Η
πιό μεγάλη Ωρα Είναι Πάντα
η
ώρα πού σού δίνω τή ζωή,
Αυτήν
πού μέσα σου έχεις
καί
ζείς ως Αιώνια Ζωή !
Δέν
είναι κάν δική μας δεν μάς πρέπει,
Ανήκει
Σ ' Εκείνου Ενός Ατέρμονος Ζωή !
Μηδέ
ημείς υφιστάμεθα,
Μόνο
Εκείνος,
Εκείνον
πασχίζουμε
στό
ἤμεθα
ζωής
!
Σταγόνα
ἤμεθα
στ'
Ονείρου Του τό άσμα,
ανύπαρκτοι
στόν
Ωκεανό Τής Δικής Του
Μοναδικής
Ζωής !