Ὁ Ἄνθρωπός σας, ἐσαεὶ ἐν τῇ δική του αὐταπάτη, ἕως νὰ δεῖ τὸ φὶλμ ἢ καλύτερά τα φὶλμ τῆς ζωῆς του, διότι ἕνα εἶναι, τοῦ κάθε ἑνός σας ἀλλὰ δομηθὲν πολυστρωματικὰ τόσο ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ τὸ νοήσετε ὡς ἕνα ἄλλο ἂν ἡ αἴσθηση εἶναι Ἕνα ὅταν καὶ ὅπως ἐσεῖς ἔχετε δομήσει τὴν Δική σας Ταυτότητα Τῆς Θεϊκῆς σας Ὀντότητας, στὸ σημερινό σας Ἐπίπεδο, ποῦ ὅσο καὶ ἂν θέλουμε ἢ νὰ μᾶς ἀφήνουν οἱ Νόμοι νὰ σᾶς πλησιάσουμε, Εἶναι Ἀδύνατον νὰ Ἀντιληφτεῖτε, ὅτι δυὸ αὐτὲς Λέξεις Δὲν Ἀγοράζονται καὶ Δὲν Ἐπενδύονται, ἐκτὸς διαδικασίας Ἐνσάρκωσης.
Ὅτι καὶ νὰ μάθετε στὸ Ὑπερπέραν, ὅσο καὶ νὰ δύνασθε νὰ μαθαίνετε καὶ ἐδῶ, ἐκεῖ πρέπει νὰ ξαναγυρίσετε διὰ νὰ μάθετε νὰ Συγχωρεῖτε καὶ νὰ Μετανοεῖτε.
Μόνο
ποὺ τὸ ἐνδιάμεσό μας διστάζει δικαίως, διότι δὲν θέλει νὰ ρωτήσει ποιὸς μιλᾶ, αὐτὸ εἶναι τίμιο, διότι ἂν καὶ μπορεῖ νὰ νοιώσει δὲν τὸ κάνει, ἐπίτηδες, ἀφήνοντας Τὴν Ποιότητα Τοῦ Μηνύματος, νὰ κυριαρχήσει στὴ Μετριότητα ἢ τὸν Περιορισμὸ Τῆς Ὀνομασίας μὲ τὴν καὶ τὶς ὁποῖες εἶμαι γνωστὸς ἀνάμεσά σας, τόσο διὰ τὰ ἔργα μου ὅσο καὶ διὰ τὶς παραλείψεις μου.
Βλέπετε,
εἶναι
μιὰ ἀπὸ τὶς σπάνιες φορές, ποὺ ὁ ἐπισκέπτης θὰ ἤθελε νὰ πεῖ κάτι ἀκόμα, ἀλλὰ τὸ ἐνδιάμεσο σταματᾶ τὴν λήψη ἀπὸ σεβασμὸ στὸ ἤδη δοθέν. Στὴ Προσπάθειά μας νὰ νοιώσουμε ὄχι τί θέλλουμε ἐμεῖς, ἀλλὰ οὔτε Ὁ Πατέρας Ὅλων. Ἀλλὰ πρωτίστως Τὸ Μεγάλο Πνεῦμα.