Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Ποίημα 30-10-2013


Στὴ λύγιση τῆς ὥρας τὴ στιγμή,
δὲν τόλμησε...

Στὴ θέα τοῦ κάθε λυγμοῦ καὶ
σὲ κάθε ἄρρωμα ἀπὸ δάκρυ,
δὲν μετάνοιωσε...

Σήμερα ζεῖ ἀπὸ ἀγάπη,
σήμερα ζεῖ σὲ χάδι,
ἀλλὰ στὰ μάτια τῆς αἰώνια
δὲν εἶναι πηγὴ χαρᾶς τὸ δάκρυ.

Σήμερα δὲν ξέρει
ποῦ εἶναι τὰ παιδιά της
τὰ παιδιά της ποὺ τόσο πρόδωσε...
τὰ παιδιά της ποὺ τόσο σκότωσε...

Ἄλλος τὰ φρόντισε, ἄλλη τὰ γέννησε,
ἄλλοι τ΄ ἀγάπησαν σὰ δικά τους,
ἄλλοι κλάψανε στὸ προσκεφάλι τους,
καὶ αὐτὴ ἐπέστρεψε χάδι σὲ παιδὶ ἄλλης,
ἄλλης ποὺ κάποτε τὴν εἶδε σὲ μίσος πλάνης,
καὶ τῆς τὸ στέρησε κι' αὐτηνῆς.

Ἡ Ἀγάπη βλέπει καὶ ἡ Θυσία προσφέρει...
ἄλλου ἡ σκέψη καὶ τὸ δάκρυ
τὴν ἔσωσαν ἀπὸ σαράκι.

Τίποτα δὲν ὑπάρχει στὴ ζωὴ
πάνω ἀπὸ τῆς Ἀγάπης τὸ Θρῆνο,
μὴ ρωτᾶτε μὴ μιλᾶτε μόνο ἀγαπᾶτε.

30/10/2013



Ἀφιερωμένο σὲ αὐτὴ ποὺ ὑπῆρξε
σύζυγος τοῦ Κομφούκιου
καὶ οἱ δυὸ σὲ γυναίκας σῶμα σήμερα.