Τέλος
καί
Ἀρχὴ 27ης
Μαρτίου 2015
Ἀρχὴ : Τὸ Φῶς, Τὸ Ἠμί Φῶς καὶ Τὸ Μὴ Φῶς, ἔχουν λόγο ὕπαρξης καὶ Διὰ Αὐτῷ Τῷ Λόγῳ ἔναντι Ὑψίστου Ὑπάρχουν Ὑφίστανται καὶ Εἶναι, ὍMως Ἐν Τῇ Δυνάμει Τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, δὲν εἶναι Αἰώνια οὔτε Ἄκτιστα μηδὲ καὶ Ἄσβεστα. Καὶ τὰ τρία διάκεινται ἐν Ὑπηρεσίᾳ Μετατροπῆς, ἐν Ὀδῷ Μετασχηματισμοῦ ἐν Σιωπῇ Μεταμόρφωσής σας, ἀλλὰ κανένα ἀπὸ τὰ τρία δὲν Δύναται νὰ σᾶς Ἐπιφέρει Ἕλξη Μετουσίωσης, ναὶ μόνο διὰ ὑμᾶς. Διέπονται καὶ τὰ τρία ὡς Φῶς, Μὴ Φῶς καὶ Ἠμὶ Φῶς, ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τὴν ἴδια Τῆς « Οὐτοπικῆς Νύμφευσής» των μὲ Τὰ Ὑπερῴα Φῶτα Τοῦ Ἐρέβους. Αὐτὴ ἡ Οὐτοπία Ἀντίληψης των γεννᾷ τὴν μέρα μὲ τὴ νύχτα καὶ τὸ καλὸ καὶ τὸ κακὸ διὰ ὑμᾶς, καὶ τὴν γεννεσιουργὸ Αἰτία Κάρματος καὶ Ντάρματος. Ὁ Γρῖφος εἶναι ἕνας : ἠμεῖς διακείμενοι ὡς ὑπηρέτες αὐταπάτης κάθε φύσης Οὐτοπίας Παρούσης Στιγμῆς ποῦ στὸν Μάρα προσφέρει Ὑπηρεσία, ταύτην τὴν καταγραφὴ ὑμῶν τί προσανατολισμὸ διατείνεσθε στὸ νὰ τῆς Δοθεῖ διὰ Τῆς Μηδενικῆς Συνοχῆς Μετουσίωση σας, καθὼς ἐστὲ ὑμεῖς ὡς τέκνα φύσης Χλιαρῶν ἐκτὸς Θεοῦ ; Τέλος.