Ὁρισμένοι
ἄνθρωποι, λόγῳ ἰδιοτήτων τούς, ποῦ θά
τις λέγατε ἔμφυτες, ἢ ἐπίκτητες
ξεπερνοῦν τὴν καταστάσῃ τοῦ διὰ ὑμᾶς
ἠλιθίου, εἰς βαθμῷ ὑπέρμετρης
τελειότητος διὰ τοὺς ἰδίους. Ὅμως
αὐτὸ θὰ ἦταν μιὰ περιττὴ διάλεξη
ἑνὸς ἡμιμαθοῦς σοφοῦ, εἰδικὰ ἂν
ἦταν αὐτὸς σοφιστής, ἐπὶ παντὸς
ἐπίκτητου καὶ μὴ θέματος, ἄρα ἂν
ἤσασταν δυνάμενοι καὶ προσδυνάμενοι
ἐκ πάσης πλευρᾶς τοῦ λόφου νὰ βλέπατε
τὰ ἐντὸς ὅρη τῆς ἀγνοίας σας, τότε
θὰ τρομάζατε ἐκ τῆς τραγικότητας τῆς
ὄψης ποῦ σᾶς λέγεται ὡς σύμφυτή σας,
περὶ τῶν ὅσων κατακρίνετε καὶ ἐπικρίνετε
ἐν τῇ δικῇ σᾶς καὶ “μᾶς”, φύση
ἀνθρωποτήτων μὴ δυναμένων νὰ τιμήσουν
τὴν ἔννοια ἄνθρωπος.
Ἐκεῖ,
ἂν ἤσασταν δυνάμενοι νὰ μιλήσετε μὲ
τί λόγο θὰ μιλούσατε κάνοντας καὶ τὸν
ποιητὴ ; Θὰ μπορούσατε πρὶν τὴν δύση
φίλου σας σὲ κηδεία αὐτοῦ νὰ εἴχατε
τὸν λόγο τὸν ἀπόδημο ἐπικηδείου
παρόντος ἕτοιμο ἐκ τῆς καρδίας σας νὰ
τὸν ὠθήσετε νὰ βρεῖ ἀπάγκιο στῆς
καρδίας τὰ μέρη τῶν διὰ ὑμᾶς καὶ
αὐτὸν γύρω ὡς ζῶντα ;
Μὲ
τί χρώματα θὰ φτιάχνατε πίνακα διὰ
κάθε ἀρετὴ ἀλλὰ χωρὶς πινέλα καὶ
καμβὰ ; Ναί, ἂν ἤσασταν ζωγράφος Τῶν
Οὐρανῶν πῶς θὰ ζωγραφίζατε πάνω σε
γῆ μισανθρώπων ;
Ἐκεῖ
στοῦ Devachan τὰ ἄγνωστά σας ὅρια ἂν ἡ
τέχνη σᾶς στῆς γῆς τὴ διαμονὴ ὅριζε
συμπεριφορὲς
ἄλλων μὲ χρησικτησία ἐννοιῶν περὶ
δέους ψυχῆς, ἀκτημονοῦσες περὶ
πνεύματος ὡς εὖρος καὶ διαστολὴ αὐτοῦ,
ποῖος ἔλεγχος ἐσωτερικὸς θὰ ἦταν
ἄκουσμα ἔναντι τῆς δικῆς σας ἡσυχίας
πρὶν κάθε βραδὺς καὶ κάθε πρωΐας
ἀντικρίζατε κάθε ἥλιο Δικαιοσύνης σὲ
μεσημβρίες Ὁριζόντων τῶν ἐδῶ καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ Οὐρανῶν ;
Νὰ
καὶ ποία δικῆς μου δῆθεν θέσης, δὲν
εἶναι δυνατὸν νὰ σᾶς πείσει διὰ τὴν
ταυτότητά μου, λέτε νὰ εἶμαι ἡ ταπεινότης
τοῦ ἐγωϊσμοῦ μου ἀρκετή, ἐμένα ποῦ
δὲν μπόρεσα νὰ ἐμψυχώσω καὶ νὰ ἐμπνεύσω
ἀρκετὰ ὡς θὰ ἤθελα ἀπὸ πλευρᾶς δικῆς
μου ἐγωπάθειας ἑνὸς λαοῦ καὶ τῶν
παρ' ἑαυτῶν λαῶν ὡς ἐθνόσημα κτήματα
τοῦ εἰς συμπεριφορᾶς ποιήσης αὐτῆς
ποῦ θαύμαζα ἀλλὰ δὲν εἶχα.
Ὃ
Τοῦ Περὶ Ἀνδρὸς Λόγος ὡς λέτε, μήπως
εἶναι ἀρκετὸς περὶ τῆς μὴ δικῆς μου
παρουσίας ἐκεῖ ποὺ ἡ κάθε Ἀπουσία
δικῆς μου ἠθικῆς ἄλλοτε ἐσφράγισε
τὸ σήμερα τοῦ χθές μου διὰ τὸ ὁποῖο
μοῦ προσάπτετε δάφνες ἐνῷ ἡ πλευρὰ
Τοῦ Δικαίου Τῶν Οὐρανῶν μὲ ἔχει
κρίνει καὶ ἐπικρίνει στὴν διὰ Ἐφαρμογῆς
Νόμων μὴ δυναμένων νὰ διασχίσουν
Ἀνθοφορία Λήθης ; Καὶ ἡ δύστοκη Ἔννοια
εἶναι ἡ Ἐπίληθου ἄποψης ποῦ εἶναι
παρόμοια κάθε συμφύτου διὰ ὑμᾶς ἐνῷ
διὰ ἠμᾶς ἡ «Ἐπίληθη» φύση σας
πολλαπλασιαστῆς Ἀπόλυτος Εἱμαρμένης
ἐστί.
Ἄρα
ἂν σᾶς βοηθᾷ αὐτὸ δεῖτε ποίου κάρματος
ἐν ἐπιπέδῳ Ἠπείρου δὲν εἶχαν τὴν
δύναμη τὰ δικά μου περιορισμένα μάτια
νὰ ἀντικρύσουν. Τώρα πολλαπλασιάσατε
αὐτὸ μὲ κάθε παράγοντα Μέλλοντος
Κύματος Ὠκεανοῦ καὶ φέρτε τὴ Γαῖα σὲ
περίοδο ἀποσχίσης ἐκ τοῦ Ἡλίου διὰ
νὰ δεῖτε τὸ Πεπρωμένο ὡς Δράση Ἐπὶ
Αὐτῆς Τῆς Αὔρας τῆς Γαίας τὰ δεδομένα
ἅτινα σᾶς εἶναι δυνάμενα ἡ Φαντασία
σας νὰ τὰ δεῖ ἄνευ ὁραματισμοῦ, ἄνευ
τῆς παραμικρῆς κλίμακας παρουσίας
παρὰ μόνο ἔχοντας μόνο σύμμαχο τὸν
Κλίμακος Ἀγῶνα ἔναντι Ἀρετῶν καὶ
ἤχων σαλπίσματος. Καὶ ψάξετε στὰ
σύγχρονά σας μέσα χαρτογράφησης μὲ
σύμμαχο τὸ τί στὸ ποντίκι τοῦ Συστήματος
σᾶς ΔεδΟΜένων ὡς ἕνας ποντικός εἶναι
δυνάμενος διὰ μέσῳ τῆς Αὐλόπορτας
Τοῦ Google εὕρετρα νὰ ποιήσει.
https://www.youtube.com/watch?v=fzYuwNLgfC8&index=28&list=RDs-dRyzwv2jw
Μὲ
μέτρο πάντα τὸν ἦχο τῆς Ἀγάπης.
26/3/2015