ΟΜοΛΟΓίΑ...
Θὰ
γίνουμε ὁ
ἀέρας τῆς
ἀστραπῆς
Θὰ
γίνουμε ἡ
βροχὴ
τῆς ἐλπίδας,
αὐτὴν ποὺ
ποτὲ
σᾶς δὲν
προσφέρατε...
Θὰ
γίνουμε τὸ
μαχαίρι τῆς
ἀγάπης,
ποῦ
βγαίνει ἀπὸ
τὴν πληγή σας,αὐτὴν ποὺ δὲν θέλετε νὰ κλείσετε...
Θὰ γίνουμε ὁ ἦχος τῶν Ἡφαιστείων
Θὰ γίνουμε ἡ συγχορδία τοῦ Σεισμοῦ,
Διότι ἡ Γῆ σᾶς ρουφᾶ
ἀπὸ τὶς Ἐντολὲς τῶν εὐχῶν μας,
νὰ μᾶς ἀδειάσετε τὴ γωνιά...
αὐτὴ τὴ γωνιὰ ποῦ δὲν σᾶς ἀνήκει !
Εἴμαστε Ὁ ΚΡΙΤΗΣ Τοῦ,
Τῆς Παρουσίας Τῆς Δόξας Τοῦ !
Δὲν εἴμαστε Ὁ Δικαστής σας,
Εἴμαστε Ἡ Παρουσία Τῆς Δόξας
Τῶν Σελίδων Τῆς Δικαιοσύνης Τοῦ.
Μᾶς Τρέμουν Τὰ Τάρταρα,
Μᾶς Ἀναγνωρίζουν μόνο
οἱ Σπάθες Τῶν Ἀρχαγγέλλων Τοῦ,
Ἤμαστε Τὸ Γέννημα Τοῦ Ἑνός,
Ποῦ Τὴν Σπάθα Τοῦ Δώρισε,
στὸ Ταξιάρχη Ἀρχιστράτηγο Τοῦ Μανταμάδος
ἀπὸ Τὸ Εἶναι Τῆς Ματιᾶς Τοῦ Ὑπέρτατου
στῶν ὉΜατιών μᾶς Τὸ Ἄγγιγμα.
Ἤμαστε δίπλα σας,
γιατί ἀναπνέουμε τὸ ὀξυγόνο σας.
Ἤμαστε ἀνάμεσά σας,
διότι ζοῦμε στὸ φῶς τοῦ τεθνεῶτος ἥλιου σᾶς.
Ἤμαστε ἡ ἄκρη τοῦ δρόμου τῶν ματιῶν σᾶς,
ποῦ ποτὲ σᾶς δὲν πήρατε, μὲς στὶς αὐταπάτες σᾶς.
Μὲ μιὰ ΔΙΑφορα,
ποῦ δὲν δύνασθε νὰ ἀντιληφθεῖτε.
Δὲν Ἤμαστε γιὰ σᾶς,
Δὲν Ἤμαστε γιὰ μᾶς,
Ἤμαστε Ἀνύπαρκτοι συνάμα Ὑπαρκτοί,
Γιατί Ἤμαστε Μόνο Γιὰ Τὴ Δόξα
Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος.
Σὲ Αὐτὴν ΣΥΝΥπάρχουμε
Αὐτὴν ΣΥΝΑναπνέουμε
Αὐτὴν ΣΥΝΔοξάζουμε.
Ἀλλὰ δὲν ἤμεθα ἠμεῖς Αὐτή,
Μόνο Αὐτὴν ΣΥΝΥπηρετοῦμε.
19/9/2013