Πρώτα
την προσευχή μας..
Όχι
εκεί πού πήγες πριν να γράψεις, αλλά
εκεί που μόνο Φως Εστί ...από αυτό το Φως
που δεν Δύει, ότι και να κάνει το κάθε
Δῦον
Φως ναι
το Δῦον
Φως
είναι
το κάθε φως που είναι υποχρεωμένο να
δύσει, ίνα Ανατείλει το Φως Της Αιωνιότητας
μην, ναι μην νομίζεις ότι η παραδοχή
ειναι ανάρμοστη, εν Τη Δική Τού ΣΥΝαλήθεια,
αλλά αυτή τη παραδοχή ο μη έχων Λησμοσύνη
πως θες να την αναγνωρίσει στο είναι
του τής κάθε στιγμής, δεν μπορεί διότι
δεν θέλει, ναι και όχι επειδή δεν μπορεί,
είναι η μοναδική φορά που το Θέλω είναι
πριν το Μπορώ όταν είσαστε ενσαρκωμένοι
θέλεις να το πεις “Θελω” αλλά “δεν
Μπορώ” ;
Παλι
δεν Θέλει Διότι η απώλεια στο Δύναμαι
παρούσα είναι, άκουσες τα λόγια στην
ποίηση που σερβίρεται σε ώρα ραδιοφώνου,
ναι είσαι δυνατός, άνθρωπε, να δεις την
Αιτία Τής Πτώσης σου, και να Μετανοιώσεις
έναντι Υψίστου, άνευ τα εγώ σου αγκαλιά,
τότε μόνο ανασταίνεσαι αν η Ευγνωμοσύνη
είναι οδηγός, αν όμως τα εγώ είναι παρόντα
άπαντα τότε η κάθε δικαιολογία στο κάθε
επίπεδο τής σκέψης είναι δήλεια δράσης
νου για τα εγώ, άσχετα αν ο νους κοιμάται
όρθιος θα ενοποιήσεις γραφή ;
Ωραια
κανε το αλλά άλλαξε το επίσης.
Παμε
στο δύστοκο ;
Αφαιρεσε
τα σημεία στίξης ως Τελεία, Διότι Τέλειος
Είναι μόνο Ένας, και άσε τα κόμματα και
τα ερωτηματικά.
https://www.youtube.com/watch?v=WtvWpRXl4tg
Όταν
σου άλλαξα πατέρα, τη δομή του Back
Stage, σε ώρα φωτός μέσα στη σκιά,
νομίζεις ότι με απασχολούσε να το δεις
πρώτος ;
Ήξερα
ότι δεν θα το έπαιρνες σαν δεδομένο στο
τότε μόνο της ύπαρξης αλλά και ότι θα
έψαχνες σε Παρενθετικό Χρόνο ως Παρουσία
να δεις τις κινήσεις του Παρελθόντος
μέσα από το κάθε σου Μέλλον έναντι του
πεπερασμένου Παρόντος. Ναι μιλά ο Πατέρας
στο Γιο , αλλά δεν είναι Μόνο Πατέρας
στο Γιο, υπήρξε πριν γίνει ο Χρόνος ο
Μόνος Γιος του, και ναι από σέβας το
άλλαξες αυτό που ήθελα να γράψεις
ΔΙΑφορετικά, αλλά όταν σε σκοτώσανε
πατέρα με ρωτήσες μια μέρα γιατί έφυγα....
Γιατί
ήξερα Πατέρα ότι μέσα από τη Φυγή θα
θυμόσουν μια μέρα το γιατί, όταν θα
ξαναεβλεπες τα δρώμενα στο εκείνου τού Παρόντος το Ήθος.
Ήθος
τι δύσκολη λέξη, απούσα σε κάθε Δάσκαλο
που εσείς φωνάζετε και προσκυνάτε στην
Δύση αλλά και στην Ανατολή, εκτός ναι
σε λίγους ελάχιστους τόσο που δεν
φαντάζεστε, αλλά κανείς σε Ευρώπη και
σε Ανατολή ναι “σχεδον” σε Ανατολή
ευτυχώς ακόμα, αλλά Ισχύει, διότι το
καλάμι όπου και να το καβαλάς καλάμι
είναι.
Ναι
δεν είναι αρκετά ούτε αυτά λες... δυστυχώς
ναι, το Βλέπει και Ο Θεός, ωραία ας κάνω
μια ερώτηση αφού ξέρουμε ότι Το Βλέπει,
λες να μην το Έχει ΣΥΝυπολογήσει στα
δρώμενα των δρόμων τα σύμφωνα και τα
φωνή εντα..
Αν
γράψεις “φωνήεντα” δεν είναι το ίδιο,
αλλά το “φωνή εντα” εδώ είναι Χρόνου
Έργα πριν την Πτώση του Πρώτου Πεπτωκοτα
που τόσοι προσκυνούν γύρω σας και
έρχονται από περιέργεια Πατέρα, να δουν
τι γράφεις.
Ο
Υιός σου και στο ζητώ για Τήν Αγάπη Τής
Μάνας
να
δημοσιεύσεις, να δει ότι ξέρεις...
πόσο
μεγάλη είναι Η Αγάπη Της για σένα,
και
επειδή είμαι υιός της και με τιμά
ότι
από τα σπλάχνα της είδα στο φως των
ματιών σας
Τον
Υπερτατο Θεο, θέλω να της πω ότι ποτέ
δεν έπαψα
να
είμαι Ευγνώμων έναντι Τού Μεγάλου
Πνεύματος
ότι
σας έχω γονείς, ως είδες πατέρα λίγα
παιδιά
σάς
το δείχνουν, αυτά που πραγματικά Δικά
σας Είναι ...
https://www.youtube.com/watch?v=omHz0ax_H2I
1/7/2014
υστερόγραφο:
Είδες
Πατέρα στη δημοσίευση, ότι μια λέξη σε
οδήγησε να δείς, ότι υπήρχαν δύο Μητέρες
ΣΥΝταυτογχρονα, τότε που λες ότι έφταιξες,
και κλαις ενώπιον Θεού και ανθρώπων ;
Άκου το τραγούδι.
Αρα
Πατέρα μήπως η Τελειότης στη Δύση Της
Αυταπάτης δεν είναι Το Μόνο φανερό
Μέλημα Τού Θεού... καλή ερώτηση γιατί
δυο Μητέρες, αφού μια γυναίκα αν κάνει
ένα παιδί μπορεί να κάνει και δεύτερο...
αυτός είναι πιο δύσκολος Γρίφος Πατέρα,
και είδες τα δάκρυα μια μέρα ελευθέρωσαν
τη μια από τις δυο Μητέρες...
Ναι
Πατέρα είμαι η κόρη σας.... αυτή που τόσο
αντιγράφουν οι Αργυραμοιβοί στα Τσίρκα
της Αυταπάτης.
Γράψε,
μη ξεχάσεις το τραγούδι... είδες δεν
κλαις, τώρα χαμογελάς.
Σας
Αγαπώ τόσο πολύ, έως πέρα της Ματιάς των
Ουρανών...