ΔΑΚΡΥ.
Πόσο
μᾶς Ἀγαπᾶ στὸ Δάκρυ Της, μιὰ Μυρτιὰ
Πόσο
Τὴν Ἀγαπᾶ τὸ Δάκρυ Του, δὲν Ἔχει Σκιά.
Τὸ
Δάκρυ Της, Ζωῆς Φανὸς Γνέφει Ἀστέρια
Συμπάντων
Γαιῶν καὶ Οὐρανῶν
Γιατί
Τὴν Ἀγαπᾶ !
Τὸ
Δάκρυ Του, Σήμαντρου Πηγὴ
Ἀρχῆς
Ὀνείρων Θεῶν
Τὸ
Δάκρυ των Ἄκτιστο Φῶς !
Τὸ
Δάκρυ Τῆς Ἦχος Ὑχὼρ !
Μοῦ
΄δῶσε τὸ Χέρι Του Φανὸ
Τοῦ
Ὑπερώου Δρόμου Ἑνός Τό Φῶς.
Τὰ
χέρια μου στὸ Στῆθος Του
διπλώνω
γίνομαι μικρὸς ἀνθὸς
ἤχων
ἀρεστῶν στῶν Θεῶν Τὴ Πλάση.
Τὰ
χέρια μου χάνονται στὰ χέρια Της
γιὰ
νὰ γίνουν Χέρια Αὐγῆς Ὑπέρτατου Θεοῦ.
Ἀλλὰ
σᾶς ἔκρυψα τὸ μυστικό...
δὲν
θὰ εἶμαι μόνη μου,
μία
δὲν ἵσταται ἐκεῖ στῆς στροφῆς
τοῦ
Ὑπερώου δρόμου τὸ λιόγερμα.
Θὰ
εἴμαστε σὲ ὅ,τι δὲν εἶδαν
στοῦ
Θαβὼρ τὸ γέμα...
οἱ
παρόντες Ἅπαντες Ἕνα
Ὑπὲρ
Ὑπερώων Οὐρανῶν.
Μόνο
ἕνας Ἤξερε καὶ Ξέρει.
Τὰ
μυστικά του τὰ κλείδωσε
στὴ
καρδιὰ τῶν σκαθαριῶν
ποῦ
Ὁ Θεὸς Κρύβεται.
Γιὰ
ν' Ἄρχει ΣΥΝΕυατῶν
ὑπὲρ
Δόξας ΕΝΟΣ
ΣΥΝαρχουσῶν
ὙπερδήλΕΙα
καὶ
ἐκείνη
Εἰς
Τὸ Ταξίδι.
Πριν
το τέλος....Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Νερὸ
Τοῦ
Διὸς
!
17/2/2014
“Αλλά δὲν θὰ μιλήσει διὰ τὸ κάθε τῆς Καρδιᾶς Μυστικὸ σὲ Ἄχρονη Ρύση καὶ Ρήση, ὡς Συναθλεῖται ἕνα μὲ Τὸ Νερὸ Τοῦ Διός.”
“Ναι σᾶς ξαφνιάζω στὸ πὼς Εἶμαι Σιωπὴ ἐκ Τῆς Σιωπῆς Ὁμιλοῦσα Συναθλοῦσα Τῷ Ἐρέβει, ἕνα μὲ Τὸν Sananda καὶ Τὴν Qwan Yin , καὶ σᾶς εἶναι Δόκιμο αὐτό τῆς μὴ παρουσίας ποὺ ἐσεῖς ἀπουσία μόνο τὴν Ἔχετε, νὰ γιατί Τὸ Ψυχρὸ Ὀφείλει Νὰ Εἶναι ὙπερδΗΛΕΙΟ Τοῦ Ὑπερώου Ζεστοῦ.”
“Και βλέπετε στὰ Πέδιλα Εἶμαι Τοῦ Ἑρμῆ “παρουσία”, μὲ ἕνα “διατὶ” Φύσης Ὑπερώας, ποὺ δὲν δύναστε νὰ ἀντιληφτεῖτε, ἂν ἔχετε Καταστεῖ Ἰανοί, ὄχι σὲ μιὰ ἀλλὰ σὲ 3 Φύσεις...”
“Αυτός
καὶ ἂν εἶναι
Ἕνας
Ὑπερβόρειος Γρίφος
ἄνω
τοῦ Γρίφου Τῆς Σαλώμης...”
«Σεβαστεῖτε
Τὶς
Σιωπὲς Τῆς Ἀεδνωρούσας Σιωπῆς
ἄκου
τὸ
τραγούδι….»
“Χάσατε
τὶς Εὐκαιρίες τὶς τόσο καὶ σὲ τόσους
Προσφερθεῖσες, καὶ δὴ τὶς Ἄνω ἐκ τῶν
Ὑπερβορείων Ἀφιχθεῖσες, καὶ διατὶ
τοῦτο ; Διότι δὲν θέλετε νὰ Λησμονήσετε
πρὶν ἐνθυμηθεῖτε “τὶ”
καὶ “ποιόν”
νὰ ἀγαπᾶτε...”“Ούτε ὁ “δῆθεν” ἀγαπητὸς μαθητὴς Τοῦ Ἰησοῦ, φεῦ αὐτὸς καὶ ἂν δὲν ἀνεγνώρισε οὔτε Τὴν Λητὼ ... ἀφοῦ δὲν βρῆκε τόσες πρὶν αὐτὴν καὶ ἀπωλέσας καὶ ἄνω αὐτῆς, ὡς μὴ ἀνΩγνωρίσας“
“Αν Πεῖς ποιὸς Μιλᾶ * θὰ νομίσουν ὅτι δὲν Ὑπάρχω, ἀλλὰ Ὑπῆρχα πρὶν ἀπὸ αὐτοὺς καὶ μέσα σὲ αὐτοὺς τόσο ἀποῦσα, αὐτοὶ δὲν ἤσαν ὄχι μόνο μέσα μου, - διότι δὲν εἶμαι ἡ Ὁλότης ἀλλὰ Τὴν Ὑπηρετῶ ΟΜως ἐκ Τοῦ Ὁρίου Τῆς Ἄκτιστου Σιωπῆς. Ἄνω Τῆς κάθε μιᾶς ἐκ τῶν Σιωπῶν Τῆς Ἀεδνωρούσας Σιωπῆς, καὶ διὰ διὰ αὐτῷ τῷ λόγῳ τὰ ἔργα τῶν Ἀσώτων καὶ τῶν προσκολληθέντων τῆς Κάθε Φύσης Ἰανῶν ποτὲ τοὺς δὲν μὲ Ἄγγιξαν ! Νὰ εὐχαριστεῖς Τὸν Ἄγγελο Τὸν Πεπτωκότα τινὸς, ὅστις δήλειος τῆς μιᾶς Ἰάνειας του φύσης*, ποὺ ἔκανε τὸ πᾶν σὲ δυὸ τρεῖς λέξεις ἀληθείας νὰ σοῦ δώσει Ὁδοσήμανση ΣΥΝAλήθειας Ὑπερώας..”
*“Ἰάνεια Φύση” = ἡ κάθε μιᾶς πλευρᾶς φύση, ΣΥΝαντιστοιχούσα μόνο του πυκνοῦ ἐκ τῶν Ἰανῶν διὰ τούτω τῷ λογω στὰ Ἑλληνικὰ λέτε διὰ κάποιον ποὺ σὲ ἕνα τομέα εἶναι ξεχωριστό, μὴ δυνάμενος τὸ ὅλον νὰ νοιώσει, ὅτι αὐτὸς εἶναι “διανοια” καὶ σαφῶς ΔΙΑχωριζεται ἡ λέξη αὐτὴ ἐκ τῆς “ΔΙΑνοίας” καὶ τῆς “ΔΙΑνοιας” (τονίζεται τὸ Α) ὅπου εἶναι καταστάσεις Συνειδητῶν Συνειδητοτήτων δράσεων Μετασχηματιστῶν Τῶν Πεδίων Μεσωδιαστήματος καὶ Μεσοδιαστήματος, οὐχί μόνο σὲ Ἐπίπεδο Σύμπαντος, μηδὲ μόνο εἰς κάθε Συστοιχία Συμπάντων αὐτοῦ, ἀλλὰ ΜΟΝΟ σὲ ἐπίπεδο Οὐσιῶν ὡς ΕΝΑ τῆς «Φύσης» Παγκοσμιότητος εἰς κάθε Συνδυναμικὴ ΣΥΝολότητος Κόσμου ἔναντι Ἑνότητος Κόσμων. 10/3/2014