαλείο και ομορφιά ο αριθμός με τον οποίο με χαρακτήρισαν !
Έργο του μη φωτός ήταν σ’ ευχαριστώ για τη φιλοξενία, όπως σου είπε η Μαρία η Μαγδαληνή, όλοι μας αγαπούσαμε και τιμούσαμε την Σαλώμη διότι για εμάς ήταν το άλλο μισό του Ιησού !
Σίγουρα ο Χριστιανισμός θα είχε επιτύχει αν οι άνθρωποι ακολουθούσαν όσα ο Sananda έδωσε. Αλλά είναι φυσικό ότι όταν αλλάξετε τα πιο βασικά θεμέλια ενός οποιουδήποτε κτίσματος, αργά ή γρήγορα αυτό δεν θα πέσει επάνω στο κεφάλι σας;
Ας περιμένουν οι αξιότιμοι αρχιερείς γραμματείς και φαρισαίοι των εκκλησιών σας, να δουν τι τους έχει ετοιμάσει ο Shiva !
Εύχομαι η πραγματική ανάσταση του Θεϊκού Φωτός να λάμψει στις καρδιές σας, διότι όσες χιλιάδες κεράκια και τάματα να κάνετε, όσες φορές και να έρθετε στη γη, αν η Αγάπη για τον Sananda δεν εδραιωθεί στην καρδιά σας, δεν έχετε πρόσβαση σε ότι ο Χριστός πρεσβεύει ! Μακάρι να με καταλαβαίνατε, όμως, δυστυχώς για εσάς, είμαι από την άλλη πλευρά και βλέπω πόσο επιταχύνονται τα πράγματα, βλέπεις πόσα λαμβάνεις !
Σας το λέω αυτό γιατί εμένα τον Ιούδα, δεν θα μου δώσετε και πολύ σημασία αν σας εξηγήσω κάτι, όμως λίγη υπομονή ακόμα, όπως έχει ήδη ειπωθεί τί έχετε να χάσετε ;
Φυσικά και δεν ξέρετε τι έχετε να κερδίσετε όσοι ανοίξετε την καρδιά σας σε όσα ο αδελφός μου Ιησούς, πραγματικά σαν Sananda εξέφρασε και όχι όσα οι τσαρλατάνοι ιερείς σας καυχώνται ότι ξέρουν.
Όλοι αυτοί, σήμερα αν ξαναεμφανιζόταν νομίζετε ότι δεν θα τον ξανασταυρώνανε με χαρά για να μη χάσουν τα κεκτημένα τους;
Με θλίβει η κατάσταση στον πλανήτη σας...εμένα που έχω ζήσει σε προηγούμενη ενσάρκωση μου αναζητώντας το Φως και υπηρετώντας τον Θεό, με λυπεί η κατάσταση στην οποία έχετε περιέλθει...
Όπως ορθώς ονομάζεται Kάλι Γιούγκα.
Αλλά ευτυχώς είμαστε στο τέλος κάντε παρακαλώ λίγη υπομονή ακόμα !
Είμαστε σε εποχή άνοιξης και ο Γαβριήλ σού έχει ανακοινώσει ως και η Μαρία η πολυαγαπημένη μας Παναγιά – Ισιδα, ότι η αιώνια άνοιξη δεν είναι μακριά !
30/3/2010
Message de Judas reçu par Isabelle le 05/04/2009
Je suis Judas Iscariote, celui que vous avez jugé comme un traître, tout comme vous avez jugé Salomé comme un assassin. Nous sommes tous les deux victimes de l' Histoire, tous les deux victimes de l' Amour de notre prochain.Jésus n'était pas pour moi qu'un simple maître et moi son disciple, nous étions frères et nous nous aimions.
En cette veille de semaine sainte, comme comme vous l'appelez, je me dois de rectifier une vérité, la Vérité Historique.
En ce soir du jeudi saint, après notre arrivée à Jérusalem sous les acclamations d'une foule en délire qui acclamait mon frère en tant que roi d' Israël, en lieu et place d' Hérode, le régicide, Jésus a très vite compris que la Pâque juive que nous venions fêter dans la ville sainte serait entachée de sang, car, tout comme son cousin fut arrêté et condamné pour ses idées, ni le sanhédrin, ni l'occupant romain ne laisseraient passer un tel affront et une telle opportunité pendant cette fête sacrée.
Ce soir-là, nous nous réunîmes pour manger entre disciples le repas du soir. Nous étions plus de douze, comme la tradition le dit, d'autres disciples et amis habitant Jérusalem, ainsi que Marie de Magdala et notre mère se trouvaient à ce repas. Salomé ne se trouvait pas présente, elle était retenue au loin par des obligations. Nous avons discuté de l'éventualité d' une arrestation. Nous étions certains qu'elle se produirait, et que nous, ses disciples serions arrêtés nous aussi. Jésus décida de renvoyer Marie Madeleine et ses enfants à Bethanie auprès de son frère, mais pressentant le malheur, sitôt arrivée et ses enfants en sécurité, elle fit demi-tour.
Pendant ce temps, Notre Sauveur fit sortir de la pièce où nous nous trouvions le plus grand nombre des disciples réunis et ne garda avec lui que les plus fidèles ceux en qui il avait une entière confiance. Il craignait qu'en cas d'arrestation par les romains, la foule s'y oppose et que cela se termine dans un bain de sang.
Il avait envisagé 2 possibilités:
- Soit il fuyait comme un lâche pendant la nuit et son enseignement serait irrémédiablement perdu, et lui la risée de tous
- Soit il affrontait ses juges avec, au mieux, une libération après la Pâque, après tout, il n'avait pas de sang sur les mains, ce que l'on pouvait juste lui reprocher était de ne pas suivre la loi juive telle qu'elle avait été écrite et de respecter les commandements de la doctrine qu'il disait être la seule issue de Dieu, dont il avait compris être lui-même issu. Il avait, bien entendu, en tête, le sort funeste de son cousin Jean, et bien que ça l'effrayât, il refusa de mettre dans la balance la vie d' une multitude de gens qui lui faisaient confiance, face à sa propre vie.
Alors, après avoir partagé le pain et le vin lors de ce repas qui resta si célèbre pour vous, il nous demanda de le dénoncer aux autorités romaines pour que l'arrestation se fit de nuit dans un endroit désert. Ce fut à Pierre qu'il demanda ce sacrifice, ce qu'il refusa. Ni lui, ni personne ne pouvait envisager de faire une chose pareille. Alors, il s'adressa à moi et me dit:
- " Toi mon frère aimé, fais-le pour l' Amour que tu me portes et l' Amour de ceux qui nous acclament "
- " Mais Seigneur, ils risquent de te mettre à mort ! "
- " J'y ai pensé, j'ai des fils, vous les protégerez, ils sont ma descendance, et si ma descendance se perd, vous êtes mes frères et avez aussi une descendance, ainsi que mes cousins, ainsi la descendance de David ne sera pas perdue."
- " Mais Seigneur, sachant l' amour que je te porte, ils se douteront de quelque chose !"
Là, j'avais marqué un point. Mais il se reprit et me dit:
- " Demande de l'argent pour prix de ta trahison, après, tu le donneras aux pauvres "
Je me suis effondré en pleurs, je savais qu'il agissait pour le bien de tous. Il me dit les paroles et le lieu où je devais amener les soldats et demanda qu'on aille quérir sa bien-aimée et la prévenir de son arrestation aussitôt celle-ci effective. Il disait avoir confiance car Pilate était son ami, et était sûr qu'aucun sort funeste ne viendrait de par lui. Comme il se trompait !
J'ai obéi à mon frère et l'ai livré aux romains. Les larmes me viennent encore rien que d'y penser. Comment ai-je pû accepter une telle chose, trahir mon propre frère, même à sa demande?
Il fut fait selon sa volonté. Pilate fut averti et autorisa Marie Madeleine à le visiter dans sa prison, ce fut la dernière fois qu'il vit sa femme.
Lors du jugement qui fut à une heure très matinale, à la demande des prêtres, afin que ses nombreux disciples fussent avertis trop tard que pour défendre sa cause, il fut condamné à la crucifixion ! Et je me condamnai à mort moi aussi à l'instant où il le fut !
Je l'accompagnai, caché, dissimulé sous une cape et sous mes larmes, tout le long de son calvaire. De loin, je le vis être mis en croix, sous les yeux de notre mère, et de son épouse enceinte. Tout le temps de son agonie, je refusai toute boisson et toute nourriture. Comment aurais-je pu m'alimenter alors que j'étais la cause de ses tourments ! Je vécus de cette manière l' agonie et la mort de mon frère tant aimé.
Mais alors que je croyais le cauchemar terminé, je vis Salomé accourir en hurlant de voir son aimé sur cette croix. Elle passa outre la volonté des gardes et se jeta sur les pieds du Seigneur, entravés par un clou énorme, et tout en pleurant, tenta en vain et à mains nues de l'arracher !
Quand elle fut repoussée par les gardes et pris conscience que l'homme qu'elle aimait avait cessé de vivre, elle prit le glaive d'un des soldats et tenta de se l'enfoncer dans l'abdomen, mais ne réussit qu' à se blesser. Elle fut emmenée par les autres, femmes et disciples qui se trouvaient à proximité. Cela, vos évangiles n'en disent pas un mot !
Moi, c'était plus que je ne pouvais en supporter. J'ai jeté l' argent de mon forfait et me suis pendu ! Il m' attendait de l' autre côté et m' a demandé pardon ! C'est moi qui l' ai mené à la mort et il me demande pardon !
Plus jamais je n'ai voulu m' incarner sur cette planète. Mon cycle d'incarnation n' est pas terminé, mais tant que cette planète n'aura pas terminé son ascension et que les hommes seront obligés de vivre de telles culpabilités en pensant aider son prochain, jamais je ne me réincarnerai parmi vous.
Alors, amis éveillés de Gaia, quand on vous demande de faire quelque chose, quand un ordre vous est donné, SUIVEZ TOUJOURS VOTRE CONSCIENCE AFIN QUE LE REMORDS NE VOUS TUE PAS ! Et en cette veille de Pâques, priez et ayez pitié du pauvre Judas dont vous avez fait un synonyme de traître, ce qu'il n' était pas.
Allez en paix, amis, et n'oubliez pas ce conseil.
http://ange.de.compassion.over-blog.com/article-29920576.html
Message de Judas du 30/3/2010
Je te remercie que tu m'honores avec la pensée de traduire ce message que j'avais donné à Isabelle depuis longtemps.Chaque fois que vous fêtez Pâques comme vous l'aviez établi, m'attriste, spécialement, l'ensemble des pensées et de tout ce que vous envoyez vers moi.
Vous pensez que je ne vous sens pas, que vous m'accusez, sans savoir ni qui je fus, ni de qui, la consigne, j'avais obéi !
Je vous souhaite, quand vous allez passer de l'autre côté, de ne pas regretter trop, en regardant et en vivant le film de votre vie.
Dans moi même je suis fier que j'avais servi mon frère, parce que Sananda pour moi, mais Jésus pour vous, fut mon frère. Vous ne connaissez pas que Joseph, avec Marie, avaient 9 enfants, l'ainé de tous fut Jésus.
Il vous l’avait dit lui-même, ils vous l'avaient confirmé, Gabriel et Jean l'Evangéliste, Marie, la mère de Jésus, te l'avait dit et elle t'avait donné un message merveilleux!
J'attends avec joie, de servir à tout ce que, le Père de Tous me demandera de nouveau sur votre terre, quand elle sera établie la 5eme dimension et cela sera ma joie, alors de venir et servir l'enseignement de Sananda.
Parce que en ce moment-là, tous, vous allez connaitre la vérité et vous aurez rétablie celle-ci dans vos cœurs, comme ainsi l'enseignement Sacré des Nombres Initiatiques, que Sananda te donne et, tu as vu ce que symbolise en grandeur et en beauté le nombre avec lequel ils m'ont caractérisé !
Œuvre de la non lumière fut et je te remercie pour l'hospitalité, comme elle t'avait dit Marie Madeleine, tous nous aimions et nous honorions Salomé parce que, pour nous, elle fut l'autre moitié de Jésus !
Bien sûr le Christianisme aurait eu du succès, si les gens suivaient tout ce que Sananda avait donné. Mais c'est normal, que, quand vous changiez les fondations de base de n'importe quel bâtiment, tôt ou tard cela ne tombera-t’il sur vos têtes ?
Alors qu'ils attendent, les honorables prélats, pharisiens et hypocrites de vos églises, de voir ce que Shiva leur a préparé !
Je souhaite que la résurrection réelle de la Lumière Divine de briller dans vos cœurs, parce qu'autant des bougies vous allez allumer et tant des offrandes que vous allez faire, autant de fois que vous arrivez sur la terre, si l'Amour pour Sananda ne s'établit pas dans vos cœurs, vous n'avez pas accès à ce que Christ intercède !
Si seulement, vous me compreniez, mais malheureusement pour vous, je suis de l'autre coté, et je vois comment les choses s'accélèrent, tu vois combien des messages tu en reçois !
Je vous le dis cela car, à moi-même Juda, vous ne me prêtez pas beaucoup d'attention si, je vous explique quelque chose, mais faites un peu de patience encore, et comme cela a été déjà dit, qu'avez-vous à perdre ?
Bien sur que, vous ne connaissez pas ce que vous avez à gagner, tous ceux de vous qui vous allez ouvrir votre cœur, à tout ce que mon frère Jésus, vraiment comme Sananda avait exprimé, et pas tout cela que vos prêtres charlatans se vantent de savoir.
Tous ceux là, si aujourd'hui, il allait se présenter de nouveau, pensez-vous qu'ils n'allaient pas le crucifier de nouveau avec joie, pour ne pas perdre leurs biens acquis.
Cela m'attriste, la situation sur votre planète...moi que j'avais déjà vécu en une précédente incarnation à moi, en cherchant la Lumière et en servant Dieu, elle m'attriste la situation dans laquelle vous, vous en êtes mis.
Comme justement est appelée Kali Yuga
Mais heureusement nous sommes à la fin, faites-en un peu de patience encore !
Nous sommes à la saison du printemps et Gabriel te l'avait dit, ainsi que Marie la nôtre bien -aimée Panagia -Isis que le printemps éternel n'est pas loin.
30/3/2010