Εἴπατε “δὲν μπορεῖτε ...” ὡραία ἃς τὸ δοῦμε αὐτό, ἂν θέλετε... πᾶμε γιὰ ΔΙΑλογισμό πρῶτα...
Πότε,
δὲν μπορεῖτε νὰ κάνετε κάτι; Ἔχετε
ἀναρωτηθεῖ, ἐνῶ νομίζετε ἑαυτοὺς
τόσο πολὺ ἐλεύθερους, οἱ πλεῖστοι ἐκ
τῶν ὁλοτήτων ἐξ ὑμῶν εἴτε εἶστε
ἐκτὸς εἴτε ἐντὸς εἴτε ἐπὶ τὰ αὐτά,
ἔναντι Θεοῦ ; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ μοῦ
ἀπαντήσετε ἐσεῖς ὡς ἐνδιάμεσο, ἐσεῖς
ἔχετε μπεῖ στὴ σιωπή σας καὶ εἴδατε
σήμερα τὸ τραγούδι ποῦ λέγατε στοὺς
Ἀγγέλλους τὸ πρωὶ, νομίζετε ὅτι δὲν
τὸ ἀκούσανε ; Ἢ νομίζετε ὅτι ἐπειδὴ
δὲν εἴχατε ἐσεῖς χαρτὶ καὶ στυλὸ
ὅτι ἐκεῖνοι δὲν πῆγαν τὸ τραγούδι
σὲ κάθε ἐκδοχὴ Τοῦ Ἐκεῖ ποῦ ἡ καρδιὰ
σᾶς ἤθελε...
Καὶ
εἶδε κάποιος ὅτι στὸ ὄνειρο ποὺ εἶδε
χθὲς τὸ βράδυ, ἡ Παράλληλη Παρουσία
ἠτο μιὰ "πραγματικότης" μέσα ἀπὸ
τὸ Νοῦ, ἄρα ὡς Ὁ Νοῦς Ὁρίζει κανεὶς
δὲν καθορίζει, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ
μεγαλύτερη στενοχώρια αὐτῶν ὅλων ποὺ
νομίζουν ἑαυτοὺς σημαντικούς, ἐνῶ
εἶναι ἀνάμεσά σας, ἀλλὰ μόλις φύγουν
ἀπὸ ἐκεῖ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔνθεν μεριά,
οἱ ἐδῶ μάσκες ἐκεῖ δὲν χωροῦν, οὔτε
τὰ ἐδῶ μεγαλεῖα ἐκεῖ δὲν ἔχουν ἄξια.
«Καὶ λοιπὸν ποῦ εἶναι ἡ
ἀξία ;», ἐρωτᾶνε τόσα, οἱ ἐδῶ
ἐρχόμενοι ἀναγνῶστες μὴ θέλοντας
οὔτε νὰ δοῦν καὶ μὴ ποτὲ δυνάμενοι
νὰ νοιώσουν, ἀλλὰ εἴδατε Ἡ Παναγία
σὲ μιὰ Δύναμη ΑΓΙΑ
ΔΙΑφορετική ἀπὸ αὐτὴν ποὺ
τὴν ξέρετε καὶ ἐσεῖς σὰν ἐνδιάμεσο,
“προχθές” ἕνεκα τοῦ τριπλοῦ χθὲς
τῆς καρδιᾶς δύο âmes sœurs
ἀλλὰ ὄχι στὸ ἴδιο περιορισθὲν «Ἐδῶ»,
καὶ σὲ μέρα τῆς χαρᾶς σας, Ἔδειξε Σὲ
Ἐκείνη ποῦ ἦταν μάνα τῆς κόρης της,
καὶ δική Tῆς κόρη, Τὸ
Ἀρρωμα Τὸ Ὑπερῶο Της, καὶ ἐσεῖς δὲν
στεναχωρηθήκατε ποῦ δὲν τὸ νοιώσατε
! Διότι ἀγαλλίασε ἡ καρδιά σας ποῦ Ἡ
Μάνα Τοῦ Χριστοῦ, ἔδειξε στὴ μάνα τῆς
καρδιᾶς σας γιὰ ἐσάς, αὐτῆς ποὺ
λατρεύετε ὡς καὶ Ἡ Μάνα Τοῦ Χριστοῦ
διὰ τὴν Ἐλπίδα Τῶν Αὔριο, Τὸ Ἄρρωμα
Τῆς Ὁλότητας! Αὐτὸ ποὺ δὲν εἶχε
ποτὲ παρουσιασθεῖ, κυρίως
ποτὲ στὴν χώρα ποὺ περπάτησε Ὁ
Sananda καὶ γεννήθηκε ὡς Ἰησοῦς !
Τὸ
γιατί εἶναι αὐτονόητο διὰ τοὺς Ἔχοντες
Μνημοσύνη καὶ δὲν ἐπηρεάζονται ἀπὸ
τὰ ἀπόβλητα οὔτε τῶν Ἀστρικῶν, καὶ
κυρίως οὐδέποτε καὶ ἀπὸ τὰ κάθε φύσης
ἔργα τῶν Ρυπαρῶν... ἀλλὰ οὔτε καὶ ἀπὸ
τὰ νοσήματα τῶν Ἐξοστρακισθέτων.
Καὶ
εἴδατε μιὰ ἀλλαγὴ κάνατε σὲ μιὰ σειρὰ
γραφῆς, σὲ κείμενο Ἱερό, ποὺ δὲν
τολμᾶτε νὰ τὸ δημοσιεύσετε, καὶ ἂν
καὶ ὅταν τὸ δημοσιεύσετε, ἐδῶ σίγουρα
σὲ αὐτὸ τὸ blog δὲν θὰ δημοσιευτεῖ
ποτέ, ἄρα νὰ ἡ ἀπάντησή μου, σὲ ὅ,τι
μὲ ρωτᾶτε νὰ σᾶς πῶ καὶ νὰ σᾶς
προσδώσω ὡς ρῆμα, στὸ «Τί»
ΣημΕνει διὰ Τὸν Ὕψιστο νὰ μὴν μπορεῖτε
μέν, ἀλλὰ νὰ ὑπηρετεῖτε σίγουρα Τό
Θέλημα Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος.
Εἴδατε ἕνα λάθος πλῆκτρο ποῦ πατήσατε, τί σημεῖο ἔναντι Τοῦ Πεπρωμένου ; Κρατῆστε τό στὴ καρδιά σας, καὶ ἃς μὴν ἀνησυχεῖ κάποιος, στὸ ταξίδι ποῦ πῆγε στὰ ὄνειρα τοῦ χθές, δὲν ἦταν μακριὰ ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία ποὺ καὶ στὰ ὄνειρά του τόσο Συναρμονικὰ ἔναντι Τῆς Συνελευθερίας παλεύει ...
Μίθρατις.
10/5/2014