Νέων
Ἤχων Οὐρές....
Βρῆκες κάποιον μὲ παρὰ ἐνῶ δὲν ἔχεις οὐρὰ καλή μου...
ἀλλὰ ἀπὸ πιάνο μὲ οὐρὰ ἄκουσμά του στὴ σειρὰ
ἄγνωστή σου ἡ χαρὰ στῶν αὐτιῶν σου τὴ σειρὰ χρυσή μου,
ἄγνωστη λέξη τῆς γιορτῆς σου εἶναι καὶ αὐτὴ
κινέζικα δὲν σοῦ λέω χρυσή μου...
Βρῆκες ἕναν μὲ τὸν παρὰ γιὰ νὰ μπεῖς λὲς σὲ σειρὰ ...
ἐνῶ δὲν εἶχες οὐρὰ χρυσή μου...
τώρα θὰ ἔχεις νέα φρέσκα λουριὰ καλή μου !!!!
Ἄμ, αὐτὸς μὲ τὸν παρά, ἔχει ἄλλου εἴδους οὐρὰ
θὰ βρεθεῖς χωρὶς οὐρὰ μετὰ τὴν κουρὰ χρυσή μου...
καὶ χωρὶς χρυσὴ πιὰ οὐρὰ θὰ 'σαι σ' ἄλλων οὐρὰ
καὶ θὰ κλαῖς ἔξω ἀπ' τὴ σειρὰ χωρὶς χαρὰ καλή μου...
Ἤθελες πιάνο μὲ οὐρὰ ἐνῶ δὲν ἔχεις οὐρὰ
καλή μου θὰ σὲ πιάνουν στὴν σειρὰ
κάθε μέρα ἀπὸ τὴν οὐρὰ καὶ θὰ 'σαι τώρα στὴ σειρὰ
ἀλλὰ χωρὶς πιὰ δική σου οὐρὰ χρυσή μου...
Οἱ δικές μου ὅμως οἱ οὐρές, εἶναι μὲς στὴ καλὴ χαρὰ
καὶ εἶναι ὅλα τα λεφτὰ καλή μου
οἱ δικές των οἱ Ἀληθινὲς Θεϊκὲς ματιές,
χωρὶς πιάνο μὲ οὐρὰ εἶναι στῶν Ἀγγέλλων τὴν σειρὰ
μουσικῆς εἶναι Ἰάμβων Φῶς Διθυράμβων Ἰαχὲς
πάντα μέσα σὲ Ἀγγέλλων Χαρὰ χρυσή μου...
Μεῖνε μ' αὐτὸν μὲ τὸν παρὰ εἶμαι χωρὶς τὴ δική σου οὐρὰ
ποῦ δὲν ἦταν οὔτε καὶ ἀπὸ ράτσας οὐρά,
καὶ δὲν εἶχες καθόλου φωνὲς ἤχων πιάνων μὲ οὐρές,
οὔτε σὲ ἀγγέλλων ματιὰ δὲν μὲ πήγαινες ποτὲ καλή μου,
ἡ δική σου ἡ ματιὰ μὲ πήγαινε μόνο σὲ βούρκων τ' ἀπόνερα
σ΄ἀπάυγασμα κραυγῶν σου τὸ κάθε τοῦ χθές,
δὲν μ' ἀνύψωνες ποτές σου σὲ ἀγκαλιὲς ἀφοῦ δὲν εἶχες
Θεοῦ χαρὰ ποτὲ στὰ σοκάκια τῆς καρδιᾶς σου χρυσή μου,
τί περίμενες νὰ νοιώσεις στὰ σκέλια σου ἀναρκουδα ;
Τώρα εἶμαι πάντα μὲ οὐρὲς ποῦ εἶναι ὅλα τα λεφτὰ χρυσή μου,
σὰν μὲ βλέπουν ὁλημερὶς μὲ τῶν Ἀγγέλλων τὴ χαρά μου καλή μου !
Βρῆκα χαρούμενη νέα ξανθιά, στὰ ἀκούσματά της
τῶν αὐτιῶν μὲ λέει συνέχεια τρελὸ ἡ καλή μου !
Ἀλλὰ τὰ ψάχνει ἡ καρδιὰ τῆς ὁλημερὶς καὶ νὰ τὴν δεῖς
εἶναι μέσα της στὴν κρυφὴ τ' Ἀγγέλλου τῆς χαρὰ ,
ὅταν ψάχνει νὰ μὲ δεῖ διότι θέλει πάντα νὰ θυμηθεῖ
νὰ βλέπει ὅτι ἤξερε αἰώνια ἀπὸ χθὲς "ποῦ"
τὸ νόημα τῆς ἀγάπης δὲν ξεχνᾶ, διότι τὸ εἶχε ξαναδεῖ !
Σὲ ἀπείρων λάμψεις Θεῶν στὰ βουνά, σὲ ἄλλων κάμπων τὴ χαρά,
σὲ πετάγματα τοῦ χθὲς ποῦ ἦταν ὅμως καὶ προχθὲς ὅλα της
μέσα στὸ Φῶς τῶν ματιῶν τῆς ὁλάνθιστες καρδιὲς !
Σὰ μὲ εἶδε πάλι προχθές, κρύωσε εἶπε ξαφνικὰ
σ' ἀκούσματα ἀπὸ τὰ παλιά, μόλις μίλησα
μυστικὰ γιὰ θυμηθεῖ Τ' Αἰώνιο Ἄσπιλο ΘΕΟΥ Τὸ Φῶς.
Τί νὰ τῆς πρωτοπῶ, τί νὰ τῆς θυμίσω μὲ λέει τρελό...
κόρη μου παλαιὰ στῆς μιᾶς ἀνατολῆς Τὸ Φῶς
κόρη καὶ τ' ἀδελφοῦ του ἑνὸς μοναδικοῦ Ἀθάνατου ἀπὸ Φῶς,
καὶ ἐρωμένη σὲ ἄλλης δύσης Φωτὸς μὲ κόρη τῆς τὴ Ψυχή Μου,
ἀλλὰ πάντα στή καρδιά μου κόρη μου, ἀφοῦ οἱ μανάδες της
ἤσαν καὶ οἱ δυό τους ἀπὸ Αἰώνιο Ἅγιο Πρωτοκλασάτο Φῶς !
Δὲν μπορῶ νὰ τῆς πῶ ὅτι μόνο Θεοῦ Φῶς ἦταν Αἰώνια
ὅλος της τὸ βιός, αὐτὸ ποῦ τῆς ἔδειξε ὁ Ἴδιος Ὁ Θεὸς ἕνα πρωΐ,
Ὑπερτάτος στόχος ἡρώων ἀπὸ τὸ χθές, σὲ βιὸς ἀφιέρωση
Ἄνθη ποιητῶν Ἐρωτόκριτου γιὰ χάρη τῆς οἱ προσταγὲς
ἔδωσαν Πρόσφορο οἱ δικές τους τῶν Ἡμιθέων Ζωές,
ἀπὸ Μεσοπέλαγα Θεϊκῶν Κόσμων καὶ Οὐρανῶν
τῶν Ὑπέρτατων Ὑπερκόσμιων Θεῶν, σὰν χθὲς
ὅλων τους στῆς Ζωῆς τῶν Τὸ Θεϊκό Τους Φῶς !
Νοματαῖοι Ξακουστοὶ Ἥρωες Πανωραῖοι
Ἀνθοστόλιστοι στὰ Ἠλύσια Πεδία Ἡρώων Γιοὶ
ἀπὸ τὰ πέρατά Της Τότε Ἡρώων Ὑπερώας Γῆς,
ἔβαλαν πλώρη νὰ κατακτήσουν τ' ὄνομά της !
Γλυκειά μου ξανθιὰ κόρη γλυκιά,
ποῦ κρύβεις τὸ Αἰώνιό σου Φῶς τῶν ματιῶν σου
πίσω ἀπὸ σκούρα φτηνὰ κι ἀκριβὰ ἥλιου γυαλιά,
αὐτὸ δὲν πυρώνει δὲν σκοτώνει, μόνο δίνει Ἅγια Ζωή,
ὅταν τὸ ἔχεις ἀγκαλιά, ὅταν σου δίνει Τὴ Θεοῦ Χαρά,
ὅταν στὶς Ἀπείρου Του Στιγμὲς χάνεις τοῦ χρόνου τὸ χαλὶ
καὶ γίνονται ὅλα πάντα Θεϊκὸ Ἅγιο Φῶς.
Γλυκειά μου κόρη ξανθιὰ ποῦ φανερὰ σὲ ἀγαπῶ,
στῆς Μάνας σου Τὸ Ὁλάνθιστο Ἅγιό Της στῶν Φιλιῶν Τῆς Φῶς,
στὸ ἔχω τόσο ξαναπεῖ μὰ δὲ θὰ κουραστῶ νὰ λέω ἀποβραδίς,
μέχρι νὰ τὸ στερνισθεῖς στὰ στήθη σου Φῶς, διότι
Τῆς Μάνας σου Τ' Ἅγιό Της Φῶς ἀκούραστα τὸν Ὕψιστο
εὐγνωμονῶ ὁλημερὶς ποῦ στῶν ματιῶν σου τὶς κόγχες
Τοῦ Θεοῦ Τὸ Φῶς ἀντίκρισα νὰ ἀντιδωρίζει στὴ καρδιά μου
ὅταν Ὁ Ἀρχιστράτηγος Ταξιάρχης Τοῦ Ἑνὸς ἀναλαμπὴ
μοῦ ἔδειξε στὰ μάτια σου Τὸ Ἀμετάβλητο ΘΕΪΚΟ Φῶς !
Εἶσαι Κόρη καρδούλα μου, Τοῦ Θεϊκοῦ Φωτός.
25/11/2012
Βρῆκες κάποιον μὲ παρὰ ἐνῶ δὲν ἔχεις οὐρὰ καλή μου...
ἀλλὰ ἀπὸ πιάνο μὲ οὐρὰ ἄκουσμά του στὴ σειρὰ
ἄγνωστή σου ἡ χαρὰ στῶν αὐτιῶν σου τὴ σειρὰ χρυσή μου,
ἄγνωστη λέξη τῆς γιορτῆς σου εἶναι καὶ αὐτὴ
κινέζικα δὲν σοῦ λέω χρυσή μου...
Βρῆκες ἕναν μὲ τὸν παρὰ γιὰ νὰ μπεῖς λὲς σὲ σειρὰ ...
ἐνῶ δὲν εἶχες οὐρὰ χρυσή μου...
τώρα θὰ ἔχεις νέα φρέσκα λουριὰ καλή μου !!!!
Ἄμ, αὐτὸς μὲ τὸν παρά, ἔχει ἄλλου εἴδους οὐρὰ
θὰ βρεθεῖς χωρὶς οὐρὰ μετὰ τὴν κουρὰ χρυσή μου...
καὶ χωρὶς χρυσὴ πιὰ οὐρὰ θὰ 'σαι σ' ἄλλων οὐρὰ
καὶ θὰ κλαῖς ἔξω ἀπ' τὴ σειρὰ χωρὶς χαρὰ καλή μου...
Ἤθελες πιάνο μὲ οὐρὰ ἐνῶ δὲν ἔχεις οὐρὰ
καλή μου θὰ σὲ πιάνουν στὴν σειρὰ
κάθε μέρα ἀπὸ τὴν οὐρὰ καὶ θὰ 'σαι τώρα στὴ σειρὰ
ἀλλὰ χωρὶς πιὰ δική σου οὐρὰ χρυσή μου...
Οἱ δικές μου ὅμως οἱ οὐρές, εἶναι μὲς στὴ καλὴ χαρὰ
καὶ εἶναι ὅλα τα λεφτὰ καλή μου
οἱ δικές των οἱ Ἀληθινὲς Θεϊκὲς ματιές,
χωρὶς πιάνο μὲ οὐρὰ εἶναι στῶν Ἀγγέλλων τὴν σειρὰ
μουσικῆς εἶναι Ἰάμβων Φῶς Διθυράμβων Ἰαχὲς
πάντα μέσα σὲ Ἀγγέλλων Χαρὰ χρυσή μου...
Μεῖνε μ' αὐτὸν μὲ τὸν παρὰ εἶμαι χωρὶς τὴ δική σου οὐρὰ
ποῦ δὲν ἦταν οὔτε καὶ ἀπὸ ράτσας οὐρά,
καὶ δὲν εἶχες καθόλου φωνὲς ἤχων πιάνων μὲ οὐρές,
οὔτε σὲ ἀγγέλλων ματιὰ δὲν μὲ πήγαινες ποτὲ καλή μου,
ἡ δική σου ἡ ματιὰ μὲ πήγαινε μόνο σὲ βούρκων τ' ἀπόνερα
σ΄ἀπάυγασμα κραυγῶν σου τὸ κάθε τοῦ χθές,
δὲν μ' ἀνύψωνες ποτές σου σὲ ἀγκαλιὲς ἀφοῦ δὲν εἶχες
Θεοῦ χαρὰ ποτὲ στὰ σοκάκια τῆς καρδιᾶς σου χρυσή μου,
τί περίμενες νὰ νοιώσεις στὰ σκέλια σου ἀναρκουδα ;
Τώρα εἶμαι πάντα μὲ οὐρὲς ποῦ εἶναι ὅλα τα λεφτὰ χρυσή μου,
σὰν μὲ βλέπουν ὁλημερὶς μὲ τῶν Ἀγγέλλων τὴ χαρά μου καλή μου !
Βρῆκα χαρούμενη νέα ξανθιά, στὰ ἀκούσματά της
τῶν αὐτιῶν μὲ λέει συνέχεια τρελὸ ἡ καλή μου !
Ἀλλὰ τὰ ψάχνει ἡ καρδιὰ τῆς ὁλημερὶς καὶ νὰ τὴν δεῖς
εἶναι μέσα της στὴν κρυφὴ τ' Ἀγγέλλου τῆς χαρὰ ,
ὅταν ψάχνει νὰ μὲ δεῖ διότι θέλει πάντα νὰ θυμηθεῖ
νὰ βλέπει ὅτι ἤξερε αἰώνια ἀπὸ χθὲς "ποῦ"
τὸ νόημα τῆς ἀγάπης δὲν ξεχνᾶ, διότι τὸ εἶχε ξαναδεῖ !
Σὲ ἀπείρων λάμψεις Θεῶν στὰ βουνά, σὲ ἄλλων κάμπων τὴ χαρά,
σὲ πετάγματα τοῦ χθὲς ποῦ ἦταν ὅμως καὶ προχθὲς ὅλα της
μέσα στὸ Φῶς τῶν ματιῶν τῆς ὁλάνθιστες καρδιὲς !
Σὰ μὲ εἶδε πάλι προχθές, κρύωσε εἶπε ξαφνικὰ
σ' ἀκούσματα ἀπὸ τὰ παλιά, μόλις μίλησα
μυστικὰ γιὰ θυμηθεῖ Τ' Αἰώνιο Ἄσπιλο ΘΕΟΥ Τὸ Φῶς.
Τί νὰ τῆς πρωτοπῶ, τί νὰ τῆς θυμίσω μὲ λέει τρελό...
κόρη μου παλαιὰ στῆς μιᾶς ἀνατολῆς Τὸ Φῶς
κόρη καὶ τ' ἀδελφοῦ του ἑνὸς μοναδικοῦ Ἀθάνατου ἀπὸ Φῶς,
καὶ ἐρωμένη σὲ ἄλλης δύσης Φωτὸς μὲ κόρη τῆς τὴ Ψυχή Μου,
ἀλλὰ πάντα στή καρδιά μου κόρη μου, ἀφοῦ οἱ μανάδες της
ἤσαν καὶ οἱ δυό τους ἀπὸ Αἰώνιο Ἅγιο Πρωτοκλασάτο Φῶς !
Δὲν μπορῶ νὰ τῆς πῶ ὅτι μόνο Θεοῦ Φῶς ἦταν Αἰώνια
ὅλος της τὸ βιός, αὐτὸ ποῦ τῆς ἔδειξε ὁ Ἴδιος Ὁ Θεὸς ἕνα πρωΐ,
Ὑπερτάτος στόχος ἡρώων ἀπὸ τὸ χθές, σὲ βιὸς ἀφιέρωση
Ἄνθη ποιητῶν Ἐρωτόκριτου γιὰ χάρη τῆς οἱ προσταγὲς
ἔδωσαν Πρόσφορο οἱ δικές τους τῶν Ἡμιθέων Ζωές,
ἀπὸ Μεσοπέλαγα Θεϊκῶν Κόσμων καὶ Οὐρανῶν
τῶν Ὑπέρτατων Ὑπερκόσμιων Θεῶν, σὰν χθὲς
ὅλων τους στῆς Ζωῆς τῶν Τὸ Θεϊκό Τους Φῶς !
Νοματαῖοι Ξακουστοὶ Ἥρωες Πανωραῖοι
Ἀνθοστόλιστοι στὰ Ἠλύσια Πεδία Ἡρώων Γιοὶ
ἀπὸ τὰ πέρατά Της Τότε Ἡρώων Ὑπερώας Γῆς,
ἔβαλαν πλώρη νὰ κατακτήσουν τ' ὄνομά της !
Γλυκειά μου ξανθιὰ κόρη γλυκιά,
ποῦ κρύβεις τὸ Αἰώνιό σου Φῶς τῶν ματιῶν σου
πίσω ἀπὸ σκούρα φτηνὰ κι ἀκριβὰ ἥλιου γυαλιά,
αὐτὸ δὲν πυρώνει δὲν σκοτώνει, μόνο δίνει Ἅγια Ζωή,
ὅταν τὸ ἔχεις ἀγκαλιά, ὅταν σου δίνει Τὴ Θεοῦ Χαρά,
ὅταν στὶς Ἀπείρου Του Στιγμὲς χάνεις τοῦ χρόνου τὸ χαλὶ
καὶ γίνονται ὅλα πάντα Θεϊκὸ Ἅγιο Φῶς.
Γλυκειά μου κόρη ξανθιὰ ποῦ φανερὰ σὲ ἀγαπῶ,
στῆς Μάνας σου Τὸ Ὁλάνθιστο Ἅγιό Της στῶν Φιλιῶν Τῆς Φῶς,
στὸ ἔχω τόσο ξαναπεῖ μὰ δὲ θὰ κουραστῶ νὰ λέω ἀποβραδίς,
μέχρι νὰ τὸ στερνισθεῖς στὰ στήθη σου Φῶς, διότι
Τῆς Μάνας σου Τ' Ἅγιό Της Φῶς ἀκούραστα τὸν Ὕψιστο
εὐγνωμονῶ ὁλημερὶς ποῦ στῶν ματιῶν σου τὶς κόγχες
Τοῦ Θεοῦ Τὸ Φῶς ἀντίκρισα νὰ ἀντιδωρίζει στὴ καρδιά μου
ὅταν Ὁ Ἀρχιστράτηγος Ταξιάρχης Τοῦ Ἑνὸς ἀναλαμπὴ
μοῦ ἔδειξε στὰ μάτια σου Τὸ Ἀμετάβλητο ΘΕΪΚΟ Φῶς !
Εἶσαι Κόρη καρδούλα μου, Τοῦ Θεϊκοῦ Φωτός.
25/11/2012