«
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κλέβει τὴν εὐτυχία
τῶν ἄλλων, χάνει τὰ
δικά του μέτρα στέγασης Τοῦ
Παραδείσου,
ποῦ Ὁ Καλὸς Θεὸς Εἶχε καὶ γιὰ
αὐτὸν προΒΛΕΨΕΙ,
ἀλλὰ
ὡς ἄσωτος, πάλι καταπεσῶς εἰς τὴν
ἁμαρτίαν τῆς ἀπληστίας [καὶ
ὡς ἀνήρ, ἀλλὰ καὶ γυνὴ] καὶ
τῆς κάθε ζήλειας
[καὶ ὡς γυνὴ, ἀλλὰ καὶ ἀνήρ],
ἔχασε Τὰ
Μέτρα Τοῦ Θεοῦ ἐκ Τοῦ Παραδείσου Τοῦ,
καὶ χάνοντας αὐτὰ
Τὰ
Ἅγια Μέτρα,
χάνει καὶ τὶς ἀρετὲς
Τῶν Σταθμῶν τῆς Ζωῆς ὡς «σταθμὰ»
τῶν Μέτρων ποὺ Ἀνασταίνουν Ζωὲς
καὶ Βιωτὲς
ὁλάκερες.»
«Νὰ
συγχωρᾶτε τὴν ἀγραμματοσύνη μου, καὶ
τὴν ἀμάθεια τῶν τόσων ποὺ δὲν
προφτάνει κανένας μᾶς, σαλὸς καὶ μή,
ὅταν ἔχει τὴν αὐταπάτη ὅτι τὰ
φλουριὰ
καὶ οἱ λίρες, εἶναι κατευόδιο στὴν
Ἅγια του Ὥρα, Τοῦ Θανάτου.»
… ἀπὸ
τοὺς σαλοὺς Τοῦ
Χριστοῦ,
ὁ ἐλάχιστος ἕνας Τοῦ.
27/4/2017