Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

μέ λόγια

Παρακαλῶ σας, μὴν ἔχετε τὴν βιασύνη ὁδηγὸ εἰς τῆς ἀνυπομονησίας τὰ μονοπάτια, ἃς ἔχετε τὴν ἐγρήγορση εἰς τὴν χαμηλότερη ταχύτητα βηματισμοῦ καὶ Νοῦς μόνο νὰ Γρηγορεῖ. Διατὶ Ὅμως νὰ σᾶς μιλῶ διὰ Τὸν Νοῦ, [καὶ ὄχι διὰ τὴν καρδιὰ ; ], κατὰ προέκταση αἰτιῶν χωρὶς ἀποτέλεσμα ; Διότι κάθε ἄρνηση σᾶς, εἶναι μεταγενέστερη τοῦ προβλήματος. Δηλαδή, χῶρο μέσα σᾶς καὶ δίπλα σᾶς δὲν μοῦ ἔχετε διαθέσιμον.
Σᾶς ὁμίλησε ὁ ἐτεροζυγωτὸς ἀδελφός μου, καὶ εἴδατε ὅτι ἤμουν ἕνα ἀμετάκλητο παρὸν εἰς στῆς σιωπῆς τοῦ τὴν μὴ παρουσία. Τί σημαίνει αὐτὸ ; Σημαίνει ὅτι δυνητικὰ ὅπου εἶναι ὁ ἕνας, εἶναι καὶ ὁ ἄλλος, ἀλλὰ χωρὶς νὰ παρουσιάζεται [Εἶναι βιωτὴ αἴσθηση, ὅτι δὲν εἶναι παρὼν, ὁ ἕνας στὰ πόδια τοῦ ἄλλου, ἐνῷ ὡς συναίσθημα νοητικὸ μόνο εἶναι καὶ ἀμετάκλητος παρουσία, διαφορετικὰ δὲν θὰ λειτουργοῦσε Ὁ Νόμος Τῆς Αἰτίας καὶ Τοῦ Ἀποτελέσματος ! Δὲν μπορεῖς νὰ φυτεύεις λεμονιὲς καὶ νὰ περιμένεις νὰ σοῦ δώσει τὸ δένδρο καρπούζια, ἢ ἐλιές, ἀλλὰ ἂν καταλάβει τὸ δένδρο ὅτι σοῦ ἀρέσουν, ἢ οἱ ἐλιὲς, ἢ τὰ καρπούζια, δύναται ἂν ἐπικοινωνεῖς μαζί του νὰ σοῦ φτιάξει καὶ λεμόνια σὰν ἐλιὲς στὸ μέγεθος ἢ σὰν καρπούζια. Καταλάβετε μὲ, μιλῶ μεταφορικὰ καὶ πραγματικὰ ΣΥΝΑπόλυτα εἰς τὰ σχήματα λόγου πού εἶναι ἐννοιαυτοὶ φορεῖς ἰδιοτήτων τοῦ λόγου καὶ ὄχι ἀντωνυμίες, διότι δροῦμε μὲ τὰ ῥήματα καὶ ὄχι μὲ τὶς ἀντωνυμίες]. Διότι ὁ ἕνας σέβεται τὰ ἔργα τοῦ ἄλλου, Δὲν Ἐπιβάλει ἐαυτὸν εἰς βάρους τοῦ ἄλλου ! Γνωρίζει ὅτι ἢ ὑπάρχει ὁ ἕνας ἢ ὁ ἄλλος εἰς τὸν ἴδιο χρονοχῶρο τῆς μηδενικῆς συνοχῆς.
Εἴδατε ψάχνατε διὰ μουσική, στὸ σήμερα τῆς μέρας νὰ μὲ ἀκοῦτε ἀκόμα πιὸ ὄμορφα καὶ σᾶς ᾖρθε μιὰ ἔκπληξη. Ἃς μὴν τὸ ἀναλύσουμε, διότι οἱ ἐκπλήξεις εἶναι ἡ πλευρὰ τῆς ζωῆς μου, ποῦ σᾶς τὶς προσφέρω, ὡς ἐπιστέγασμα ἰδιοτήτων καὶ ὄχι ὡς αὐτοσκοπὸ.
Διότι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς σᾶς, ἀπομακρύνεται συνέχεια ἀπὸ ὅσα ὑπεγράφησαν πρὶν τὴν ἀναχώρηση σᾶς ἐκ τῶν ὑπερβορείων πεδίων ἢ ἐκ τῶν ὑποχθονίων πεδίων ἐκ τῶν χθονίων πεδίων, [ ἢ καὶ ἀπὸ τὸ κάθε « ἄπιαστο » ἀλλοῦ] πρὶν ἐδῶ ἐνσαρκωθεῖτε, [ ναὶ ἀλλάζουν συνέχεια ὅλες οἱ ἔννοιες ἐντός τῶν δοθέντων, καὶ ὑπαρχόντων ἤδη μηνυμάτων, ὅταν τὰ πέπλα ἐντὸς ὑμῶν δὲν μᾶς εἶναι πρόβλημα, διότι ἂν ἔχεις ἕνα τοῖχο ἀπὸ μπετὸν, εἶναι ἕνα ἐμπόδιο, καὶ συνήθως δὲν βλέπεις μέσα καὶ πίσω ἀπὸ αὐτόν, ἂν ἔχεις ὅμως ἕνα τοῖχο ἀπὸ ἱστὸ ἀράχνης, δὲν σὲ ἐνοχλεῖ ποτέ ὁ ὄγκος του νὰ δεῖς πίσω ἀπὸ αὐτὸν τὸν τοῖχο ἀφενὸς, ἀλλὰ καὶ τὸ χρῶμα τοῦ τοίχου…μὰ ναὶ εἰκόνες ἁπλὲς, τόσο ἁπλὲς ἀλλὰ δὲν μᾶς νοιώθετε, διότι τὸ εἶναι μας δὲν τοῦ εἶστε εἰς θέση νὰ τό βαστήξετε] καὶ τότε ἐμεῖς δὲν μποροῦμε σὰν ὁλότητα τοῦ εἶναι μᾶς, ἀλλὰ καὶ σὰν ἐπιμέρους ἰδιότητες ῥημάτων νὰ σᾶς πλησιάσουμε. Ἐνῷ δίπλα σας εἴμαστε, ἐντὸς σᾶς δὲν ὑπάρχουμε, ἄρα δὲν ζοῦμε τότε μόνο μὲ τὸν κάθε διπλανὸ ἀδελφό σας ποὺ μᾶς ἀφήνει χωροχρόνο στὴ καρδιά τοῦ καὶ ὄχι μὲ ἐσὰς ;
Ἂν ἤσασταν ζωγράφος καὶ ἀτενίζατε ἕνα ἔργο δικό σας, θὰ τὸ βλέπατε διαφορετικὰ ἀπὸ τὸν κάθε θεατή, ἐκεῖνος θὰ ἔβλεπε τὸ ἀποτέλεσμα, ἐνῷ ἐσεῖς θὰ ξέρατε τὸ κάθε ὑπόστρωμα χρώματος τί χρῶμα ἔχει καὶ ποῦ μπῆκε, ἔτσι ἂν ἤσασταν ὁ Ρέμπραντ, δὲν θὰ παίρνατε ποτὲ ἕνα πίνακά σας νὰ τὸν περάσετε ἀκτῖνες χ καὶ ψ καὶ ὅ,τι ἄλλο θέλετε διὰ νὰ δεῖτε πίσω ἀπὸ τὰ κάθε παρουσιασθέντα χρώματα τί ἔχει …Θὰ τὸ ζούσατε μέσα σας ἀτενίζοντας τὸν πίνακα τελειωμένο ἐν ἀγωνίᾳ συχνά μήπως τὸ καταλάβουν οἱ θεατὲς…
Ἀσφαλῶς Οἱ Παρoιμίες εἶναι χῶρος [δράσης Τοῦ] διά τίς δράσεις μας, καὶ κυρίως Οἱ Μῦθοι ΔΙΑΜονή Τῆς Σιωπῆς Τῶν Σιωπων Τοῦ. Ἐκεῖ ἡ παρουσία μᾶς εἶναι ἀπόλυτη, τόσο ἠμῶν ὅσο καὶ τῶν ἀδελφῶν ἠμῶν [ποὺ ἐτεροζυγωτῆ μᾶς δίδυμη παρουσία εἶναι τοῦ σκοποῦ ὕπαρξης τοῦ πλανήτη, ὅστις δὲν ἀνήκει εἰς ὅ,τι ἐσεῖς καλεῖτε ἡλιακό σας σύστημα καὶ ἀγνοεῖτε ἐντελῶς τὸ σχῆμα του, ἔχοντας ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ τὸ ὁλόγραμμα τῆς φύσης τοῦ «mάtriΞ» του]. Βλέπετε τὴν ΔΙΑφορά ; Δὲν εἶναι αὐτὸ Ἡ Κεντρικὴ Μητρικὴ Μνήμη, ποὺ διὰ αὐτὴν ἔχετε τόσες ἀναφορὲς εἰς τὰ μηνύματα.




Mahamrityunjaya Mantra (Hinduism) Mantra singer Hein Braat & Medicine Buddha's Mantra (Buddhism)

Μόλις διαβάσατε μία φράση τοῦ Ernest Renan ὅστις ἔλεγε ὅτι : «Οἱ Ἔντιμοι Ἄνθρωποι εἶναι οἱ Ἀριστοκράτες τῆς συγχρόνης ἐποχῆς ». Αὐτὸ εἶναι λάθος, διότι, διὰ Τὴν Ἄκτιστη Δικαιοσύνη, ἔντιμος εἶναι μονο ΕΝΤιμοςτίς” ἔναντι Τοῦ Ἑνὸς Ἀμεταβλήτου πού στό ἐλάχιστο τοῦ ἑαυτοῦ τοῦ, Τοῦ ΟΜοιάζει δηλαδὴ Ὅμοια ζεῖ εἰς τὴν μοναδικὴ συλλογικότητά πού ἀναγνωρίζει Τοῦ ΜΕΓΑΛΟΥ Πνεύματος Ἄκτιστος Δικαιοσύνη : Τὴν Πρωταρχικὴ σᾶς Ἀκτῖνα. Τὸ γιατὶ αὐτὸ γίνεται εἶναι τόσο ἁπλό, ποὺ μόνο ὅσοι ἐξ ὑμῶν ἐνσαρκωμένοι ἐνθυμοῦνται Τὴν Πρώτη Ὥρα καὶ Τὴν κάθε Στιγμή Τῆς Πρώτης Δημιουργίας [μαζύ μὲ τὸ κάθε τί πρὶν Αὐτῆς] τὸ νά μᾶς βλέπουν νά μὴ δίνουμε ἀπαντήσεις, εἰς ,τι ἀνάγκη ἀπόδειξης δέν ἔχει, μᾶς κατατάσσει μὴ ἀποτελεσματικοὺς διὰ τὸ εἶναι τους, καὶ ἐκεῖ δικὴ μας εὐθύνῃ μέσα τους μς ἐπικρίνει. Νά γιατὶ σᾶς ἦταν εὔκολο εἰς ἐλαχίστους, νά νοιώσουν ποῖος εἶναι μοναδικὸς φόβος Tῶν Ἄγγέλλων, καὶ κάτι ἀπὸ τὸ ὁποῖο προσπαθοῦν νά τὸ ἀποφύγουν οἱ ἄγγελοι.
Ἄρα ὅταν μς ἀποζητᾶτε [διότι οὔτε ἑγὼ γὰρ μόνος ὁμιλῶ], δεν εἴμεθα ἀρωγοὶ καὶ εὐδοκίμηση κανενὸς, ἂν δεν μποροῦμε κατοικία μας, νά ἔχουμε τὸ ἐλάχιστο τῆς ἐμπιστοσύνης σᾶς. Ὄχι, διὰ ἡμᾶς, ἐμεῖς αὐτοσκοπὸς νά μὴν εἴμαστε, ἐκτός, τῆς ἡμέρας πού ἀνάγκη δεν θὰ μς ἔχετε, μιᾶς καὶ δεν θὰ σᾶς ἀγγίζει Ὁ κάθε Νόμος Τῆς Αἰτίας καὶ Τοῦ Ἀποτελέσματος καὶ κυρίως Οἱ Νόμοι Τῶν Ῥυθμῶν.







Τὸ νοιώσατε ; Πόσο ὁ Σεβασμὸς γίνεται Σέβας Ποιεῖν ἀπόλυτο ;; Δὲν ἔρχεται τὸ διὰ ὑμᾶς Ντὰρμα μόνο του νὰ πολεμήσει τὸ Κάρμα, μηδὲ τὸ ἀντίστροφο. Ἄρα ἡ Μετουσίωση πότε ἔρχεται ; Ὅταν ὁ Μετασχηματισμὸς ἔχει ἔνδον δώσει τὰ δῶρα τοῦ ἀνὰ ἀνάσες ἐποχῶν ἐνσαρκώσεων εἰς ὅλους τούς τροχοὺς τῶν ἐπανεσαρκωσεων καὶ ὅταν ἡ Μετεμψύχωση ἔχει προσδώσει ἄγκυρες ἀνὰ θέσεις Ἀδελφῶν Ψυχῶν ἔναντι Θέσεων Διδύμων Φλογῶν .Νὰ ἡ ἔννοια νὰ ἀφήσεις τὴν οἰκογένειά σου, τὰ παιδιά σου τὰ πάντα διὰ νὰ ἀκολουθήσεις Τὸν Χριστὸ ἐκεῖ ὅπου Εἶναι ἡ Μόνη Τοῦ Παρουσία εἰς τὸ ΕΥΡος ὅλων τῶν Θεϊκῶν Οἰκογενειῶν.

7 / 6 / 2016