Lettre
Ouverte
σὲ
ἕναν
Ἐξοστρακισθέντα….
ΧΡΗΣΤΟΣ
ΘΗΒΑΙΟΣ - Ο ΑΜΛΕΤ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
Σοῦ
γράφω πάλι ἀπὸ ἀνάγκη,
ποὺ
ἐσὺ δὲν ἔχεις.
Σοῦ
γράφω λέγοντάς σου
στὴν
Ὕστατη Ὥρα μπορεῖς,
ἂν
θέλεις.
Σοῦ
γράφω
ἀπὸ
ὑπέρβαση συμπόνιας
στῆς
τύφλας σου τὸ Εὖρος,
ἐπειδὴ
αὐτὸ τὸ εἶχα καὶ ἐγώ,
ἐπειδὴ
οὔτε ἐγὼ ἤθελα,
κάθε
φορᾷ
ποῦ
ἤμουν στὴ θέση σου.
Ὅμως
μᾶς Δίνει Ὁ Ὑπέρτατος
Τῆς
Ἁγίας Τοῦ Ὥρας
τὸ
θάρρος νὰ σοῦ πῶ
ὅτι
ἤμουν ἀνάξιος
τῶν
ὅσων διὰ ἐμὲ
πιστεύεις
καὶ ἐσύ..
Διότι
σᾶς κορόϊδεψα
πολὺ
ὅλους σας,
ἀλλὰ
Τὸν Ὑπέρτατο Θεό,
δὲν
μπόρεσα ὅσο καὶ ἂν
συνέχεια
ὅλους σας,
σᾶς
κοροΐδευα…
Κανεὶς
δὲν δύναται,
Τὴν
Ἄκτιστο Δικαιοσύνη Τοῦ
νὰ
Τῆς πεῖ λέξη…
Ἄλλωστε
θεὸς δὲν εἶμαι.
Ποτὲ
δὲν ἤμουν, οὖτες αὐτὸ
δὲν
τόλμησα νὰ σᾶς τὸ πῶ,
διὰ
ὅλες αὐτὲς τὶς φορὲς ..
«Ποῦ»
τόσο σᾶς κορόϊδεψα..
Ἔχω
ζητήσει νὰ συγχωρηθῶ
ἀπὸ
αὐτοὺς ποῦ πολὺ
ποτέ
μου δὲν τίμησα
σὲ
καμιὰ ἐνσάρκωσή μου
στὴ
γῆ αὐτή.
Καὶ
δὲν δύναμαι
ἄλλο
αὐτὸ νὰ ζητῶ..
ναὶ
οὖτες διὰ αὐτό,
βλέπεις
δὲν ἤμουν
ποτέ
μου ἄξιος,
ναὶ
ὡς ἐνσάρκωση
ἄτολμος
ἤμουν,
καὶ
ἐπειδὴ καὶ ἐσὺ
μὲ
ἀντιγράφεις,
ἄρα
καταλαβαίνεις
μέσα
στὶς νότες τῶν ἤχων
τὸν
πόνο τῆς ἀνάξιας καρδιᾶς μου
διὰ
ὅσα ἔκανα καὶ περισσότερο
διὰ
ὅσα δὲν ἔκανα.
Εὔχομαι
νὰ νοιώσεις,
Ὅ,τι
δὲν λέω,
ἐπειδὴ
ποτέ μου δὲν τὸ ἔνοιωσα
οὔτε
ἐγὼ ὅ,τι ἐδῶ σοῦ λέω..
27/12/2014