Lara Fabian-Concert Live 2002 Tu Es Mon Autre (With Rick Allison)
Γράφετε, καὶ μὴν σκιάζεστε εἰς τὴν καρδιά σας, διότι ὅταν ὁ ἄνθρωπος ὡς ἐνσάρκωσις, δύναται νὰ ἀπευθύνεται ΅Εἰς «Τὸν Ὕψιστο Ὅλων !» καὶ νὰ λέει, ἐν συντριβῇ τῆς καρδιᾶς του : “Ὅ,τι «Ἐσὺ !» «Θέλεις !» ...” καὶ νὰ μὴν ζητᾶ, διὰ Τὸ Εὖρος τῶν ὅποιων “Ἐγὼ” τοῦ τὸ παραμικρό, ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὰ ὡς τμήματά του, ἐν τῇ ἐνσαρκώσει του, πάλι τοῦ ζητᾶνε, {ἀκόμα καὶ μὲ δίκαια καὶ ὁλοφώτεινα ἐπιχειρήματα, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ φύση τους}, ἀλλὰ ἐκεῖνος δρᾶ, διὰ Ὅλα Τά Παιδιὰ Πρῶτα Τοῦ Θεοῦ, Τότε καὶ Μόνο Τότε «Ὁ Ὕψιστος !» « Ἀνοίγει !» Τὴν Ὑπερώα Ἀγκαλιά «Τοῦ !»...
Τὴν Ἀλήθεια αὐτὴ ποῦ σᾶς τὴν περιγράφουμε καὶ Τὸ Ὅλον Τοῦ Εἶναι αὐτοῦ Τοῦ Τραγουδιοῦ Ἔχει, πού σᾶς Δείχνει τόσο Ὁ Στίχος ἀλλὰ καὶ Ἡ Μουσική Τοῦ, αὐτὸ Ὡς Ἑνότητα κανεὶς ἀπὸ Τοὺς Ἀποστόλους Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοὺς Ἔχοντες “Ξαναενσαρκωθεῖ” εἰς αὐτὴ τὴ γῆ, οὐδέποτε δὲν ἦτο Ἱκανὸς Νὰ Τὸ Νοιώσει, ἕως τοῦδε, ναὶ σαφῶς εἰς τὶς μετέπειτα Ἐκείνης Τῆς Ἐποχῆς ἐνσαρκώσεις τους, ποῦ ἐκεῖνοι ἤσαν Μαθητὲς Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκόμα καὶ ἄν, κάποιος ἐξ αὐτῶν εἶναι ἐνσαρκωθεῖς σήμερα, καὶ ἄνευ Παρουσίας Τῆς Ἡλικίας Τῶν 49 του Μαΐων, ὡς Ὁρόσημο Μέλλοντος Ἐρχόμενου καὶ Δυνητικοῦ,
ΔΙΟΤΙ :
Ἤμεθα ἐντὸς Τοῦ Χρονοχρόνου
Τῆς Φύσης Τοῦ Λυκαυγοῦς .
Ἤμεθα Ξεκάθαροι
ἀλλὰ καὶ Ὑπερδήλεια Ἀπόλυτοι.
Διὰ τούτῳ τῷ λόγῳ ἜΝΑντί Τοῦ ΛΟΓΟΥ «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», ἐδῶ ΣΥΝυφίσταται ἕνα παράθυρο ἀνοικτό Τῆς Δήλειας Ἡλικίας, ἀλλὰ οὐδέποτε πιὰ εἰς λίγο ἜΝΑντί Αἰωνιότητος, διὰ τοὺς ἔχοντες περάσει τὸ ὅριο αὐτῆς τῆς Ἐνσαρκωθείσης πλέον Ἡλικίας εἰς Πλανήτη «Τοῦ !» Τοιαύτης Ὑφιστάμενης Φύσης «Τοῦ !» καὶ Διάστασης «Τοῦ !» .
Ἐκ Τῶν Δικαίων Δόξης
Τῆς ΣΥΝΔΙΑΣτικῆς Εἱμαρμένης
«Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !» .
Ἄρα, σᾶς παρακαλοῦμε καὶ σᾶς λέμε ὅτι, ἀκόμα καὶ ἂν ἤσασταν, τὶς ἐξ ὑμῶν, ἄνω τοῦ Ὁρίου αὐτοῦ, ποῦ περιγράφουμε, ἀλλὰ Ἐκ «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», σᾶς εἶχε Ἀποσταλεῖ Ἐκ Τῶν Πνευματικῶν Συζυγιῶν σας, Ἡ Δυνητική «Τοῦ !» Ἀπόφασις, Ὡς Προσφορὰ Δράσης «Τοῦ !», μέσῳ καὶ Τῆς Σιωπῆς «Τοῦ !», εἰς Τοὺς Τροχοὺς Τῶν Ἐπαναγεννήσεων «Τοῦ !» διά ὑμᾶς, εἰς ὅλο Τό Φάσμα Τῶν Συμπάντων Τοῦ Κόσμου σᾶς μιὰ ἀκόμα εὐκαιρία «Ὑψίστου !» καὶ Ὑπερώας Σημασίας, μὲ ὅριο ὑπὸ τῆς ἡλικίας ταύτης διὰ ὑμᾶς, καὶ ἐσεῖς γνῶστες εἰς τῆς καρδιᾶς σᾶς τὸ Εὖρος Συνειδητὰ εἰς τὰ πλαίσια Τῶν Νόμων «Τοῦ !», «Τοῦ Θεοῦ !» [«Τοῦ Θεοῦ !» = «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !»], Δράσατε, σεβόμενοι καὶ τοὺς νόμους τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ Ὑπηρετώντας “ΠΡΩΤΑΙΑ” {ἐπίρρημα δηλαδὴ Δήλειου Τρόπου «Τοῦ !», εἶναι ἡ λέξη ἐδῶ ὡς Ἔννοια «Τοῦ !» } καὶ “ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ” μὲ «Σέβας Ποιεῖν» διὰ Τοὺς Νόμους «Τοῦ Θεοῦ !», καὶ Εἴσαστε Δήλειοι εἰς τὴν 12η σᾶς καρδιὰ ἔναντι Τῶν Νόμων Τῆς Θεογονίας «Τοῦ !», τότε, εἰς τὰ μάτια Τῆς Ὑπερώας Δικαιοσύνης «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !», ἁμαρτία δὲν ποιήσατε, οὔτε ἔναντι τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ οὔτε ἔναντι «Τοῦ Θεοῦ !», ἂν ἤσασταν Τίμιοι ἐντός τῆς κάθε σᾶς καρδιᾶς Σεβασθεῖς, Σεβόμενος καὶ «Σέβας Ποιῶν» Μόνο ἔναντι Τῶν Ὑπερώων Ὑψίστων Οὐρανίων Συζυγιῶν «Τοῦ Μεγάλου Πνεύματος !» , διὰ Τῆς Μνημοσύνης, διότι ἡ “Ἄλλη” Συγκοινωνοῦσα πλευρὰ, ἦταν κάτω τοῦ Ὁρίου τοῦ δικοῦ σας, ἀλλὰ ἐντός Τῆς Λησμοσύνης «Τοῦ !» , ἄρα νὰ λοιπὸν πῶς, Ἡ Ὑπερώα Ἀγάπη «Τοῦ !», «Εἶναι !» Πανταχοῦ Παροῦσα καὶ Πληροῦσα ἐν Τῇ Εἱμαρμένῃ ΣΥΝΔοξάζουσα Ὅλα Τά Ἄνθη Τῆς Τοῦ Ἐρέβους «Τοῦ !», εἰς Ὅλα Τά Ἄχρονα Ρήματα Τῆς. Δυστυχῶς πάλι, οἱ τῆς μὴ ἀγάπης τιμητὲς καὶ οἱ πάλε ποτὲ ὑπηρέτες της, δὲν φερθήκανε ὅλοι τους, διὰ Τὰ Μάτια Τοῦ Πατρός Ὅλων “Ἔντιμα” εἰς αὐτὸ τὸ σημεῖο. Οὐχὶ οἱ ἔχοντες, ἀκόμα αὐτιὰ καὶ ὦτα, ἀλλὰ οἱ διαθέτοντες μόνο αὐτά, ἃς εἶχαν τολμήσει τουλάχιστον ἀκούοντες Τὴ Φωνούλα μέσα τους τὴ “μικρή”, τὸ νὰ εἶχαν προσπαθήσει νὰ ἀκούσουν τὸν ψίθυρο τῆς φωνῆς μας...