Ἡ παρακαταθήκη
ἑνὸς χρόνου Ἔχει χρόνο ;
Διαφορετικὰ, πῶς Ἔσχει
Ῥῆμα
ΔΙΑφορετικότητος,
ἔξω ἀπὸ τὴ φορὰ, τοῦ
διὰ ὑμᾶς Χρόνου,
ὅστις καθίσταται
Ἄχρονος, ἐν τῇ κάθε ἐαυτοῦ ῥύσει ;
Τὸ Χθὲς τοῦ κάθε
Μέλλοντος σᾶς, πότε εἶναι ἤδη Ὑπαρκτὸ,
ὡς Παρελθὸν ἀμετάκλητο,
καὶ μὴ ἀναστρέψιμο Παρόν,
εἰδικὰ καὶ πρὶν κἄν
ὑπάρξει, ὁ Τρέχων Χρόνος Ζωῆς τοῦ
[Ἐν
Τῷ Ἑνὶ
Τῆς Αἰωνιότητος] χρόνου,
ποὺ [Tὸ ῥῆμα]
ἀνάγκη δὲν ἔχει, μηδὲ
καὶ ὑμᾶς ἐντός τοῦ ;