τὶς
Δυνάμεις Μου ποῦ
εἶπες
Πεπρωμένο,
αὐτὲς
μόνο νὰ 'ξερες νὰ
ὑμνήσεις,
(στὴ
στροφὴ τοῦ
δέους μαραμένος
γιὰ
σὲ ὁ
ἀνθὸς τῆς ἐλπίδας...)
δὲν
σοῦ πρέπω
δὲν σοῦ εἶμαι
ριζικό σου,
ἀφοῦ
στὶς ρίζες σου δὲν
ἔχεις ἰχὼρ ὡς αἷμα,
ἡρώων
θρέμμα καὶ θεῶν
ἀποκοῦμπι,
(ποιᾶς
σιγῇς δράμι νὰ θελήσεις
;
μηδὲ
σὲ κανενὸς
χώματος δάκρυ χῶρο)
κόμπος
χρέους εἶναι στὸ λαιμό
σου
ριζικὸ
ὀνείδους ἡ καρδιά
σου
τὰ
χέρια σου στειλιάρια
πένθους
ἀγκαλιῶν
χωρὶς ἀγάπη,
ἀπάτης
ἁμαρτίας θρεφτάρι
καὶ
ἀτολμίας τέκνο,
μάθε
ὅτι ὑπάρχω.
Ἀεδνωροῦσα
Ἀρχή.