Τὸ μήνυμα Τοῦ Στρατονίκη ! 4-12-2014

Τὸ μήνυμα Τοῦ Στρατονίκη !

4 12 2014

Σᾶς παρεδόθη μήνυμά μου εἰς τὶς 1/11/2012, ὑπὸ τῆς καθοδήγησης τοῦ Εἶναι μου ἀλλὰ καὶ μέσα ἀπὸ τὴν μετριότητα τῶν καταγραφῶν ποῦ εὐδόκησα νὰ προσδώσω στὴν Εἱμαρμένη ἔναντι Ἐνσάρκωσής μου εἰς τὸν 20ό σᾶς αἰώνα.

«Ἂν μόνο μιὰ λέξη, εἶναι ἀρκετὴ διὰ τὴν Ἐκτίμηση, ἂν μιὰ λέξη εἶναι ἀρκετὴ διὰ τὴν Εὐγνωμοσύνη», σᾶς εἶχα πεῖ τότε εἰς τὴν προηγούμενη ἐπίσκεψή μου ὅτι «θὰ τὴν προσέφερα, ἴνα ἀνυψωθοῦν ἄλλοι καλύτεροι ἀπὸ ἐμὲ Ὑψηλότερα ἴνα ἡ ἑαυτῶν τῶν Πρωταρχικὴ Ἀκτὶς προσδώσει Τὰ Δῶρα «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !» .

Ἀπαγορεύεται νὰ ἀναμοχλεύσουμέ τά τότε δοθέντα {σημειῶστε, ὅμως ὅτι σᾶς ἀνέφερα ἐκεῖ εἰς τὸ σημεῖο ποὺ λέω , «ἡ Πέραν Αὐτῆς Ἱερότης Ἀνίερη καθίσταται εἰς μὴ ΔΙΑσταλτικούς Ἀτραποὺς Μνήμης» ὅτι ἔχει ἕνα λάθος, διορθῶστε τὸ λοιπὸν συμπληρώνοντας «μὴ Ἐνυπαρχούσης καμίας ἔστω ΣΥΝΙστώσας Μνημοσύνης»}.

Προσπαθῶ νὰ σᾶς βοηθήσω νὰ δεῖτε οἱ δυνάμενοι, ὡς ἔσχοντες ἐδῶ ἐπὶ τῆς γῆς ἀναμορφώσει κάθε δυνητικῆς σας ἱκανότητας ἔναντι Τοῦ Λόγγου {(μὲ δυὸ «γ» ἀλλὰ διαβάζεται σὰν ἕνα Γ χωρὶς νὰ τὸ κάνετε σὰν ἦχο G τοῦ ἀγγλικοῦ ἀλφαβήτου)} τῆς Εἰρήνης νὰ ΕΥδοκιμήσει νὰ γίνει ΣΥΝΑρωγός τῆς τρέχουσας ἐνσάρκωσής σας, ἔτσι ὥστε ἡ Μνημοσύνη καὶ ἡ Λησμοσύνη νὰ ρίξουν τὰ πέπλα τῶν Ψευδαισθήσεών σας.

Στρατονίκης λοιπὸν ἦταν τὸ ὄνομά μου, καὶ εἶναι τὸ ὄνομα ποῦ μὲ αὐτὸ μὲ τίμησε «ἡ Ἄκτιστος Δικαιοσύνη !» «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !» εἰς ἐποχὴ λαμπερὴ διὰ τὴν Ἱστορία τῆς γῆς ποῦ δὲν γνωρίζετε καὶ ἀκόμα καὶ ἂν ὑπάρχει μιὰ ἀμυδρὴ κατὰ λάθος (θὰ ποῦν μερικοὶ) παρουσία αὐτῆς τῆς ἀναφορᾶς περὶ τῆς ὕπαρξης της, πλαγίως εἰς ἔργα τοῦ Πλάτωνος, αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι αὐτὸ τὸ λάθος ἦταν τὸ μικρότερο ἐκείνου, ὅμως προσέφερε ὁ Πλάτων μὲ ἀπάτη πολλά {παρὰ τὰ ὅσα ἔκανε ἐν τῇ χλιδῇ τῶν ἀμαρτίας πολυάριθμων Ἐγὼ του, ὡς συμπαραστάτιδα ἐρωμένη του}.

Εἶναι σημαντικὸ νὰ βλέπετε τὴν προσφορά πρώτη, μετὰ ἂν σᾶς «Ἐπιτρέπει !» «Ὁ Ὕψιστος !» νὰ δεῖτε τὸ συνυπαρκτὸ λάθος ὑποχρεωτικὰ παρὸν ἐν Τῇ Εἱμαρμένῃ ἐκεῖ χρείαν ἔχετε νὰ ἀντιληφθεῖτε διὰ Τῆς Λησμοσύνης διατὶ «Ὁ Ὕψιστος !» σᾶς «Παρέχει !» αὐτὴ τὴ δυνατότητα.

Ὅμως ἂν ἀναλύσω περισσότερα, δὲν θὰ μὲ λάβετε εἰς τὰ σοβαρά, ἔτσι, δὲν θὰ σᾶς προσδώσω «Ἀρετὴ» χαρᾶς, νὰ ἐκπέμψετε νέο κάρμα διὰ ὑμᾶς. Καὶ θὰ περιοριστῶ κὰτ΄ἑξαιρέση ἀλλὰ μὲ Λόγγο εἰς τὸ μῆκος κύματος τῆς ὑπηρεσίας.

Ναὶ ἦταν χαρά μου νὰ ζήσω εἰς ἐκείνη τὴν δύσκολη ἐποχὴ ὅπου βρεθήκαμε ἀντιμέτωποι μὲ τὴν μεγαλομανία καὶ τὴν μισαλλοδοξία ἑνὸς λαοῦ, ὅστις παρὰ τὸ ὅ,τι εἰς μακρύτερο παρελθὸν τῶν προγόνων του, τοῦ ἐν Ἐπιπέδῳ Θεϊκῶν Οἰκογενειῶν καὶ ΣΥΝΔέσεων εἰς τὴν συστοιχία τῶν Συμπάντων αὐτοῦ τοῦ Κόσμου «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», ὡς ὑπήρξαντες ἔναντι συστοιχίας καὶ Ἐξοστρακισθέντες ἀλλὰ καὶ Ρυπαροί, προκάλεσαν τὴν καταστροφὴ ἐκείνης τῆς Πρωτογενοῦς Ἠπείρου ὡς «Παρελθὸν» τους ἀλλὰ καὶ τῆς μεταγενέστερης αὐτῆς ὅπου αὐτοὶ κατοίκησαν ὡς τρέχον «Παρὸν» τους μετὰ τὴν ἦτα τους ποῦ οἱ δυνάμεις τους, τοὺς κυοφόρησαν διὰ αὐτᾶς εἰς τὸ Ἐγκρεγκὸρ τοῦ πλανήτη.

Ἄρα, διὰ τῶν Ἔργων τοὺς εἰς τό Παρὸν τους, τούς ἔφεραν εἰς τό ἀμέσως μετὰ δικό τοὺς Μέλλον πᾶσα ἴδια καταστροφὴ ποῦ τοὺς εἶχε χαραχθεῖ εἰς τό Ἐγκρεγκὸρ τοῦ πλανήτη στό δικό τοὺς Βιωματικὸ Παρελθόν.

Τουτέστιν ὡς Στρατονίκης ἤμουν καὶ εἶμαι ὑπεύθυνος διὰ ἕνα τμῆμα τῆς Νίκης μας, ὅμως ἡ Νίκη μᾶς ἦταν Συλλογικὴ παρὰ τὴν ἀπώλεια ἐδαφικῆς μας κυριαρχίας εἰς ἕνα μέρος τῆς χώρας μας ποὺ δῆθεν «ἀναγκαστήκαμε» νὰ προσδώσουμε γνωρίζοντες ὅτι αὐτὸ θὰ προκαλοῦσε μετέπειτα καταστροφὲς εἰς αὐτοὺς ποὺ τοὺς παρεχωρήθη, ξανὰ καί ξανά ἔναντι τῆς Δόξης τῆς Ὀντότητος Τῆς Πίστης μας, ἄρα ἤμεθα πρὸ τῆς Ἱστορίας ποὺ ἔχετε τὰ ἀποτελέσματα τοὺς ὁρατά, παρὰ τὴν μεγαλύτερη Ἱστορία ἔναντι αὐτῶν ποὺ εἰς τὰ Ἐγκρεγκὸρ τῆς Γαίας παρέχονται.

Τουτέστιν ὅταν ἔχετε διὰ ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ πλανήτη ἕνα Παρελθὸν ὡς Ἤπειρος ποὺ παρὰ τὶς διακυμάνσεις Ὑπηρεσίας αὐτὸ μεταλαμπαδεύεται εἰς ἄλλη ἤπειρο, καὶ ἀφοῦ σήμερα οἱ κάτοικοι αὐτῆς Τῆς Ἠπείρου, εἶναι διασκορπισμένοι Παντοῦ, μόλις Τὸ Ἐγκρεγκορ τῆς Γαίας λάβει Τὴν Ἐξίσωση Πληρωμῆς ἐκ Τοῦ ΠεπρΩΜένου Διὰ Τῆς Εἱμαρμένης, τότε «Ἡ Ἄκτιστος Δικαιοσύνη !» [«ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ !» πλέον], {διότι ἔχουμε ἀποχωρήσει ἀπὸ τὰ ἐπίπεδα ἠπείρου χώρας καὶ τῆς πόλης κράτους τῆς Κλασσικῆς καὶ Ἀρχαίας Ἑλλάδος}, θὰ ἀναζητήσει τοὺς σήμερα ἀπογόνους μὲν φυλετικὰ, ἀλλὰ καὶ «προσωπικὰ» τὸν κάθε ἕνα ποὺ ἔχει Χρέος νὰ προσφέρει τὰ Δέοντα.

Ἄρα αὐτὸ σᾶς συμπληρώνει ἐκεῖνα τὰ ἐδάφια Μηνύματος, ποῦ λάβατε καὶ σᾶς ἀναλύουν περικοπὲς παρεξηγημένες καὶ συχνὰ μόνο μέσῳ τῶν ἐγὼ ἐξηγηθεῖσες εἰς τὰ πλήθη τῆς Ἀμετροπρέπειας ἔναντι κάθε Συνιστώσας Πεπρωμένου, ποὺ καὶ αὐτὸ μὲ τῆς σειρὰ του, Τὴν Λεύκανση του, ἔναντι Τοῦ κάθε Κισμὲτ παλεύει νὰ δεῖ. Διατί ; Διότι μόνο ἂν δεῖ προσφέρει.

Τὰ ὅσα ἐν τῇ σιωπῇ δώσαμε δὲν εἶναι διὰ δημόσια ἀναφορά.